บันทึกแห่งอวิ๋นฮวา - บทที่1 บทนิยายจากเทพนิยาย โดย เมิ่งเมิ่ง @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

จีน,ชาย-หญิง

การเข้ามาในนิยายขององค์หญิงจิ่วเหยา นางต้องเผชิญเรื่องราวสตรีเป็นใหญ่ นางเป็นตัวประกอบผู้โง่งม ถูกหลอกใช้ ยอมให้ถูกหลอก มาตอนนี้ข้าจิ่วเหยาไม่มีทางยอมให้ถูกหลอกใช้

ผู้แต่ง

เมิ่งเมิ่ง

เรื่องย่อ

บันทึกแห่งอวิ๋นฮวา-บทที่1 บทนิยายจากเทพนิยาย,บันทึกแห่งอวิ๋นฮวา-บทที่2 nc,บันทึกแห่งอวิ๋นฮวา-บทที่4 ราชการคราแรก

"อาจือ..อยากอยู่กับนายหญิง..นายหญิงต้องเบ่นกับอาจือนะขอรับ"   

"นายหญิงอากาศเย็นแล้ว อย่าลืมใส่เสื้อคลุม" 

"นายหญิง เสิ่นอวี้ต้องการท่าน "

"พวกเจ้าปล่อยข้าออกไปเดี่ยวนี้นะ!!!" 

รู้อยู่ว่าจ้าวชิงเหยามีความสัทพันธ์มากมายมิคิดว่าจะมากขนาดนี้ 

เรื่องราวของข้า นางเป็นถึงบุตรีของเทียนจวินชื่อว่าจิ๋วเหยา ต้องโทษความดื้อรั้นทำให้นางเข้ามาในนิยาย

ใช้เวทของตนจงใจเข้ามาในนิยาย

ใครจะรู้นิยายเรื่องนี้บีบบังคับให้นางทำเรื่อวอย่างว่า จนติดเป็นนิสัยไปเสียแล้ว

เนื้อเรื่องเดิมแล้วควรจะเป็นเช่นนี้...

ใต้หล้ากว้างใหญ่ สวรรค์สูงส่ง...

เหล่าเทพเซียนผู้สำรวมประทับอยู่บนฟากฟ้าเบื้องบน มิข้องเกี่ยวโลกมนุษย์ที่วุ่นวาย เวลาสำหรับพวกเขาดุจสายธารนิ่งไหล ชั่วพริบตาเดียวก็ผ่านพ้นพันปี

 เหล่าปุถุชนต่างบำเพ็ญเพียรภาวนา หวังว่าสักวันหนึ่งจะได้เหยียบย่างขึ้นสวรรค์ ห้อมล้อมด้วยเมฆาแก้วและบุปผาหยกอันล้ำค่า เสพสำราญเหนือเมฆาเคียงข้างเทพองค์ใดองค์หนึ่ง

 ร่างบางสวมอาภรณ์สีเหลืองอ่อน ใบหน้าน่ารักงามจนตราตรึงกลางหน้าผากมีรูปโบตั๋นสีแดง รัศมีความงามส่องสว่างดุจแสนอรุณ

มือบางถือพัดครึ่งวงกลมลวดลายงดงาม ใขขณะที่ใช้พัดร่ายเวทกลางอากาศปรากฏข้อความสีทองกลางอากาศ

ตัวอักษรถ่ายทอดข้อความเรื่องราวของจ้าวเซียงหรู เกิดมาเป็นองค์ชาย กลับต้องมารับหน้าที่ปลอดตัวเป็นสตรี ขึ้นนั่งตำแหน่งฮ่องเต้ตั้งแต่ยังเด็ก ถูกอบรบให้ทำตัวราวกับสตรีต้องแข็งแกร่ง โหดเหี้ยม ดุดันแบบสตรี แต่บุรุษก็คือบุรุษ ย่อมต้องมีอาการหวั่นไหวต่อสตรีเป็นเรื่องปกติ 

นายเอกของเรื่องตามใจหลินอ๋องทุกเรื่อง นายเอกต้องเข้าห้องหอกับเหล่าฮ่องเฮาและสนม พวกเขาฝักฝ่าอุปสรรคมาด้วยกันเกิดเป็นความผูกพันธ์ 

พวกเขาต้องการอำนาจ ส่วนจ้าวหรูเซียงต้องการปกปิดความลับของตนเอง และความผิดที่เคยก่อเอาไว้ ซ้ำยังต้องปกป้องน้องหญิงผู้โง่งมกินดื่มเที่ยวเล่น หากไม่มีฉู่กนองหนิงคอยปกป้องมีหรือนางจะมีชีวิตนานจนาดนี้ 

กำจัดตระกูลซ่างกวนให้สิ้นซาก ไข้คดีการจากไปของมู่หรงอ๋อง หากทายาทของนางยังคงมีชีวิตอยู่แน่นอนว่ากองทัพเทียนอู๋เลือกที่จะรับหังคำสั่งจากปากของนาง

จ้าวหรูเซียงไม่ต้องการให้ผู้อื่นล่วงรู้ฐานะของชิงเหยาเกรงว่าผู้หสังดีจะสั่งมือสังหารลอบฆ่านางอีกเมื่อห้าปีก่อน ตระกูลมู่หรงถูกสังหารภายในเมืองหวงโจว

เดิมทีชิงเหยาคนนี้มีบทบาทไม่มาก จ้าวหรูเซียงเป็นบุรุษจึงไม่อาจรับสนมบุรุษมาอีก จำต้องยกให้น้องสาวตัวนี้ ล่อลวงสายลับให้เกิดรักจนไม่อาจถอนตัว 

เมื่อนัเนเขาตะบอกความลับอย่างหนึ่งแก่นาง เพื่อสืบหาการจากไปของมู่หรงหว่างอิน

ชิงเหยาจำต้องแต่งงานเชื่อมอำนาจทั้งสายลับทั้งนักฆ่าคอยจ้องจับเขมือบ บีบขย้ำของรักของหวงของฮ่องเต้หญิง ชิงเหยารู้ว่าเสิ่นอวี้แท้จริงแล้วต้องการ "สมบัติประจำแคว้น" และตรากองทัพเทียนอู๋

มีหรือนางจะยอมทำตามคำพูดของสายลับผู้นี้เพียงแค่ระบายความใคร่ ความใจอ่อนของเสิ่นอวี้เริ่มมอบความจริงใจโดยไม่รู้ตัว เกือบหลงลืมภารกิจของตนช่วงเวลาอันมีความสุขอยู่ในวังวนแห่งความรักไม่รู้จบ 

ระหว่างสืบหาเรื่องการตายของอ๋องมู่หรง นางกลับรู้ความลับมากมายหลายเรื่อง นางจดจำเรื่องในอดีตได้ทั้งหมด 

นางคือ มู่หรงเจินเหยา

ความแค้นครอยครัวถูกฆ่าเนื่องมาจากมู่หรงอ๋องรู้ว่าหนานอ๋องผู้เป็นพี่วางแผนก่อกบฎกับแควเนหนาน แม้ว่าพวกเราทักจะทำศึกกันก็ไม่คสรสมรู้ร่วมคิดกับศัตรู  

ถูกปลิดชีพปิดปาก    

ชิงเหยาถูกใส่ร้ายติดต่อจกหมายลัยการก่อกบฎกับแคว้นหนาน โทษนี้คือโทษประหารชีวิต

แม้ว่าสามารถคืนความบริสุทธิ์ให้ตนเอง ก็หนีไม่พ้น เคราะห์ร้ายของตนมาถึงนางถูกจับเป็นตัวประกันใช้ข่มขู่จ้าวหรูเซียง ในการก่อกบฎของพระมาตุลาหนานอ๋อง 

หนานอ๋องพ่ายแพ้พร้อยด้วยกลักฐานทั้งหมด ชิงเหยาได้เห็นศัตรูถูกประการเองกับมือ 

ปัญหาภายในแก้ได้แล้วแต่ปัญหาภายนอกอย่างอวิ๋นฮัวและแคว้นหนาน ในอดีตเป็นการเข้าใจผิดคิดว่าผู้ที่ลอบสังหารหมู่หรงอ๋องคือแคว้นอวิ๋นฮัว 

ปัญหาใหญ่กำจัดแคว้นหนาน 

ชิงเหยาแก้เกมไม่อยากให้เกิดการสู้รบส่งทหารลอบข่มขู่ เพื่อแลกกับองค์ชายแคว้นหนานเพื่อเชื่อมสัมพันธ์ 

สองแคว้นสงบสุขมีกรีฑากระชับความสัมพันธ์ระหว่างกัน 

ส่วนเรื่องที่นายเอกเป็นบุรุษจะถูกปกปิดเป็นความลับตลอดชีวิต

นิยายแนวนี้เน้นเป็นแนว nc 18+ ตามนี้ตาเฒ่าชื่นชอบแต่งออกมา

“เป็นอย่างไรนิยายที่ข้าแต่งนะน่ะ อ้างอิงเรื่องของกงจู่ทำออกมาอย่างไร้ที่ติใช่หรือไหม “

“ก็ดี"

"เป็นเพียงเหตุการณ์เล่มที่หนึ่งหากองค์หญิงสนใจข้าน้อยจะเร่งดขียนให้จบ ข้าน้อยจะขอพูดสักเล็กน้อย แม้จะขโมยสมบัติล้ำค้าสำนักเทียนจี มอบให้เสิ่นอสี้ จากตากพวกทหารจนตกหน้าผา ชิงเหยาไม่ได้ตายแต่ถูกไท่จือแคว้นอวิ๋นฮัวช่วยชีวิต ครอบคู่กันจนมีลูกสาวด้วยกันเหตุการณ์มนเล่มสองเกิดขึ้นเพราะกายกลับมาของจ้าวชิงเหยานางต้องการแก้แค้น หรือมาเพื่อคนๆคนหนึ่งกันแน่ "    

"อะไรกัน ท่านวางแผนเขียนเช่นนี้ เล่าต่ออีกสักหน่อย"

เซียนผู้เฒ่ายิ้มหัวเราะให้กับผลงานชิ้นเอกของตนเองส่ายหน้าไปมา "จะได้ยังไร ข้าน้อยไรก็ความคิด"

"อันความรักเป็นที่ตัดขาดได้ยากที่สุด ชิงเหยาอาจจะรักคนที่อยู่ด้วยสบายใจที่สุด แม้ไม่ได้อยู่ใกล้ชิดก็รู้เพียงว่าในชีวิตมีกันและกันก็พอแล้ว "   

"หากองค์หญิงเข้าไปเพื่อสร้างนิยายจะดีอย่างยิ่ง" 

"องค์หญิงจิ่วเหยาหากต้องการเข้าไปนิยาย กระหม่อมสามารถพาท่านเข้าไปได้ มักเป็นโลกนิยายแนวสตรีเป็นมาหญ่ ท่านก็จะได้เปิดประสบการณ์เรื่องอย่าง่าในโลกจิตยาการ" 

จิ่วเหยาพยักหน้าเห็นด้วยกับข้อเสนอนางก็คิดเช่นนี้เช่นกัน 

ผู้เฒ่าเห็นที่ทางยินดีของจิ๋วเหยาจึงเริ่มอธิบายต่อในทันที่

“หากกงจู่ต้องการเข้าไปในนิยาย ก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไร “

เทพผู้เฒ่ามือชี้บนทำท่าเดินไปเดินมา

“เพียงแต่…” เทพผู้เฒ่าหันกลับมาก็ไม่พบร่างบางเสียแล้ว 

“หรือว่านางเข้าไปในนิยายจริงๆ”

“แย่แล้ว เป็นนิยายแนวxxx อีกอย่างไม่สามารถเปลี่ยนฉากได้ตามใจชอบ”

“ข้านัอยจะเอาใจช่วยท่าน”

ตาเฒ่าเกศาขาวส่ายหน้าไปมาในชะตากรรมของเจ้าของพัดแดงลายโบตั๋นงาม นางคงจะได้สำราญเป็นแน่