ในวันเปิดเรียนวันแรก'สายฟ้า'โดนรถบิ๊กไบค์คันใหญ่เฉี่ยว แล้วก็ได้คนนั้นไปส่งถึงตึกคณะบริหาร แต่เข้าใจผิดว่าคนนั้นคือผู้ชายคนอื่นซะงั้น
ชาย-หญิง,รัก,ดราม่า,ยุคปัจจุบัน,ไทย,วิศวะ,บริหาร,มหาวิทยาลัย,รักข้างเดียว,ชายหญิง,ชายชาย,โรแมนติก ,ดราม่า,รัก,โรแมนติก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ตอนที่ 3
ช่วงพักเที่ยง
แก๊งของไออุ่นและเพื่อนๆ ได้มากินข้าวที่โรงอาหารคณะตัวเอง หลังจากที่มีกิจกรรมรับน้องในครึ่งวันเช้า และมีเรียนต่อครึ่งบ่าย ในชั้นปีสองเนื้อหาจะเข้มข้นกว่าปีหนึ่ง มีอีกหลายวิชาที่โหดทั้งเนื้อหาและอาจารณ์ และเพิ่มใช้ต่อยอดในปีสามด้วย ใครที่ไม่แม่นการคำนวณก็อาจจะหนักหน่อย แต่ก็ไม่ส่งผลอะไรกับไออุ่นเพราะเก่งการคำนวณเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว และมักจะติวให้เพื่อนในกลุ่มทุกคนอยู่แล้วโดยเฉพาะเคนที่ต่อให้เรียนรู้เร็วแต่ขี้เกียจและชอบเที่ยว ปาร์ตี้เฮฮาบ่อย คนอื่นๆ ก็มีบ้างแต่ไม่ปล่อยเท่าไหร่ นานๆ ทีไปเที่ยว แต่ไออุ่นชอบธรรมชาติ ชอบน้ำตา ชอบป่า และไม่รู้จักกลัวอะไรเลย
ซึ่งต่างกับสายฟ้าที่อยากเที่ยวแต่ไม่ค่อยได้ออกจากบ้านเท่าไหร่ เพราะฐานะทางบ้านค่อนข้างจน ไม่ค่อยมีจะกิน จึงมีการทำงานตั้งแต่เด็กเล็กๆ น้อยๆ ที่ทำได้ และมีแก็งพี่สาวแถวบ้านคอยดูแลเมื่อพ่อแม่ออกไปทำงาน ก็มักจะจับแต่งตัวชุดเจ้าหญิงสีชมพูน่ารัก มัดผมติดกิ๊บ ทาปากชมพูหวานๆ ตั้งแต่เด็กๆ จนโตก็ยังไม่เลิกจับแต่งถึงแม้จะมีกล้ามมีอกและมีรอยซิกแพ็คจางๆ ที่เกิดจากการยกของหนักเป็นเวลานาน และสายฟ้าก็ปฎิเศษไม่เคยได้แต่ก็ไม่ได้ไม่ชอบเลย
ตอนนี้ไออุ่นกำลังกินข้าวเที่ยงอยู่ที่โต๊ะนั้นกับเพื่อนก็กลุ่มรุ่นน้องทั้งสามคนเข้ามาทักแล้วถือจานข้าว
“เอ่อ พี่ไออุ่น”เสียงจากพริ้มรุ่นน้องต่างคณะ
“หืม”ไออุ่นได้ยินเสียงเรียกก็เงยหน้ามองแล้วตอบรับสั้นๆ
“ขอนั่งด้วยได้ไหมคะ พอดีโต๊ะเต็มน่ะค่ะ”
“อืม ได้สิ”พริ้มเมื่อได้คำอนุญาตก็นั่งลงทันทีแต่เธอได้นั่งลงข้างๆ เธอ แล้วรุ่นน้องผู้ชายมีกล้ามหรือก็คือคนที่เธอเอาขนมให้เมื่อช่วงเช้านั่นก็คือสายฟ้านั่งลงตรงข้าม และรุ่นน้องผู้ชายอีกคนนั่งถัดไปนั่งติดกับคาเตอร์
“พี่ไออุ่นคะ หนูเป็นแฟนคลับพี่นะคะ หนูชอบพี่มากเลย”พริ้มเมื่อนั่งลงก็เปิดเรื่องคุยทันที
“หลอ ทำไมล่ะ”
“ก็หนูอยากเข้าที่นี่ตั้งแต่แรกแล้ว แล้วไปดูในเพจมหาลัย เจอรูปพี่ที่กำลังทำกิจกรรมช่วยสังคม โดนรับน้องโดนลงโทษแต่ก็ยังเท่ ทำหน้านิ่งทุกรูป ขนาดรูปที่พี่ดูเหนื่อยๆ ก็ไม่แสดงสีหน้า พี่ดูมีเสน่ห์มากเลยนะคะ”พริ้มและไออุ่นที่นั่งคุยกันอยู่สองคนแต่ได้มีสายตาจากสายฟ้ามองมาที่ตนตลอดเวลา
“ขนาดนั้นเลย”
“ใช่ค่ะ เพราะนิสัยแบบนี้ส่วนใหญ่มักจะเห็นในผู้ชายน่ะค่ะ”
“อืม เพราะลูกคนเดียวมั้ง”
“อ้อ งี้นี่เอง”
“กินข้าวบ้างเถอะ”
“อุ่ย ได้ค่ะ”จากนั้นก็ไม่มีเสียงพูดคุยสักพัก จู่ๆ ก็เสียงแจ้งเตือนจากสาวที่นั่งข้างๆ กัน
“พี่คะ เดี๋ยวหนูต้องขอตัวก่อน พอดีได้เป็นตัวแทนดาวคณะแล้วรุ่นพี่เรียกน่ะค่ะ”
“อืม”
“แก กูไปก่อนแล้วเจอกัน”
“อืม”สายฟ้าตอบรับเพื่อนจากนั้นพริ้มก็ลุกออกไปเหลือไว้เพียงเพื่อนสองคน
“มองอะไรหลอ หืม”ไออุ่นถามสายฟ้ามองสังเกตุเห็นว่าอีกฝ่ายมองมาที่ตนสักพักแล้ว
“เอ่อ เปล่านะครับ”
“แต่พี่คิดว่าไม่ใช่แบบนั้นนะ”
“...”สายฟ้าไม่ตอบแต่หน้าแดงหันหน้าหนีไปอีกทางแทน
“หึ แล้วเราไม่มีกิจกรรมแบบเพื่อนหลอ”
“เอ่อ ผมไม่ได้หน้าดีขนาดนั้นสักหน่อย”
“แต่พี่ว่าไม่นะ”ไออุ่นพูดจบสายฟ้าก็เงยหน้ามองด้วยความตกใจที่ไออุ่นพูดแบบนั้น แต่ที่ตกใจมากกว่านั้นคือไออุ่นได้เอื้อมมือไปเช็ดคราบที่มุมปาก ท่ามกลางสายตาอึ้งๆ ของเพื่อนๆ ในโต๊ะเมื่อไม่เคยเห็นการกระทำแบบนี้ของเพื่อนเลย
“โอ้ยๆๆ ไอแคมป์ปากกูเลอะว่ะ เช็ดให้กูหน่อยดิวะ”เคนได้แกล้งเอาช้อนที่เลอะข้าวแล้วมากป้ายๆ ที่มุมปากแล้วให้แคมป์เช็ดให้แต่แคมป์ได้เทน้ำเปล่าใส่มือแล้วลูปไปที่หน้าของเคนแทนแล้วหัวเราะสะใจ
“โอ้ย ไอแคมป์ไอสัส กูให้เช็ดไม่ได้ให้เลอะกว่าเดิม แม่ง”
“กูไม่เคยบอกว่าจะเช็ดให้นี่หว่า”
“ได้ มึงโดนแน่มานี่เลย”จากนั้นเคนก็พยายามจะทำให้แคมป์เลอะเหมือนกันแต่แคมป์วิ่งหนีไปไกลแล้ว
“ผมอิ่มแล้ว ขอตัวก่อนนะครับ”สายฟ้าที่ยังหน้าแดงไม่หายก็ลงหนีเอาจานไปเก็บแต่ไออุ่นก็ลงขึ้นเดินตามไป ทิ้งไว้เหลือแค่คาเตอร์และซีเนียร์เท่านั้น
“เอ่อ ถ้าพี่ว่าง..”ซีเนียร์ที่ยังพูดไม่ทันจบประโยคอีกฝ่ายก็ลุงหนีไปแล้ว ทิ้งไว้แค่ตัวเขาคนเดียวกับความว่างเปล่าในจิตใจ
“รอด้วยสิสายฟ้า”ไออุ่นเรียกอีกคนที่กำลังเดินออกจากโรงอาหารไป แล้วเดินไปจับข้อมือไว้ไม่ให้หนี
“ทำไมหลอครับ”
“ไปกินน้ำกันไหม”
“น้ำอะไรครับ”
“แถวนี้มีร้านน้ำปั่นอยู่ หรือจะกินแบบไปปั่นก็ได้นะ ไปไหมพี่เลี้ยงเอง”
“เอ่อ เดี๋ยวผมเลี้ยงเองครับ เมื่อช่วงเช้าพี่ก็ซื้อขนมปังให้แล้ว”
“ไม่เป็นไร ให้พี่เลี้ยงเองเถอะ ไปกัน แดดร้อนตัวเราแดงแล้วเนี่ย”แล้วไออุ่นก็จูงมือสายฟ้าไปร้านน้ำปั่น โดยเดินหลบแดดไปด้วยและให้สายฟ้าเดินด้านในไออุ่นเดินด้านนอกริมถนนฟุตบาท
ร้านน้ำปั่น
ร้านน้ำปั่นที่อยู่ไม่ไกลเดินเท้าสักครู่ก็ถึงที่หมาย โดยไออุ่นสั่งชาเขียวไม่หวานและสายฟ้าโกโก้หวานปกติด้วยอยู่ในช่วงพักเที่ยงผู้คนก็มาซื้อน้ำเยอะเหมือนกัน รอไปสักพักก็ถึงคิวและไออุ่นก็เลี้ยงน้ำอย่างที่พูดจริง แล้วทั้งคู่ก็มานั่งอยู่สวนเล็กๆ ข้างตึก อากาศไม่ร้อนมากและก็มีลมพัดมาตลอดเวลาให้คลายร้อน
“อร่อยไหม”ไออุ่นได้เอ่ยถามคนที่นั่งอยู่ข้างๆ หลังจากที่ไม่พูดกันสักพัก
“อร่อยครับ ขอบคุณที่เลี้ยงนะครับ”
“ไม่เป็นไรหรอก”
“..วิศวะว่าโหดจริงไหมครับ”
“หืม โหดหลอ แบบไหนล่ะ ถ้าการเรียนไม่แม่งคำนวณก็หินเลยล่ะ ถ้ารับน้องเมื่อก่อนโหดกว่านี้อีกนะ”
“แล้วทำไมต้องรัยน้องโหดด้วยหลอครับ”
“อาจเพราะเมื่อก่อนวิศวะมีแต่ผู้ชายลวนก็เลยทำอะไรที่โหด ห่ามแล้วก็มีแต่สาขาที่ต้องใช้กำลังในการทำงานพวกเครื่องกลไรงี้ จนกลายเป็นธรรมเนียมปฎิบัติโดยบริยาย”
“อ้อ”
“พอเวลาเปลี่ยนเริ่มมีเทคโนโลยี เริ่มมีผู้หญิงมาเรียนเริ่มอะไรหลายๆ อย่างก็เปลี่ยนไป ถ้าจะยังดูดุ โหดอยู่ แต่รุ่นพี่ก็แอบดูแลห่างๆ อยู่ตลอดนะ โดยเฉพาะพวกพี่ว๊ากนี่ตัวดีเลย มีแต่บ้า ติ้งต้องแต่ทำเป็นดุ”
“แล้วพี่ล่ะครับ”
“พี่ทำไม”
“พี่ดุหรือเปล่าครับ”สายฟ้าเมื่อถามจบ ไออุ่นที่มองหน้าอยู่ตลอดก็สบตากันและขยับตัวไปใใกล้กว่าเดิมจนช่องว่างน้อยลงจนตัวติดกัน
“อยากให้พี่ ลองดุเราดูไหม”ไออุ่นพูดเน้นคำว่าดุเมื่อตัวติดกัน ช่องว่างของใบหน้าเหลืออยู่ประมาณสองฝ่ามือเท่านั้นเอง แต่สายฟ้าที่ไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อนจึงลุงขึ้น พวด ทำให้ไหล่ไปโดนหน้าอีกฝ่ายจนร้องเจ็บ
“โอ้ย ซี๊ดด”
“อะ พี่ พี่เป็นอะไรไหมครับ ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจ”
“นี่เรา ตั้งใจให้ดุเราจริงๆ ใช่ไหมเนี่ย”ไออุ่นได้ดึงตัวสายฟ้าให้นั่งตัวติดกันแบบไม่มีช่องว่างกว่าเดิม โดยสายฟ้าเองก็ไม่ได้ขัดขืนหรืออาจไม่รู้ตัวก็ได้ว่าตัวติดกันขนาดไหนแล้ว
“เปล่านะครับ ผมขอโทษผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆ นะ”สายฟ้าพูดขอโทษไม่หยุด ใช้สายตาอ้อนๆ แล้วทำหน้าเหมือนเด็กกำลังร้องไห้ตลอดเวลา
“หึ อย่าไปทำหน้าแบบนี้ใส่ใครนะ”
“ครับแบบไหน”
“อ้อ เปล่า ไม่ต้องขอโทษหรอก พี่ไม่เป็นไรจริงๆ”
“ครับ”
“เรานี่ขอโทษเยอะและขอบคุณเยอะจริงๆ นะ ขนาดเราไม่ผิดก็ยังขอโทษ”
“ครับ ตอนไหนกัน”
“หึๆ”ไออุ่นเลือกที่จะไม่พูดแล้วเมินคำถามที่เหมือนแค่บ่น
“เอ่อ พี่ครับ เราเคยกันมาก่อน..”
“พี่ต้องไปเรียนแล้ว ไปก่อนนะ เราเองก็มีเรียนใช่ไหม รีบไปเถอะ เดี๋ยวสาย”
“พี่ครับ”สายฟ้าเรียกตามหลังที่คนพี่เลือกเมินคำถามแล้วทิ้งตนเอาไว้กับความสงสัยไม่หาย ตอนแรกที่ตั้งใจจะถามตั้งแต่แรกก็ยังไม่ถาม พอมาถามตอนนี้พี่แรกก็ชิ่งหนีไปอีก แล้วสายฟ้าจะได้รู้ไหมว่าคนนั้นที่เฉียดแล้วมาส่งเป็นใครกันแน่ เป็นพี่ไออุ่นหรือคนอื่นกันแน่
![เฉียดรักให้ตามหา [อ่านฟรี,อัพจบติดเหรียญ] โดย krommatha @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์](https://dur8fz7tiz12s.cloudfront.net/books-01JZ3F9SEGV7Q6ESEVMQ4D8E9S/cover/01JZ3F9SEGV7Q6ESEVMQ4D8E9S-1755617843838 "เฉียดรักให้ตามหา [อ่านฟรี,อัพจบติดเหรียญ] โดย krommatha @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์")