เมื่อผมพบคุณอีกครั้ง คุณจะไม่ได้พบผมคนเดิมอีกต่อไป อยากกลับมามากแค่ไหน กรุณาใช้ร่างกายของคุณพิสูจน์
รัก,ดราม่า,ชาย-ชาย,ไทย,วาย,bdsm,ออฟฟิศ,เจ้านายลูกน้อง,nc,18+,นิยายวาย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เมื่อผมพบคุณอีกครั้ง คุณจะไม่ได้พบผมคนเดิมอีกต่อไป อยากกลับมามากแค่ไหน กรุณาใช้ร่างกายของคุณพิสูจน์
ผู้แต่ง
summer_T
เรื่องย่อ
เมื่อ ทิพากร หนุ่มไอที ตัดสินใจปฏิเสธคำสารภาพรักของ อติกานต์ นักธุรกิจผู้เพียบพร้อม ทั้งฐานะ การศึกษา และนิสัยที่แสนอบอุ่นอ่อนโยนไป เพียงเพราะกลัวว่ารสนิยมทางเพศของตนจะถูกรังเกียจเหมือนความรักในอดีตที่เคยผ่านมา
ทั้งที่เป็นฝ่ายตัดเยื่อใย แต่กลับเอาแต่คิดถึงความอบอุ่นนั้นแล้วเก็บเอาใบหน้าหล่อเหลาของอติกานต์มาจินตนาการในยามค่ำคืน สร้างความแปดเปื้อนให้ชายหนุ่มผู้แสนดี จนกระทั่งวันหนึ่งที่ฟ้าดินลงโทษทำให้ทิพากรต้องกลับมาพบกับอติกานต์อีกครั้ง ความโหยหาทำให้ทิพากรพยายามพาตัวเองเข้าไปใกล้อีกฝ่ายอีกครั้ง พร้อมใจที่เรียกร้องถามหาโอกาสเป็นครั้งที่สอง
ไม่คิดว่าอติกานต์จะตอบรับคำขอคนใจร้ายอย่างเขา
ทว่าคำตอบรับของอติกานต์กลับไม่ใช่อ้อมกอดที่เคยอบอุ่น แต่เป็นเปลวไฟที่โหมกระหน่ำจนดวงอาทิตย์แทบต้านทานไม่ไหว อติกานต์คนที่ทิพากรเผชิญหน้าตอนนี้ ตอบสนองทุกความต้องการของทิพากรได้เกินกว่าที่ทิพากรจะจินตนาการถึง ยิ่งเห็นอีกด้านของอติกานต์ ทิพากรยิ่งอยากครอบครองเข้าใกล้ แม้ร่างกายจะถูกแผดเผาจนทรมานเพียงใดก็ตาม...
**คำเตือน**
นิยายเรื่องนี้มีการใช้คำหยาบคายในบางช่วงของเนื้อหา และบางบทสนทนาของตัวละคร
พระเอก นายเอกในเรื่อง มีรสนิยมทางเพศ คือ BDSM
และตัวนายเอก มีความชอบและถูกกระตุ้นความต้องการได้ง่ายเป็นพิเศากับการสวมใส่ ถุงน่อง และชุดนอนสตรี
ฉาก NC มีการใช้อุปกรณ์เสริม รวมถึงของเล่นของผู้ใหญ่
มีการสนทนา เชิง dirty talk ของตัวละคร
และสุดท้าย นิยายเรื่องนี้ไม่เหมาะกับผู้ที่อายุต่ำกว่า 18 ปี
“อ้า ขา ออก”
เสียงเอ่ยสั่งดังขึ้นอีกครั้งเมื่อทิพากรยังไม่ยอมขยับขาทั้งสองข้างออกจากกัน แต่เดิมแล้วอติกานต์ไม่ใช่คนอ่อนโยนนัก แต่ไม่ใช่ว่าเขาอ่อนโยนไม่เป็น หากแต่เขายังไม่อยากหยิบเอาความอ่อนโยนนั้นมาใช้กับคนเดิมเป็นครั้งที่สอง หลังจากมันถูกปัดตกไปอย่างง่ายดาย
เสียงเข้มที่เอ่ยสั่งเมื่อสักครู่ก็เพียงพอแล้วที่ทิพากรจะละทิ้งความอายของตัวเองเพื่อทำตามคำบอก ยังไม่ทันได้ขยับขาทิพากรก็ต้องสะดุ้งตกใจอีกครั้ง เมื่อฝ่ามือใหญ่สอดเข้ามาระหว่างหัวเข่าทั้งสองข้าง
เพราะตกใจจึงเผลอขัดขืนตามสัญชาตญาณ อีกฝ่ายไม่ได้ทำรุนแรงกับเขาเพียงแค่ไล้ฝ่ามือไปตามช่องว่างระหว่างหัวเข่า นิ้วหัวแม่มือกดน้ำหนักลูบวนที่ขอบระบายของปลายถุงน่องซึ่งอยู่เหนือเข่าขึ้นมาเล็กน้อย จากนั้นจึงค่อย ๆ เลื่อนฝ่ามือขึ้นสูงไปที่หว่างขาของคนใต้ร่างอย่างเชื่องช้าและใจเย็น
เปี๊ยะ
สายรัดยางยืดแต่งลายลูกไม้สีขาวเข้ากับลายของถุงน่องถูกนิ้วยาวของชายแปลกหน้าเกี่ยวขึ้นสูง ก่อนที่จะปล่อยสายรัดนั้นดีดลงที่ผิวเนื้ออ่อนที่ต้นขาของทิพากร
มันไม่ได้ทำให้เจ็บปวดเลยสักนิด ตรงกันข้ามกลับทำให้ทิพากรรู้สึกความโหยหาบางอย่างของตนเองกำลังถูกเติมเต็มเสียด้วยซ้ำ หัวใจของหนุ่มออฟฟิศเต้นแรงด้วยความตื่นเต้นกับประสบการณ์ที่เขาเองได้แต่คิดจินตนาการในหัว และมันถูกแสดงออกผ่านเสียงครางบางเบาที่หลุดรอดออกมาทุกครั้งที่โดนทำแบบนั้น
ใช้เวลาเพียงไม่นานการต่อต้านตามสัญชาตญาณของทิพากรก็ถูกพังทลายลง ขาทั้งสองข้างไม่ได้หนีบชิดปกปิดส่วนสวยงามอีกแล้ว อติกานต์ไม่รู้ว่าทิพากรรู้ตัวหรือเปล่าว่าตอนนี้ตัวเองกำลังอยู่ในท่าทางแบบไหน
ทั้งที่รู้ทั้งรู้ว่าร่างกายกำลังถูกสัมผัสจากคนแปลกหน้า แต่เรียวขาสวยทั้งสองข้างกลับกำลังแยกออกจากกันกว้างขึ้นเรื่อย ๆ ยิ่งเขาสัมผัสผิวขาวผ่านเนื้อผ้าโปร่งบางของถุงน่องที่อีกฝ่ายสวมใส่ ทิพากรก็ยิ่งแสดงออกว่าชอบผ่านร่างกายที่บิดเร่า
อติกานต์จับขาทั้งสองข้างของทิพากรเข้ามาพาดเกี่ยวไว้ที่เอวของเขา ขยับตัวเข้าไปนั่งแทรกกลางระหว่างขา ผิวเนียนละเอียดเสียดสีกับกางเกงของเขาไปมา
อติกานต์ยังไม่ได้ถอดเสื้อผ้าทั้งหมด
และก็ดูเหมือนว่าทิพากรจะชอบที่เป็นแบบนั้นมากเสียด้วย
เกิดความเงียบขึ้นอีกครั้งเมื่ออยู่ ๆ ฝ่ามือที่มอบความเคลิบเคลิ้มให้หายไป ทิพากรขยับสะโพกไปมาราวกับจะใช้มันค้นหาสัมผัสที่จากหาย เขาได้ยินเสียงเคลื่อนไหวบางอย่างของเจ้าของเอวสอบที่เขาเกี่ยวคล้องเอาไว้
ความสงสัยไม่อยู่กับทิพากรนานนัก ทันทีที่ความเย็นสัมผัสไปที่ส่วนหัวของแก่นกายทิพากรก็ส่งเสียงครางออกมาอย่างห้ามไม่อยู่
เพราะมีความชอบในผิวสัมผัสของผ้าเป็นพิเศษ ทิพากรจึงสามารถแยกได้ทันทีว่ารอบกายเขามีผ้าชนิดใดอยู่บ้างแม้ว่าจะถูกปิดตาเอาไว้ เพียงแต่สิ่งที่กำลังสัมผัสส่วนสงวนของเขากับแข็งเกินกว่าจะเป็นผ้า แต่ก็ทำให้ทิพากรรู้สึกดีเช่นกัน
“น...หนัง”
อติกานต์ยกยิ้มเมื่อดวงอาทิตย์ดวงน้อยของเขาช่างเก่งกาจเหลือเกิน ในเมื่อตอบถูกก็ต้องได้รางวัล อติกานต์ไล้ฝ่ามือและปลายนิ้วภายใต้ถุงมือหนังไปสัมผัสทุกซอกมุมของทิพากร กดย้ำวนรอบรอยจีบจนคนด้านล่างยกสะโพกขึ้นสูงได้อย่างน่ามองทีเดียว
“ค้างไว้ อย่าเอาลง”
ทิพากรพยักหน้าอย่างว่าง่ายทั้งยังเชื่อฟังคำสั่งราวกับหมาน้อยแสนเชื่องที่ฝึกมาแล้วหลายปีทั้งที่ความจริงนี่เป็นการขึ้นเตียงระหว่างเขาทั้งสองเพียงครั้งแรก
อติกานต์ถอดถุงมือหนังอย่างดีที่ชุ่มไปด้วยของเหลวที่ปริ่มออกมาจากส่วนปลายของทิพากร ก่อนที่จะหยิบเอาซองถุงยางนิ้วที่โยนเอาไว้ข้างตัวทิพากรในตอนที่เขาเดินสำรวจความสวยงามของเหยื่อไปรอบ ๆ
ซองพลาสติกถูกฉีกออกอย่างไม่ไยดีก่อนที่ถุงยางจะถูกสวมลงบนนิ้วอย่างพิถีพิถัน ถึงความชอบของทิพากรจะไม่ใช่เรื่องที่คนทั่วไปคุ้นชิน หรือบางคนอาจจะมองว่าเป็นเรื่องประหลาดเสียด้วยซ้ำ แต่นั่นไม่ใช่ข้ออ้างที่เขาจะทำอย่างไรกับทิพากรก็ได้
เรื่องเซ็กซ์ ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องทำให้สะอาดและปลอดภัยเอาไว้ก่อน
ของที่เราอยากจะใช้งานมันบ่อย ๆ เราก็ควรจะต้องถนอมมันไว้ไม่ให้พังเสียหาย
“อย่าเอาลง”
น้ำเสียงเดิมเอ่ยขึ้นเมื่อทิพากรเริ่มหย่อนสะโพกลงไปเล็กน้อย ซึ่งเจ้าตัวก็ทำตามคำนั้นทันที แม้ว่าจะมีอาการสั่นเล็กน้อยก็ยังไม่เอ่ยปากร้องขอ อติกานต์บีบเจลหล่อลื่นลงชโลมนิ้วมือทุกนิ้วที่สวมถุงยางนิ้วเอาไว้ ก่อนจะขยับนิ้วมือเหล่านั้นถูไถกันไปมาเล่นกับความหนืดเหนียวจนเกิดเสียงลามก
มือข้างหนึ่งของอติกานต์อ้อมไปช้อนรองไว้ที่ใต้สะโพกสั่น ก่อนมืออีกข้างที่สวมถุงยางนิ้วไว้เตรียมพร้อมทั้งสามนิ้วจะเริ่มสัมผัสกับแก่นกายของทิพากรอีกครั้ง
“อือ...”
ทิพากรส่งเสียงครางกระเส่าออกมาเมื่อถูกสัมผัสกระตุ้นความต้องการอีกครั้ง เสียดเสียวจนแทบจะยกสะโพกไว้ไม่ไหว แต่ไม่รู้ทำไมจิตใต้สำนึกเขายังคงสั่งให้เขาทนอยู่แบบนั้นต่อไป เพื่อสร้างความพึงพอใจให้ชายแปลกหน้าผู้ซึ่งกำลังมอบประสบการณ์ที่เขาเองยังจินตนาการไม่ถึง
“คุณต้องออกกำลังกายแกนกลางลำตัวเพิ่มอีกเยอะ ถ้ายกสะโพกแค่นี้ยังสั่น คุณไม่มีทางไปถึงความสุขมากกว่านี้ที่ผมจะให้คุณได้แน่”
อติกานต์ค่อย ๆ กดน้ำหนักฝ่ามือเพื่อบอกเป็นนัยให้ทิพากรวางสะโพกลงได้
“ช่วงขายาวสวยดีแล้ว แต่ก็ยังไม่แข็งแรง”
คนพูดช้อนมือไว้ใต้เข่าทั้งสองข้าง จากนั้นขาของทิพากรก็ถูกยกขึ้นสูงอีกครั้ง
“จับเข่าเอาไว้”
เมื่อได้ยินอย่างนั้นทิพากรนิ่งไปชั่วครู่ มีคำถามเกิดขึ้นในหัวเพียงชั่วเสี้ยวนาทีเท่านั้น เพราะไม่นานทิพากรก็ได้คำตอบให้ตัวเอง
ชายแปลกหน้าไม่ได้มัดข้อมือเขาไว้แน่นตั้งแต่แรก นั่นทำให้ตอนนี้เขาไม่ได้มีพันธนาการใดมาผูกมัด และที่ผ่านมาไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ เขาชูแขนไขว้ไว้ที่เหนือหัวด้วยตัวเองทั้งนั้นเพราะปมที่มัดไว้กับเสาหัวเตียงคลายออกไปนานแล้ว
“สูงอีก ยกไปชิดหน้าอกเลยยิ่งดี ทำได้ไหม”
ทิพากรไม่ได้ตอบคำถาม เขาเพียงทำตามแทนคำตอบ สุดท้ายเข่าทั้งสองข้างก็ถูกยกขึ้นมากอดไว้แนบอก
“เก่งมาก เด็กดี”
คำชมโง่ ๆ จากใครก็ไม่รู้สร้างความอุ่นซ่านให้กับใจของทิพากร ทั้งที่ร่างกายกำลังโดนกระทำ โดนสัมผัส แต่เขากับดีใจกับคำชมนั้นราวกับเด็กเล็ก ๆ ที่ได้รางวัลจากใครสักคน
“อ๊ะ”
อติกานต์ยกสะโพกของทิพากรขึ้นจากฟูกเล็กน้อยโดยใช้มือเพียงข้างเดียวก่อนที่จะหนุนหมอนรองไว้ให้ช่องทางด้านหลังถูกยกขึ้นมาเพื่อสามารถมองเห็นได้สะดวกขึ้น
“อย่าปล่อยมือออกเด็ดขาด อยู่เฉย ๆ ตอบคำถามทีละข้อ ห้ามโกหก เพราะถ้าคำพูดของคุณไม่จริง คุณอาจจะโดนโทษหนัก”
ทิพากรไม่เข้าใจอะไรที่ผู้ชายคนนี้พูดเอาเสียเลย และยิ่งไม่เข้าใจไปกันใหญ่ที่ตัวเขาเองก็พยักหน้าตอบกลับไปทั้งที่ไม่เข้าใจอยู่แบบนั้น
“อ๊ะ...อือ”
ปลายนิ้วเย็นลื่นค่อย ๆ สอดแทรกเข้าไปในรอยจีบ และเริ่มขยับจากเนิบช้าก่อนจะเร่งจังหวะและผ่อนลงมาอีกรอบ เขาทำแบบนั้นกับทิพากรวนซ้ำไปซ้ำมา ทิพากรได้แต่ร้องครวญครางระบายความรู้สึกออกไป
หลายคำถามที่คนแปลกหน้าถามขึ้นระหว่างที่ยังไม่ละเว้นการกระทำต่อช่วงล่างของเขาทำให้ทิพากรตอบไปเพียงคำสั้น ๆ ซึ่งทิพากรไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฟังรู้เรื่องหรือเปล่า บางคำถามเขาจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าถูกถามว่าอะไร และเขาตอบไปว่าอย่างไร แค่การเอ่ยออกมาเป็นคำสั้น ๆ ได้ เขาก็อยากจะลุกขึ้นไปปรบมือให้ตัวเองแล้ว
ทิพากรถูกจับพลิกตัวให้อยู่ในท่าต่าง ๆ และร่างกายยังคงถูกมอบความหรรษาด้วยนิ้วมือชำนาญการและริมฝีปากที่เชี่ยวชาญไม่แพ้กัน
จำไม่ได้แล้วว่าร่างกายนี้กระตุกเกร็งไปกี่รอบ
จำไม่ได้ว่าคนคนนั้นพูดอะไรกับเขาหลังการปลดปล่อยครั้งสุดท้าย ก่อนส่งเขาเข้าสู่ห้วงนิทราด้วยจูบหอมหวาน
ทิพากรจำได้เพียงความรู้สึกสุขล้นของเซ็กซ์ที่ชายแปลกหน้ามอบให้ ทั้งที่ไม่มีการสอดใส่ตัวตนเข้ามาจริง ๆ เป็นเพียงการถูกรุกรานรังแกด้วยนิ้วมือชำนาญการ แต่ภายในใจเขาเหมือนถูกเติมเต็มความต้องการที่ไม่เคยมีใครพาเขาไปถึงมาก่อนแม้แต่ตัวของเขาเอง