เพราะอาการติดบุหรี่อย่างหนักของเอกอาจารย์หนุ่มสุดหล่อที่สูบบุหรี่ในสถานศึกษาและรวมไปถึงในคาบสอบซึ่งเป็นแบบอย่างไม่ดีให้กับน.ศ.จึงถูกผอ.เรียกเข้าไปพบเพื่อตักเตือนและทำโทษให้ทำเรื่องบางอย่าง
ชาย-ชาย,ผู้ใหญ่,sextoy,sex,bl,pwp ,pwp,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เพราะอาการติดบุหรี่อย่างหนักของเอกอาจารย์หนุ่มสุดหล่อที่สูบบุหรี่ในสถานศึกษาและรวมไปถึงในคาบสอบซึ่งเป็นแบบอย่างไม่ดีให้กับน.ศ.จึงถูกผอ.เรียกเข้าไปพบเพื่อตักเตือนและทำโทษให้ทำเรื่องบางอย่าง
ผู้แต่ง
ลูกไก่สามตัว
เรื่องย่อ
🚨คำเตือนก่อนอ่าน🚨
เรื่องนี้มีการบรรยายการมีเพศสัมพันธ์ระหว่างชายกับชาย ระหว่างอาจารย์กับผู้อำนวยการเป็นหลัก
ผู้อำนวยการเป็นชายอายุห้าสิบปี รูปร่างท้วม ศีรษะล้าน ได้แบล็กเมล์อาจารย์หนุ่มหน้าตาดีอายุยี่สิบห้าปีให้มีเพศสัมพันธ์ด้วยซึ่งบังคับแต่ในช่วงแรกเท่านั้น ช่วงหลังอาจารย์ติดใจยินยอมมีเพศสัมพันธ์เอง ทั้งสองอายุห่างกันสามสิบปี
#เพศสัมพันธ์ระหว่างผู้ชายกับผู้ชาย #ถูกข่มขู่ให้มีเพศสัมพันธ์ #มีเพศสัมพันธ์ฝืนใจ #มีเพศสัมพันธ์กับคนที่อายุห่างกันมาก #มีเพศสัมพันธ์ชายมีอายุ #มีเพศสัมพันธ์ชายแก่ #มีเพศสัมพันธ์เพื่อนพ่อ #เพศสัมพันธ์ลูกเพื่อน เนื่องจากไรท์แต่งสดอาจมีคำเตือนเพิ่มเติมมาภายหลัง
*เรื่องนี้ไม่มีพระเอกมีแต่ตัวละครเอก หากไม่ชอบที่ตัวละหลักมีบุคลิกรูปร่างไม่ดีตามที่ตัวเองชอบโปรดเลื่อนผ่านไปอ่านเรื่องอื่นได้เลยค่ะ
ผู้อ่านควรมีวิจารณญาณในการอ่าน และขอสงวนให้อ่านได้เฉพาะผู้ที่อายุ 18 ปีขึ้นไป
เนื้อเรื่องในนิยายเป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียนไม่ได้มีเจตนายุยงส่งเสริมให้เลียนแบบพฤติกรรมตามเนื้อหาในนิยายผู้อ่านควรอ่านอย่างมีสติ
หลังจากอ่านคำเตือนแล้วใครที่อ่อนไหวต่อเนื้อหาประเภทนี้เลื่อนอ่านเรื่องอื่นได้เลยค่ะ อย่ามาอ่านในสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบไม่ใช่จริตตัวเองเรื่องอื่นก็มีให้เลือกอ่านตั้งเยอะ
วันถัดมาเอกตัดสินใจตั้งใจเลิกบุหรี่อย่างจริงจัง โดยเอกเริ่มจากการลดปริมาณบุหรี่ลงสูบแค่ช่วงเช้าก่อนไปสอนและช่วงเย็นหลังจากเลิกสอน
อีกทั้งเพื่อป้องกันการกระทำที่เขาไม่สามารถหักห้ามใจตัวเองได้ เอกจึงไม่พกบุหรี่ไปที่วิทยาลัยเลยสักมวนซึ่งวันแรกของการลดบุหรี่ลงเพื่อเลิกสูบก็ผ่านไปได้ด้วยดี
พอวันถัดมาเอกพยายามหาอะไรให้ตัวเขาทำระหว่างช่วงไม่มีคาบสอน เพื่อที่เขาจะยุ่งจนไม่มีเวลานึกถึงเรื่องสูบบุหรี่
เอกจัดการทำความสะอาดพื้นที่ส่วนนั้นส่วนนี่ภายในบริเวณวิทยาลัยทุกซอกทุกมุม จนมาถึงโกดังเก็บของของวิทยาลัยที่ไม่ค่อยมีใครผ่านมาตรงนี้
พอเอกเปิดประตูเข้าไปก็ต้องตกใจเป็นอย่างมาก เพราะเห็นกลุ่มนักศึกษาชายประสบการณ์วิชาชีพชั้นปีที่สองจำนวนห้าคน โดดเรียนมาสูบบุหรี่ในโกดังเก็บของ
เอกที่เห็นดังนั้นจึงทำหน้าที่อาจารย์จึงจะยึดบุหรี่และตักเตือนนักศึกษาชายทั้งห้าคนนั้น ตอนแรกนักศึกษาชายกลุ่มนั้นก็ไม่ยอม แต่บังเอิญอาจารย์จักรซึ่งเป็นอาจารย์สอนวิชาวิทยาศาสตร์ที่ขึ้นชื่อว่าน่ากลัวผ่านมาพอดี
อาจารย์จักรจึงช่วยเอกดุนักศึกษาและยึดบุหรี่กับของที่ผิดกฎวิทยาลัยอื่น ๆ อีกด้วย เอกรู้สึกขอบคุณอาจารย์จักรเป็นอย่างมากจึงยกมือไหว้ยกใหญ่และเลี้ยงน้ำเป็นการขอบคุณ
ปกติแล้วเอกกับอาจารย์จักรแม้จะอายุเท่ากันแต่ก็ไม่ได้รู้จักหรือสนิทสนมมากเป็นพิเศษ เนื่องจากอาจารย์จักรเป็นคนมีบุคลิกภายนอกเคร่งขรึมจริงจังตลอดเวลา นอกจากสอนนักศึกษาก็แทบไม่พูดจากับใคร ทำให้เอกนั้นไม่รู้ว่าจะเข้าไปชวนคุยยังไงดี
แต่พอเอกได้รับการช่วยเหลือจากอาจารย์จักรครั้งนี้แล้วทำให้เอกอยากสนิทกับอาจารย์จักรมากขึ้นจึงชวนพูดคุยสลับกับผลัดกันถามไปมา
เอกได้พูดคุยกับอาจารย์จักรสักพักจึงรู้ว่าแท้จริงแล้วอาจารย์จักรนั้นเป็นคนขี้อายและรู้สึกเกร็งเวลาจะชวนใครพูดคุย
เอกด้วยความเป็นคนอัธยาศัยดีจึงชวนอาจารย์จักรมารับประทานอาหารด้วยกันหากวันไหนคาบว่างตรงกัน และเอกยังบอกอีกว่าหากอาจารย์จักรมีเรื่องอยากพูดคุยหรือปรึกษาอะไรเขาก็พร้อมจะรับฟังเสมอ
เอกกับอาจารย์จักรพูดคุยกันอยู่นานสักพักใหญ่ พอถึงคาบสอนก็แยกย้ายกันไปสอนตามห้องที่ตัวเองรับผิดชอบ
พอถึงคาบว่างของเอกอีกครั้ง เอกก็ได้นั่งพักอยู่ที่โต๊ะของเขา เอกที่รู้สึกเหนื่อยกายจึงหาทำเอกสารการเรียนการสอนแทน
แต่ว่าสายตาของเอกนั้นมักเหลือบมองซองบุหรี่ที่ยึดมาจากนักศึกษาเป็นพัก ๆ ด้วยความรู้สึกเปรี้ยวปากอยากสูบเป็นอย่างมาก
เพียะ! เอกตบไปที่ใบหน้าของเขาเพื่อเรียกสติ
(ไอ้เอกมึงจะสูบบุหรี่ที่นี่ไม่ได้นะเว้ยลืมเรื่องเมื่อวานซืนไปเหรอ กลิ่นคาวดุ้นอายศยังติดจมูกอยู่เลย ไม่ได้ไม่ได้ขืนเป็นแบบนี้เราต้องอดใจไม่ได้แน่ ๆ เราต้องทำตัวให้มันยุ่ง ๆ เข้าไว้)
เอกพยายามตั้งสติเตือนตัวเอง แล้วพยายามทำสิ่งอื่นแทนทำเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ
(เหลืออีกแค่ไม่ถึงสองชั่วโมงทนอีกนิดนะไอ้เอก แต่ว่าถ้าเราได้สูบสักมวนก็น่าจะดีแค่มวนเดียวเองไม่น่าเป็นอะไรหรอก เราก็แค่ต้องหาสถานที่เหมาะ ๆ ที่ที่ไม่มีกล้องไม่ค่อยมีคนผ่านเวลานี้)
สุดท้ายเอกก็แพ้ใจตัวเอกตัดสินใจนำบุหรี่ที่ยึดจากนักศึกษาไปสูบที่ห้องเก็บอุปกรณ์กีฬาห้องเก่า
ห้องเก็บอุปกรณ์กีฬาห้องเก่าเป็นห้องที่อยู่ในอาคารเรียนเก่าซึ่งอยู่ในระหว่างการปรับปรุง อีกทั้งยังมีห้องเก็บอุปกรณ์กีฬาอีกห้องซึ่งอยู่ใกล้สนามกีฬามากกว่าจึงแทบไม่มีใครมาที่นี่
ที่สำคัญห้องนี้กล้องวงจรปิดก็พังอยู่อยู่ในระหว่างการซ่อมแซมจึงเหมาะกับการที่เอกเลือกสถานที่นี่เป็นที่สูบบุหรี่
ตอนแรกเอกตั้งใจจะสูบบุหรี่เพียงแค่มวนเดียวแล้วรีบกลับห้องพักอาจารย์ แต่ทว่าพอสูบเสร็จมวนหนึ่งเอกก็รู้สึกว่ายังไม่พอแล้วต่อด้วยอีกมวนทันที
ตอนนี้เอกยิ้มแป้นมีความสุขจากนิโคตินในบุหรี่จนหลงลืมไปเลยว่าเขาเคยได้ให้คำมั่นสัญญาอะไรกับยศไว้
สักพักก็มีข้อความจากยศส่งมาหาเอก เอกพอเห็นชื่อยศก็ได้สติทันทีแล้วทิ้งบุหรี่ลงพื้นจากนั้นก็เหยียบให้ดับสนิท
เอกทำใจสักพักแล้วจึงเปิดดูข้อความที่ยศส่งมาให้กับเขา ปรากฏว่าสิ่งที่ยศส่งมาคือคลิปวิดีโอของเขาที่ยืนสูบบุหรี่ในห้องเก็บอุปกรณ์กีฬาเมื่อครู่ พร้อมกับยศได้พิมพ์ข้อความบอกเอกว่าให้เขาไปยศพบที่ห้องผู้อำนวยการด่วน
"มุมวิดีโอเหมือนถูกถ่ายผ่านโทรศัพท์เลย แสดงว่าเมื่อกี้มีคนแอบเข้ามาถ่ายคลิปเราไว้แล้วส่งให้อายศแน่ ๆ ไอ้สัดเอ๊ยอย่าให้กูรู้นะว่ามึงเป็นใครเสือกไม่เข้าเรื่องจริง ๆ" เอกมองไปรอบ ๆ แล้วสบถด่าเสียงดังด้วยความโมโห
"เอาไงดีเนี่ยอายศให้เราไปหาที่ห้องอีกแล้ว ไม่น่าเลยเรา เอาว่ะรอบที่แล้วอมดุ้นก็ไม่ได้แย่เท่าไหร่อมอีกรอบจะเป็นอะไรไป เฮ้ออ" เอกสูบบุหรี่ต่ออีกมวนหนึ่งเพื่อทำใจ จากนั้นก็ไปหายศที่ห้องผู้อำนวยการทันที
"อาจารย์เอกที่ผมอบรมคุณไปเมื่อวานซืน คุณคงไม่จำสินะ" ยศจ้องเอกตาเขม็ง ทำให้เอกที่ทำใจมาบ้างแล้วต้องยืนตัวสั่นด้วยความกลัว
"ผะผะผมขอโทษครับผู้อำนวยการ ผมกำลังอยู่ในช่วงเลิก ก็เลยมีบ้างที่ขาดสติ ยับยั้งชั่งใจไม่อยู่จริง ๆ อายศครับให้อภัยผมอีกสักครั้งนะครับ" เอกยกมือไหว้พูดขอร้องยศ
"อาจะทำยังไงกับเอกดี โตขนาดนี้แล้วยังต้องให้อบรมสั่งสอนซ้ำ ๆ หรือว่าที่เอกอมให้อารอบที่แล้วเอกติดใจอยากอมอีก เลยตั้งใจสูบบุหรี่ที่นี่ใช่ไหม" ยศลุกจากเก้าอี้เดินตรงมายืนข้างหน้าของเอก
"มะมะใช่นะครับอาเอก ผมอยู่ในช่วงเลิกบุหรี่จริง ๆ แต่ผมอดใจไม่อยู่ ระระรอบนี้อาจะลงโทษผมแบบรอบที่แล้วก็ได้ อย่าไล่ผมออกหรือบอกให้พ่อผมรู้เลยนะครับ"
"เฮ้ออ อาจะเอายังกับหลานดี นี่หลานเห็นอาเป็นคนโรคจิตมักมากในกามขนาดนั้นเลยหรือไง ที่อาลงโทษเองไปแบบนั้นรอบที่แล้วเพื่อสั่งสอนให้หลานเข็ดหลาบ แต่ดูเอกทำตัวสิ"
"ผมขอโทษ" เอกสีหน้าเศร้าซึมก้มหน้าก้มตาด้วยความรู้สึกผิด
"รอบนี้อาคงลงโทษเอกแบบเดิมไม่ได้แล้ว อาคงต้องลงโทษอะไรที่หนักกว่านี้ เอกจะได้หลาบจำไม่ทำอีก"
"อาจะลงโทษผมยังไงผมก็ยอม ผมรู้ดีว่าผมทำผิด แต่ว่าที่หนักกว่าการโม๊กดุ้นให้อาคงไม่ได้หมายถึงให้อมอุจจาระไว้แทนใช่ไหม แหวะ" เอกพอเขาจินตนาการว่าต้องอมสิ่งปฏิกูลเข้าไปในปากก็อยากคลื่นไส้ออกมาทันที
"อาไม่ได้ให้เราอมอะไรสกปรกขนาดนั้นหรอก อาก็แค่จะเปลี่ยนจากการโม๊กเป็นการมีเซ็กซ์กับเอกทางก้นแทน"
"ฮะ! บ้าน่า อายศพูดเล่นใช่ไหม" เอกตกใจเป็นอย่างมากเขาไม่คิดเลยว่าอาการติดบุหรี่ของเขาจะนำพาชีวิตเขามาถึงจุดนี้
"หึอาไม่ได้พูดเล่น ถอดกางเกงของเอกออกซะ อาจะลงโทษครั้งนี้ให้เต็มที่หลานจะได้ราบจำจนไม่อยากดูดบุหรี่อีกต่อไปเลย"
ยศยิ้มให้เอกด้วยสีหน้าหื่นกระหายแล้วลากสายตามองลงมาที่ส่วนล่างของเอก จนเอกรู้สึกกลัวและรู้สึกขนลุกเป็นอย่างมาก
(ไอ้เอกเวรแล้วไง) เอกพูดกับตัวเขาในใจ