เพราะอาการติดบุหรี่อย่างหนักของเอกอาจารย์หนุ่มสุดหล่อที่สูบบุหรี่ในสถานศึกษาและรวมไปถึงในคาบสอบซึ่งเป็นแบบอย่างไม่ดีให้กับน.ศ.จึงถูกผอ.เรียกเข้าไปพบเพื่อตักเตือนและทำโทษให้ทำเรื่องบางอย่าง
ชาย-ชาย,ผู้ใหญ่,sextoy,sex,bl,pwp ,pwp,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เพราะอาการติดบุหรี่อย่างหนักของเอกอาจารย์หนุ่มสุดหล่อที่สูบบุหรี่ในสถานศึกษาและรวมไปถึงในคาบสอบซึ่งเป็นแบบอย่างไม่ดีให้กับน.ศ.จึงถูกผอ.เรียกเข้าไปพบเพื่อตักเตือนและทำโทษให้ทำเรื่องบางอย่าง
ผู้แต่ง
ลูกไก่สามตัว
เรื่องย่อ
🚨คำเตือนก่อนอ่าน🚨
เรื่องนี้มีการบรรยายการมีเพศสัมพันธ์ระหว่างชายกับชาย ระหว่างอาจารย์กับผู้อำนวยการเป็นหลัก
ผู้อำนวยการเป็นชายอายุห้าสิบปี รูปร่างท้วม ศีรษะล้าน ได้แบล็กเมล์อาจารย์หนุ่มหน้าตาดีอายุยี่สิบห้าปีให้มีเพศสัมพันธ์ด้วยซึ่งบังคับแต่ในช่วงแรกเท่านั้น ช่วงหลังอาจารย์ติดใจยินยอมมีเพศสัมพันธ์เอง ทั้งสองอายุห่างกันสามสิบปี
#เพศสัมพันธ์ระหว่างผู้ชายกับผู้ชาย #ถูกข่มขู่ให้มีเพศสัมพันธ์ #มีเพศสัมพันธ์ฝืนใจ #มีเพศสัมพันธ์กับคนที่อายุห่างกันมาก #มีเพศสัมพันธ์ชายมีอายุ #มีเพศสัมพันธ์ชายแก่ #มีเพศสัมพันธ์เพื่อนพ่อ #เพศสัมพันธ์ลูกเพื่อน เนื่องจากไรท์แต่งสดอาจมีคำเตือนเพิ่มเติมมาภายหลัง
*เรื่องนี้ไม่มีพระเอกมีแต่ตัวละครเอก หากไม่ชอบที่ตัวละหลักมีบุคลิกรูปร่างไม่ดีตามที่ตัวเองชอบโปรดเลื่อนผ่านไปอ่านเรื่องอื่นได้เลยค่ะ
ผู้อ่านควรมีวิจารณญาณในการอ่าน และขอสงวนให้อ่านได้เฉพาะผู้ที่อายุ 18 ปีขึ้นไป
เนื้อเรื่องในนิยายเป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียนไม่ได้มีเจตนายุยงส่งเสริมให้เลียนแบบพฤติกรรมตามเนื้อหาในนิยายผู้อ่านควรอ่านอย่างมีสติ
หลังจากอ่านคำเตือนแล้วใครที่อ่อนไหวต่อเนื้อหาประเภทนี้เลื่อนอ่านเรื่องอื่นได้เลยค่ะ อย่ามาอ่านในสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบไม่ใช่จริตตัวเองเรื่องอื่นก็มีให้เลือกอ่านตั้งเยอะ
เอกชายหนุ่มวัยยี่สิบห้าปี หน้าตาคมเข้ม รูปร่างกำยำ ผิวสีน้ำผึ้ง พึ่งเลิกรากับแฟนสาวเพราะแฟนสาวของเขาคนซ้อนแล้วท้องกับชายคนนั้น จึงมาบอกเลิกเอง
เอกนั่งเศร้าจมกับความทุกข์ เสียใจ เขาคิดถึงแต่อดีตแฟนสาวของเขาเป็นอย่างมาก เพื่อบรรเทาอาการเศร้าในจิตใจเอกจึงกลับไปสูบบุหรี่อีกครั้งหลังจากเลิกสูบมานาน
เอกเขามีอาชีพเป็นอาจารย์สอนวิชาพละประจำวิทยาลัยขนาดเล็กแห่งหนึ่งที่มีแต่นักศึกษาชาย ซึ่งมหาลัยนี้จะเปิดสอนตั้งแต่ระดับชั้นปวช.1 (ประสบการณ์วิชาชีพ) ไปจนถึงปวส.2 (ประสบการณ์วิชาชีพชั้นสูง)
ซึ่งเอกได้เป็นอาจารย์สอนวิชาพละเพียงคนเดียวประจำวิทยาลัย ด้วยความที่วิทยาลัยนี้มีแต่ผู้ชายและเอกนั้นก็อายุไม่ได้ห่างจากนักศึกษามากเท่าไหร่ จึงค่อนข้างสนิทกับนักศึกษา
แต่เพราะสนิทมากกันมากเกินไป บางครั้งนักศึกษาก็ไม่ให้เกียรติและเคารพเอก ทำให้เวลาสอนจริงจังนักศึกษาจึงจะไม่ค่อยสนใจเรียนบอกให้อบอุ่นร่างกายหรือซ้อมกีฬาชนิดที่สอนก็จะไม่ค่อยทำกัน
จะทำก็แต่จับกลุ่มนั่งพูดคุยกันพอเอกตักเตือนนักศึกษาก็ทำตามเพียงครู่เดียวก็กลับมานั่งเล่นกันต่อ
ทำให้เอกนอกจากจะเศร้าจากการเลิกกับแฟน และยังมารู้สึกเครียดกับการสอนนักศึกษาอีก จึงทำให้เขาสูบบุหรี่บ่อยมากขึ้นกว่าเดิม
ปกติเอกสูบบุหรี่วันละไม่เกินห้ามวนแต่ช่วงหลัง ๆ เอกสูบบุหรี่หนักขึ้นเรื่อย ๆ จากไม่เกินห้ามวนต่อวันก็สูบหนักตกวันละหนึ่งซอง
ซึ่งหากเอกสูบนอกเวลาทำงานหรือสูบที่บ้านก็ไม่มีปัญหาอะไรแต่เอกดันสูบบุหรี่ในสถานศึกษาซึ่งเป็นพื้นที่ห้ามสูบ และที่สำคัญเอกพออยากสูบบุหรี่เมื่อไหร่ก็สูบทันที สูบแม้กระทั่งขณะที่เขากำลังสอนนักศึกษาอยู่
ทำให้ไม่นานหนักเอกก็ถูกผู้อำนวยของวิทยาลัยแห่งนี้เรียกเข้าพบ เอกเดินเข้าไปในห้องผู้อำนวยอย่างเจี๋ยมเจี้ยมรู้ความผิดที่ตัวเองก่อไว้ จึงก้มหน้ากุมไว้ที่เป้าแสดงท่าทางสำนึกต่อหน้าผู้อำนวยการ
ผู้อำนวยการวิทยาลัยแห่งนี้มีชื่อว่ายศอายุห้าสิบห้าปี ยศมีรูปร่างท้วม หัวล้าน บุคลิกภายนอกดูเป็นผู้ใหญ่จิตใจดีรักเด็ก
แต่พอเวลาอยู่กับอาจารย์ด้วยกันผู้อำนวยการยศมักทำท่าทางเคร่งขรึมจริงจังน้ำเสียงดุดัน ทำให้อาจารย์และบุคลากรในวิทยาลัยส่วนใหญ่ต่างพากันเกร็งตัวสั่นเมื่อยืนอยู่ต่อหน้ายศ
ผู้อำนวยการยศเขานั้นเป็นพ่อหม้ายมีลูกชายหนึ่งคนอายุเท่าเอกชื่อยุทธ ซึ่งยุทธนั้นเป็นเพื่อนกับเอกมาตั้งแต่เด็ก เนื่องจากผู้อำนวยการยศนั้นเป็นรุ่นน้องที่สนิทของพ่อของเอกซึ่งมีชื่อว่าชาติ
ที่สำคัญชาติพ่อของเอกก็เคยเป็นอาจารย์วิทยาลัยที่สอนวิชาพลศึกษาที่วิทยาลัยแห่งนี้เช่นกันแต่พึ่งเกษียณไปอยู่บ้านต่างจังหวัดเมื่อปีที่แล้ว และได้ฝากฝังเอกไว้กับผู้อำนวยการยศอบรมดูแล
"อาจารย์เอกรู้ตัวเองดีใช่ไหมว่าผมเรียกอาจารย์มาเพราะว่าอะไร" ยศพูดด้วยน้ำเสียงดุดันจ้องเอกตาเขม็ง จนเอกรู้สึกขนลุกวาบไปทั้งตัว
"ทราบครับผู้อำนวยการ" เอกก้มหน้าตอบยศโดยไม่กล้าเงยหน้าสบตาผู้อำนวยยศการสักนิด
ปึ้ง! (เสียงตบโต๊ะ)
"ทราบ! ทราบอยู่แล้วอย่างนั้นเหรออาจารย์" ยศตบโต๊ะเสียงดังแล้วลุกขึ้นยืน
"ทราบอยู่แล้วทำไมถึงยังกล้าทำผิดซ้ำ ๆ นี่อย่าคิดว่าผมเป็นรุ่นน้องพ่อของคุณแล้วผมจะแกล้งปล่อยผ่อนไปได้ตลอดนะ คุณหัดมีจิตสำนึกบางสิว่าสิ่งนี้มันไม่ควรทำในวิทยาลัย และที่สำคัญคุณเป็นอาจารย์นะคุณจะทำเรื่องแบบนี้ต่อหน้านักศึกษาไม่ได้ คุณควรเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับนักศึกษาของเราสิ"
ยศต่อว่าเอกด้วยน้ำเสียงดุดันยาวเหยียดทำให้เอกยิ่งรู้สึกกลัวเป็นอย่างมาก
"ผะผะผมขอโทษครับ เรื่องแบบนี้จะไม่เกิดขึ้นอีกแล้ว ให้อภัยผมเถอะนะครับ" เอกรีบยกมือไหว้ขอโทษยศทันที
"ถึงคุณจะสำนึกผิดตอนนี้มันก็สายไปแล้วครับ คุณไม่ได้ทำแค่ครั้งสองครั้งซะที่ไหน ถ้าผมไม่เรียกคุณมาคุณคงจะสูบบุหรี่ในคาบสอนต่อ"
"ผะผะผมขอโทษครับผู้อำนวยการ ผมไม่มีอะไรจะแก้ตัวทั้งนั้น" เอกยืนตัวสั่น
"ในฐานะที่ผมเป็นผู้อำนวยการวิทยาลัยแห่งนี้ ผมต้องลงโทษเพื่อไม่ให้เป็นเยี่ยงอย่างให้กับอาจารย์และนักศึกษาคนอื่น"
"ผู้อำนวยการจะลงโทษอะไรผมก็เชิญเลย ขอแค่ไม่ไล่ผมออกก็พอไม่งั้นผมถูกพ่อตีตายแน่" เอกลดมือลงทำหน้าตาให้น่าสงสารมากที่สุดมองไปที่ยศ
"มานี่สิ มาหาผมและมานั่งคุกเข่าตรงนี้" ยศนั่งลงบนเก้าอี้ดังเดิม แล้วชี้ลงไปพื้นที่โล่งข้างตัวเขา
เอกรีบเดินไปนั่งคุกเข่าตามยศชี้ จากนั้นยศก้หมุนเก้าอี้ให้ตัวเขานั่งหันหน้ามาหาเอก
"ผู้อำนวยการครับจะลงโทษอะไรผมเหรอ" เอกเงยหน้ามองยศทำตาปริบ ๆ
"ก่อนที่ผมจะลงโทษคุณผมขอรบกวนอาจารย์เอกส่งบุหรี่ที่มีมาให้ผมทั้งหมด ถึงต่อให้คุณเป็นอาจารย์กฎก็ต้องเป็นกฎส่งมา" ยศยื่นมือไปที่เอก เอกรีบล้วงกระเป๋ากางเกงส่งบุหรี่ที่เขามีให้ยศ
"อืมดีมาก ที่นี่ก็ถึงเวลาที่ผมต้องทำโทษอาจารย์เอกแล้วนะครับ" ยศยิ้มมุมปาก จากนั้นยศก็ปลดเข็มขัด แล้วดึงกางเกงกับกางเกงชั้นในลงมาที่ข้อเท้า
"เอ๊ะนี่มันอะไรกัน ทำแบบนี้หมายความว่ายังไงครับผู้อำนวยการ" เอกตกใจ
"นี่คือบทลงโทษของอาจารย์เอก ใช้ปากที่คลุ้งไปด้วยกลิ่นบุหรี่ของคุณโม๊กดุ้นของผมจนเสร็จซะ แล้วภาพและคลิปพวกนี้จะไม่ส่งไปหาพ่อของคุณ"