ในวันเปิดเรียนวันแรก'สายฟ้า'โดนรถบิ๊กไบค์คันใหญ่เฉี่ยว แล้วก็ได้คนนั้นไปส่งถึงตึกคณะบริหาร แต่เข้าใจผิดว่าคนนั้นคือผู้ชายคนอื่นซะงั้น
ชาย-หญิง,รัก,ดราม่า,ยุคปัจจุบัน,ไทย,วิศวะ,บริหาร,มหาวิทยาลัย,รักข้างเดียว,ชายหญิง,ชายชาย,โรแมนติก ,ดราม่า,รัก,โรแมนติก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ตอนที่ 2
“ไอคาเคน หยุดเลย”เคนไม่ได้ฟังที่ไออุ่นห้ามเลย แล้วก็ลุกไปที่โต๊ะ
“ไงจะหนุ่มๆ สาวๆ เด็กปีหนึ่ง ใช่ไหม? พี่คาเคนนะ”เคนทักทายเด็กปีหนึ่งอย่างเป็นมิตร แต่กลุ่มเด็กปีหนึ่งกลับไม่ได้รับมิตรที่อีกฝ่ายมอบให้แต่ตกใจแทน ที่มีผู้ชายร่างกายสมส่วนช๊อปวิศวะ ยิ้มกระล่อนใส่ ที่ดูก็รู้ว่าเป็นรุ่นพี่
“เออ ค่ะ”พริ้มเอ่ยตอบแทนคนอื่นๆ ที่นั่งกัน
“เมื่อกี้ ได้ยินว่าใครกำลังพูดถึงเพื่อนพี่อยู่หลอ หืม”เคนพูดถามด้วยน้ำเสียงกวนๆ ขี้เล่นขี้แกล้ง โดยมองหน้าเรียงทุกคนจนไปหยุดกับชายหนุ่มหน้าหวานหน่อยๆ แต่ร่างกายกำยำมีกล้ามซึ่งตัดกับใบหน้านั้นที่หลบสายตาอยู่จนหน้าจะแนบราบไปกับโต๊ะแล้ว
“จะจีบหลอครับ หืม”เคนพูพต่ออีกเมื่อไม่มีใครพูดต่อ โดยมองไปที่ชายหน้าหวานหรือสายฟ้าโดยเฉพาะ
“เอ่อ ปะเปล่านะครับ ไม่ใช่แบบนั้นนะครับ”สายฟ้าเอ่ยปฎิเสษอย่างเลิกลั่ก แต่กลับหน้าแดงหูแดงซะงั้น
“อืมมม แล้วน้องชื่ออะไรหลอ หืม ทุกคนเลย”เคนทำไมทำหน้าเชื่อตามที่อีกฝ่ายพูดแต่น้ำเสียงกลับไม่ใช่แบบนั้น ก่อนจะถามชื่อน้องๆทุนคน
“อ้อ ไอ้นักสืบนี้ชื่อพริ้นครับ ผมซีเนียร์”ซีเนียร์แนะนำตัวกับเพื่อนสาวอีกคนแต่ไม่ได้แนะนำเพื่อนชายอีกคนให้รู้จักเพื่อหวังให้จำตัวได้พูดเอง
“เอ่อ ผมสายฟ้าครับ”สายฟ้ารีบแนะนำตัวให้รู้จักเพราะทนแรงกดดันทางสายตาไม่ไหว
“อ้อ ชื่อเข้ากั๊น เข้ากันเลยนะครับเนี่ย น้องสายฟ้ากับพี่ไอ อืออ”เคนพูดไม่ทันจบก็โดนปิดปากแล้วบิดหูลากออกไป พอเคนจะพูดอีกก็โดนตบปากจนร้องลั่นร้านเพื่อไม่ให้พูด เพื่อนคนอื่นในกลุ่มก็ตามกันออกไปโดยคาเตอร์เป็นคนเดินตามออกไปเป็นสุดท้าย และมีสายตาจากสายฟ้าและซีเนียร์มองตามไป
“ใครอะ”ซีเนียร์เมื่อว่าทุนคนเดินออกไปแล้วก็ถามขึ้นมาทันที
“ก็กลุ่มพี่ไออุ่นไง พี่ผู้หญิงคนนั้นไง”พริ้มเองก็รีบบอกกับเพื่อนด้วยใบหน้ายิ้มมีความสุขเพราะไม่คิดว่าเจอรุ่นพี่ที่ตัวเองแอบปลื้มตั้งแต่วันแรกแบบนี้
“แล้วพี่ที่เดินออกไปคนสุดท้ายละ”ซีเนียร์ได้ถามคำถามที่ตัวเองคาใจในคตอนแรก
“อ้อ พี่คาเตอร์ นิ่งๆ เงียบๆ ออกหยิ่งๆ ดุๆ นะบ้างก็ว่าเขาร้าย ถามไมวะ”พริ้มมองเพื่อนที่รู้จักกันมานานด้วยสายตาเป็นประกาย
“เออ ไม่มีไร ถามเฉยๆ”
“แปลกๆ นะมึงเนี่ย”
“แปลกไรวะ เค้กเนี่ยเมื่อไหร่จะหมด”ซีเนียร์รีบเลี่ยนเรื่องทันทีเมือเหมือนจะรีบจนมุม
สายฟ้าไม่ได้สนใจเพื่อนทั้งคู่ที่เริ่มเถียงกันอีกครั้งตรงหน้า แต่สนใจรุ่นพี่ที่พึ่งออกไปมากกว่าที่ทำตัวมีพิรุท ไม่มองมาที่ตัวเขาเลยด้วยซ้ำ แต่สายฟ้าแอบเห็นใบหน้าด้านข้างแวบเดียว รวมถึงน้ำเสียงที่คุ้นๆ ข้อมือที่มีเส้นเลือดปูดขึ้นมารวมแขนด้วย ผิวที่ขาวเหลือง ทำให้สายฟ้าคิดอีกครั้งว่าตนได้จำตรงไหนผิดไปหรือเปล่า หรือจะเป็นพี่ไออุ่นคนนี้จริงๆ ถ้าพี่คนนั้นเป็นผู้หญิงจริงๆ ก็คงไม่แปลกหรอกเพราะใส่ชุดปกป้องมิดชิดทำให้ไม่รู้ว่าเป็นผู้หญิง จึงต้องคิดว่าเป็นผู้ชายเอาไว้ก่อน แต่ทำไมไม่แสดงตัวตนหน่อย สักนิดก็ยังดี ชิ
วันถัดมา โดมร่วมคณะ
วันนี้มีการรับน้องร่วมคณะกันวันแรกโดยจะรับน้องรวมก่อนแล้วค่อยไปรับน้องแยกคณะกันทีหลัง ทั้งสองคณะจะตั้งอยู่ติดกัน โดยตรงกลางจะมีทางเดินที่ลึกเข้าจะเป็นโดมขนาดใหญ่ มีสภาพกึ่งเก่ากึ่งใหม่ในบาส่วนที่ซ่อมแซมและทาสีก่อนเปิดเทอม และในขณะนี้ในโดมได้มีรุ่นน้องทั้งสองคณะยืมตามมุมต่างและมีรุ่นพี่บ้างคนที่มาถึงก่อนคนอื่นๆ
ในไม่กี่สิบนาทีต่อมาทั้งรุ่นน้องและรุ่นพี่ก็มากันเกือบครบแล้วจีงเริ่มตั้งแถวเรียงตอนลึกแยกสองคณะและเริ่มเช็คชื่อ รับน้องวันแรกมักจะเรียบร้อยแลละคนหนาแน่นมากกว่าวันถัดไปเป็นปกติอยู่แล้ว หลังเช็คชื่อตรวจคนเสร็จก็เริ่มอธิบายแจกแจงกำหนดการ กิจกรรมที่จะมีจนจบการรับน้อง รวมถึงการรับน้องนอกสถานที่
แต่สายฟ้าไม่ฟังที่รุ่นพี่พูดเลยสักนิด เพราะวันนี้ตนตั้งใจว่าจะหาข้อเท็จจริงเกี่ยวกับคนนั้น แล้วในวันนี้เองสายฟ้าก็มองไปที่พี่ไออุ่นตลอดเวลา หลังจากที่เมื่อคืนไปส่องโปรไฟล์ รูปภาพที่ลงมาทั้งคืน ย้อนหลังไปหลายปีด้วยเพราะอีกฝ่ายไม่ค่อยได้ลงรูปบ่อยๆ ด้วยมั้ง ไออุ่นที่ประจำการหน่วยปฐมพยาบาลกับเพื่อนร่วมคณะและกลุ่มตัวเอง รู้สึกว่ามีคนกำลังมองมาที่ตนเป็นเวลานานแล้วจึงมองกลับไปบ้าง ทำให้ทั้งคู่สบตากันโดยบังเเอิญ สายฟ้าที่ได้สบตาก็หลบหน้าหนีทันทีแล้วสักพักก็เงยหน้ามามองไปทางเดิม ก็ยังคงเห็นไออุ่นยังมองมาอยู่เหมือนเดิมพร้อมกับยิ้มบางๆ กลับมาด้วย จู่ๆ ไออุ่นก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกจากโดมไปสายฟ้าเองก็มองตาม
“นายสายฟ้า สายฟ้า!”เสียงรุ่นพี่ดังขึ้นเรียกสายฟ้าที่ไม่ได้สนใจที่รุ่นพี่พูดตรงหน้าอยู่หลายครั้งแล้ว ครั้งนี้จึงไม่คิดปล่อยผ่านอีกแล้ว
“เฮือก ครับ”สายฟ้าสะดุ้งที่รุ่นเรียกตนดันจนคนคณะวิศวะยังมองมา
“มองสาวที่ไหนอยู่ฮะ หลายครั้งแล้วนะ”
“เอ่อ..”
“ลุกมานี่ มายืนกางแขนเป็นหุ่นไล่กาข้างๆ พี่นี่มา”
“ครับ”
อีกฝั่ง คณะวิศวะ
“มาพอดี ไปเร็วมาเร็วนะมึง”แคมป์แซวแหย่เมื่อเห็นเพื่อนไปห้องน้ำตนจึงฝากซื้อขนมด้วย ได้มาถุงใหญ่ทีเดียว จึงรีบแยกถุงหาขนมที่ตนฝากซื้อ แต่ไออุ่นก็ซื้อขนมมาด้วยจึงเอาออกมาแยกออกมา
“มึงดูเด็กมึง”เคนนั่งเก้าอี้ถัดไปโดยมีแคมป์นั่งขั้นกลาง
“เด็กไร?”ไออุ่นถามด้วยความสงสัยกับคำว่าเด็ก
“นู่นไง โดนทำโทษ ยืนหน้าข้างนั่น”เคนจึงรีบบอกแล้วชี้นิ้วไปข้างหน้า
“ทำไมวะ”
“เพราะมองมึงจนโดนลงโทษไง”
“หึๆ”
“เห็นเด็กตัวเองโดนลงโทษแล้วชอบใจ เป็น sm หรือไง”ไออุ่นไม่ได้ตอบแต่มองแรงใส่แทน เคนจึงเงียบไปแต่ก็ทำหน้ากวนบาทาไม่เลิก
“เอาละตอนนี้คณะบริหารเรา คงจะเริ่มเมื่อยแล้วใช่ไหม งั้นเราทำกิจกรรมกันดีกว่าเพราะพี่ก็ขี้เกียจพูดแล้วเหมือนกัน มะ เรามาล่ารายเซ็นกันโดยจะต้องมีของวิศวะด้วยอย่างละห้าสิบคน เริ่มได้”เสียงจากรุ่นพี่บริหารสั่งการก่อนปล่อยเลิกแถว ซึ่งวิศวะเองก็ต้องทำแบบนี้เหมือนกัน
จากนั้นไม่นานรุ่นน้องทุคนในโดมก็เริ่มแยกตัวออกไปทำกิจกรรม ซึ่งหน่วยปฐมพยาบาลเองก็ไม่เว้น มีรุ่นน้องเข้ามาขออยู่ตลอด ตัวไออุ่นแล้วคาเตอร์เองก็ให้โดยง่ายแต่แคมป์กับคาเคนไม่ยอมให้โดยง่ายจึงมีกิจกรรมเล็กน้อยให้ทำเช่นเต้น ถ่ายรูปตลกลงสตอรี่ ถ้าคนไหนสวยหน่อยไม่ว่าจะชายหรือหญิงก็ไม่พลาดขอช่องทางติดต่อเอาไว้ตามระเบียบ จนมาถึงกลุ่มหนึ่งที่มีคนจากการโดนลงโทษอยู่ในนั้นด้วยก็ได้มาขอเช่นกัน โดยคาเคนได้สิ่งให้ถ่ายรูปลงตอรี่พร้อมแท็กรุ่นพี่ต่อรุ่นพี่ห้ามซ้ำกัน ไม่พลาดที่คาเคนเองจะดันให้สายฟ้ามายืมตรงหน้าเธอเชิงบังคับให้ถ่ายรูปคู่กัน
“จะถ่ายไหมหรือถ่ายกับคนอื่น”ไออุ่นถามเมื่อเห็นอีกคนยืนนิ่งตรงอยู่สักพักแล้วไม่ยอมพูดอะไรเลย
“เอ่อ ถ่ายครับๆ”สายฟ้ารีบยกโทรศัพท์มาถ่ายรูปคู่ทันทีพร้อมกดเพิ่มเพื่อนแล้วแท็กไปหาอีกฝ่าย โดยในภาพทั้งคู่ยืนชิดกันมีสายฟ้ายืนอยู่ข้างหน้าเล็กน้อย ไออุ่นเองที่ยืนอยู่ข้างหลังกลัวว่าถ่ายมาแล้วเธอจะจมลงไปในรูปจึงยกมือซ้ายจับไหล่ซ้ายและมือขวาไปโอบเอวนิด สายฟ้าตกใจจึงหันไปมองอีกคนด้านหลังแล้วทั้งคู่ก็สบตากันอีกครั้งโดยนิ้วมือของสายฟ้าก็กดค้างที่ปุ่มชัตเตอร์จึงเป็นการกดถ่ายรัวๆ จึงได้รูปมาเยอะเลยทีเดียว และก่อนไปไออุ่นได้ยื่นขนมปังที่ข้างในมีสองชิ้นให้
“เอาไปสิ”
“ให้ทำไมหลอครับ”
“ไม่ได้กินข้าวเช้ามาใช่ไหม เห็นปวดท้อง”
“อ้อ กลัวมาสายน่ะครับ ขอบคุณครับ”สายฟ้ารับไปก่อนจะรีบออกไปจากตรงนั้น
“มีให้ขนมว่ะ อันที่มันหวงนี่ว่า”ไออุ่นทำหน้าดุใส่เคนอีกครั้งก่อนจะหยิบกระเป๋าสะพายข้างสีดำแล้วออกมาจากตรงนั้น
“กูโดนดุอีกแหละ”เคนโอดครวญแล้วหันไปยิ้มยีหยีเหมือนเดิมกับสาวสวยข้างกาย
คาเตอร์เองก็มองตามเพื่อนที่สองที่เถียงกัน โดนมีซีเนียร์มองอีกฝ่ายอีกทีอยู่ข้างๆ
“พี่ชอบพี่ไออุ่นหลอครับ พี่คาเตอร์”ซีเนียร์ที่่เพลอถามออกไป ทำให้คาเตอร์เมื่อได้ยินแบบนั้น ก็ส่งสายตาเขม่นมาให้ทันที
“ไม่รู้อะไรก็ไม่ต้องยุ่ง ไม่ใช่เรื่องของนาย”พูดจบคาเตอร์ก็หยิบกระเป๋าสีเขียวสีม้าแล้วออกจากตรงนั้นทันที ทิ้งให้ซีเนียร์จบกับความเศร้าของตัวเองที่อีกฝ่ายไม่มีวันรู้ สายตาที่มองไปหาอีกฝ่ายด้วยความวิงวอนจบอีกคนลับสายตา
“ซีเนียร์เป็นไรไหม”พริ้มหันมาถามซีเนียร์เมื่อมองมาเห็นอีกทีก็ทำหน้าเศร้าแล้ว
“อ้อ เปล่าอะ ไม่เป็นไร”และที่ทั้งคู่คบกันได้นานโดยที่ไม่มีความรู้สึกเกินขอบเขตเพราะซีเนียร์ไม่ได้มองหญิง แต่เป็นเกย์ชอบผู้ชาย ซึ่งรู้ตัวตั้งแต่เด็กโดยครอบครัวเองก็รู้และยอมรับได้ อาจจะเพราะมีพี่ชายที่แต่งงานมีครอบครัวกับผู้หญิงไปแล้วก็ได้ ซีเนียร์ชอบอีกฝ่ายเพราะตอนปฐมนิเทศที่มหาวิทยาลัยคาเตอร์ได้ช่วยซีเนียร์ในชุดช็อปตอนหลงทางแล้วจู่งมือมาส่งที่โดมแห่งนี้แล้วก็จากไป
![เฉียดรักให้ตามหา [อ่านฟรี,อัพจบติดเหรียญ] โดย krommatha @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์](https://dur8fz7tiz12s.cloudfront.net/books-01JZ3F9SEGV7Q6ESEVMQ4D8E9S/cover/01JZ3F9SEGV7Q6ESEVMQ4D8E9S-1755617843838 "เฉียดรักให้ตามหา [อ่านฟรี,อัพจบติดเหรียญ] โดย krommatha @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์")