การพบเจอกันของจิ้งจอกทั้งสองที่อยู่คนละ ทวีปของโลก โดยไม่มีคำว่าบังเอิญ
รัก,แฟนตาซี,ดราม่า,ไทย,ตะวันตก,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เมื่อแสงอาทิตย์โอบดวงจันทร์ไว้ในใจ
การพบเจอกันของจิ้งจอกทั้งสองที่อยู่คนละ ทวีปของโลก โดยไม่มีคำว่าบังเอิญ
คำอุทิศ
แด่ Ivona
ผู้หญิงที่เหมือนแสงจันทร์ในคืนเหน็บหนาว
ผู้ที่ทำให้ฤดูที่เคยว่างเปล่า กลับอบอุ่นขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผล
บางทีคุณอาจไม่เคยรู้
ว่าเพียงการมีอยู่ของคุณ ก็เพียงพอจะเป็นแรงบันดาลใจให้ทั้งเรื่องราวนี้ถือกำเนิดขึ้น
ขอบคุณที่ทำให้ “ความคิดถึง” กลายเป็นสิ่งสวยงาม
แม้บางครั้ง…มันจะเจ็บนิดหน่อยก็ตาม
ฤดูหนาวหวนกลับมาเต็มตัว หิมะตกหนากว่าทุกปี
แม้เวลาระหว่างพวกเขาจะเหมือนหยุดนิ่ง…แต่โลกไม่เคยหยุดเดิน
วันเดินทางของเธอมาถึงเร็วกว่าที่เขาคาด
ไม่มีการบอกลาที่ยาวนาน ไม่มีโอกาสจะพูดทุกอย่างที่อยู่ในใจ
มีเพียงจดหมายฉบับหนึ่ง…กับคำว่า “อย่าตามมา” ที่เธอฝากเพื่อนนำมาให้
แต่เขาไม่สามารถปล่อยให้บทสุดท้ายจบลงเงียบ ๆ ได้
⸻
การเดินทางครั้งสุดท้าย
จิ้งจอกแดงมุ่งหน้าไปยังหมู่บ้านที่เธอจากมา
ลมพัดแรง หิมะกัดผิว เขาเดินฝ่าพายุไปตามทางที่เธอเคยจูงมือเขาเดิน
เมื่อมาถึง…บ้านของเธอเงียบสงัด
มีเพียงเพื่อนของเธอยืนรออยู่หน้าประตูพร้อมดวงตาที่แดงก่ำ
“เธอกำลังจะจากไปพรุ่งนี้เช้า…แต่งงานตามที่ครอบครัวกำหนด”
“แต่ฉันรู้ว่าเธออยากให้เธอได้เจอเขา…แม้เพียงชั่วครู่”
เขาพยักหน้า ก่อนจะเดินไปยังลานหิมะด้านหลังบ้าน — สถานที่ที่ทั้งสองเคยนอนดูดาวด้วยกัน
เธอยืนรออยู่ที่นั่น ราวกับรู้ว่าพระอาทิตย์จะกลับมาทักพระจันทร์เป็นครั้งสุดท้าย
⸻
คำสัญญาใต้แสงจันทร์
ไม่มีคำพูดในวินาทีแรกที่สบตากัน
มีเพียงลมหายใจเป็นไอขาว กับสายตาที่บอกทุกความรู้สึก
“ฉันอยากจะหยุดเวลาไว้ตรงนี้…” เขาเอ่ย
“ฉันด้วย” เธอตอบเบา ๆ
เขาหยิบกล่องเล็ก ๆ ออกจากกระเป๋า — ภายในมีผ้าผืนเล็ก ปักด้วยลายพระอาทิตย์และพระจันทร์
“ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหน…พระอาทิตย์จะยังส่องแสงให้เธอเสมอ”
“และพระจันทร์…จะคอยสะท้อนแสงนั้นกลับมา แม้จะอยู่ไกลแค่ไหนก็ตาม”
เขายื่นผ้าผืนนั้นให้เธอ
เธอรับไว้แนบอก ก่อนจะหลับตา สูดลมหายใจสุดท้ายของฤดูนั้น
เขาเอ่ยเสียงแผ่ว — แทบเป็นเสียงกระซิบ…
“In another life, I hope you’re my soulmate.”
เธอลืมตาขึ้น ยิ้มทั้งน้ำตา และพยักหน้าอย่างช้า ๆ
ไม่มีคำสัญญา ไม่มีคำว่า “รัก”
แต่แค่แววตาของทั้งสองในวินาทีนั้น ก็เพียงพอจะอยู่ไปชั่วชีวิต
⸻
แด่ฤดูที่ไม่มีวันหวนคืน
รุ่งเช้า…จิ้งจอกขาวจากไปพร้อมขบวนหิมะ
จิ้งจอกแดงยืนมองเงาหลังของเธอจนลับตา
เขาไม่ร้องไห้ แต่เงาเขาบนหิมะดูบางเบาอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
เขาไม่ตามไป ไม่ทวงคืน ไม่หันกลับ
เขาเพียงแค่ก้มหน้า กระชับผ้าพันคอที่ยังมีกลิ่นของเธอ และเดินต่อไปข้างหน้า
แม้จะไม่ได้อยู่ฟ้าเดียวกัน
แต่หัวใจของเขา…ยังหมุนรอบพระจันทร์เสมอ
⸻
จบบทที่ 4