โตมาจนป่านนี้ คนเราจะมีเรื่องอย่างว่าได้กี่ครั้งกันนะ
ชาย-ชาย,ผู้ใหญ่,ซาดิส & มาโซฯ,เรื่องสั้น,เล่าประสบการณ์,PWP,พล็อตสร้างกระแส,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
Boyz...ร่านสตอรี่โตมาจนป่านนี้ คนเราจะมีเรื่องอย่างว่าได้กี่ครั้งกันนะ
คำเตือน : นิยายเรื่องนี้ เนื้อหาในเรื่องเป็นแนว PWP อาจมีการกระทำที่ไม่เหมาะสม อาจมีภาพ หรือเหนือหา..คำหยาบและฉากที่ไม่เหมาะกับผู้ที่มีอายุต่ำกว่า 18+ กรุณาใช้วิจารณญาณในการอ่าน
อธิบาย/เรื่องย่อ
นามปากกา : kvinth9inch
เรื่องรักไม่จำเป็นต้องแค่บนเตียง ที่ระเบียงบ้างก็ได้…มาสนุกกับเรื่องเล่าลับ ๆ จากประสบการณ์ ผ่านตัวละครแบบแกล้ง ๆ
ประสบการณ์ครั้งแรกของชีวิตก็กับพี่ข้างบ้าน โตขึ้นมาก็มักจะมีเรื่องแบบนี้เข้ามาในชีวิตอยู่บ่อย ๆ จนกลายเป็นเรื่องธรรมดา
แซ่บบ้าง อ่อมบ้าง แต่ก็สนุกดี คนที่เราคิดว่าจะรับกลับมาเป็นผัวเราซะงั้นใครจะรู้
และนี่คือประสบการณ์ของผมที่ไม่เคยเล่าให้ใครได้รู้ จะมัวแต่จำเจอยู่ทำไม ในเมื่อความรักมันไม่ใช่แค่เรื่องบนเตียงนี่นา
.
.
นิยายเรื่องนี้เกิดขึ้นจากจินตนาการของนักเขียน ดังนั้นตัวละคร/สถานที่/เหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในเรื่อง จึงถูกสมมุติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ทุกคำพูด ทุกตัวละครไม่มีอยู่จริง…โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน…
ฝากเป็นกำลังใจให้นักเขียนด้วยการกดไลก์ คอมเมนต์ และกดเข้าชั้นหนังสือด้วยนะครับ
ฝากช่องทางการติดต่อไว้ด้วยนะครับ^^
Threads : mungkorn_kevinth
Twitter : Kevinth_M
Tiktok : kevinth_m.author
Facebook : kevinthm.author
ตอนที่ 5
จินตนาการ
หลังจากที่ผมโดนพี่เอ๋งจัดไปชุดใหญ่เมื่อหลายวันก่อน ผมก็ต้องนอนพักฟื้นอยู่หลายวันเลยครับ หลังจากที่ผมกลับมาผมก็ไข้ขึ้นก็ไม่รู้ว่าเพาะอะไรเหมือนกัน แม่ของผมก็ถามว่าไปทำอะไรมาฝนก็ไม่ได้ตกทำไมถึงป่วย ผมก็เลยอ้างไปว่าเป็นไข้แดด ซึ่งความจริงมันคือแดดตูหลั่นสู่
“ไม่เห็นจะเก่งอย่างปากพูดเลยเราอะ ไหนบอกจะมาให้พี่จัดทุกวันไง โดนไปแค่วันเดียวหายไปเลยเหรอ?”
“โหพี่ วันเดียวของพี่อะ แต่มันหลายรอบนะ แล้วโดนเอากลางแดดสามสี่รอบขนาดนั้น พี่ว่าผมควรจะป่วยหรือเปล่า?”
“พี่ยังไม่เป็นป่วยเลย โดนแดดแค่ไม่กี่ชั่วโมงเอง”
“พี่อย่าเอาหนังหนาของพี่มาเทียบกับคนผิวบางอย่างผมสิ ผมไม่ใช่คนสมบุกสมบันขนาดนั้นนะ”
“อ้อเหรอ อืม…พี่มันคนละชั้นกับหนูสินะ ขอโทษละกัน ที่พี่มันเป็นกรรมกรหนังหนาน่ะ”
“อ้าวพี่…ผมล้อเล่น…”
ก็นั่นแหละครับ อย่างที่ทุกคนเข้าใจเลยครับ ผมโดนอีพี่เอ๋งมันงอนใส่ตุ๊บป่องไปเลยครับ เอาไงล่ะทีนี้ แล้วคือผมเพิ่งจะหายป่วยใหม่ ๆ ด้วยไง จะให้ผมปั่นจักรยานไปง้อมันก็คงจะใช่ที่
มันหรือเปล่าที่ควรจะเป็นห่วงผมบ้าง ขนาดผมก็บอกอยู่ปาว ๆ ว่าผมไม่สบาย มันก็ยังจะมาหาเรื่องผม แถมพูดอยู่แค่เรื่องเย็บแค่นั้น ถามอาการผมสักนิดยังไม่มีเลย เออ ช่างแม่ม จะงอนก็งอนไป…ตามสบาย
แล้วผมก็เดินมานั่งที่ขอบหน้าต่าง ไม่ต้องตกใจนะครับ ขอบหน้าต่างที่ว่าไม่ใช่ขอบไม้ที่แค่งับบานหน้าต่างมาแบบความกว้างราว ๆ สามนิ้ว แต่มันคือขอบปูนด้านในของห้องผมครับ มันกว้างอยู่ราว ๆ หนึ่งฟุต และถูกต่อเติมด้วยไม้ออกมาจนผมสามารถมานั่งดื่มกาแฟได้ทุกเช้าหลังตื่นตอน
ในระหว่างที่ผมกำลังนั่งเล่นยามดึกอยู่นั้น ผมก็เผลอจ้องมองออกไปยังบ้านฝั่งตรงข้ามของผมครับ มันคือบ้านของพี่ต้าร์นักออกแบบภายในหนุ่มที่ผมรู้จักมาตั้งแต่ยังเด็ก ๆ
เมื่อก่อนตอนที่ผมยังเป็นเด็กน้อย ก็มีพี่ต้าร์นี่แหละครับ ที่เป็นคนเดินเป็นเพื่อนผมไปโรงเรียนตลอดจนพอผมโตขึ้น ผมก็มักจะซ้อนมอเตอร์ไซค์ไปกับพี่ต้าร์บ่อยครั้ง พูดง่าย ๆ ก็คือ ผมรู้จักพี่ต้าร์มานานพอ ๆ กับที่ผมรู้จักพี่เอ๋งนั่นแหละครับ
เพียงแต่ว่าในช่วงที่ผมกำลังขึ้นม.ปลาย พี่เอ๋งก็แยกตัวไปเรียนช่างเสียก่อน รวมถึงช่วงนั้นพี่เอ๋งก็ค่อนข้างจะติดเพื่อนอยู่พอมควร ส่วนพี่ต้าร์ด้วยความที่รั้วบ้านติดกันเลย ไม่ใช่แค่บ้านใกล้อย่างพี่เอ๋ง มันก็เลยทำให้ผมกับพี่ต้าร์ได้เจอกันบ่อยขึ้น จนสนิทกันมากกว่าตอนเด็ก ๆ เสียอีก
เพียงแต่ว่า พอพี่ต้าร์เริ่มเข้ามหาลัย พี่ต้าร์ก็เริ่มฟิตหุ่นตัวเองขึ้นมาจนดูก้ามปู แล้วเหมือนพอเล่นไปสักพักก็เริ่มเจอทางของตัวเอง สุดท้ายเลยลดลงมากลายเป็นหุ่นลีน ๆ แบบว่ายังมีกล้ามแต่ไม่หนาจนดูน่ากลัว อารมณ์ประมาณรูปร่างของคนหุ่นดีทั่วไป ที่ดูกระชับแน่น และกล้ามเนื้อชัดประมาณนั้นครับ
วันนี้ป้าแว่นที่เป็นแม่ของพี่ต้าร์เหมือนจะไม่อยู่บ้านครับ น่าจะออกไปสอนเด็กที่โรงเรียน แม่ของพี่ต้าร์เป็นครูครับชื่อว่าป้าสุณี นิสัยก็คือป้าข้างบ้านท่านหนึ่งครับ
ตอนที่พี่ต้าร์สอบติดก็คือรั้วบ้านผมเป็นเทือกเลยครับ เข้าใจคำว่าเป็นเทือกมั้ยครับ ฮ่า ๆ ๆ นั่นแหละ จนยิ่งตอนที่ผมตัดสินใจว่าจะระงับการเรียนไว้สักปีนึง ป้าแว่นก็มาค่อนแคะผมใหญ่เลยครับ หาว่าผมสอบไม่ติด
แต่ผมไม่สนใจหรอกครับ ไม่อยากถอนหงอกป้าข้างบ้าน เพราะเกรงใจแม่ของผมครับ แล้วอีกอย่าง ลูกชายของอีป้าแว่นน่ากินขนาดนั้น ผมไม่ทำลายโอกาสและวันดี ๆ ของผมหรอกครับ ในใจก็ได้แต่คิดว่า…‘รอกูได้แดกลูกชายของมึงก่อนเถอะอีป้า’...
กลับมาที่เรื่องของพี่ต้าร์กันดีกว่าครับ พี่ต้าร์…พี่ชายข้างบ้านคนดีของผม เป็นนักออกแบบภายใน รับงานเป็นฟรีแลนซ์ทั่วไปครับ เมื่อก่อนพี่ต้าร์ค่อนข้างจะมีเพื่อนเยอะมากเลยครับ แต่ได้ยินว่าอกหักมาครับ และท่าทางว่าคงจะเจ็บมาพอสมควร สุดท้ายก็กลับเป็นคนที่ชอบขังตัวอยู่แค่ในบ้านเท่านั้น
ช่วงนั้นผมก็คอยอยู่ข้าง ๆ และคอยปลอบใจอยู่นานผมสมควรเลยครับ หลังจากนั้นนาน ๆ ทีก็จะมีผู้ชายมาหาบ้าง มาตัวเปล่าบ้าง ถือเอกสารมาเต็มมือบ้าง ผมที่เป็นคนจิตใจบริสุทธิ์จึงคิดได้ว่าคงจะเป็นลูกค้าที่มาคุยงานอะไรพวกนั้น
จนค่ำวันหนึ่ง ตอนที่ผมกำลังนอนเล่นอยู่ในห้องของตัวเอง แล้วบังเอิญหันไปเจอพี่ต้าร์ที่เพิ่งจะอาบน้ำเสร็จใหม่ ๆ และกำลังเดินออกมาจากห้องน้ำแบบแก้ผ้า แก้ผ้าแบบว่าแก้จริง ๆ อะครับ ไม่มีเลยสักชิ้น เพราะปกติแล้วที่ผมเคยเห็นจะมีแต่ผ้าขนหนู ใช่ครับ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมแอบมอง
ด้วยความที่ห้องนอนของเราสองคนนั้นระเบียงหันมาประจันหน้ากันอย่างพอดิบพอดี มันจึงเป็นเหมือนโอกาสที่ทำให้ผมได้เห็นดุ้นขนาด 62 อยู่เสมอ
ครั้งแรกที่ผมเห็นมันใหญ่มากจนนมที่ผมกำลังกินอยู่พุ่งออกจากปากเลยครับ แต่ทุกวันนี้ผมชินเสียแล้วล่ะครับ เพียงแต่คราวนี้ พี่ต้าร์กลับเดินแก้ผ้าออกมาจากห้องน้ำราวกับว่าจงใจจะให้ผมเห็นอย่างไรอย่างนั้นเลยล่ะครับ
ถามว่าผมตื่นเต้นมั้ยมันก็ต้องตื่นเต้นแหละครับ ถึงผมจะเห็นมันทุกวัน แต่หลายต่อหลายครั้งผมก็เผลอทำร้ายตัวเองด้วยการบีบคอไอ้น้องชายของผมจนมันร้องไห้ออกมาตลอด ตอนนี้ก็เหลือแค่ว่าภาวนาให้ดุ้นใหญ่ยาวนั้นมันมาสอดใส่เข้ามาในร่างกายของผมเท่านั้นเองครับ
ผมไม่ได้ร่านนะครับ ผมแค่เป็นคนทั่วถึงก็แค่นั้น อีกอย่าง ตอนนี้คนที่ได้ผมอย่างจริงจังก็มีแค่อีพี่เอ๋งเท่านั้น รูแสนสวยของผมมันเลอค่าเกินกว่าจะได้แค่ดุ้นเดียวครับ และวันนี้…ด้วยความละลานตานั้น มันทำให้ผมแอบยืนมองนานเกินไปด้วยความลืมตัว
และใช่ครับ ผมโดนพี่ต้าร์จับได้ แล้วเมื่อผมได้สติ ผมก็ยืนตัวแข็งทื่อเพราะทำอะไรไม่ถูกเลยครับ เพราะผมกลัวว่าความลามกของผมมันจะทำให้พี่ต้าร์มองผมไม่เหมือนเดิม
‘ชิบหายแล้ว จะเอาไงดีวะ พี่ต้าร์จะคิดยังไง จากน้องชายแสนดีแสนน่ารัก ตอนนี้กูจะกลายเป็นไอ้โรคจิตที่แอบส่องหรรมชาวบ้านไปแล้วเหรอเนี่ย?’
แต่ผิดคาดครับ พี่ต้าร์กลับไม่ทำอะไรทั้งนั้น เพียงแค่หันหน้ามายิ้มให้กับผม ราวกับว่าเรื่องราวทั้งหมดเป็นเป็นเรื่องแสนจะธรรมดา แล้วสักพัก พี่ต้าร์ก็ปิดม่านหนีไป
ถึงตอนนี้ผมจึงเริ่มได้สติว่า…‘โป๊ะซะแล้วสินะ อิหอย’…แล้วคืนนี้ ก็เป็นอีกคืนที่ผมอยากจะสาวว่าวจนน้ำแตก แต่ก่อนที่จะหลับตาลงผมก็อดคิดไม่ได้เลยครับ ว่าพรุ่งนี้ผมจะเผชิญหน้ากับพี่ต้าร์ยังไง
แต่เรื่องนั้นเอาไว้ก่อนครับ ผมเดินกลับไปยังที่นอนของผม แล้วนั่งลงบนที่นอนอย่างตั้งใจ เสื้อผ้าที่คลุมร่างกายของผมอยู่ถูกถอดออกไปจนหมด และผมก็ปกปิดความน่าเขินอายด้วยมวลอากาศที่ห่อหุ้มอยู่รอบของผมเท่านั้น
มือข้างหนึ่งกุมเข้าที่ลำคุยส่วนหัวแล้วบีบบี้มันจนน้ำเมือกใสไหลออกมาจากรู้เล็ก ๆ ส่วนปลายนั้น มืออีกข้างก็บีบบี้หัวนมสลับข้างไปมาพลางลูบไล้ด้วยฝ่ามือที่มีความสากเล็กน้อยจนผมรู้สึกซ่านหวิวขึ้นมาที่กลางอก
ท่อนลำยาวถูกห่อหุ้มด้วยความอุ่นร้อนจากฝ่ามือที่กุมสลับคลายพอหลวมแล้วรูดขึ้นลงอย่างช้า ๆ จนผมอดไม่ได้ที่จะครางเสียวออกมาจากการรูดดุ้นรักที่เป็นของรักของหวงของผมซึ่งมีเอาไว้สำหรับคนที่ผมอยากได้เท่านั้น ส่วนรูด้านหลังผมก็จะมอบให้กับใครก็ได้ที่ผมถูกใจ และเขาอยากจะกระแทกลำเข้ามาในตัวของผม
ผมเห็นในหน้าเหยเกของผมจากกระจกที่ติดอยู่ตรงตู้เสื้อผ้า ในหัวของผมก็นึกถึงแต่พี่ต้าร์และลำคุยนั้นที่ผมนึกถึงทีไรก็สั่นสะท้านไปทั้งตัว จนผมไม่อยากคิดเลยว่าความใหญ่ยาวอันนั้น ถ้าหากมันปักเข้ามาที่รูสวาทของผมมันจะถึงใจมากขนาดไหน
คิดแล้วผมก็เริ่มยกขาของตัวเองขึ้นมากลางอากาศในท่านอนหงาย แล้วจินตนาการถึงร่างที่แสนจะเย้ายวนนั้นว่ามันกำลังกระแทกรูของผมอยู่ พลางคิดถึงก้อนกล้ามเนื้อกลมแข็งที่มันเกร็งทุกครั้งที่ร่างนั้นกระเด้าสะโพกก้นปอดกระแทกดุ้นยาวเกือบฟุตลำเท่าแขนนั้นเข้าที่รูของผมราวกับสัตว์ป่า
มือของผมก็ยังคงสาวว่าวพร้อมกับบีบบี้หัวนมไปเรื่อย ๆ จนผมรู้สึกถึงการเคลื่อนตัวของน้ำรักที่มันกำลังขุ่นข้นขึ้นและพร้อมที่จะระเบิดออกมาจากปลายลำของผมเต็มที
“อ้าาาา พี่ต้าร์ค้าบบบ เสียว…อ้าาาา”
ผมเผลอเรียกชื่อนั้นออกมาเมื่อความขุ่นข้นในตัวของผมมันพุ่งออกมาจากรูตรงปลายลำ
ความอัดแน่นของความร่านนั้นมันเป็นแรงดันชั้นดีจนทำให้เจลลี่ข้นหนึบพุ่งขึ้นมาใส่หมอนที่ผมใช้หนุน และโดนตรงหน้าแก้มของผมนิดหน่อย
ผมจึงใช้นิ้วปาดมันแล้วเอาเข้าปากและเก็บกวาดส่วนที่เหลือกลับเข้าร่างของผมเป็นอันเรียบร้อยเพื่อไม่ให้เสียของ แล้วคืนนั้นผมก็นอนหลับฝันดีไปด้วยความเหนื่อยอ่อนจนถึงเช้า
.
.