ไททันได้รับแหวนที่สามารถควบคุมจิตใจผู้อื่นได้จากปีศาจอินคิวบัสนามว่าลี แต่แหวนวงนี้สามารถใช้งานได้เพียงสามเดือนเท่านั้น และต้องแลกกับการที่ไททันจะต้อง...กับผู้ชายเพื่อสะสมพลังราคะให้ปีศาจตนนั้นอีกด้วย
ชาย-ชาย,pwp,ฮาเร็ม,ควบคุมจิตใจ,ของวิเศษ,ชาย-ชาย,bl,yaoi,NC,ผิดศีลธรรม,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
แหวนราคะ (ควบคุมจิตใจ/ฮาเร็ม)ไททันได้รับแหวนที่สามารถควบคุมจิตใจผู้อื่นได้จากปีศาจอินคิวบัสนามว่าลี แต่แหวนวงนี้สามารถใช้งานได้เพียงสามเดือนเท่านั้น และต้องแลกกับการที่ไททันจะต้อง...กับผู้ชายเพื่อสะสมพลังราคะให้ปีศาจตนนั้นอีกด้วย
ไททัน เป็นทั้งฝ่ายรับและฝ่ายรุก เมียสี่ ผัวหนึ่ง
🚨คำเตือนก่อนอ่าน🚨
เนื้อหาเรื่องนี้มีการบรรยายเพศสัมพันธ์ระหว่างชายกับชายแบบที่อีกฝ่ายถูกควบคุมจิตใจ หรือการสะกดจิตให้ทำตามที่ตัวละครเอกสั่ง ซึ่งผู้ที่มีเพศสัมพันธ์ด้วยนั้นมีหลายบุคคล (ฮาเร็ม) มีทั้งครอบครัวเดียวกันคนละสายเลือด (พ่อเลี้ยง/ลูกติดพ่อเลี้ยง) เพื่อน รุ่นพี่ ปีศาจ มีความสัมพันธ์กับคนที่มีคู่ครองอยู่แล้ว ผิดศีลธรรม
ผู้อ่านควรมีวิจารณญาณในการอ่าน และขอสงวนให้อ่านได้เฉพาะผู้ที่อายุ 18 ปีขึ้นไป
หลังจากอ่านคำเตือนแล้วใครที่อ่อนไหวต่อเนื้อหาประเภทนี้เลื่อนอ่านเรื่องอื่นได้เลยค่ะ อย่ามาอ่านในสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบไม่ใช่จริตตัวเองเรื่องอื่นก็มีให้เลือกอ่านตั้งเยอะ
เนื้อเรื่องในนิยายเป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียนไม่ได้มีเจตนายุยงส่งเสริมให้เลียนแบบพฤติกรรมตามเนื้อหาในนิยายผู้อ่านควรอ่านอย่างมีสติ
ตอนเย็นไททันได้ไปที่คอนโดของดิวเพื่อนสนิทของเขา ดิวนั้นเป็นเพื่อนกับไททันมาตั้งแต่เด็กจนปัจจุบัน ไททันคิดว่าดิวคือเพื่อนที่ดีที่สุดมาตลอด เป็นคนที่ไททันพูดคุยอย่างเปิดอกคอยระบายปัญหาต่าง ๆ ให้ฟัง
จนกระทั่งวันที่ไททันถูกทำร้าย วันนั้นดิวได้บอกให้ไททันไปนั่งรอที่มุมอับของมหาลัย ด้วยความเชื่อใจไททันไม่ถามดิวด้วยซ้ำว่าให้ไปนั่งรอทำไม
ไททันนั่งรอได้สักพักก็มีกลุ่มรุ่นพี่สี่ห้าคนมารุมทำร้ายเขา โดยที่แกนนำในการทำร้ายร่างกายของเขาก็คือเก่งลูกชายผู้มีอิทธิพลระดับประเทศ
ต่อให้เก่งจะทำตัวอันธพาลขนาดไหน ในสื่อโซเชียลกลับมีแต่ข่าวยกยอ ไม่มีข่าวเสียหายหลุดออกมาเลยสักครั้ง รวมไปถึงข่าวที่เก่งรุมทำร้ายไททันก็เช่นกัน
ตอนที่ไททันถูกทำร้าย ไททันในตอนนั้นกลับเป็นห่วงดิวมากว่าตัวเขาเองเสียด้วยซ้ำ แต่เก่งผู้เป็นรุ่นพี่กับพูดบอกไททันว่า “ต้องขอบคุณเพื่อนรักมึง ที่เสนอตัวหลอกล่อให้มึงมาให้กูกระทืบ”
พอไททันได้ยินตอนไหนก็รู้สึกเสียใจเป็นอย่างมากแต่ไม่ปักใจเชื่อร้อยเปอร์เซ็นต์ จนตอนที่ไททันสลบไททันได้ยินเสียงของดิวสนทนากับเก่ง นั้นจึงทำให้เขารู้ความจริงว่าเพื่อนรักของเขาคือเพื่อนร้าย ทำให้จิตใจของไททันแตกสลายจนไททันไม่กล้าผูกมิตรกับใครอีกเลยนับตั้งแต่ตอนนั้น
ไททันใช้คีย์การ์ดสำรองเข้ามานั่งรอดิวที่โซฟา สักพักดิวก็เดินออกจากห้องนอน หวังเดินออกไปดื่มน้ำแต่ก็ต้องตกใจที่เห็นไททันนั่งรอด้วยสีหน้าเรียบเฉย
“เชี้ย! มึงมาได้ไงเนี่ยไอ้ไททัน”
“ตกใจอะไรขนาดนั้นเพื่อนรัก มึงเคยให้คีย์การ์ดสำรองกับกูไว้ไม่ใช่เหรอ” ไททันจากหน้าเรียบนิ่งก็เปลี่ยนมายิ้มอ่อน
“เออ จริงด้วย ว่าแต่มึงมาหากูทำไม ทำไมไม่โทรมาบอกก่อน กูจะได้จัดห้องให้เรียบร้อย ดูดิรกฉิบหาย”
“กูมาหามึง เพราะกูอยากมาฟังความจริงจากปากมึง ว่าทำไมวันนั้นมึงถึงได้หลอกกูไปให้พวกรุ่นพี่สาระเลวนั้นรุมกระทืบ” ไททันสีหน้าจริงจังจ้องไปที่ดิวตาเขม็ง
“ใครบอกมึง กูจะทำแบบนั้นไปทำไมว่ะ มึงเข้าใจผิดแล้ว วันนั้นกูบอกให้มึงนั่งรอที่นั่นก็จริง แต่ว่ากูไม่รู้จริง ๆ นะว่ารุ่นพี่พวกนั้นเขามารุมกระทืบมึงได้ไง ที่สำคัญกูเป็นคนโทรเรียกรถโรงพยาบาลให้มึงนะ” ดิวพยายามพูดแถ
“ตอนนั้นที่พวกพี่เขากระทืบกู เขาบอกว่ามึงเป็นคนตั้งใจล่อให้กูไปรอมึงที่ตรงนั้น ตอนแรกกูก็ไม่เชื่อ แต่ตอนที่กูแกล้งสลบตอนนั้นกูถึงได้ยินทุกอย่างที่มึงคุยกับพี่เก่ง”
“เอิ่ม…คือว่า เออก็ได้กูตั้งใจทำให้ชีวิตมึงฉิบหายเองนั่นแหละ สมน้ำหน้า” ดิวพอรู้ว่าไททันรู้ความจริงก็ไม่อาจพูดโกหกต่อไปได้ จึงแสดงธาตุแท้ของตัวเองออกมา
“มึงทำแบบนั้นทำไม กูทำอะไรให้มึงโกรธมึงก็บอกกูมาสิ ไม่เห็นต้องทำแบบนั้นกับกูเลย” ไททันเขารู้สึกโกรธดิวเป็นอย่างมากเขาร้องไห้ด้วยความเสียใจ
“จะไม่ให้กูเกลียดคนอย่างมึงได้ไง ก็มึงแม่งชนะกูตลอด ไม่จะทำอะไรกูก็เป็นที่สอง มึงแม่งโคตรเกิดมาโชคดีสัด ๆ ทั้งหล่อ ทั้งรวย เรียนก็เก่ง สาว ๆ ก็ชอบแต่มึง โดยเฉพาะเจนเขาชอบมึง ทั้งที่กูรู้จักกับเจนก่อนแท้ ๆ”
“ฮะ! เจนเนี่ยนะชอบกู มึงเข้าใจผิดแล้วแหละ เจนมันก็รู้ว่ากูชอบผู้ชาย มันจะชอบเกย์อย่างกูทำไม” ไททันรู้สึกอึ้งกับคำตอบของดิวเป็นอย่างมาก
“ก็เจนเขาชอบอยู่กับมึงตลอดเวลา ชอบแตะเนื้อต้องตัวมึง แล้วมึงก็ไม่เคยขัดเคยห้าม ถ้ามึงไม่ชอบผู้หญิง มึงก็ต้องสะดีดสะดิ้งทำท่าทางรังเกียจเจนสิ”
“ตรรกะเหี้ยอะไรของมึงเนี่ย แล้วสรุปตอนกูไม่อยู่เจนชอบมึงบ้างป่ะล่ะ”
“ไม่! เจนเขาก็ไม่ชอบกูเหมือนเดิม และก็ตอนนี้เจนเขามีแฟนแล้วด้วยเป็นผู้หญิง อยู่คนละมหาลัยกัน” ดิวทำสีหน้าเจื่อน
“ฮะ! แล้วทำชีวิตกูเป็นแบบนี้มึงได้เหี้ยอะไร เจนเขาก็ไม่เอามึงอยู่ดีเว้ย กูไม่น่าเป็นเพื่อนกับมึงตั้งแต่แรกเลย กูคงไม่ต้องเสียใจขนาดนี้ นี่มึงเคยรู้สึกผิดบ้างไหม เคยคิดจะขอโทษกูไหม”
“ไม่ ทำไมกูต้องขอโทษมึงด้วยล่ะ ถึงต่อให้เจนไม่คบกับกู แต่พอไม่มีมึงกูชีวิตกูก็โดดเด่นทุกอย่าง ได้เป็นที่หนึ่งไม่ต้องเป็นที่สองอีกต่อไป สะใจกูจริง” ดิวหัวเราะเสียงดัง
“กูไม่เคยคิดเลยว่ามึงจะเป็นคนแบบนี้ ดีเหมือนกันกูได้เอาคืนมึงให้สาสม ตั้งแต่วันนี้ไปมึงต้องชอบกู รักกู อยากได้กูเป็นผัวมึงจนยอมทำตามที่กูสั่งทุกอย่าง”
ไททันมองไปที่ดวงตาของดิวแล้วเพ่งจิตใช้พลังของแหวนควบคุมจิตใจดิว จากนั้นจู่ ๆ ดิวก็รู้สึกตกหลุมรักไททันทันที และรู้สึกผิดที่ก่อนหน้านั้นได้ทำร้ายไททันชายที่เขารักให้เจ็บช้ำและอับอาย
“ไททันกูขอโทษกูผิดไปแล้ว กูรักมึงนะ มึงให้อภัยกูสักครั้งเถอะหลังจากนี้ไปกูจะไม่อิจฉา จะไม่แทงข้างหลังมึงอีกแล้ว” ดิวรีบเข้าไปกอดไททัน
“แล้วยังไงต่อ นั้นมันเรื่องของมึง รู้ไหมว่ากูต้องทรมานโทษตัวเองซ้ำวันละร้อยครั้งพันครั้ง จนเกือบจะ…ช่างมันเถอะ” ไททันผลักดิวออกมา
“กูขอโทษ ความจริงไม่ใช่ว่ากูไม่รู้สึกผิด กูรู้สึกผิดมาตลอดจนไม่กล้าสู้หน้ามึงด้วยซ้ำ กูไม่คิดว่าพี่เขาจะทำกับมึงรุนแรงขนาดนี้ ที่กูพูดไปเมื่อกี้กูอยากให้มึงเกลียดคนเลว ๆ อย่างกู แล้วทิ้งกูไปซะ แต่ว่าพอนึกว่ามึงจะไปจริง ๆ กูกลับรู้สึกทรมานเจ็บหัวใจแปลก ๆ ไททันกูรักมึงนะ” ดิวพูดด้วยน้ำเสียงเศร้า
“เฮ้ออ ไอ้ดิวไอ้เพื่อนบ้า ที่มึงบอกว่ารู้สึกผิดที่พูดออกมาจากความรู้สึกมึงจริง ๆ ใช่ไหม ไม่ใช่โกหกกูเพราะอยากให้กูรักมึง”
“กูพูดจริง จะให้กูไปสาบานที่ไหนก็ได้” ดิวชูสามนิ้วขึ้นมา
“ช่างมันเถอะ แต่ว่ากูก็ยังโกรธมึงอยู่ดี งั้นเอาแบบนี้ดีกว่า ดิวมึงทำช่องเกี่ยวกับเซ็กซ์ครีเอเตอร์สิ ถ่ายคลิปมึงตอนช่วยตัวเองทางก้น และก็หาชวนพวกผู้ชายมาทำคลิปด้วย” ไททันพูดเสนอไปแบบนั้นเพราะอยากให้ดิวรู้สึกอับอายเหมือนที่เขาเคยเจอ
“ได้สิถ้ามันจะทำให้มึงหายโกรธกู กูก็จะทำ งั้นแขกรับเชิญของกูขอเป็นมึงได้ไหม นะนะ” ดิวจับมือไททันให้มาสัมผัสที่ใบหน้า แล้วส่งสายตาอ้อน
“อืม...ก็ได้ งั้นเรามาตั้งกล้องถ่ายเลยดีกว่า แต่ว่าอย่าลืมเบลอหน้ากูด้วยล่ะ ถ้าคนรู้ว่าเป็นกูกูกับมึงชาตินี้อย่าได้เจอกันอีกเลย” ไททันมองเรือนร่างของดิวแล้วแสยะยิ้มออกมา
“ได้สิ ไททันกูรักมึงนะ” ดิวกอดไททันด้วยดีใจ
(หึ ๆ ไอ้ดิวมึงทำตัวมึงเองนะ เป็นเพื่อนดี ๆ ให้กูไม่ได้ งั้นก็มาเป็นเมียกูแทนแล้วกัน)