ไททันได้รับแหวนที่สามารถควบคุมจิตใจผู้อื่นได้จากปีศาจอินคิวบัสนามว่าลี แต่แหวนวงนี้สามารถใช้งานได้เพียงสามเดือนเท่านั้น และต้องแลกกับการที่ไททันจะต้อง...กับผู้ชายเพื่อสะสมพลังราคะให้ปีศาจตนนั้นอีกด้วย
ชาย-ชาย,pwp,ฮาเร็ม,ควบคุมจิตใจ,ของวิเศษ,ชาย-ชาย,bl,yaoi,NC,ผิดศีลธรรม,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ไททันนักศึกษาหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาออกไปทางเป็นหนุ่มหน้าหวาน ผิวขาว ร่างบาง ส่วนสูงราว ๆ หนึ่งร้อยเจ็ดสิบสามเซนติเมตร ไททันเขาเป็นชายหนุ่มอัธยาศัยดี ชอบช่วยเหลือคนอื่น คุยเก่ง ยิ้มง่าย เป็นที่รักของคนรอบข้าง
ด้วยเหตุนี้จึงทำให้ไททันกลายเป็นเดือนมหาลัยสุดฮอต โดดเด่นเป็นที่สะกดสายตาให้คนที่เห็นมองมาที่เขาเหมือนดังต้องมนต์สะกด ชีวิตของไททันมองดูภายนอกดูเหมือนจะดีจนน่าอิจฉา จึงมีรุ่นพี่คนหนึ่งเห็นว่าไททันเด่นสะดุดตาเกินเขาจึงรู้สึกหมั่นไส้
รุ่นพี่คนนั้นเขาจึงได้วางแผนหลอกล่อใช้ให้เพื่อนของไททันหลอกไททันมาให้เขากระทืบจนสะบักสะบอม แต่การกระทำเพียงเท่านั้นเหมือนจะไม่สาแก่ใจรุ่นพี่คนนั้นสักเท่าไหร่
รุ่นพี่คนนั้นจึงบังคับข่มขู่ให้ไททันใช้มือสำเร็จความใคร่ที่แก่นกายของไททันเองจนเสร็จ และได้ทำการถ่ายคลิปวิดีโอแล้วอัปโหลดลงกลุ่มโซเชียล ประจานให้ไททันรู้สึกอับอาย
ไททันเจ็บทั้งกายและเจ็บใจ เขาจึงนำคลิปที่รุ่นพี่คนนั้นถ่ายไว้ และใบรับรองแพทย์เป็นหลักฐานใช้ในการแจ้งความ แต่ว่าคดีก็ไม่คืบหน้าเพราะว่ารุ่นพี่คนนั้นเป็นลูกหลานคนใหญ่คนโต แม้กระทั่งแม่ของไททันเองที่ร่ำรวยมีหน้าตามีทางสังคมก็ไม่กล้าสู้ครอบครัวของรุ่นพี่คนนั้น จนสุดท้ายแม่ของไททันได้ขอให้ไททันถอนแจ้งความเพราะกลัวอำนาจบารมีของอีกฝ่ายที่อาจทำให้บริษัทของแม่ไททันล้มละลายได้
วันเวลาผ่านไป รุ่นพี่คนนั้นยังคงใช้ชีวิตปกติ ซึ่งต่างกลับไททันที่ต้องหวาดผวานึกถึงเหตุการณ์นั้นจนไม่กล้าไปมหาลัย ได้แต่หมกตัวอยู่แต่ในบ้านไม่กล้าติดต่อใคร หรือเปิดดูสื่อโซเชียลของเขาเลยสักนิด เพราะหวาดกลัวที่จะเจอข้อความหรือโพสต์แย่ ๆ ที่กล่าวถึงเขา
แต่ถึงอย่างนั้นในขณะที่เขาอยู่บ้าน พ่อเลี้ยงกับลูกติดของพ่อเลี้ยงกลับคอยต่อว่า พูดจาบั่นทอน และเหน็บแนมไททันทุกครั้งที่เจอหน้า โดยที่แม่ของเขากลับไม่เคยออกหน้าพูดปกป้องไททันเลยสักนิด
ไททันนั่งจมกับความทุกข์ และความเศร้าเสียใจ เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเขานั้นผิดอะไร ทำไมเขาถึงถูกรุ่นพี่คนนั้นทำร้ายร่างกายและโพสต์ประจาน ทำไมครอบครัวของถึงได้ทำเหมือนกับว่าเขาคือคนผิด ทั้งที่เขาคือฝ่ายที่ถูกกระทำ
ไททันทุกข์ระทมกับอาการซึมเศร้าเอาแต่โทษตัวเอง จนในที่สุดไททันก็ทนไม่ไหว เขาจึงเขียนจดหมายลาตายวางไว้บนโต๊ะ แล้วจากนั้นไททันก็เดินออกจากบ้านมาเพื่อหวังเดินทางไปกระโดดน้ำที่แม่น้ำเพื่อฆ่าตัวตาย
แต่ระหว่างไม่รู้อะไรดลใจให้ไททันสังเกตเห็นชายชรายืนอยู่เกาะกลางถนน ชายชราคนนั้นทำท่าทางเหมือนพยายามอยากจะข้ามถนนแต่ไม่สามารถข้ามได้ ไททันที่เห็นดังนั้นจึงหวังจะทำความดีเป็นครั้งสุดท้ายของชีวิต จึงได้เดินข้ามถนนแล้วเข้าไปช่วยพยุงชายชราคนนั้นมานั่งที่ป้ายรถเมล์
“ขอบใจมากนะพ่อหนุ่ม ช่างเป็นคนดีจริง ๆ รับนี้ไว้สิ นี่คือสิ่งตอบแทนความดีจากตา แหวนวงนี้เป็นของที่วิเศษมากเลยนะ เพียงแค่สวมมันไว้ที่นิ้วมือ และมองเข้าไปที่ดวงตาคนนั้น ๆ เพ่งจิตคิดให้คนคนนั้นเชื่อฟังเรา มีเงินเท่าไหร่ส่งมาให้ผมทั้งหมดซะ”
ชายชราสาธิตโดยการสวมแหวน แล้วมองไปที่ชายคนหนึ่งที่เดินลงมาจากรถเมล์พอดี ชายคนนั้นจ้องชายชราสักพักแล้วเขามายื่นเงินทั้งหมดที่เขามีให้กับชายชรา
“ดีมาก กลับบ้านไปได้แล้ว และก็ลืมเรื่องที่เจอผมซะ”
ชายคนนั้นพยักหน้าตอบ แล้วเดินจากไปไม่หันหลังกลับมาสักนิด
“เห็นหรือยังล่ะพ่อหนุ่มว่าแหวนวงนี้วิเศษขนาดไหน รับไปสิ แล้วใช้แหวนวงนี้เอาคืนเหล่าพวกคนที่เคยทำร้ายคุณสิไททัน” ชายชราพูดกับไททัน จากเสียงคนแก่กลับกลายเป็นเสียงทุ้มของชายหนุ่ม
“สะสะเสียงคุณตา แต่เอ๊ะ! คุณตารู้ได้ยังไงครับว่าผมชื่อไททัน แล้วที่สำคัญตารู้ได้ยังไงว่าผมคิดอะไรอยู่” ไททันตกใจ
“หึ ๆ ไททันคุณคิดว่าว่าคนที่สามารถสร้างของวิเศษแบบนี้ได้ จะเป็นใครกันล่ะถ้าไม่ใช่ผู้วิเศษ ฮ่า ๆ”
ทันใดนั้นเอง ทุกคนรอบตัวของไททันก็หยุดนิ่ง ท้องฟ้าตอนกลางวันกลับกลายเป็นท้องฟ้าสีแดง ชายชราจากที่แก่กลับกลายเป็นชายหน้าตาหล่อเหลาวัยกลาง มีปีกและหางสีดำงอกออกมา
“นี่มันอะไรกันเนี่ย คุณคือตัวอะไรกันแน่” ไททันรู้สึกตกใจและหวาดกลัวหนักกว่าเดิม จนทำตัวไม่ถูก
“ผมคืออินคิวบัสที่มีชื่อว่าลี" ลีจับมือข้างขวาของไททันมาจูบที่หลังมือ ในขณะที่ไททันยืนตัวแข็งทำอะไรไม่ถูก
"ที่เราได้เจอกันในวันนี้คงเป็นเพราะโชคชะตา ที่ทำให้ผมสัมผัสได้ถึงความรู้สึกในใจของคุณ มันช่างน่าเศร้าเหลือเกินทำไมคนรอบตัวคุณถึงได้ทำให้คุณต้องทุกข์ระทมทั้งกาย และใจขนาดนี้ ที่ทุกทำแบบนั้นมันเป็นเพราะความผิดของคุณจริง ๆ เหรอ เกิดมาหล่อก็เลยถูกหมั่นไส้ เกิดมารวยใครต่อใครก็เลยอิจฉา มีแม่ที่เป็นครอบครัวสายเลือดเดียวกลับเลือกคนอื่นมากกว่า ชีวิตของคุณช่างน่าสงสารจริง ๆ" ลีทำสีหน้าเห็นใจไททัน
"นั้นสินะครับ มันคือความผิดของผมใช่ไหม" ไททันรู้สึกจุกอกร้องไห้ออกมา
"อย่าคิดโทษตัวเองสิ คุณไม่ได้ผิดสักนิด ถ้าจะมีคนผิดก็คือคนพวกนั้นที่หาเรื่องเกลียดชังคุณ ทำไมคุณต้องตายเพราะพวกคนที่ไร้ค่าพวกนั้นด้วยล่ะ สู้มีชีวิตอยู่ต่อ แล้วควบคุมคนพวกนั้นให้เชื่อฟังคุณไม่ดีกว่าเหรอ รับแหวนวงนี้ไว้สิแล้วใช้ควบคุมพวกมันซะ” ลียิ้มพร้อมกับยื่นแหวนให้ไททัน
“แต่ว่าคุณคืออินคิวบัสปีศาจราคะไม่ใช่เหรอ ทำไมคุณต้องช่วยผมด้วยล่ะผมไม่เห็นเข้าใจเลย” ไททันมองไปที่ลีด้วยความสงสัยมากมายเต็มหัว
“ก็ใช่นะสิ ถึงผมจะเป็นปีศาจราคะ แต่ผมก็เป็นปีศาจที่ได้ยินและรับฟังความปรารถนาในใจของคุณ ต่างจากพวกเทพที่ไม่ได้สนใจมนุษย์ตัวเล็ก ๆ อย่างคุณเลยสักนิด ผมอยากช่วยคุณก็เพราะผมสงสารคุณหรอกนะ”
“ขอบคุณนะครับ แต่ว่าผมเองก็ดูหนัง อ่านนิยายมาก็เยอะ ที่คุณลีให้แหวนผมแบบนี้ คุณต้องการอะไรแลกเปลี่ยนใช่ไหม ผมรู้ปีศาจไม่เคยให้ของใครด้วยเจตนาที่ดีไม่หวังสิ่งตอบแทนหรอกนะ” ไททันไม่ใช่คนโลภเขาจึงถามลีถึงสิ่งที่อยากได้ตอบแทน
“แหม ๆ คุณนี่ก็ฉลาดไม่เบาจริง ๆ ก็จริงอย่างที่คุณพูดผมมีข้อแลกเปลี่ยนเล็กน้อย แลกกับใช้งานแหวนวงนี้สามเดือน”
“สามเดือน! นึกว่าจะให้แล้วให้เลยซะอีก” ไททันทำสีหน้ากร่อย
“เอาเถอะน่าคุณไททัน ผมให้คุณใช้สามเดือนก็ดีแล้วไหม อย่างน้อยในเวลาสามเดือนนั้นคุณก็สามารถควบจิตใจเจ้าพวกนั้น ให้เชื่อฟังทำตามคำสั่งคุณอย่างว่าง่าย แม้กระทั่งคุณจะสั่งให้คนคนนั้น พูดขอโทษแล้วนอนอ้าพลีกายสละความบริสุทธิ์ให้คุณก็ยังได้เลย คุ้มอยู่นะ”
“สามเดือนก็สามเดือน แล้วสรุปว่าข้อแลกเปลี่ยนเล็กน้อยที่คุณพูดถึงคืออะไร อายุขัย สิงร่าง หรือพรากชีวิตคนรอบตัวผม” ไททันคล้อยตามข้อเสนอของลี แต่ทว่าเขาก็ยังสงสัยว่าปีศาจตนนี้มอบแหวนให้เขาเพื่อต้องการอะไรกันแน่
“กร๊าก ฮ่า ๆ ผมเป็นอินคิวบัสปีศาจราคะเชียวนะ จะเอาอายุขัย สิงร่าง และชีวิตคนรอบตัวของคุณไปทำไมไร้สาระ ผมก็แค่อยากให้คุณมีเซ็กซ์กับผู้ชายที่คุณสะกดจิตเยอะ ๆ จะแบบตัวต่อตัว หรือทำร่วมกันเป็นหมู่คณะก็ได้ เพื่อสะสมพลังกามราคะจากมนุษย์ผู้ชาย เรื่องแค่นี้มันคงไม่ยากเกินไปสำหรับคุณหรอกนะใช่ไหม" ลีเขานั้นเป็นปีศาจที่สามารถอ่านจิตใจและรับรู้ความต้องการของมนุษย์ได้
“อย่างนี้นี่เอง ถ้าข้อแลกเปลี่ยนของเราคือประมาณนี้ ผมตกลง ผมจะสะสมพลังราคะให้คุณเยอะ ๆ เลย” ไททันยิ้มอย่างฮึกเหิม ในหัวจินตนาการว่ากำลังมีเซ็กซ์กับคนที่ทำร้ายจิตใจและร่างกายของเขา ทั้งทางตรง และทางอ้อม
“คุณคิดแบบนั้นก็ดี หากคุณทำสามารถสะสมพลังราคะให้ผมได้เยอะ ๆ ผมอาจจะทำสัญญาให้คุณยืนแหวนไปใช้ต่อนานขึ้นกว่าเดิมก็ได้ งั้นเราสองคนมาทำสัญญากันเถอะคุณไททัน”
ลีจับมือข้างขวาของไททันขึ้นแล้วสวมแหวนให้ที่นิ้วกลางข้างขวา จากนั้นเขาก็เอาศีรษะของเขาชนกับศีรษะของไททัน ทันใดนั้นเองก็สัญลักษณ์ประหลาดก็ปรากฏส่องแสงที่หน้าท้องเหนือแก่นกายของไททันขึ้นมาเล็กน้อย จากนั้นก็จางหายไปโดยที่ไททันไม่ได้สังเกต เพียงแต่เขารู้สึกร้อนวูบวาบที่ท้องชั่วครู่
ไททันสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางป้ายรถเมล์ เขามองรอบ ๆ ท้องฟ้าและผู้คนเดินไปมาเหมือนปกติก่อนหน้านั้น เขาพยายามมองหาชายชราหรือลีในร่างปีศาจหนุ่มก็ไม่เห็นแม้แต่เงา พอเขามองไปยังนิ้วกลางข้างขวาของเขา ก็ปรากฏแหวนที่ลีให้มาอยู่ที่มือของเขาจริง ๆ
“นี่มันคือเรื่องจริงสินะสุดยอดไปเลย ทีนี้เราก็ไม่ต้องใครหน้าไหนทั้งนั้น จะเริ่มเอาไปใช้กับใครก่อนดีนะ งั้นเอาเป็นพี่ทศแล้วกัน ช่วงนี้ไอ้หมอนั้นชอบมาไถเงินเราบ่อย ๆ วันนี้ก็คงต้องมาอีกแน่เลย แบบนี้ผมต้องลองทดสอบขอใช้แหวนกับพี่แล้วสิ” ไททันยิ้มมุมปาก
