โต๊ะทำงานนี้ไม่ใช่ที่ทำงานอย่างเดียว (20+) เรื่องราวของ CEO กับเลขาจำเป็น

โต๊ะทำงานนี้ไม่ใช่ที่ทำงานอย่างเดียว (20+) เรื่องราวของ CEO กับเลขาจำเป็น - 7 ความลับที่ซ่อนไว้และการเผชิญหน้า โดย Raine Whitmore @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ชาย-ชาย,ผู้ใหญ่,รัก,ไทย,เล่าประสบการณ์,NC25++,NC+,NC,yaoi,yaoi ,วาย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

แท็คที่เกี่ยวข้อง

รายละเอียด

สารบัญ

เนื้อหา

7 ความลับที่ซ่อนไว้และการเผชิญหน้า

"มึง... ถูอะไรเนี่ย?" ไทร์ถามเมื่อฟองน้ำเลื่อนลงไปต่ำกว่าที่ควร

"ถูให้สะอาดไง" คีย์พูดแล้ววางฟองน้ำทิ้ง ใช้มือลูบไล้ไปตามต้นขาของไทร์ใต้น้ำ เขาค่อยๆ ใช้นิ้วนวดที่จุดนั้นของไทร์ ไทร์สะดุ้ง "อ้ะ... คีย์... มึง..."

คีย์ใช้มืออีกข้างยกขาของไทร์ขึ้นพาดขอบอ่าง แล้วก้มลงใช้ปากเลียไปตามต้นขาด้านในใต้น้ำ ความอุ่นของน้ำผสมกับลมหายใจร้อนๆ ของคีย์ทำให้ไทร์คราง "อ๊า... คีย์... เสียว..."

คีย์เลื่อนปากขึ้นไปครอบส่วนที่แข็งขึงของไทร์ใต้น้ำ เขาดูดและใช้ลิ้นวนไปมา ไทร์จิกขอบอ่าง "มึง... กูจะจมน้ำตาย..." คีย์เงยหน้าขึ้น "ไม่ตายวะ" แล้วลุกขึ้น ดึงไทร์ให้ยืนในอ่าง เขาจับไทร์หันหลัง แล้วยกขาข้างหนึ่งของไทร์พาดขอบอ่างอีกครั้ง

คีย์หยิบน้ำมันจากข้างอ่างมาเทลงบนตัวไทร์ แล้วสอดใส่เข้าไปจากด้านหลังทันที ความลื่นจากน้ำมันและน้ำร้อนทำให้ทุกอย่างราบรื่น ไทร์ร้อง "อ๊า... คีย์... ลึกเกิน..." คีย์กระแทกช้าๆ แต่ลึก น้ำในอ่างกระเพื่อมตามจังหวะ

ทั้งคู่ปล่อยตัวไปกับความเสียวในอ่างน้ำร้อน คีย์ถึงจุดสุดยอดข้างในไทร์ ส่วนไทร์ปลดปล่อยลงในน้ำอุ่น ห้องระเบียงเต็มไปด้วยไอร้อนและเสียงหอบหายใจ

หลังจากช่วงเวลาอันร้อนแรงในอ่างน้ำร้อนที่ระเบียง คีย์และไทร์ใช้เวลาช่วงเช้าที่เหลือด้วยกันอย่างสงบ คีย์นั่งอ่านเอกสารบนโซฟา ขณะที่ไทร์นอนพิงตักเขา เปิดโน้ตบุ๊กเพื่อเช็คตารางงานสัปดาห์หน้า บรรยากาศอบอุ่นและเป็นกันเองจนแทบลืมเรื่องวุ่นวายในออฟฟิศ

แต่ความสงบนั้นถูกทำลายเมื่อโทรศัพท์ของคีย์ดังขึ้น หน้าจอแสดงชื่อ "คุณแม่" คีย์ขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่กดรับสาย "ว่าไงครับแม่?"

"คีย์ แม่มีเรื่องสำคัญต้องคุยด้วย กลับมาบ้านหน่อย" เสียงของแม่เขาดังผ่านลำโพงด้วยน้ำเสียงที่จริงจังผิดปกติ

"เรื่องอะไรครับ? บอกมาก่อนได้ไหม?" คีย์ถาม

"เรื่องบริษัท และ... เรื่องส่วนตัวของลูก แม่รออยู่นะ" แม่ของคีย์ตัดสายไป คีย์ถอนหายใจ วางโทรศัพท์ลง

ไทร์เงยหน้าขึ้นมอง "เกิดอะไรขึ้น?"

"แม่เรียกกูกลับบ้าน ไม่รู้เรื่องอะไร แต่ดูท่าไม่ดี" คีย์ลูบผมไทร์ "มึงไปด้วยไหม?"

ไทร์ชะงัก "ไปบ้านมึง? ในฐานะอะไร?"

"ในฐานะคนของกูไง" คีย์ยิ้ม "กูอยากให้แม่เจอมึงด้วย"

ไทร์ลังเล "มึงแน่ใจเหรอ? ถ้าแม่มึงไม่ชอบ..."

"ถ้าแม่ไม่ชอบ กูก็จะทำให้แม่ชอบให้ได้" คีย์พูดด้วยน้ำเสียงมั่นใจ "ไปด้วยกันนะ"

สุดท้ายไทร์ยอมตามไป บ้านของคีย์เป็นคฤหาสน์หรูชานเมือง สไตล์โมเดิร์นผสมคลาสสิก ล้อมรอบด้วยสวนขนาดใหญ่ เมื่อทั้งคู่เดินเข้าไป แม่ของคีย์ คุณหญิงวรางค์ รออยู่ที่ห้องรับแขก เธอเป็นหญิงวัย 50 ต้นๆ ใบหน้าสวยสง่า ผมมัดเรียบร้อย สวมชุดเดรสสีครีมดูภูมิฐาน

"คีย์ มาถึงแล้วเหรอ" คุณหญิงวรางค์มองลูกชาย ก่อนสายตาจะเลื่อนไปที่ไทร์ "แล้วนี่ใคร?"

"นี่ไทร์ครับ แม่" คีย์แนะนำ "เลขาของผม และ... คนที่ผมจริงจังด้วย"

ไทร์ยกมือไหว้ "สวัสดีครับคุณหญิง ผมชื่อไทรวัฒน์ ยินดีที่ได้รู้จักครับ"

คุณหญิงวรางค์เลิกคิ้ว มองไทร์จากหัวจรดเท้า "เลขา? แล้วทำไมถึงกลายเป็นคนที่ลูกฉันจริงจังด้วยได้ล่ะ?"

คีย์ขยับไปยืนข้างไทร์ "เพราะผมชอบเขา แค่นั้นแหละครับ"

คุณหญิงวรางค์นิ่งไปครู่หนึ่ง "แม่ไม่ได้ห้ามเรื่องที่ลูกจะชอบใคร แต่แม่มีเรื่องที่ต้องบอกลูกก่อน" เธอหยิบซองเอกสารสีน้ำตาลออกมาจากโต๊ะ "นี่คือข้อเสนอจากตระกูลวรวิทย์ เขาต้องการให้ลูกแต่งงานกับลูกสาวของเขา เพื่อรวมบริษัทและแก้ปัญหาการเงินที่เรากำลังเจอ"

คีย์หน้าเปลี่ยน "แต่งงาน? แม่พูดจริงจังเหรอครับ?"

"จริงจังสิ" คุณหญิงวรางค์พูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น "บริษัทเรากำลังมีหนี้สะสมจากโปรเจกต์ที่ล้มเหลวเมื่อสองปีก่อน ถ้าไม่รวมกับตระกูลวรวิทย์ เราอาจต้องขายหุ้นใหญ่ทิ้ง"

ไทร์ฟังแล้วรู้สึกเหมือนหัวใจหล่นลงไปที่ตาตุ่ม เขามองคีย์ "คุณ... รู้เรื่องนี้มาก่อนไหม?"

"ไม่รู้วะ" คีย์ตอบทันที "กูไม่เคยคิดจะแต่งงานกับใครนอกจากมึง"

คุณหญิงวรางค์ถอนหายใจ "คีย์ แม่เข้าใจว่ารักมันห้ามกันไม่ได้ แต่เรื่องนี้มันใหญ่กว่านั้น ถ้าลูกไม่ยอม ครอบครัวเราอาจเสียทุกอย่าง"

คีย์กำหมัดแน่น "แม่ให้ผมเลือกอะไรไม่ได้เลยเหรอ?"

"แม่แค่บอกทางเลือก" คุณหญิงวรางค์มองไปที่ไทร์ "ส่วนคุณไทร์ ถ้าคุณรักคีย์จริง คุณจะยอมให้เขาเสียอนาคต

เพื่อคุณเหรอ?"

ไทร์นิ่งไป เขารู้สึกเหมือนถูกตีที่กลางอก คีย์หันไปคว้ามือไทร์ "มึงอย่าคิดมาก กูจะจัดการเรื่องนี้เอง"

ทั้งคู่กลับมาที่คอนโดด้วยความเงียบ คีย์โยนตัวลงนอนบนโซฟา "กูไม่แต่งกับใครแน่ มึงเชื่อกูนะ"

ไทร์นั่งลงข้างๆ "ผมเชื่อ แต่ถ้ามันทำให้ครอบครัวคุณลำบาก ผม…"

"หยุดพูดโง่ๆ สิวะ" คีย์ดึงไทร์เข้ามากอด "กูจะหาทางออกให้ได้ โดยที่ไม่ต้องเสียมึง"

ไทร์พยักหน้า "คุณแน่ใจเหรอ?"

"แน่ใจ" คีย์จูบหน้าผากไทร์ "แล้วกูจะพิสูจน์ให้มึงเห็น"

คืนนั้น บรรยากาศในคอนโดของคีย์เต็มไปด้วยความตึงเครียดจากเรื่องที่เพิ่งเจอมา คีย์นั่งที่โต๊ะกินข้าว เปิดโน้ตบุ๊กเพื่อหาทางแก้ปัญหา ขณะที่ไทร์ยืนทำกาแฟให้ทั้งคู่ เขามองคีย์ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล

"คุณจะทำยังไงต่อ?" ไทร์ถามขณะวางแก้วกาแฟลงข้างคีย์

"กูจะหานักลงทุนใหม่" คีย์ตอบ "ถ้ากูหาคนที่ยอมลงทุนโดยไม่ต้องรวมกับตระกูลวรวิทย์ได้ เรื่องแต่งงานนี่ก็จบ"

ไทร์นั่งลงข้างๆ "มันไม่ง่ายนะ ถ้าบริษัทคุณมีหนี้จริงอย่างที่แม่คุณบอก"

"กูรู้" คีย์หันมามองไทร์ "แต่มึงคือเหตุผลที่กูต้องทำให้ได้"

ไทร์ยิ้มบางๆ "มึงนี่มันหวานเกินไปแล้ว"

"หวานแล้วไง?" คีย์ดึงเก้าอี้ของไทร์ให้เข้ามาใกล้ "กูอยากให้มึงรู้ว่ากูจริงจังแค่ไหน" เขาดึงไทร์ขึ้นมานั่งบนโต๊ะกินข้าวทันที แล้วยืนขึ้นยื่นหน้าเข้าไปจูบไทร์อย่างนุ่มนวล แต่จูบนั้นเริ่มร้อนแรงขึ้นเมื่อไทร์โอบคอคีย์ตอบ

"มึง..." ไทร์พูดขาดๆ หายๆ "ทำอะไรเนี่ย..."

"พิสูจน์ไง" คีย์พูดแล้วผลักไทร์ให้นอนหงายลงบนโต๊ะ เขาดึงเสื้อของไทร์ขึ้นจนถึงอก เผยให้เห็นผิวเนียนที่เต็มไปด้วยรอยจากครั้งก่อน คีย์หยิบน้ำผึ้งจากชั้นวางในครัวมา แล้วค่อยๆ หยดลงบนหน้าท้องของไทร์ ไทร์สะดุ้ง "มึง... นี่มันอะไร!"

"ของหวาน" คีย์ยิ้มเจ้าเล่ห์ แล้วก้มลงใช้ลิ้นเลียน้ำผึ้งจากผิวของไทร์ช้าๆ ความเหนียวของน้ำผึ้งผสมกับความร้อนจากลิ้นของคีย์ทำให้ไทร์คราง "อ้ะ... คีย์... เสียว..."

คีย์เลื่อนลิ้นขึ้นไปวนรอบหัวนมของไทร์ หยดน้ำผึ้งเพิ่มลงไป แล้วดูดแรงจนไทร์แอ่นตัว "อ๊า... คีย์... มึงบ้าไปแล้ว..." คีย์ไม่ตอบ เขาดึงกางเกงของไทร์ลง เผยให้เห็นส่วนที่แข็งขึง เขาหยดน้ำผึ้งลงไปอีก แล้วใช้ลิ้นเลียจากโคนขึ้นไปถึงปลาย ไทร์สะดุ้งโหยง "ชิบหาย... คีย์... กูจะตาย..."