จากหนุ่มแบ็งที่หมดไฟในการใช้ชีวิตสู่การไปทำงานในครัวยุโรปตะวันออก จะโหดมันฮาแค่ไหนไปดูกัน
ตลก,ดราม่า,ยุคปัจจุบัน,ไทย,ตะวันตก,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
จากระบบธนาคาร สู่หม้อแกงในครัวต่างแดนจากหนุ่มแบ็งที่หมดไฟในการใช้ชีวิตสู่การไปทำงานในครัวยุโรปตะวันออก จะโหดมันฮาแค่ไหนไปดูกัน
โรงแรมที่ผมเริ่มทำงาน
เป็นโรงแรมขนาดใหญ่ ที่เมนูมั่วพอ ๆ กับชีวิตผมตอนนั้น
ฝรั่งเข้ามาถามว่า
“Pad Thai กับ Sushi อันไหนอร่อยกว่ากัน?”
ผมเริ่มจาก “ล้างจาน”
ล้างได้ 3 วัน เขาโยนมีดมาให้
จับมีดได้ 2 วัน เขาโยนกระทะมา
อาทิตย์เดียว ผมโดนสั่งให้แกงเขียวหวาน ทั้งที่ยังแยก “กะทิ” กับ “กะเพรา” ไม่ออกดี
ชีวิตในครัวมันโหดแบบไม่อธิบาย
ไม่มีคู่มือ ไม่มีเวลาให้กลัว
เหมือนโดนโยนเข้าคอกเสือ แล้วบอกว่า
“เอ็งทำได้แหละ เชื่อเรา”
⸻
สิ่งที่ยากที่สุดไม่ใช่ทำอาหาร
แต่คือฟังคำว่า
“Too spicy!”
“Too salty!”
“It smells…interesting.”
พูดมาเถอะครับ
ผมก็จะยิ้มตอบไป
ทั้งที่ในใจอยากตะโกนกลับว่า
“นี่มันอาหารไทย! มันต้องเผ็ด! มันถึงจะหายคิดถึงบ้าน!”
ผมพลาดบ่อยมาก
ใส่น้ำปลาผิด ลืมปิดเตา สับขิงแทนข่า
แต่ไม่รู้ทำไม
ผมไม่เคยรู้สึกแย่เท่าตอนเคยพิมพ์ชื่อบริษัทผิดบน PowerPoint
ความผิดพลาดในครัวมันหอมกว่า
มัน “จริงกว่า”
ถึงจะไหม้นิด แต่แม่งอร่อยใจ