เมื่อหญิงสาวถูกพบเป็นศพไร้หัวใจใต้ต้นไม้ที่เคยใช้แขวนคอนักโทษ…
เซอร์ไอแซค โกรห์น ผู้ตรวจการจากเมืองหลวง ถูกส่งมายังเมืองชายขอบที่เต็มไปด้วยความเงียบงัน—แต่ใต้ความสงบคือกลิ่นเลือดและความลับที่สกปรกยิ่งกว่าซากศพที่เน่าเปื่อย
ยิ่งเขาขุดลึกลงไป ความจริงก็ยิ่งสกปรก—การล่วงละเมิด การแบล็กเมล์ และเครือข่ายการล่อลวงหญิงสาวที่โยงถึงคนมีอำนาจ
…แต่สิ่งที่อันตรายที่สุด ไม่ใช่ฆาตกร—แต่คือความจริงที่ไม่มีใครอยากให้ถูกเปิดเผย
อาชญากรรม,สืบสวนสอบสวน,ระทึกขวัญ,ลึกลับ,พล็อตสร้างกระแส,สืบสวนสอบสวน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เสียงของคนที่กลับมาจากความตาย
⸻
ฝนตกพรำตลอดเส้นทางออกนอกเมือง
ล้อเกวียนบดโคลนอย่างช้า ๆ ขณะไอแซคและเรย์นาเดินทางสู่หมู่บ้านไร้ชื่อที่ถูกลืมจากทุกแผนที่
มันคือหมุดแดงจุดเดียวในเอกสารที่เธอได้มา — บ่งชี้ว่า “หนึ่งในเหยื่อยังมีชีวิตอยู่”
ทั้งสองไม่รู้แน่ชัดว่าเธอเป็นใคร จนกระทั่งได้พบกับบ้านไม้หลังเล็กกลางป่า
หน้าต่างปิดตาย ไร้แสงตะเกียง ไม่มีควันจากปล่องไฟ
แต่ไอแซคแน่ใจ…มีใครบางคนอยู่ในนั้น
⸻
🖋 หญิงสาวที่ไม่พูดอีกต่อไป
ลิลเลียน เวลท์
หญิงสาวผู้เคยเป็นสาวรับใช้ในคฤหาสน์ลอร์ดแดนท์
ตอนนี้เธอผอม ซูบซีด และดวงตาเต็มไปด้วยรอยหวาดกลัว
รอยแผลเป็นจาง ๆ ลากจากกรามลงไปถึงต้นคอ — เหมือนเครื่องเตือนความทรงจำที่ไม่เคยลบ
เธอไม่พูดสักคำ
แต่เมื่อเรย์นาเอื้อมมือแตะมือเธอเบา ๆ ลิลเลียนก็หยิบถ่านและกระดาษขึ้นมา
“ข้ารอด…แต่เสียงของข้าตายไปแล้ว”
⸻
📜 ความลับที่ไม่มีใครบันทึก
ลิลเลียนเขียนทุกอย่างลงในกระดาษ—ไม่ใช่ด้วยความกล้า แต่ด้วยความหวาดกลัวว่าเธอจะ “ไม่เหลือแม้แต่เงา”
• เธอถูกจับเพราะแอบฟังคำสั่งซื้อสินค้าลับจากขุนนาง
• เธอถูกขังในห้องใต้ดินมืดสนิท และทดลองว่า “จะอยู่ได้กี่วันโดยไม่มีเสียงใดกระทบหู”
• เธอเห็นผู้หญิงอีก 4 คนในห้องถัดไป…ที่ตอนนี้ไม่รู้ว่าตายหรือยัง
เธอหนีมาได้เพราะชายคนหนึ่ง “ปล่อยเธอออกมาเงียบ ๆ”
แต่สั่งไว้ว่า “อย่าพูด อย่ากลับเมือง และอย่ามีชื่ออีก”
⸻
🔥 แผนเปิดโปงเริ่มเป็นรูปเป็นร่าง
หลังกลับมาที่เมือง ไอแซคและเรย์นาเริ่มกระจายข้อมูลที่ได้
เรย์นาเขียนจดหมายเปิดผนึกถึงเจ้าหน้าที่ระดับสูง
ส่วนไอแซคเตรียมหลักฐานภาพวาดผังห้องใต้ดิน รอยแผล รายนามผู้หญิงที่ “หายไปโดยไม่มีศพ”
เป้าหมาย: เปิดเผยความจริงในงานเทศกาลแห่งไฟ ที่จัตุรัสกลางเมืองในอีก 3 วัน
วันที่ผู้คนจะรวมตัวกัน และไม่สามารถหันหน้าหนี
⸻
🐍 การทรยศจากคนที่ไว้ใจ
แต่ในห้องเอกสารของศาลากลาง…
เอโดร คราสส์ ผู้ช่วยหนุ่มที่เคยช่วยหาข้อมูลแผนผังห้องใต้ดิน กลับนั่งเขียนจดหมายด่วน
“แผนของพวกมันพร้อมแล้ว…รายชื่อผู้หญิงจะถูกเปิดเผยต่อสาธารณะ”
“วันที่ 14 เวลา 5 โมงเย็น—จัตุรัสใหญ่”
ส่งถึง: ลอร์ดแวร์นัส (หนึ่งในผู้มีอำนาจที่เกี่ยวข้อง)
เขาลงชื่อด้วยลายเซ็นปลอม และส่งสารออกนอกเมืองทางทหารยามค่ำ
⸻
⏳ เวลานับถอยหลังสู่การเปิดโปง…และกับดัก
คืนก่อนวันงาน
เรย์นาสัมผัสได้ถึงบางสิ่งที่ “ผิดปกติ”
หน้าต่างบ้านพักถูกเปิดแม้ไม่มีใครอยู่
เอกสารบางแผ่นเหมือนถูกค้น
แม้ไม่มีรอยงัด แต่กลิ่นน้ำมันจากคบไฟ…ลอยค้างอยู่
⸻
⚠️ บันทึกสุดท้ายก่อนทุกอย่างเงียบอีกครั้ง
ไอแซคจุดตะเกียงขึ้นกลางห้อง
เขียนบันทึกในสมุดเล่มที่เขาเก็บไว้ตั้งแต่วันแรกที่เอลซ่าหายไป
“เสียงของข้าจะอยู่ในเล่มนี้”
“หากข้าถูกฆ่า หากเรย์นาไม่กลับมา…”
“จงเปิดหนังสือเล่มนี้ในจัตุรัส…ต่อหน้าทุกคน”
“แล้วจงเงียบ…เพื่อฟังเสียงผู้หญิงทั้งหมด ที่พวกมันพยายามฝังไป”
⸻
☑️ ปิดท้ายตอนที่ 8:
• พบ “เหยื่อที่รอด” ซึ่งยืนยันข้อมูลและเล่าเหตุการณ์ในห้องใต้ดินได้ครบ
• ไอแซคกับเรย์นาเตรียมเปิดโปงกลางเมืองในวันเทศกาล
• เอโดร คราสส์ทรยศ แอบแจ้งแผนกับกลุ่มขุนนาง
• มีสัญญาณว่าทั้งคู่ถูกเฝ้าดูและอาจถูกสังหารก่อนงานเริ่ม
