กิตติ ช่างซ่อมรถสุดหล่อ ถูกสาวข้างห้องสุดเรียบร้อยพุ่งเข้าหา เมาพร้อมยั่ว จนเขาต้อง ‘เช็กช่วงล่าง’ ให้ทั้งคืน แต่พอรุ่งเช้า เธอกลับทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แบบนี้มันต้องตรวจเช็กกันยาว ๆ แล้วล่ะ
ผู้ใหญ่,NC25++,โรมานซ์,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ช่วงล่างแสนสวาท (อ่านฟรีจนจบ)กิตติ ช่างซ่อมรถสุดหล่อ ถูกสาวข้างห้องสุดเรียบร้อยพุ่งเข้าหา เมาพร้อมยั่ว จนเขาต้อง ‘เช็กช่วงล่าง’ ให้ทั้งคืน แต่พอรุ่งเช้า เธอกลับทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แบบนี้มันต้องตรวจเช็กกันยาว ๆ แล้วล่ะ
กิตติ ช่างซ่อมรถสุดหล่อที่มักหลงใหลในอู่ซ่อมรถ จนลืมโลกภายนอก แต่ทุกอย่างเปลี่ยนไปเมื่อสาวข้างห้องที่ดูเรียบร้อยและขี้อายวิ่งตากฝนมา เขาตัดสินใจจอดรถให้เธอติดไปมหาวิทยาลัย พร้อมถอดเสื้อช็อปให้เธอสวมคลายหนาว โดยไม่รู้เลยว่าเขากำลังตกหลุมรักเธอโดยไม่ทันตั้งตัว
จนคืนหนึ่ง เธอมาเคาะประตูห้องในสภาพเมา สายตาเต็มไปด้วยความต้องการ เธอเข้ามาในห้องและยั่วเย้าจนความอดทนของเขาหลุดลอยไป ความสัมพันธ์เร่าร้อนในคืนนั้นทำให้เขาแทบลืมหายใจ
เช้าวันรุ่งขึ้น เธอกลับหายไป ทิ้งไว้เพียงความรู้สึกที่ยากจะบอกเป็นคำพูด เขาไม่อาจลืมเธอได้ และสงสัยว่าสาวข้างห้องที่เขาเคยเห็น คือคนเดียวกับคนเมื่อคืนหรือเปล่า?
ทำให้การพบกันครั้งถัดไปกลายเป็นการ ตรวจช่วงล่างแสนสวาท ทุกครั้งที่เขาเผชิญหน้ากับเธอ ความเร่าร้อนจากคืนนั้นก็จะกลับมาท้าทาย จนห้ามใจตัวเองไว้ไม่ได้
เสียงสัญญาณเบา ๆ ดังขึ้นก่อนที่ประตูลิฟต์จะเลื่อนเปิดออก กิตติ ช่างซ่อมรถหนุ่มก้าวออกมาอย่างคุ้นชิน เพียงไม่กี่ก้าวจากลิฟต์ ก็ต้องเลี้ยวไปตามทางเดินของคอนโดที่เงียบสงัด มีเพียงแสงไฟสีวอร์มที่ทอดตัวเป็นแนวยาวขับให้บรรยากาศดูสงบ
แต่ทันทีที่ก้าวพ้นมุมไป ร่างของใครบางคนก็พุ่งเข้ามาชนอย่างจัง
“โอ๊ะ!”
เสียงอุทานดังขึ้นพร้อมกับหนังสือหลายเล่มที่ร่วงกระจัดกระจายลงบนพื้น ชายหนุ่มรีบย่อตัวช่วยเธอเก็บทันที แต่ทว่ามือหนาต้องชะงักค้างอยู่กลางอากาศในตอนที่เงยหน้าขึ้น
ดวงตาเรียวหวานทอประกายวาบขึ้นในแสงไฟสลัว ใบหน้าขาวเนียนประดับด้วยกรอบผมยาวที่สยายรอบไหล่ ชุดนักศึกษารัดรูป ยิ่งขับรูปร่างให้โดดเด่นจนเกินห้ามใจ ร่างบางนั้นไม่ใช่แค่สวย แต่มีบางอย่างที่สะกดสายตาได้โดยไม่ต้องพยายาม
เธอเป็นใคร...แล้วมาทำอะไรแถวนี้ในเวลานี้?
เขาขมวดคิ้วน้อย ๆ ความสงสัยแทรกซึมเข้ามาแทนความตะลึง เสียงหัวใจเต้นแรงจนเขาได้ยินมันชัดเจน นี่มันเกือบสามทุ่มแล้ว ทำไมนักศึกษาถึงยังมาเดินอยู่แถวนี้ แทนที่จะพักผ่อนอยู่ที่บ้านหรือห้องของตัวเอง
“ขอโทษค่ะ ฉันรีบไปหน่อย” เสียงหวานกล่าวอย่างรู้สึกผิด ก่อนจะยื่นมือออกมา
เขามองเธอเงียบ ๆ พลางยื่นหนังสือคืนให้ พร้อมกับความสงสัยที่ยังค้างอยู่ในใจ... เธอเป็นใคร และทำไมถึงเพิ่งเคยเห็นหน้า ทั้งที่คอนโดนี้เขาอยู่มาหลายปีแล้ว
หญิงสาวรับหนังสือไปอย่างรวดเร็ว ก่อนจะก้มศีรษะขอบคุณ และรีบสาวเท้าไปยังลิฟต์ที่อยู่ใกล้ ๆ ราวกับกลัวจะเสียเวลาไปมากกว่านี้
กิตติมองตามแผ่นหลังของเธอแวบหนึ่ง ก่อนที่ประตูลิฟต์จะปิดลงตัดสายตา จากนั้นก็พ่นลมหายใจออกมาเบา ๆ แล้วสลัดความสงสัยทิ้ง ก่อนจะหันหลังเดินไปตามทางเดินของคอนโด
มือหนาล้วงกุญแจขึ้นมาไขประตู แล้วเปิดเข้าไปด้านใน กลิ่นอากาศเย็นภายในห้องตัดกับความร้อนจากภายนอกอย่างชัดเจน เขาถอดรองเท้าไว้ข้างประตู ก่อนจะเดินล้วงกระเป๋าตรงไปยังครัวเล็ก ๆ ที่มุมห้อง
เมื่อเปิดตู้เย็นละอองความเย็นไหลออกมา เขาก้มลงคว้ากระป๋องเบียร์ยี่ห้อโปรดออกมา กระแทกประตูปิดด้วยข้อศอก จากนั้นใช้นิ้วโป้งดีดฝาเปิด เสียงก๊าซกระทบอากาศดังขึ้น ก่อนที่เขาจะยกกระป๋องขึ้นแนบริมฝีปาก แล้วกระดกดื่มอึกแรก
ความซ่าของเบียร์แล่นผ่านลำคอ เย็นเฉียบแต่ทิ้งความขมปร่าบางเบา เขาเอนหลังพิงเคาน์เตอร์ หลับตาแล้วถอนหายใจยาว พลางปล่อยให้รสชาติของเครื่องดื่มกลืนกินความคิดของเขาไปชั่วครู่
แต่ภาพของปรางขวัญ พนักงานบัญชีสาวที่เขาแอบมองมาตลอด กลับแวบเข้ามาในหัวแทน เธอเป็นผู้หญิงเรียบร้อย ดูจริงจังกับงาน แต่ในขณะเดียวกันก็มีรอยยิ้มที่สดใสแบบที่ใครเห็นก็ต้องหลงใหล เขาเฝ้ามองเธออยู่ห่าง ๆ มานาน คิดว่าสักวันจะหาโอกาสเข้าไปทำความรู้จักให้มากขึ้น แต่แล้ว...
เธอก็มีแฟนเสียก่อน
มันเกิดขึ้นเร็วเสียจนเขาตั้งตัวไม่ทัน...เมื่ออยู่ ๆ วันหนึ่ง เซลล์หนุ่มหน้าตาดี ก็ประกาศตัวอย่างภาคภูมิว่าเป็นแฟนเธออย่างเป็นทางการ จนคนทั้งบริษัทต่างพากันอิจฉา
เขาได้แต่นั่งมองภาพนั้นด้วยความรู้สึกเสียดาย...เพราะยังไม่ทันได้เริ่มจีบด้วยซ้ำ
จากนั้นก็ถอนหายใจยาว แล้วลุกขึ้นเดินไปหยิบผ้าขนหนูเตรียมอาบน้ำ เนื่องจากวันนี้ทั้งวันเหนื่อยแทบหมดแรง รถเข้ามาซ่อมหลายคันจนไม่มีเวลาหายใจ แม้ตอนนี้จะดึกมากแล้ว แต่กล้ามเนื้อที่ล้าไปทั้งตัวทำให้เขาต้องการน้ำอุ่น ๆ มาชำระล้างความเหนื่อยล้า
หลังจากอาบน้ำเสร็จ ก็ทิ้งตัวลงบนเตียงอย่างอ่อนล้า ตั้งใจจะปิดไฟแล้วหลับพักผ่อนให้เต็มที่ แต่พอเปลือกตากำลังจะปิดสนิท ก็ได้ยินเสียง ‘โครม!’ ดังขึ้นจากห้องข้าง ๆ
เสียงเหมือนของหนักบางอย่างหล่นกระแทกพื้น ทำให้เขาขมวดคิ้ว ก่อนจะพลิกตัวหันไปมองผนังด้านที่ติดกับห้องข้าง ๆ
“อะไรกันวะ ดึกป่านนี้...” เขาพึมพำกับตัวเอง รู้สึกกึ่งรำคาญกึ่งสงสัย