ประโยคปฏิเสธของชื่อเรื่องใครเชื่อก็บ้าล่ะ!
แฟนตาซี,ชาย-ชาย,โอเมกาเวิร์ส,เกิดใหม่,วัยว้าวุ่น,ดราม่า,แฟนตาซี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ก็แค่เพื่อนอิค (Amegaverse)
ประโยคปฏิเสธของชื่อเรื่องใครเชื่อก็บ้าล่ะ!
Amegaverse คืออะไร
โลกของอัลฟ่าที่มีกำลังมากกว่า หากแต่ว่าสติปัญญาเท่าเมล็ดถั่วไม่สามารถเหนือกว่าโอเมก้าที่ร่างกายอ่อนแอแต่ฉลาดแกมโกง เจ้าเล่ห์เพทุบาย ร้ายกาจดุจปีศาจและเจ้าเสน่ห์ราวกับของหวานที่ได้ลิ้มลองก็จะลืมไม่ลงแถมยังมีพลังคำสาปที่สามารถทำให้อัลฟ่าตกอยู่ในอาณัติและต้องรับผิดชอบกับภาระที่ตนเองได้กระทำลงไป
"วันนี้ครูจะมาแจกสตาร์โฟนหลังจากที่นักศึกษาเรียกร้องกันมา ดูแลรักษากันดีๆ เพราะมันจะอยู่กับพวกเธออีกยาว" พอครูว่าอย่างนั้นเจ้าตัวก็แจกทีล่ะคนจนมาถึงผมมันมีรูปร่างเหมือนแอร์พอร์ตแต่ผมก็ยังไม่กล้าใช้เพราะกลัวว่าวิธีที่คิดในหัวมันจะผิด
ผมรอให้คนอื่นใช้ก่อนซึ่งไอ้เธอร์ก็ใช้ให้ผมดูโดยที่มันเอามาใส่ที่รูหูก่อนที่จะหยิบมือถือที่มีขนาดเท่าเอ็มพีสามเพื่อที่จะต่อบลูทูธกับสตาร์โฟน
เสียงวิ้งๆ ก็ได้ดังขึ้นมาก่อนที่จะมีหน้าจอสีฟ้าปรากฏตรงหน้าของเธอร์และเธอร์ก็เปลี่ยนหน้าจอเป็นสีดำตัวอักษรสีเหลือง ดูก็รู้ว่าคนกำลังเศร้ามองยังดาวอังคารยังรู้เลย
...
หลังจากที่ผมได้ทำตามไอ้เธอร์แล้วผมก็เปลี่ยนบ้างเป็นสีม่วงแต่อักษรเป็นสีชมพู
จากนั้นทุกคนก็ออกมาจากห้องทีละคนเพราะไม่จำเป็นที่จะต้องอยู่ที่นี่อีกแล้วเพราะกว่าจะมาอีกก็คงมีแค่เหตุจำเป็นเท่านั้นแหละ
...
อยู่ๆ ผมก็สะดุ้งตกใจโหยงเมื่อมีใครบางคนมาโอบที่คอของผมแล้วบังคับดึงให้เข้ามาใกล้ตัวเอง "กินเหล้าเป็นเพื่อนกูได้ป่ะ!" เป็นไอ้เธอร์นั่นเอง "เดี๋ยวกูเลี้ยง" ถ้าอยากปฏิเสธก็คงไม่ได้เพราะมันโอบแน่นเดี๋ยวจะกลายเป็นว่าผมหายใจไม่ออกจนตายซะก่อน
อาเธอร์พาผมมาที่บาร์แห่งหนึ่งซึ่งเป็นร้านสลัวๆ ที่ถ้าเดินไม่ระวังอาจจะเดินเตะจนล้มได้จนกระทั่งมันได้พาผมมาที่หน้าเคาน์เตอร์ที่มีขวดแก้วหลายแบบหลายสีสัน
"ท่านอาร์มเอาเหมือนเดิมนะครับแล้วมึงจะดื่มอะไรอิค" ผมไม่ได้สนใจสิ่งที่เธอร์ถามเลยเพราะมัวแต่จ้องมองท่านอาร์มที่ว่าเพราะเขาหล่อมากแถมยังขาวเหมือนกระดาษอีกด้วย ยิ่งเวลาเขายิ้มนี่คือแบบผมใจละลายเลย "ไอ้อิค!" ได้ยินเสียงกดต่ำทำเอาผมหายเคลิ้มเลยก่อนที่เจ้าของเสียงจะกลับมากอดคอผมอีกรอบ
"ปล่อย!"
"คนนี้อ่ะเพื่อนสนิทผมเองท่านอาร์มอย่ามาจีบเพื่อนผมนะผมหวง" ไอ้สัสเธอร์! มึงจะมาดับอนาคตกูทำไมวะ! มึงเป็นแค่เพื่อนไม่ใช่ผัวอย่าหวงให้มันมากนัก
"ขอเป็นน้ำส้มได้มั้ยครับ?" ไม่รู้ว่าผมพูดอะไรผิดไอ้เธอร์ถึงกับหลุดขำพอๆ กับท่านอาร์มจนอยากกลายเป็นอากาศธาตุให้มันจบๆ
"น้ำส้มอ่ะมีแต่เขาไม่ได้น้ำส้มเฉยๆ ไงมันต้องผสมเหล้า มึงเอาเป็นค็อกเทลมั้ยล่ะหวานๆ ไม่ค่อยเมา" มันพูดจบก็หยิบแก้วสีใสที่จ้างในมีน้ำแข็งกลมกับของเหลวเหมือนน้ำอัดลมกระป๋องแดง
"ทำๆ มาเถอะน่า! แล้วมึงก็ช่วยหยุดหัวเราะกูได้แหละ! คุณก็ด้วยคุณอาร์ม เชอะ!" ผมงอนจริงๆ นะไม่ได้แกล้งเล่น
"โอ๋ๆ ไม่โกรธเค้าน้า~" แล้วลูบหัวผมอย่างกับเห็นผมเป็นเด็กน้อยอย่างนั้นแหละ
เครื่องดื่มผมถูกเสิร์ฟแล้วผมหยิบขึ้นมาจิบมันก็อร่อยดีเลยเผลอยกซดโดยไม่รู้ตัว "เขาให้น้อยจังเลยนะอยากกินเป็นถังเลย" ต่อให้เขาได้ยินผมก็ไม่สนแล้วเพราะยังไงเมื่อกี้หน้าแตกจะแตกอีกก็ไม่เป็นไรหรอก
"แค่ชิมให้รู้รสไม่ได้เอาอิ่มเนาะ"
"ว่าแต่กูมึงปาไปสามแก้วแล้วชาติไหนมึงจะรู้รสล่ะเธอร์! ต่อมรับรสมึงแก่แล้วหรอถึงรู้สึกช้าขนาดนั้น"
"งั้นมึงช่วยดื่มหน่อยสิกูเผลอสั่งมาเยอะนะ"
"กูไม่กินเหล้าน่ะสิ! มึงๆ ก็ดื่มๆ ไปเถอะเดี๋ยวกูแบกมึงกลับบ้านเองบอกกูมาด้วยว่าบ้านมึงอยู่ไหน" ก็ไม่รู้ว่าผมพูดผิดอะไรอีกจากที่ยิ้มทะเล้นกลายเป็นเศร้าซะงั้น
"กูอยู่กับแฟนเก่ากูน่ะยังไม่ได้เอาของออกมาเลยคืนนี้กูขอนอนค้างบ้านมึงสักคืนได้ป่ะ!" บรรยากาศเหมือนเชิญชวนให้ไปทำอะไรซัมติงแต่มันคงไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอกเพราะไอ้เธอร์มันชอบผู้หญิงมีหอยมันจะมาชอบผู้ชายไซส์บิ๊กไบค์อย่างผมได้ยังไงกันล่ะ!
...
มันดื่มไปห้าแก้วแล้วก็ยังไม่พอใจจนผมขอลองผสมดูบ้างซึ่งท่านอาร์มก็ใจดีที่จะสอนให้เพราะเขาบอกว่าถ้ามากเกินไปจะกลายเป็นว่าผมส่งไอ้เพื่อนตัวดีไปเยี่ยมยมบาลแทน
ผมผสมตามที่ท่านอาร์มสอนแบบเป๊ะๆ จนมันกลายเป็นของเหลวสีม่วงแต่มันอ่อนมากถ้าไม่สังเกตดูดีๆ มันจะมองไม่เห็นเลย
อาเธอร์หยิบแก้วที่ผมผสมเองมาดื่มพร้อมกับจ้องตาผมไปด้วยเพื่อเพิ่มความกดดันให้ผมเข้าไปอีก "รู้สึกว่ามันติมขมน้อยลงด้วยก็ดีนะหวานๆ ดี"
"ถ้าบอกรสชาติแย่กูจะดีใจมากกว่า มึงไม่ชอบกินรสหวานสินะ"
"กูก็ไม่ใช่ไม่ชอบแต่ก็กินได้ไม่ได้เกลียดแบบกินไม่ได้เลยขนาดนั้น"
"รีบดื่มให้เสร็จเถอะมัวแต่ลีลาอยู่นั่นแหละกูอยากจะกลับบ้านจะแย่แล้วเนี่ย"
"ยังไม่มืดเลยแค่เที่ยงเอง"
"กูร้อนมึงเข้าใจป่ะเธอกูอยากอาบน้ำ"
"อาบที่นี่ก็ได้นะครับ?" อันนี้ท่านอาร์มเป็นคนพูดแทรกนะ
"ผมเกรงใจนะครับอาบที่บ้านผมเองสบายใจกว่า"
...
ในที่สุดไอ้เธอก็ยอมกลับกับผมสักทีจนแบกมันมาถึงบ้านแล้วทึ้งลงบนเตียงนอนผมพร้อมกันเพราะตัวมันหนักมาก
"มึงนอนไปก่อนนะเดี๋ยวพอกูอาบน้ำเสร็จแล้วค่อยเช็ดตัวมึงอีกที" คนนอนไม่ได้พูดอะไรแค่ทำสัญลักษณ์มือว่าโอเคก็เท่านั้น