หยวนอวิ๋น เทพหมื่นศิลป์กลับชาติมาเกิด - บทที่1 การฟื้นคืนของเซียนหมื่นศิลป์/ตอนที่3 พบว่าร่างใหม่ไร้จุดชีพจร โดนเหยียดว่าเป็น “เศษคน” โดย Goddemoneye999 @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

แอคชั่น,เกิดใหม่,ไทย,จีน,สงคราม

หยวนอวิ๋น เซียนผู้ครอง "หมื่นวิชา" ถูกหักหลังจากศิษย์พี่ตัวเอง หลังจากถูกสังหารผ่านไปพันปี เขาตื่นขึ้นมาในร่างเด็กหนุ่มที่มีชื่อเดียวกันในหมู่บ้านที่ยากจน เขาจะสามารถกลับมาจุดสูงได้ไหมไปติดตามกันเลย

ผู้แต่ง

Goddemoneye999

เรื่องย่อ

หยวนอวิ๋น เทพหมื่นศิลป์กลับชาติมาเกิด -บทที่1 การฟื้นคืนของเซียนหมื่นศิลป์/ตอนที่1 การสิ้นชีพของหยวนอวิ๋น ณ สงครามเทพเซียน-มาร,หยวนอวิ๋น เทพหมื่นศิลป์กลับชาติมาเกิด -บทที่1 การฟื้นคืนของเซียนหมื่นศิลป์/ตอนที่2 วิญญาณตื่นในร่างเด็กชายหยวนอวิ๋นวัย 15 ณ ตระกูลหยวน,หยวนอวิ๋น เทพหมื่นศิลป์กลับชาติมาเกิด -บทที่1 การฟื้นคืนของเซียนหมื่นศิลป์/ตอนที่3 พบว่าร่างใหม่ไร้จุดชีพจร โดนเหยียดว่าเป็น “เศษคน”

บทที่1 การฟื้นคืนของเซียนหมื่นศิลป์

ตอนที่3พบว่าร่างใหม่ไร้จุดชีพจร โดนเหยียดว่าเป็น “เศษคน”

หลังสิ้นสุดปรากฏการณ์ เด็กชายบนเตียงค่อยๆลืมตา เด็กชายจึงค่อยพยุงตัวเองลุกขึ้นมาอยู่ในท่านั่ง เด็กชายพึมพำกับตัวเอง

"นี่ข้าตายไปแล้วไม่ใช่หรอ แล้วทำไมกลับมาอยู่ในร่างของเด็กนี่ได้ แต่ก็ดีแล้วข้าจะได้แก้แค้นพวกมารให้หมด โดยเฉพาะเจ้าหมอนั่น ฮึฮึ! เจ้าหนูเจ้าของร่างข้าจะสานต่อทุกอย่างเองเจ้านอนหลับให้สบายเถอะ ข้าเห็นเรื่องราวทุกอย่างของเจ้าแล้ว ข้าจะทำให้เจ้าเป็นใหญ่ในดินแดนนี้อีกครั้ง"

ขณะนั้นหยวนอินกับหยุนเซียนเอ๋อร์เดินออกมาจากห้องครัวพอดี ทั้งคู่เมื่อเห็นภาพตรงหน้าต่างชะงักงัน ตัวสั่นเทาแววตาทั้งคู่่จับจ้องไปที่เด็กชายที่ลุกนั่ง บนร่างกายที่เคยมีรอยปานกลับหายเป็นปกติ หยวนอิน เมื่อตั้งสติได้ก็รีบเดินไปตรงหน้าของเด็กชายทันที แล้วโผเข้ากอดเด็กชายทันทีพร้อมกับอารมณ์ที่ปิติยินดีและพูดขึ้น

"หยวนอวิ๋น !! ลูกชายข้าฟื้นแล้ว ลูกชายข้าฟื้นแล้วจริงจริง ฮือฮือ" หยวนอินขณะที่พูดก็ร้องให้ด้วยความสุข

หยุนเซียนเอ๋อร์ เมื่อตั้งสติได้ก็วิ่งเข้าไปกอดหยวนอวิ๋น ขณะนั้นอารมณ์ทั้งสองต่างยินดีและดีใจเป็นที่สุด หยุนเซียนเอ๋อร์ บอกให้หยวนอิน ไปตลาดหาของมาทำอาหารให้หยวนอวิ๋น หยวนอินที่ได้ยินก็รีบเตรียมตัวและออกไปตลาดทันที หยุนเซียนเอ๋อร์ ก็หยิบเสื้อในตู้มาให้หยวนอวิ๋นก่อนบอกกับหยวนอวิ๋นว่า

"นี่เสื้อผ้าของลูก รีบลุกไปอาบน้ำเปลี่ยนชุด เดี๋ยวแม่จะทำอาหารให้ลูกกินให้อิ่ม มื้อนี้แม่จะทำให้อร่อยสุดฝีมือแม่เลย" หยุนเซียนเอ๋อร์ เมื่อพูดจบก็ยิ้มแล้วเดินเข้าห้องครัวในทันที

"ขอบคุณครับท่านแม่ ถึงท่านจะไม่ใช่แม่ของข้า แต่เจ้าของร่างคือลูกของท่าน ข้าก็จะเคารพท่านทั้งสองเหมือนพ่อแม่แท้แท้ของข้า และข้าจะไม่ทำให้พวกท่านทั้งสองผิดหวัง ความทรงจำของร่างนี้ข้าเนหมดแล้ว ใครที่มันดูถูกพวกท่านข้าจะทำให้พวกมัน ต้องเสียใจ" หยวนอวิ๋นพึมพำในใจก่อนที่จะค่อยค่อยลุกไปอาบน้ำ 

หยวนอวิ๋น ที่แช่ตัวอยู่ในน้ำทำตัวสบาย พร้อมสำรวจร่างกายของตนเองไปด้วย หลังตรวจสอบไปสักพัก หยวนอวิ๋นก็เข้าใจร่างของเด็กคนนี้ พร้อมกับพูดในใจ

"ร่างของเด็กนี่ เส้นลมปราณขาดเนื่องจากถูกพิษ ปราณในกายเหลือน้อยการฝึกฝนไม่สามารถทำได้ แต่แล้วยังไงล่ะ ข้าเป็นถึงเทพเซียน ข้าจะต้องทำให้เจ้ายิ่งใหญ่ ในใต้หล้าพร้อมกับแก้แค้นพวกเผ่ามาร โดยเฉพาะเจ้าหมอนั่น" 

เมื่อเวลาผ่านไปสักพัก หยวนอินก็กลับมาจากตลาด นำของไปให้หยุนเซียนเอ๋อร์ ทั้งคู่ช่วยกันเตรียมอาหารให้กับหยวนอวิ๋น หยวนอวิ๋นในเวลานี้ อาบน้ำเสร็จแล้ว ใส่ชุดที่หยุนเซียนเอ๋อร์ให้มา เขาก็ได้เดินเข้าไปในห้องครัว เพื่อดูว่าพ่อและแม่ของเขาทำอะไรให้กิน

"ท่านพ่อท่านแม่ ท่านจะทำอะไรให้ข้ากิน และมีอะไรให้ข้าช่วยท่านทำไหม" หยวนอวิ๋น เอ่ยถามทั้งสอง

" ไม่เป็นไรลูก ลูกไปนั่งรอที่โต๊ะก่อนเดี๋ยวพอกับแม่ทำเอง ลูกพึ่งตื่นร่างกายอาจจะยังไม่ค่อยแข็งแรงมาก พักผ่อนรอเถอะลูก" หยุนเซียนเอ๋อร์ พูดตอบหยวนอวิ๋นทันที

หยวนอวิ๋น เมื่อได้ยินที่แม่พูดก็ไปนั่งรอที่โต๊ะ แต่เขานั้นก็ไม่ได้นั่งเฉย หยวนอวิ๋นได้นั่งสมาธิ และตรวจเช็คร่างกาย วิเคราะห์ชีพจรเส้นลมปราณเมื่อตรวจเสร็จ เขากลับพบว่าเส้นลมปราณของร่างนี้ขาดไปหลายจุด ชีพจรก็ปิดเขาลองขับเคลื่อนพลังก็ไม่สามารถทำได้ 

"ร่างของเด็กคนนี้มีปัญหาเยอะซะทีเดียว เราคงต้องนึกหาเทคนิควิชาในชาติ ที่แล้ว แล้วก็อาจจะต้องใช้โอสถกลืนกล้ามวิญญาณ เพื่อฟื้นฟูร่างกาย เมื่อฟื้นฟูร่างกายได้ ก็ใช้โอสถฟื้นวิญญาณหยาง เพื่อฟื้นฟูปราณหยาง แต่ต้องหาวัตถุดิบจากใหนนี่สิ ในยุคนี้จะหาง่ายหรือป่าวก็ไม่รู้ เดี๋ยวค่อยถามพ่อดีกว่า " หยวนอวิ๋นนั่งคิดสักพักก็ได้ยินเสียงโวยวายมาจากข้างนอก

หยวนอวิ๋นเดินออกไปดูต้นตอของเสียง เมื่อเปิดประตูออกไปก็พบกลับชายวัยกลางคน ข้างข้างชายวัยกลางคนมีเด็กชายยืนอยู่ ดูจากลักษณะรูปร่างหน้าตาอายุประมาณยี่สิบปี ทั้งสองคนมีสีหน้าที่มองหยวนอวิ๋น ด้วยสายตาที่เหยียดหยามแล้วชายวัยกลางคนก็เอ่ยขึ้น

"นี่น่ะหรอเจ้าขยะหยวนอวิ๋น ดูเหมือนจะสบายดีซินะ หลังจากกลับเป็นเจ้าชายนิทรา แต่กลับฟื้นขึ้นมาได้ เจ้านี่ช่างโชคดีเหลือเกิน เนาะเจ้าว่าไงหยวนมิง" หลังพูดเสร็จเด็กชายข้างข้างก็พูดขึ้นอีกว่า

"ฟื้นแล้วยังไง ขยะก็คือขยะร่างกายของมัน เส้นลมปราณขาดหมด ชีพจรก็ไม่สามารถเปิดได้ น้าหยวนอิน ท่านอย่าให้ลูกท่านเข้าร่วมการประลองเลย ไม่งั้นท่านต้องเสียลูกชายไปแน่ ปล่อยให้มันใช้ชีวิตปกติอยู่ที่นี่แหละ ฮ่าฮ่า!!"

"พวกเจ้าไม่มีสิทธิ์มาว่าลูกข้า พี่สี่หยวนมู่ ทำไมต้องมารังควานข้ากลับครอบครัวด้วย ส่วนเจ้าหยวนมิง เจ้ามีนิสัยที่เย่อหยิ่ง พูดจาดูถูกคนอื่นพ่อแม่เจ้าไม่เคยสั่งสอนหรอ ข้าขอเชิญพวกเจ้าออกไปจากเขตบ้านข้าซะ" หยวนอินพูดด้วยน้ำเสียงที่โกรธจัด พร้อมใบหน้าที่ดุดัน

ชายวัยกลางคนกับเด็กชายที่ดูหมิ่นหยวนอวิ๋นคือพี่สี่หยวนมู่กับลูกชายของเขาชื่อหยวนมิง ทั้งคู่เมื่อได้ยินคำพูดของหยวนอิง ก็ไม่แสดงอาการอะไร แล้วก็หันหลังเดินออกจากบ้าน แต่ก่อนพ้นเขตบ้านหยวนอิน หยวนมิงก็หันกลับมาแล้วมองไปที่หยวนอวิ๋นแล้วพูดว่า 

"หยวนอวิ๋น ถ้าเจ้าเข้าร่วมการประลองข้าจะสังหารเจ้า" หลังพูดจบทั้งคู่ก็เดินหายออกไปจากเขตบ้านหยวนอิน

หยวนอินเมื่อเห็นทั้งสองออกไปแล้วก็หันกลับไปปลอบหยวนอวิ๋น แต่เขาก็ต้องแปลกใจเมื่อหันกลับไปหยวนอวิ๋นกับไม่แสดงความกลัวออกมาเลย แต่แววตากลับมีความมุ่งมั่น 

"ท่านพ่อไม่ต้องห่วง ข้าไม่เป็นอะไรข้าจะลบทุกคำสบประมาท และกู้ชื่อเสียงให้ท่านพ่อกับท่านแม่ให้ได้ "หยวนอวิ๋นพูดด้วยใบหน้าที่จริงจังและมั่นใจ

หยวนอินเมื่อได้ยินคำพูดของลูกชายก็ถึงกลับร้องให้ออกมาอย่างสุดกลั้น หยวนอวิ๋น เมื่อเห็นดังนั้นจึงพูดปลอบพ่อ

"ท่านพ่อไม่ต้องร้องไห้ ตอนนี้ท่านแม่น่าจะรอเราไปกินข้าวอยู่ พวกเรารีบเข้าบ้านไปกินข้าวกันเถอะนะ"หยวนอินเมื่อได้ยินคำพูดของลูกชาย ก็พยักหน้าแล้วพากันเดินเข้าบ้านในวันนั้นทั้งคืนบ้านหยวนอวิ๋นเต็มไปด้วยความสุข และหลังจากนี้ต่อไปจะเป็นวันที่ครอบครัวหยวนอวิ๋นจะเปลี่ยนแปลงไป....