เมื่อยันต์ต้องห้ามตื่นขึ้น เลือดเท่านั้นที่จะหยุดมันได้ หรือจะถูกกลืนหายไปตลอดกาล
ลึกลับ,สืบสวนสอบสวน,แฟนตาซี,ระทึกขวัญ,ดราม่า,ไสยศาสตร์,แฟนตาซี,สืบสวนสอบสวน,ลึกลับ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เมื่อยันต์ต้องห้ามตื่นขึ้น เลือดเท่านั้นที่จะหยุดมันได้ หรือจะถูกกลืนหายไปตลอดกาล
ผู้แต่ง
Aranya726
เรื่องย่อ
“ยันต์เลือด” ตำนานต้องห้ามที่เขียนด้วยเลือดมนุษย์ กำลังตื่นขึ้นจากการหลับใหลยาวนาน พร้อมปลุกฝันร้ายสู่โลกมนุษย์อีกครั้ง
ธาม นักสืบผู้มีอดีตฝังใจเกี่ยวกับไสยศาสตร์มืด ถูกดึงตัวกลับเข้าสู่คดีฆาตกรรมต่อเนื่อง ซึ่งทิ้งสัญลักษณ์ยันต์ลึกลับไว้บนร่างเหยื่อทุกศพ
เมื่อร่องรอยทั้งหมดพาเขาไปพบกับ “ลิน” หญิงสาวเจ้าของร้านขายของเก่า ที่ไม่รู้ตัวว่าตนเองมีสายเลือดต้องคำสาป ธามและลินจึงต้องร่วมมือกันไขปริศนา หาทางหยุดพิธีกรรมสังเวยครั้งใหม่
แต่ยิ่งเข้าใกล้ความจริง พวกเขากลับยิ่งถูกกลืนเข้าไปในเงามืดของคำสาปเลือด ที่ต้องแลกด้วยชีวิต… หรือบางทีอาจต้องแลกด้วย “วิญญาณ”
…ความมืด
…ความเย็นยะเยือก
…และเสียงกรีดร้องแว่วมาไกลๆ
ธามลืมตาขึ้นช้าๆ ท่ามกลางความว่างเปล่าที่ไม่มีแม้กระทั่งพื้นให้เหยียบ เขาลอยคว้างอยู่ในพื้นที่เวิ้งว้าง ท้องฟ้าสีเลือดหม่นหมอง ดวงจันทร์แดงก่ำแขวนอยู่กลางความว่างเปล่า
เขาเหลียวมองไปรอบๆ ไม่มีลิน ไม่มีตาผิน ไม่มีศัตรู
มีเพียงตัวเขาเองกับเงาดำรางๆที่ค่อยๆ
ก้าวเข้ามาใกล้
“ที่นี่…ที่ไหน?” ธามเอ่ยออกมา เสียงของเขาสะท้อนกลับเหมือนทะลุผ่านหมื่นห้วงเวลา
“ที่นี่คือ ‘มิติวิญญาณเลือด’”
เสียงหนึ่งดังขึ้น หนักแน่น ทุ้มต่ำ แต่แฝงไว้ด้วยความโศกเศร้า ชายหนุ่มในเสื้อคลุมโบราณ ปักยันต์โลหิตทั้งตัว ปรากฏตัวขึ้นเบื้องหน้าเขา ใบหน้าคุ้นตา…ชายคนเดียวกับในนิมิตที่เขาเห็นเมื่อทำพันธสัญญา
“เจ้า…คือข้าในอดีต”
ธามเบิกตากว้าง “หมายความว่ายังไง?”
ชายคนนั้นยิ้มบางๆ
“เจ้าคือเศษเสี้ยวหนึ่งของข้าที่แตกสลายเมื่อพันธสัญญาแรกถูกทำลาย…เจ้า คือ ความหวังสุดท้าย”
ฟุ่บ!
ก้อนพลังแสงสีแดงก่ำลอยมาตรงหน้า
มันคือ แก่นแท้ของพันธสัญญาเลือด ความรู้ทั้งหมดที่ถูกผนึกไว้ตั้งแต่โบราณ
“เจ้าได้รับเลือกแล้ว” ชายในคลุมกล่าว “แต่เลือดเพียงอย่างเดียวไม่พอ เจ้าต้องมีใจที่เข้มแข็ง…ใจที่ยอมรับได้แม้กระทั่งเงามืดในตัวเอง”
ภาพความทรงจำถาโถมเข้ามาในหัวธาม
พ่อที่ตายด้วยคำสาป
พี่ชายบุญธรรมที่หายสาบสูญเพราะยันต์เลือด
ความหวาดกลัวความโกรธ ความสิ้นหวังที่ฝังลึกในใจ
เขากำหมัดแน่น ใจเต้นรัว
“ถ้าฉันกลัว…ฉันจะไม่มีวันช่วยใครได้เลยใช่ไหม?”
ชายคนนั้นยิ้มเศร้าๆ “ใช่ แต่หากเจ้ากล้าที่จะโอบรับแม้แต่ความอ่อนแอของตัวเอง…เจ้าจะได้พลังที่แท้จริง”
แก่นแสงลอยมาตรงหน้าอีกครั้ง
“จงวางใจ…และรับมันเข้าไปในตัวเจ้า” ชายหนุ่มกล่าว
ธามหลับตาสูดลมหายใจเข้าลึกๆก่อนจะยื่นมือออกไป
ปลายนิ้วแตะต้องแสง…
พรึ่บ!
พริบตานั้นเอง
ยันต์เลือดโบราณนับไม่ถ้วนผุดขึ้นรอบตัวเขา
พวกมันไหลเข้าสู่ผิวหนัง กระดูก เส้นเลือด เหมือนกำลังสลักลงไปทั้งเป็น
ความเจ็บปวดแล่นเข้ามาอย่างรุนแรง จนธามแทบกรีดร้อง
แต่เขากัดฟันแน่น ไม่ถอย ไม่หนี
เขาเลือกแล้วว่าจะสู้เพื่อคนที่เขารัก เพื่อไม่ให้ใครต้องสูญเสียเหมือนที่เขาเคยเป็น
เมื่อแสงดับลง
ธามค่อยๆ ลืมตาขึ้นอีกครั้ง
เขาสัมผัสได้ถึงพลังใหม่ที่ไหลเวียนอยู่ในตัวเอง พลังที่ไม่ใช่แค่ยันต์เลือดทั่วไป แต่คือ
ยันต์แห่งการควบคุมและปลดปล่อย
“จำไว้นะ…” ชายในคลุมโบราณกล่าวเสียงแผ่ว “…เจ้าคือผู้สร้างชะตา ไม่ใช่ผู้ถูกลิขิต”
ทันใดนั้น ร่างของชายคนนั้นก็เริ่มสลายเป็นแสง
“จงไป…ธาม…”
พรึ่บ!
เสียงเรียกของลิน และตาผินดังแว่วมาไกลๆ
แสงสว่างเจิดจ้าโอบล้อมร่างของธาม เขารู้ว่าถึงเวลาต้องกลับไปแล้ว
และคราวนี้…เขาจะไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไป