จากหนุ่มแบ็งที่หมดไฟในการใช้ชีวิตสู่การไปทำงานในครัวยุโรปตะวันออก จะโหดมันฮาแค่ไหนไปดูกัน

จากระบบธนาคาร สู่หม้อแกงในครัวต่างแดน - ตอนที่ 3 “ครัวต่างแดนไม่ง่าย…แต่มันก็ไม่ได้ใจร้ายกับผมเสมอไป” โดย จิ้งจอกแดง @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ตลก,ดราม่า,ยุคปัจจุบัน,ไทย,ตะวันตก,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

จากระบบธนาคาร สู่หม้อแกงในครัวต่างแดน

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

ตลก,ดราม่า,ยุคปัจจุบัน,ไทย,ตะวันตก

แท็คที่เกี่ยวข้อง

รายละเอียด

จากระบบธนาคาร สู่หม้อแกงในครัวต่างแดน โดย จิ้งจอกแดง @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

จากหนุ่มแบ็งที่หมดไฟในการใช้ชีวิตสู่การไปทำงานในครัวยุโรปตะวันออก จะโหดมันฮาแค่ไหนไปดูกัน

ผู้แต่ง

จิ้งจอกแดง

เรื่องย่อ

สารบัญ

จากระบบธนาคาร สู่หม้อแกงในครัวต่างแดน-ตอนที่ 1 “จากสูทเท่ สู่ผ้ากันเปื้อน: เพราะชีวิตมันไม่ได้ตรงตาม KPI”,จากระบบธนาคาร สู่หม้อแกงในครัวต่างแดน-ตอนที่ 2 “ครัวแรกในโครเอเชีย: หัวหอม น้ำปลา และความไม่ชัวร์เต็มหัวใจ”,จากระบบธนาคาร สู่หม้อแกงในครัวต่างแดน-ตอนที่ 3 “ครัวต่างแดนไม่ง่าย…แต่มันก็ไม่ได้ใจร้ายกับผมเสมอไป”,จากระบบธนาคาร สู่หม้อแกงในครัวต่างแดน-ตอนที่ 4 “กลับไทยชั่วคราว แล้วชีวิตชั่วครู่…ค้างยาว”

เนื้อหา

ตอนที่ 3 “ครัวต่างแดนไม่ง่าย…แต่มันก็ไม่ได้ใจร้ายกับผมเสมอไป”

3 เดือนผ่านไป

มือของผมเริ่มด้าน

หลังของผมเริ่มงอ

และหัวใจก็เริ่มจะยอมรับว่าชีวิตมันกำลัง “เริ่มต้นใหม่” จริง ๆ แล้ว


ตัวผมมักจะปวดหัวกับเพื่อน 3 คน 


คนที่หนึ่งเป็นแม่สาวฟิลิปปินส์ชื่อ Lisa ที่วันๆไม่ทำอะไรนอกจาก cover ท่าเต้นตาม ติ๊กต๊อก 


คนที่สองแม่สาวงามโคแอตชื่อ Sofia ที่จะมาเรียกผมทุกวันว่า Master chef ทั้งๆที่ผมทำได้แค่หั่นผัก 


เพื่อนสนิทที่สุดของผมในครัวคือ Casa

หนุ่มเม็กซิกันที่ทั้งห้องครัวต่างเรียกว่า “ไอ้ขยันเกินมนุษย์”


เขาเรียกผมว่า


“¡Ey, chino!”


ผมบอกไปหลายครั้งว่า


“I’m Thai.”

แต่เขาก็ยังคงเรียกผมว่า

“Okay chino, hurry up!”


จากที่เคยรำคาญ

ผมเริ่มหัวเราะตาม

บางที…คำเรียกชื่อผิด ๆ นั่นแหละ คือสัญญาณว่า “เราเป็นพวกเดียวกัน” แล้ว



มีวันหนึ่งลูกค้าฝรั่งถามว่า


“Is this like risotto?” (ชี้มาที่ข้าวต้มไก่)

ผมตอบว่า

“It’s the thing your grandma makes when you’re sick.”


เขาหัวเราะแล้วบอกว่า


“Then I’ll pretend I’m sick every day.”


วันนั้นผมไม่รู้หรอกว่าผมเป็นเชฟเก่งมั้ย

แต่ผมรู้ว่าผมทำให้ใครบางคนรู้สึกว่า “เขาได้รับการดูแล”