อะไรน่ะ เจ้าเป็นบุตรแห่งสวรรค์อย่างนั้นรึ แล้วมันทำไม สำนักข้ามีผู้ท้าทายโชคชะตามากมาย มันจะซักแค่ไหนกันเชียว โอ้ว สมบัติระดับเซียนปรากฎขึ้นอย่างนั้นรึ ช่างหัวมันสิ! ต่อหน้าระบบข้าพวกมันล้วนเป็นขยะ!

ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด - บทที่ 5 กายาสวรรค์ จุติจักรพรรดิในก้าวเดียว โดย ยักษาบรรพกาล @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

แอคชั่น,ตลก,ผจญภัย,ไทย,จีน,กำลังภายใน,ดราม่า,แอ็คชั่น,แอ็คชั่น ,พระเอกเทพ,ฮาเร็ม,ระบบ,ระบบผู้ช่วย,ตลก,ผจญภัย,เจ้าสำนัก,หลายโลก,เกิดใหม่,เกิดใหม่ ,พระเอกเก่ง,แฟนตาซี,พล็อตสร้างกระแส,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

แอคชั่น,ตลก,ผจญภัย,ไทย,จีน

แท็คที่เกี่ยวข้อง

กำลังภายใน,ดราม่า,แอ็คชั่น,แอ็คชั่น ,พระเอกเทพ,ฮาเร็ม,ระบบ,ระบบผู้ช่วย,ตลก,ผจญภัย,เจ้าสำนัก,หลายโลก,เกิดใหม่,เกิดใหม่ ,พระเอกเก่ง,แฟนตาซี,พล็อตสร้างกระแส

รายละเอียด

ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด โดย ยักษาบรรพกาล @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

อะไรน่ะ เจ้าเป็นบุตรแห่งสวรรค์อย่างนั้นรึ แล้วมันทำไม สำนักข้ามีผู้ท้าทายโชคชะตามากมาย มันจะซักแค่ไหนกันเชียว โอ้ว สมบัติระดับเซียนปรากฎขึ้นอย่างนั้นรึ ช่างหัวมันสิ! ต่อหน้าระบบข้าพวกมันล้วนเป็นขยะ!

ผู้แต่ง

ยักษาบรรพกาล

เรื่องย่อ

สนใจดูนิยายเสียง + Animation + Soundtrack + SFX ดูได้ 2 ช่องทาง:

YouTube: YAKSAHBANPHAKHAN STUDIO

Fanpage Facebook: ยักษาบรรพกาล สตูดิโอ

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

พล็อตเรื่อง การต่อสู้เพื่อให้ไปสู่จุดสุงสุด ไม่ นั่นมันแค่ทางผ่าน แล้วการแสวงหาความเข้าใจในมนุษย์ล่ะ นั่นก็เป็นสิ่งที่ระบบตัวติดหนึบมันวางไว้ให้เขาเช่นกัน ส่วนความจริงนั้นเป็นอะไรรึ ฮ่าฮ่า เรื่องพวกนั้นเจ้าคงต้องดูชีวประวัติของข้าจากปกรณัมเอากระมัง

นพเก้า หรืออีกชื่อที่ทำให้ผู้คนอกสั่นขวัญหาย 1 ใน 3 ตัวตนแห่งหายนะ “มหาบาป จูเรน” จอมทรราชผู้กบฏสวรรค์ สิ่งมีชีวิต 2 ใน 10 ส่วน หรือหลายพันล้านชีวิตจากสวรรค์ชั้นที่ 1 ล้วนตกตายด้วยน้ำมือของเขา ไม่เพียงเท่านั้น การฝ่าฝืนกฏเกณฑ์แห่งสวรรค์ สังหารลูกหลานเหล่าทวยเทพ นั่นจึงทำให้เขาถูกตามล่าโดยเต๋าสวรรค์ 1 ใน 4 ผู้พิทักษ์สวรรค์ชั้นที่ 1 “ท้าวเวสสุวรรณ” แต่นั่นไม่ได้เปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของเขาแต่อย่างใด ด้วยเคล็ดวิชาหัวใจทศกัณฐ์จากพันธะสัญญาแห่งความแค้น ทำให้เขาปลุก 4 ใน 7 บัญญัติจากบรรพกาล เหล่าร่างสถิตยักษาผู้สร้างกลียุคในยุคสมัยต่างๆ ถึง 4 ตน ด้วยบัญญัติ 4 ประการ ทำให้เขาพิชิตใต้หล้าไปถึง 1 ใน 18 ของทวีปอย่างรวดเร็ว แต่ก็ต้องแลกมาด้วยการโดนกลืนกินจิตใจเช่นกัน

แต่แล้วก็ถึงจุดเปลี่ยนของชีวิต ถูกคนที่ไว้ใจทรยศหักหลัง ไม่อาจปกป้องศิษย์ผู้เป็นที่รักได้ พระเจ้าจึงมอบโอกาศให้ย้อนเวลาไปแก้แค้น นพเก้าครุ่นคิด นั่นเป็นพล็อตเกิดใหม่ตามปกติใช่หรือไม่ หากเป็นเช่นนั้นก็ดี

แต่แล้วทำไมกัน! ทำไมถึงมีแต่โลกมนุษย์ที่ย้อนเวลากลับมา บางคนที่ตายไปแล้วก็หวนคืนกลับมาพร้อมความทรงจำเดิม แม้แต่โชคชะตาบางคนก็เปลี่ยนไป บุตรแห่งสวรรค์ที่แต่ละยุคสมัยจะถือกำเนิดขึ้นในบางครั้งกลับผุดขึ้นมาราวกับดอกเห็ด พระเจ้าช่างเล่นตลก แต่เดี๋ยวก่อน ข้าเองก็มีระบบเช่นกัน แล้วก็เป็นความผิดของมันด้วย

[ติ๊ง โฮสต์โปรดอย่าลืมภารกิจหลัก หากเจ้าทำไม่ได้ข้าก็มีสิทธิ์เลือกคนใหม่เช่นกัน]

ช้าก่อน! เฮ้อ นพเก้ารู้สึกว่าชีวิตเขารันทดเป็นอย่างมาก ต่อให้มีทรัพยากรสนับสนุนมากแค่ไหนก็ตามที เดิมทีการตามหาบุตรแห่งสวรรค์ในโลกมนาย์ก็ยากเต็มที แต่ด้วยความสามารถของหน้าจอ (ระบบ) เวรนี่ ทำให้เขาต้องข้ามเวลาไปแต่ละบรรพกาลด้วยซ้ำ เจ้าคิดว่ามันน่าตลกหรือไม่ที่ข้าต้องเดินทางไปทวีปแห่งดาบและเวทย์มนตร์เพื่อไปเชิญผู้ใช้มานามาฝึกพลังปราณฟ้าดิน นั่นยังไม่รวมไปถึงจิตวิญญาณ ออร่า ฟรอซ และผู้ใช้อนิกม่าที่กำเนิดมาก่อนหมดยุคสมัย จนทำให้ถูกทุกขุมกำลังตามล่าเพราะทำให้กลียุควันสิ้นโลกเกิดขึ้นมาก่อนกำหนด

[ติ๊ง ประตูกาลเวลาพร้อมแล้ว โปรดเตรียมตัวเข้าสู่บรรพกาลที่ 2]

อะไร! นพเก้านิ่งงัน ครั้งนี้เขาคงไม่ต้องไปแย่งชิงตัวเหล่าผู้กล้าที่ถูกอัญเชิญเพื่อไปปราบจอมมารอีกครั้งใช่หรือไม่

หรือไปโผล่ที่อโยธยาด้วยร่างกายสามัญแล้วต้องกลายเป็นกระสอบทรายให้นักมวยทุบตี

หรือกระทั่งไปสิงห์ร่างนักโทษแหกคุกแล้วกลายเป็นโจรสลัดถึง 2 ทศวรรษ และจบลงด้วยการเป็นแกนนำปฏิวัติทำลายระบอบการปกครองกษัตริย์ของทวีปยุโรปยุคกลางได้สำเร็จ

เฮ้อ ชีวิตล้วนไม่อาจคาดเดา เขามีแต่ต้องพยายามต่อไปเพื่อไขความลับของจักรวาลก่อนที่พวกมันจะซ้อนทับกัน และแน่นอน เขาสาบานว่าจะต้องไปตบหัวล้านของเจ้า “นนทก” บัดซบนั่นให้ได้ นอกจากเคล็ดวิชาหัวใจทศกัณฐ์มันจะใช้งานสะดวกแล้ว ยังต้องมีการจ่ายค่าตอบแทนมหาศาล ย้อนเวลาไปแก้ปมในจิตใจของจิตวิญญาณยักษาผู้เป็นตัวแทนของบาป 7 ประการ เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าในอดีตพวกมันก่อกรรมอะไรไว้บ้าง

[ติ๊ง โฮสต์โปรดอย่าท้อแท้ ในฐานะจอมมารผู้ยิ่งใหญ่ มันคงไม่มีใครเลวร้ายไปกว่าเจ้า]

...

บัดซบ! นพเก้าเมินระบบแล้วก้าวเดินต่อไป

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ระดับพลัง

ดินแดนมนุษย์ (มี 7 ขอบเขตใหญ่)

1.หลอมศิลา ขั้นที่ 1-9 

2.ขัดเกลาศิลา

3.จิตรู้แจ้ง

4.ก่อลักษณ์

5.ราชันยุทธ์

6.จักรพรรดิยุทธ์

7.จ้าวสวรรค์

ดินแดนเซียน สวรรค์ชั้นที่ 1 (ยังไม่เปิดเผย)

1.เทพศักดิ์สิทธิ์

2.???

สารบัญ

ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 1 บทนำ,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 2 เคล็ดวิชาหัวใจทศกัณฐ์,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 3 กลับบ้าน,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 4 นพเก้า ปะทะ หวงอี้เฟย,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 5 กายาสวรรค์ จุติจักรพรรดิในก้าวเดียว,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 6 อัจฉริยะในรอบพันปี,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 7 อันตัวข้าผู้สืบทอดเป็นคนใจกว้าง,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 8 เทศกาลสวมหมวกเขียว,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 9 เจ้าอยากยกเลิกการหมั้นหมาย โอเคได้เลย,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 10 พบบุตรแห่งโชคชะตา,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 11 จิตใจของข้าแตกสลายเป็นล้านๆชิ้น,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 12 ความลับตระกูลหวง,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 13 พบเจอกายาอมตะ,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 14 บุกรังจักรพรรดิปักษาพิรุณ,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 15 ครึ่งก้าวศักดิ์สิทธิ์กับเทพศักดิ์สิทธิ์,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 16 สร้างประตูมิติ,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 17 ฝากคำทักทายเจ้าเมือง,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 18 สอบปรุงยาระดับ 1 ดาว,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 19 ใครบอกกันว่าข้าจะสอบปรุงยาระดับ 1 ดาว,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 20 การปรากฏขึ้นของโอสถระดับตำนาน,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 21 ความเย่อหยิ่ง ปะทะ ความจองหอง

เนื้อหา

บทที่ 5 กายาสวรรค์ จุติจักรพรรดิในก้าวเดียว

ช่องนิยายเสียง + อนิเมชั่น + Soundtrack + SFX https://youtu.be/RI-j_3p-A4g

เมื่อเขากดไปที่ช่องโฮโลแกรมสี่เหลี่ยมกลางอากาศของระดับสีทอง ข้อมูลต่างๆ ก็แสดงขึ้น

[รางวัล: เนตรหมื่นพิภพ (ทักษะเฉพาะหนึ่งเดียว) ไอเทมระดับเซียนขั้นต้น เนตรแห่งเทพโยนาจาส่องผ่านหมื่นพิภพกาลครั้งหนึ่งถือเป็นพลังต้องห้ามแห่งจักรวาลอารยเมตไตร ใช้สายตาทอดมองไปยังเป้าหมายในระยะการมองเห็นทั้งหมด จะสามารถระบุคุณสมบัติทั้งหมดของเป้าหมายโดยละเอียด เมื่อยกระดับถึงระดับสูงสุด สามารถมองทะลวงผ่านถึงต้นกำเนิดทุกสรรพสิ่ง เมื่อเพ่งเล็งสิ่งมีชีวิตสามารถรับรู้อดีต ปัจจุบัน และอนาคต]

สุดยอด!

 นพเก้าไม่สามารถหาคำอธิบายอื่นได้ แค่รางวัลแรกก็ฟังดูน่าสะพรึงแล้ว

[ติ๊ง~ โฮสต์ต้องการใช้งานทักษะนี้เลยหรือไม่]

“ระบบ จัดมา

นพเก้าอยากเรียนรู้ทักษะทันที

เมื่อสิ้นเสียงระบบมีเสียงดังแครกเกิดขึ้น ด้านหน้าของนพเก้าปรากฏฟันเฟืองขนาดเท่าใบพัดลม เมื่อฟันเฟืองเริ่มหมุน มันปรากฏลำแสงยิงเข้ากลางหน้าผากของเขา

จากนั้นจิตสำนึกของเขาหลุดเข้าไปในจักรวาลเห็นต้นกำเนิดของการกำเนิดบิ๊กแบง การรวมกลุ่มของดวงดาว กำเนิดดาวเคราะห์ กำเนิดสิ่งมีชีวิตตั้งแต่ระดับเซลล์เดียวก่อนยุคจูลราสซิค หลังจากนั้นภาพเปลี่ยนไปยุคสัตว์ดึกดำบรรพ์ กำเนิดสิ่งมีชีวิตมีสติปัญญา อารยธรรมของมนุษย์ สงครามต่างๆ มากมาย ภาพต่างๆ ฉายซ้ำในจิตใจของเขาจนเหมือนผ่านไปนานหลายล้านปี จนกระทั่งเขาลืมตาขึ้นอีกครั้งในห้องนอนของเขา

ภาพตรงหน้าปรากฏห้องนอนหรูหราที่ไร้การตกแต่งใดๆ ไม่สมกับฐานะคุณชายใหญ่แห่งตระกูลอันทรงเกียรติ

เขาเดินไปที่กระจกบานใหญ่สูงสองเมตร ในภาพสะท้อนให้เห็นถึงชายหนุ่มรูปงามวัยสิบแปดปี เขาเริ่มรู้สึกคุ้นเคยกับรูปลักษณ์อ่อนเยาว์ของตัวเองบ้างแล้ว เมื่อมองเข้าไปในดวงตาลึกลงไปปรากฏให้เห็นท้องฟ้าและหมู่ดาวของจักรวาล เขารีบละสายตาออกมา เพราะเขารู้สึกถึงแรงดึงดูดจากตัวตนบางอย่างที่กำลังเฝ้าดูอยู่จากสถานที่อันไกลโพ้น

จากนั้นเขาลองมองไปที่กระจกตรงหน้าพร้อมเปิดใช้งานทักษะ หน้าจออินเตอร์เฟสปรากฎขึ้น

[กระจกบานใหญ่สะท้อนเงาธรรมดา อายุ 120 ปี ขนาด 2*1.2 เมตร ระดับทั่วไป สิ่งประดิษฐ์ของช่างฝีมือฟองตรัว ชาลีร์ ถิ่นกำเนิดอิตาลี ส่วนประกอบ…]

เมื่อเห็นข้อมูลจำนวนมากเขาเลิกสนใจมันแล้วหยิบโอสถชำระไขกระดูกออกมาตรวจสอบดู

[โอสถชำระไขกระดูก ระดับดีเยี่ยม (โอสถขั้น 4) ผู้ปรุง: ซั่งกัวรุ่ย เมื่อใช้งานชำระสิ่งสกปรกสะสมในร่างกาย เพิ่มขนาดการไหลเวียนเส้นลมปราณ เพิ่มความแข็งแกร่งของเส้นเอ็น กระดูก มีส่วนช่วยเสริมสร้างพรสวรรค์เล็กน้อย มีโอกาสเล็กน้อยปลุกกายาพิเศษผู้ใช้งาน 1.2% เมื่อใช้งานมากกว่าหนึ่งครั้งประสิทธิภาพจะลดลงถาวร]

[คำแนะนำ: ถึงประสิทธิภาพจะลดลง หากทานเป็นประจำวันละสามเม็ดมีส่วนช่วยให้การดูดซึมซับปราณฟ้าดินเสถียรขึ้น 50% เป็นระยะเวลา 6 ชั่วโมง]

เมื่อเห็นผลของเนตรหมื่นพิภพนพเก้าก็รู้สึกสงสัย ถึงจะเป็นสมบัติระดับเซียนก็ใช่ว่าเขาจะไม่เคยเห็นมาก่อน แต่นี่มีโฮโลแกรมเหมือนกับระบบไม่มีผิดเพี้ยน

[ติ๊ง~ ข้าหวังว่าโฮสต์จะใช้ทักษะนี้อย่างมีประสิทธิภาพ ประโยชน์ของทักษะนี้ไม่ได้มีเพียงแสดงข้อมูลเท่านั้น เช่นค้นหาผู้มีพรสวรรค์มาอยู่ใต้อานัติ ระบบจะมีรางวัลพิเศษให้โฮสต์ นอกจากนี้นี่ถือเป็นของขวัญมือใหม่จากการสุ่มครั้งแรก เนตรหมื่นพิภพระบบได้ทำการปรับแต่งเพื่อให้ใช้งานสะดวกมากขึ้น

“ข้าเข้าใจแล้ว”

นพเก้าหันไปดูสามรางวัลระดับสีม่วงที่เหลือถ้ายึดตามเกม MMORPG นี่ถือเป็นไอเทมระดับมหากาพย์หรือไม่

[รางวัล: โอสถวารีเล้นรับ ระดับตำนาน (โอสถขั้น 6) จำนวน 12 เม็ด ชำระจิตใจของผู้ใช้งานให้อยู่ในสภาวะสมบูรณ์ ลบผลกระทบด้านลบในจิตใจ ความโกรธ ความโศกเศร้า ความกระหายเลือด มีผลกำราบจิตมารขณะทะลวงฝ่าด่านไปยังขอบเขตราชันยุทธ์]

“ยอดเยี่ยม”

โอสถระดับตำนานต่อให้จักรพรรดิโอสถก็ไม่สามารถปรุงได้ถึงหนึ่งในสิบในแต่ละครั้ง ต้องรู้ก่อนว่าในโลกนี้ มีการแบ่งระดับโอสถเป็น 5 ระดับ คือทั่วไป ดี ดีเยี่ยม สมบูรณ์แบบ และตำนาน โอสถระดับตำนานมีผล200%และไม่มีผลข้างเคียง เมื่อมีการปรากฏขึ้นผู้คนจะแย่งชิงกันอย่างบ้าคลั่ง

“ต่อไป”

นพเก้าระงับความสุขและดูรางวัลต่อไป

[รางวัล: ดาบไลซ์เซเบอร์สไตล์คลาสสิค: อาวุธระดับสวรรค์ขั้นสูงสุด (ขั้น 6) อาวุธแห่งดวงดาวจากซีรี่ย์แห่งดวงดาว ถ่ายเทปราณเพื่อใช้งาน การใช้พลังงาน 10เมตรต่อวินาที]

“ระบบ เจ้ากำลังเล่นตลกกระมัง?”

ถึงแม้ว่านพเก้าจะเตรียมใจไว้แล้วแต่นี่มันเกินความคาดหมายเกินไป สิ่งนี้ระบบสร้างขึ้นมาใช้หรือไม่ นอกจากนี้มีเคล็ดวิชาอย่างเคล็ดวิชากายานวดารา หรือมหาเวทดูดดาวหรือไม่

เขาถามระบบแต่ดูเหมือนว่ามันไม่อยากตอบคำถาม เมื่อเห็นเช่นนี้เขาก็หยิบดาลไลซ์เซเบอร์ออกมา มันเป็นแท่งขนาดไมโครโฟน เมื่อเขาถ่ายเทพลังปราณเขาไปเกิดเสียง หวืด แล้วแท่งแสงสีแดงยาวขึ้นมา 1.5 เมตร มันเปล่งแสงเจิดจ้าและความร้อนออกมา เขาสัมผัสได้ถึงการดูดกลืนกระแสปราณอย่างรวดเร็ว หากเป็นระดับของเขาในปัจจุบันสามารถใช้งานได้สูงสุดสองนาทีครึ่งเท่านั้น หากเป็นคนอื่นในระดับหลอมศิลาขั้นที่หนึ่งจะไม่สามารถเปิดใช้งานได้

มาดูที่รางวัลต่อไป

[รางวัล: คัมภีร์เทพโอสถหนึ่งดาว เมื่อใช้งานสามารถรับประสบการณ์การปรุงโอสถ ตั้งแต่ขั้นตอนเก็บเกี่ยววัตถุดิบ จนถึงหลอมเป็นโอสถ เมื่อโฮสต์เรียนรู้จะซึมซับแก่นแท้แห่งการปรุงยา สามารถปรุงโอสถระดับตำนานได้โดยไม่ใช้ความพยายามใดๆ]

ครั้งนี้นพเก้าเลิกคิดไปนานแล้วสิ่งของที่ระบบให้มาล้วนเป็นสิ่งที่คนธรรมดาไม่สามารถไขว่คว้าได้ เขากดเรียนรู้ทันที เมื่อกดปุ่มเรียนรู้คัมภีร์พุ่งเข้าไปในหน้าผากของเขา เขารู้สึกว่าตนเองเป็นปรมาจารย์ที่คลุกคลีกับการปรุงโอสถเป็นเวลาร้อยกว่าปี ไม่มีสิ่งใดที่เขาไม่สามารถปรุงได้ในขอบเขตหนึ่งดาว

เนื่องจากกระบวนการนี้มีข้อมูลพื้นฐานมหาศาลตั้งแต่ความรู้พื้นฐานจนถึงเกร็ดสาระเล็กน้อย เขาใช้เวลาในห้องไปถึง 12 ชั่วโมง เมื่อเขาลืมตาขึ้นก็กินเวลาไปเก้าโมงเช้าแล้ว วันนี้เป็นวันเสาร์หรือวันหยุดสุดสัปดาห์เขาไม่จำเป็นต้องไปโรงเรียน และไม่มีความจำเป็นที่ต้องพูดถึงว่าเขาไม่เคยเข้าชั้นเรียนด้วยซ้ำ นอกจากนี้การสอบปลายภาคเหลือเวลาอีก 6 วัน ทางโรงเรียนให้นักเรียนใช้เวลาฝึกฝนอย่างอิสระไม่จำเป็นต้องเข้าชั้นเรียนใดๆ ครูประจำวิชาจึงหยุดการบรรยายและเตรียมเนื้อหาสำหรับการสอบ

เมื่อถึงตอนนี้เขาสามารถพูดได้ว่าตนเป็นเทพโอสถในหมู่นักปรุงยาระดับ 1 ดาวได้แล้ว จากนั้นเขาตรวจดูรางวัลทั่วไปทั้งหมดเป็นผลไม้พลังชี่ 100 ปีหายาก 6 ผล เมื่อทานเข้าไปจะได้รับพลังปราณฟ้าดิน 100 เมตรเป็นอย่างน้อย และผลกระทบมากที่สุดคือปลุกรากวิญญาณให้คนธรรมดาสามารถบ่มเพาะได้ ในโรงประมูลหรือตลาดมืดเป็นสมบัติสวรรค์ที่หายากเป็นอย่างยิ่ง ในเมืองเวสสุวรรณจะมีการประมูลซื้อขายไม่เกิน 2 ครั้งต่อปี ช่วยไม่ได้ผลของผลไม้พลังชี่ดีเกินไปถ้าหากตระกูลใดได้ไปจะสามารถปลุกรากวิญญาณบุคคลธรรมดาและมีโอกาส 50% สามารถปลุกกายาปฐพีได้

เมื่อเขาเปิดช่องทรัพยากรเขาอยากจะอธิษฐานเพิ่มอีกแต่เมื่อดูช่องอธิษฐานเขาก็อดที่จะสบถออกมาไม่ได้

“บัดซบ! เหตุใดรอบนี้มันถึงใช้ช่องทรัพยากรถึง 20 ช่อง ระบบเจ้าหลอกลวงข้า”

เหมือนกับว่าเด็กหนุ่มผู้ยากจนเก็บเงินค่าขนมเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์พอไปที่ร้านขายไก่ทอดรถเด็ดอีกครั้งป้าก็ขึ้นราคาเป็นสองเท่า เหตุใดถึงไม่ปิดร้านไปซะ

[ติ๊ง~ ระบบไม่ได้หลอกลวงข้าไม่อยากให้โฮสต์หมกมุ่นอยู่กับระบบอธิษฐานมากเกินไป จนละเลยภารกิจที่ระบบมอบให้และขี้เกียจฝึกฝน ในอนาคตจะมีภารกิจมากขึ้นและโฮสต์จะได้ช่องทรัพยากรมากขึ้น สมบัติล้ำค่าขึ้นอยู่กับความพยายามของโฮสต์ที่จะได้มา]

ตอนนี้เขามีช่องทรัพยากร 45 ช่องเท่านั้น แล้วทรัพยากรตอนนี้เขาใช้ไปแล้ว 8 ช่อง รวมแล้วเหลือ 37 ช่อง

“ช่างมันเถอะ”

ถึงระบบจะอธิบายอย่างไรเขาก็ไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองโลภเกินไป หากมีของดีตรงหน้าแล้วไม่ใช้งานมันจะต่างอะไรจากคนโง่ เมื่อคิดเช่นนั้นเขาก็กำลังจะกดสุ่มอีกครั้ง แต่ก็หยุดชะงักและใคร่ครวญสักพัก เขาคิดว่าไม่ควรหมกมุ่นกับการพนันมากเกินไปไม่งั้นสักวันจะเสียรู้ให้ระบบ เมื่อเป็นเช่นนี้เขาตั้งเป้าหมายไว้ว่าต้องมีช่องทรัพยากรซัก 100 ช่องค่อยสุ่มกาชาระบบต่อ

[ยินดีด้วย โฮสต์สามารถควบคุมอารมณ์ตนเองก่อนไปสู่เส้นทางความพินาศได้ รางวัล: ช่องทรัพยากร 5 ช่อง]

นพเก้าพูดไม่ออกเมื่อเห็นเช่นนี้ หากเขาสุ่มต่อไปมันจะต้องเกลืออย่างแน่นอน ไม่ว่านี่จะเป็นการทดสอบของระบบหรือกับดักเขาก็ควรตั้งสติก่อนทำการใดๆ ในอนาคต

เมื่อมองดูนาฬิกาข้อมือยังเหลือเวลาอีก 5 ชั่วโมงก่อนที่จะได้รับผลกายาสถิตอีกหนึ่งผล ตอนนี้เขาจึงใช้เวลาไปกับการตรวจดูทรัพย์สินส่วนตัวของเขา หลังจากยืนยันจากพ่อบ้านส่วนตัวเขามีทรัพย์สินมูลค่าสุทธิประมาณ 300 ล้านบาท นอกจากทรัพย์สินที่เขาเป็นผู้ถือหุ้นแล้ว เขากระจายทรัพย์สิน 240 ล้านไปลงทุนกับตลาดเทคโนโลยีในอีก 50 ปีข้างหน้าหุ้นจะพุ่งขึ้นมากกว่า 30 เท่า นอกจากนี้ยังใช้ไปกับการซื้อโฉนดที่ดินบางส่วนที่จะมีปรากฏการณ์ฟ้าดินกำเนิดขึ้นใหม่

เขาเริ่มที่จะสร้างเป็นวิลล่าส่วนตัวโดยในอนาคตจะมีมูลค่าเพิ่มขึ้นเป็นร้อยเท่า ที่เหลือ 60 ล้านบาทเขาเปลี่ยนเป็นทองคำแท่งแล้วนำไปใส่ในระบบ หากใส่เงินสดเข้าไปคงมีปัญหาเรื่องตัวเลขการผลิตเนื่องจากเป็นการทำซ้ำ เมื่อเขาตรวจช่องทรัพยากรช่องแรก มันถูกแทนที่ด้วยทองคำบริสุทธิ์ 48 แท่ง

ทำไมถึงลงทุนในเมื่อมีระบบปั๊มทรัพยากร คำตอบก็คือนพเก้าไม่ได้วางใจระบบ เห็นได้ชัดว่าผู้สร้างทำขึ้นมาโดยมีวัตถุประสงค์แอบแฝงบางอย่างและเป็นตัวตนที่เขาไม่สามารถจินตนาการถึงได้ หากถึงจุดๆ นึงระบบจะหายไปหรือไม่ เรื่องนี้นพเก้าไม่มีวันรู้

[โฮสต์คิดมากเกินไป หากตัวตนผู้สร้างคิดจะทำร้ายโฮสต์ เจ้าคงตายไปหลายล้านรอบแล้ว]

ระบบรู้สึกว่าเจ้าของร่างนี้หวาดระแวงเกินไป

“เอาล่ะ ได้เวลาที่รอคอยแล้ว ระบบเปิดช่องทรัพยากร”

เขาเรียกฟังก์ชันในจิตใจ

[ช่องทรัพยากร]

[ความจุ 8/50]

[53] [วัตถุ: ทองคำบริสุทธิ์ 48 แท่ง (เริ่มนับใหม่ 24 ชั่วโมง), โอสถควบแน่นลมปราณ 40 เม็ด (โอสถขั้น 1), โอสถปะทุโลหิต 8 เม็ด (โอสถขั้น 3), โอสถชำระไขกระดูก 2 เม็ด (โอสถขั้น 4), กริซวิกาลมรณะ (ขั้น 4) 2 เล่ม, ผลกายาสถิต 2 ผล (ระดับตำนาน), โอสถวารีเล้นรับ ระดับตำนาน (โอสถขั้น 6) 12 เม็ด, รางวัล: ดาบไลซ์เซเบอร์สไตล์คลาสสิค: อาวุธระดับสวรรค์ขั้นสูงสุด (ขั้น 6) 1 ชุด]

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

นพเก้ารู้สึกเหมือนใกล้บ้าเต็มที ความสุขมันมาเร็วเกินไป ต้องบอกก่อนว่าเมื่อก่อนเขาใช้งานจี้ลึกลับมันทำได้เพียงโคลนนิ่งได้อย่างละชิ้นเท่านั้น แต่นี่อะไร มันคือการได้รับผลตอบแทนเท่าทวี หากท่านได้ทำการลงทุนแล้วได้รับผลตอบแทนสองเท่าสิ่งนี้ไม่มีความเป็นจริง

เพียะ!

“ไม่ได้ข้าต้องตั้งสติไว้ ฮ่า”

เขานั่งลงบนเตียงแล้วหลับตาลงเพื่อปรับสติอารมณ์ ไม่งั้นเขาอาจเป็นคนแรกที่ธาตุไฟแตกเพราะรวยจนเกินไป หลังจากผ่านไปชั่วครู่เขาหยิบโอสถวารีเล้นรับหนึ่งเม็ดมาไว้ข้างเตียงเพื่อปรับสภาพจิตใจ ตอนนี้เขายังไม่สามารถซึมซับได้เนื่องจากขอบเขตฝึกปรือต่ำเกินไป เมื่อจิตใจของเขาเข้าสู่สภาวะสมบูรณ์ เขาหยิบผลกายาสถิตออกมา มันดูสวยงามจากอักษรที่วิจิตรตระการตา อักขระวิญญาณระดับสูงที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อนสะท้อนบนผลสีทองของมัน ผลนี้มีขนาดเท่าลูกเบสบอลเขายัดเข้าไปทั้งอันแล้วกลืนลงไปแล้วซึมซับเข้าไปในจักรวาลตันเถียน เขาไม่กล้าเคี้ยวมันโดยตรงเนื่องจากพลังมหาศาลของมันจะทำให้เขาระเบิดตายอย่างอนาถ

ทันใดนั้นปรากฏผลไม้ลูกเท่าเบสบอลในตันเถียน เมื่อเทียบกับศิลาปราณแล้วมันดูมีขนาดเล็กมากกว่าหมื่นเท่า ผลไม้ลูกนี้ราวกับมีจิตสำนึก มันงอกหางออกมาแล้วปั่นเป็นเกลียวเจาะเข้าไปยังศิลาปราณของนพเก้า

“ไอ้บ้า!”

นพเก้าสบถออกมา เจ้าเป็นอสุจ๊ากหรืออย่างไร เขาไม่เคยเจอกระบวนการซึมซับประหลาดเท่านี้มาก่อนเมื่อเขาทานผลไม้ รู้อย่างนี้เขาจะค่อยๆ กินมันดีกว่า

ขณะที่ความคิดของเขาจะเตลิดไปไกล ศิลาปราณของเขาก็เริ่มพลิกตัวไปมาแล้วเริ่มรวบรวมปราณฟ้าดินจากรอบข้างอย่างมหาศาล กระบวนการนี้นพเก้าไม่สามารถหยุดได้ มันเริ่มกระจายออกไปนอกตัวเขา 10 เมตร 100 เมตร 1000 เมตรจนกระทั่งครอบคลุมทั้งตระกูล

ในขณะที่นพเก้ากำลังเปลี่ยนแปลงอย่างอัศจรรย์ ในห้องใต้หลังคาชั้นสองติดกับห้องของนพเก้ามีบุคคลลึกลับซ่อนตัวอยู่ เป็นเวลา 1 วันแล้วที่อันฮุยโหยวติดตามพฤติกรรมของคุณชายใหญ่ตระกูลโบราณผู้นี้ สิ่งที่เขาเห็นเพียงอีกฝ่ายเดินไปมาในห้องนอน นอกจากคุยกับพ่อบ้านเรื่องทรัพย์สินต่างๆ แล้วเดินวนไปมาหัวเราะในบางครั้งก็ไม่มีข้อสังเกตอื่นๆ เขารู้สึกเสียเวลาเกินไป สาเหตุที่เขารับภารกิจนี้เพราะป๋อชิงไหลบอกว่าเป็นเรื่องที่มีผลกระทบต่อโรงเรียนอย่างใหญ่หลวง

“ผลกระทบตูดปู่เจ้าสิ เจ้าอ้วนป๋อกลับไปเจ้าเจอดีแน่”

อันฮุยโหยวกำหมัดแน่น เขารู้สึกอยากระบายออกมา ด้วยสถานะของเจ้าตำหนักข่าวกรองและผู้ฝึกปรือขอบเขตผู้พิทักษ์ขั้นสูงสุด เหตุใดเขาต้องมาจับตาดูเด็กสามขวบเช่นนี้ด้วย ขณะที่เขากำลังจากไปรายงานเรื่องทั้งหมดเขาก็หยุดชะงักหันไปดูทิศทางที่เป็นจุดศูนย์รวมปราณฟ้าดิน

“เกิดอะไรขึ้น?”

อันฮุยโหยวไม่เข้าใจ ขณะที่เขากำลังหันหลังกลับไปเขาไม่ทราบว่าพลาดข้อมูลส่วนสำคัญที่สุดไปในตอนที่นพเก้ากลืนผลกายาสถิต

ฟุ่ม!!

 ทั้งตำหนักสั่นสะเทือน บนท้องฟ้าเหนือตระกูลอสุราทองคำกลายเป็นจุดศูนย์กลางของพายุ แสงแดดหายไป เมฆดำหนาทึบฉายแววยามวิกาล สิ่งนี้เกิดจากการดูดกลืนปราณมหาศาลจนเกิดปรากฎการณ์ดูดกลืนฟ้าอากาศ

“สิ่งนี้คืออะไร ท่านพ่อตาด่านฝ่าคอขวดได้แล้วหรือ?”

อัครเดชปรากฏตัวออกมา ตอนนี้ผู้ฝึกปรือลึกลับในตระกูลทั้งหมดปรากฏตัวออกมาหน้าลานบ้านมีมากกว่าร้อยคน นี่คืออำนาจของตระกูลโบราณที่สั่งสมมานับพันปี เมื่ออัครเดชกำลังไปที่ตำหนักของหวงไท่ เขาหยุดฝีเท้ากะทันหันเพราะพ่อตาผู้นี้ของเขาก็เดินออกมาเช่นกัน

“นั่นมันตำหนักของคุณชายใหญ่ใช่หรือไม่ เกิดอะไรขึ้น?”

“ข้าจำได้ว่าเมื่อหนึ่งร้อยปีก่อน ข้าเคยพบเห็นเหตุการณ์นี้ตอนที่บุคคลในตำนานทะลวงขึ้นสู่ขอบเขตจักรพรรดิ แต่นี่ไม่มีสายฟ้า บางทีอาจเกิดสมบัติสวรรค์ขึ้นใช่หรือไม่?”

ผู้อาวุโสที่ปิดด่านต่างรู้สึกงงงวยไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้น

“คารวะท่านพ่อตา”

“อืม”

หวงไท่ไม่ได้ตอบอะไรอัครเดช เขาเพียงสั่งให้ปกปิดปรากฏการณ์ทั้งหมดในตระกูลทันที บางทีนี่อาจเป็นโอกาสที่ประทานจากสวรรค์ หากสมบัติที่ยิ่งใหญ่เกิดขึ้นจริงบางทีมันอาจจะมีส่วนช่วยให้เขาทะลวงสู่ขอบเขตจักรพรรดิยุทธ์

ตัดมาที่ห้องของนพเก้าตอนนี้เขากำลังลอยอยู่ในอากาศซึมซับปราณฟ้าดินอย่างไร้ที่สิ้นสุด ในตันเถียนใต้ศิลาปราณ ปรากฏทะเลสีครามที่มีดวงดาวระยิบระยับ นี่คือปรากฏการณ์ของทะเลดวงดาวเมื่อผู้ฝึกปรือถึงขอบเขตจักรพรรดิยุทธ์ สิ่งนี้ส่งผลกระทบต่อนพเก้าอย่างใหญ่หลวง ตอนนี้เขามีฐานการบ่มเพาะถึงสองอัน อันแรกมาจากศิลาปราณ อีกอันมาจากขอบเขตจักรพรรดิยุทธ์จากชาติที่แล้วของเขา นพเก้าไม่รู้สึกแปลกใจแต่อย่างใดเพราะเขารู้สาเหตุดี

กายาแห่งการกลับชาติมาเกิด จัดอยู่ในรายนามที่ 38 ของกายาขอบเขตสวรรค์เป็นกายาขั้นสูงสุดที่จะดึงพลังยุทธ์จากชาติที่แข็งแกร่งที่สุดของผู้ใช้งานกลับมาสู่ปัจจุบัน ตอนนี้การเปลี่ยนแปลงยังไม่จบสิ้นเนื่องจากไม่ได้มีแค่พลังยุทธ์จากชาติที่แล้วเท่านั้นมันยังดึงทักษะฝึกฝนบางอย่างของผู้ใช้มาด้วย โดยขึ้นอยู่กับพรสวรรค์ของผู้ปลุกกายา

โฮกก!!

จิตสังหารคลุมทั้งตัวของนพเก้า มันเต็มไปด้วยความอาฆาตแค้น ความกระหายเลือด และความบ้าคลั่งที่อยากจะกลืนกินทุกสิ่งมีชีวิต ทันใดนั้นคลื่นจิตสังหารละลอกใหญ่กระจายออกไปจากอาณาเขตตระกูลหวงจากทั่วทุกสารทิศ มันกระจายออกไปในระยะหมื่นกิโลเมตร นกทั่วไปที่บินอยู่บนฟ้าเกิดระเบิดทวารทั้งเจ็ดตกตายนับสิบล้านตัว เกิดปรากฏการณ์ฝนเลือดทั่วภูมิภาคกลาง

“แบบนี้มันแย่แล้ว!!”

หวงไท่และทุกคนรู้สึกเหมือนชีวิตแขวนอยู่บนเส้นด้ายในพริบตา เดิมทีคิดว่าสิ่งนี้เกิดจากสวรรค์ประทานพรกลับกลายเป็นหายนะของตระกูลเสียได้ เขาไม่ทราบว่าใต้ตระกูลหวงมีอสูรโบราณถูกผนึกอยู่หรือไม่ จิตสังหารที่เปรียบดั่งคลื่นมรสุมที่ซัดเข้าจิตใจทำให้รู้สึกเย็นเยียบไปทั้งตัว

“ท่านพ่อตา เราควรขอความช่วยเหลือหรือไม่?”

อัครเดชรู้สึกว่าเรื่องนี้ใหญ่เกินไป เขาไม่สามารถตัดสินใจได้

“ทำไม่ได้ เราต้องแก้ไขด้วยตัวเอง”

เมื่อหวงไท่พูดเช่นนี้ อัครเดชเข้าใจในทันที ในฐานะหัวหน้าตระกูลเขารู้ว่าหากเชิญผู้ฝึกปรือจากภายนอกเข้ามา นอกจากสัตว์ประหลาดแล้วตระกูลหวงจะถูกลบออกไปด้วย เป็นเรื่องปกติที่ตระกูลโบราณมีศัตรูคู่แค้นมากมาย อาจใช้โอกาสนี้ทำลายอสูรปีศาจพร้อมตระกูลหวง ในเวลานี้พวกเขาทำได้เพียงสู้ตายเท่านั้น

บนภูเขาลูกหนึ่งที่ยอดเขาทะลุเหนือเมฆมีบุคคลที่ส่องแสงสว่างรอบตัวดั่งไฟนีออนกำลังนั่งฌาณอยู่ ชายชราลืมตาขึ้นเผยให้เห็นพระจันทร์เสี้ยว เขาลุกขึ้นยืนแล้วใช้ก้าวพริบตาเรียกระดมพลทั้งสำนักมุ่งหน้าไปทางตะวันออกทันที

“นี่เป็นปรากฏการณ์สมบัติสวรรค์กระมัง?”

ป๋อชิงไหลไม่มั่นใจ

“ข้าคิดว่ามันเป็นหายนะมากกว่า”

เจี่ยไป๋เจินยืนหันหลังมองผ่านกระจกพูดโดยไม่สนใจผู้อำนวยการไร้ประโยชน์คนนี้ที่นั่งอืดบนเก้าอี้

“ท่านคิดจะไปดูหรือไม่?”

“รออีกสักหน่อย”

เจี่ยไป๋เจินพูดขึ้นก่อนกลับไปนั่งบนโซฟาราวกับไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

ป๋อชิงไหลหนังตากระตุก เขาไม่กล้าลุกลานบุคคลนี้ ด้วยภูมิหลังที่ยิ่งใหญ่ในอนาคตนางจะกลายเป็นบุคคลที่เขาไม่สามารถเอื้อมถึงหากไม่เกาะขาเสียตั้งแต่ตอนนี้

นพเก้าเริ่มสยบจิตอาฆาต หลอมรวมมันกลายเป็นทารกขนาดเท่าฝ่ามือที่ผ่องแสงสีแดงเลือดแผดเผาอากาศเป็นระยะ

“นายท่าน”

เสียงชายวัยกลางคนพูดขึ้นมาจากการพะงาบปากของทารก จากนั้นมันค่อยเปลี่ยนรูปร่างหน้าตาเริ่มมีลายลักษณ์ประหลาดรอบปาก เขี้ยวสองอันเผยออกมาจากปากล่าง จากนั้นมันคุกเข่าลงต่อหน้านายของมัน

“ยักษ์แดงเดือดคารวะแด่นายท่าน”

น้ำเสียงของมันเต็มไปด้วยความนอบน้อม

“อืม เจ้ากลับไปในทะเลปราณก่อน ชักนำปราณวิญญาณไปยังศิลาปราณใหม่ของข้า”

หลังพูดจบยักษ์แดงเดือดลอยเข้าไปในตันเถียนของนพเก้า

ด้วยทะเลปราณขอบเขตจักรพรรดิหากคำนวณเป็นหน่วยปราณมันมีปริมาณมากกว่าสิบล้านเมตร นพเก้าสามารถไปถึงขอบเขตหลอมศิลาขั้นที่ 9 ขั้นสมบูรณ์โดยหลอมปราณสู่ศิลาให้ขยายปริมาตรสู่หนึ่งล้านเมตร

เมื่อกระบวนการดูดกลืนจบลงนพเก้าลอยลงมายังพื้นความรู้สึกของร่างกายของเขาเบาราวกับขนนก สิ่งนี้เกิดจากการทะลวงสู่ขอบเขตจักรพรรดิยุทธ์ตอนนี้ขอบเขตรองลงมาอย่างราชันยุทธ์หากไม่ใช้พลังเต็มที่จะไม่สามารถสร้างความเสียหายได้แม้แต่รอยขีดข่วนบนร่างกายของเขา ด้วยร่างกายนี้เขาได้กลายเป็นอัจฉริยะปีศาจของขอบเขตราชันยุทธ์อย่างแท้จริง

ปัจจุบันราชันยุทธ์เป็นขอบเขตสูงสุดในเมืองเวสสุวรรณ เขากลายเป็นผู้แข็งแกร่งที่สุดอย่างแท้จริงด้วยร่างกายจักรพรรดินี้เขาใช้พลังกายภาพสังหารได้ในหมัดเดียวโดยไม่ต้องออกแรง นอกจากนี้เขายังสามารถบินได้อย่างอิสระอันเนื่องมาจากเขาได้ทลายกฎเกณฑ์ขั้นสูงของฟ้าดิน สามารถหยิบยืมพลังศักดิ์สิทธิ์แห่งฟ้าดินมาใช้ได้โดยตรง

หากคนรู้จักมาพบเห็นเขาตอนนี้จะต้องตกใจอย่างแน่นอน ภาพลักษณ์ตอนนี้ของเขาเปรียบดั่งเซียนอย่างแท้จริงแม้ว่าจะยืนอยู่กับที่ ร่างกายของเขาแผ่กลิ่นหอมของดอกลิลลี่ออกมาทำให้ผู้ที่อยู่ใกล้จิตใจสงบขึ้น และรู้สึกอยากกราบไหว้บูชาเขา นี่คือพลังอำนาจที่เหนือกว่าดั่งมดต่อหน้าช้าง “พลังสยบราชันย์”

ฮึม

เมื่อนพเก้าใช้สัมผัสศักดิ์สิทธิ์ตรวจดูรอบบริเวณเขาสังเกตเห็นความโกลาหลทั่วตระกูลมีคนออกมามากมายเนื่องจากปรากฏการณ์ประหลาดที่เกิดขึ้น

เขาเตรียมจะเดินออกไป แต่ก็หยุดชะงักฝีเท้าเมื่อมองกระจก

“เดิมทีข้าก็หล่อเหลาอยู่แล้ว หากข้าปรากฎตัวตอนนี้จะทำให้คนอื่นอิจฉาจนตายหรือไม่?”

ด้วยผิวกายของเขาขาวดั่งหยก ส่วนสูงที่เพิ่มขึ้นจนถึง 185 เซนติเมตร และดวงตาสีแดงที่เกิดจากกลืนกินจิตสังหาร หากสาวๆ เห็นเช่นนี้จะไม่เป็นการปักธงโดยอัตโนมัติหรือ

เขาเลิกสนใจแล้วเปิดประตูเตรียมออกนอกคฤหาสน์เพื่ออธิบายความเท็จกับสิ่งที่เกิดขึ้นอีกครั้ง

เมื่อเขาออกมาจากคฤหาสน์ทุกสายตาจ้องมองเขาแล้วมีเสียงอุทานมากมาย ไม่ทราบว่ามาจากหน้าตาของเขาหรือความสงสัยจากปรากฏการณ์กันแน่

ตอนนี้ป๋อชิงไหล เจี่ยไป๋เจิน และชายชราลึกลับดวงตาพระจันทร์เสี้ยวก็ปรากฏตัวตรงหน้าเขาเช่นกัน

“ลูกเก้า ปรากฏการณ์เมื่อครู่เกิดจากเจ้าหรือไม่?”

อัครเดชถามด้วยความเป็นห่วง เขาคาดการณ์ไว้ว่าเหตุการณ์นี้มีความเป็นไปได้ว่าจะเกิดจากลูกชายของเขา เนื่องจากทิศทางที่การดูดกลืนปราณหายไปมาจากห้องลูกชายเขา เขายังมีความหวังเล็กน้อยว่าให้เป็นสิ่งอื่น เนื่องจากการปรากฏตัวของบรรพชนสำนักจันทร์เสี้ยว ตระกูลหวงไม่สามารถขัดขวางการลงมือได้ต่อให้โจมตีพร้อมกันก็ตาม

“ไม่ แต่เกิดจากอาจารย์ของข้า”

นพเก้าพูดด้วยท่าทีเฉยเมย

“อาจารย์ของเจ้า?”

อัครเดชรู้สึกงุนงง เจ้าลูกชายคนนี้ไปมีอาจารย์ตั้งแต่ตอนไหนกัน เหตุใดจึงไม่บอกข้า

“หนุ่มน้อย ข้าคิดว่าเจ้าควรอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้น หลายๆ คนยังไม่สามารถจากไปได้”

บรรพชนเฒ่าจันทร์เสี้ยวพูดขึ้นกะทันหันราวกับไม่สนใจผู้คนรอบตัวแม้แต่น้อย