จากหนุ่มแบ็งที่หมดไฟในการใช้ชีวิตสู่การไปทำงานในครัวยุโรปตะวันออก จะโหดมันฮาแค่ไหนไปดูกัน
ตลก,ดราม่า,ยุคปัจจุบัน,ไทย,ตะวันตก,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
จากระบบธนาคาร สู่หม้อแกงในครัวต่างแดนจากหนุ่มแบ็งที่หมดไฟในการใช้ชีวิตสู่การไปทำงานในครัวยุโรปตะวันออก จะโหดมันฮาแค่ไหนไปดูกัน
3 เดือนผ่านไป
มือของผมเริ่มด้าน
หลังของผมเริ่มงอ
และหัวใจก็เริ่มจะยอมรับว่าชีวิตมันกำลัง “เริ่มต้นใหม่” จริง ๆ แล้ว
ตัวผมมักจะปวดหัวกับเพื่อน 3 คน
คนที่หนึ่งเป็นแม่สาวฟิลิปปินส์ชื่อ Lisa ที่วันๆไม่ทำอะไรนอกจาก cover ท่าเต้นตาม ติ๊กต๊อก
คนที่สองแม่สาวงามโคแอตชื่อ Sofia ที่จะมาเรียกผมทุกวันว่า Master chef ทั้งๆที่ผมทำได้แค่หั่นผัก
เพื่อนสนิทที่สุดของผมในครัวคือ Casa
หนุ่มเม็กซิกันที่ทั้งห้องครัวต่างเรียกว่า “ไอ้ขยันเกินมนุษย์”
เขาเรียกผมว่า
“¡Ey, chino!”
ผมบอกไปหลายครั้งว่า
“I’m Thai.”
แต่เขาก็ยังคงเรียกผมว่า
“Okay chino, hurry up!”
จากที่เคยรำคาญ
ผมเริ่มหัวเราะตาม
บางที…คำเรียกชื่อผิด ๆ นั่นแหละ คือสัญญาณว่า “เราเป็นพวกเดียวกัน” แล้ว
⸻
มีวันหนึ่งลูกค้าฝรั่งถามว่า
“Is this like risotto?” (ชี้มาที่ข้าวต้มไก่)
ผมตอบว่า
“It’s the thing your grandma makes when you’re sick.”
เขาหัวเราะแล้วบอกว่า
“Then I’ll pretend I’m sick every day.”
วันนั้นผมไม่รู้หรอกว่าผมเป็นเชฟเก่งมั้ย
แต่ผมรู้ว่าผมทำให้ใครบางคนรู้สึกว่า “เขาได้รับการดูแล”
⸻