ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ] - บทที่ 31 ชีวิตที่ปกติ โดย Nyx Stellarion @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

แฟนตาซี,ชาย-หญิง,ย้อนยุค,จีน,ผจญภัย

แฟนตาซี,ย้อนยุค,ผจญภัย,ดราม่า,จีนโบราณ

"จากห้องผ่าตัดสู่ตำหนักหลวง! แพทย์หนุ่มมือใหม่หัดเป็นหมอในยุคโบราณ จะเอาตัวรอดจากเหล่าขุนนางและองค์หญิงอย่างไร?"

ผู้แต่ง

Nyx Stellarion

เรื่องย่อ

ลู่หยาง แพทย์หนุ่มผู้มีความสามารถโดดเด่นด้านการแพทย์สมัยใหม่ เกิดอุบัติเหตุระหว่างการผ่าตัด ทำให้เขาพลาดเข้าสู่มิติใหม่และมาปรากฏตัวอยู่ในยุคจีนโบราณ ในร่างของชายหนุ่มคนหนึ่งที่ป่วยหนัก

เมื่อฟื้นขึ้นมา ลู่หยางพบว่าความรู้ทางการแพทย์ในยุคนี้ยังคงล้าหลัง และโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ กำลังคุกคามชีวิตผู้คนเป็นจำนวนมาก ด้วยความรู้และทักษะที่สั่งสมมา เขาจึงตัดสินใจใช้ความสามารถของตนในการช่วยเหลือผู้คนในยุคนี้

สิ่งที่น่าสนใจคือ ลู่หยางไม่ได้มาเพียงลำพัง เขามีระบบสร้างยาที่ไม่จำกัดติดตัวมาด้วย ระบบนี้สามารถสร้างสมุนไพรและยาที่หายากได้ทุกชนิด เพียงแค่เขามีส่วนผสมที่จำเป็นและสูตรยาเท่านั้น ทำให้ลู่หยางสามารถรักษาโรคที่ไม่เคยมีใครรักษาได้ และสร้างชื่อเสียงให้กับตนเองในฐานะหมอเทวดา

เรื่องราวของลู่หยาง จะเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและน่าติดตาม เขาจะต้องเผชิญหน้ากับอุปสรรคมากมาย ทั้งจากการต่อต้านของแพทย์แผนโบราณ การเมืองในราชสำนัก และความรักที่ซับซ้อน

ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 1 ก้าวแรกสู่เส้นทางใหม่,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 2 เส้นทางที่มองไม่เห็น,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 3 การปรับตัว,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 4 คิดค้น,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 5 ทดสอบว่าเจ้าพร้อมแล้ว,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 6 ขอแสดงความยินดี,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 7 เจ้าเป็นใครกัน (ฉบับแก้ไข),ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 8 ผู้คนที่ครึกครื้น,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 9 สิ่งที่ไม่เคยรู้,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 10 เพื่อที่ช่วยเหลือและเพื่อ.....,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 11 รักษา,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 12 เปิดกิจการ ,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 13 เพื่อพักผ่อนในยามค่ำคืน,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 14 ข่าวที่แผ่กระจาย,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 15 เข้าสู่เมืองหลวง,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 16 เวลาเท่านั้นที่จะสามารถบอกได้,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 17 การได้อยู่ด้วยกันอีกครั้ง,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 18 สิ่งที่หมอต้องเผชิญ,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 19 กลับไปอีกครั้ง,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 20 คนข้างกาย,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 21 ชั่งเงียบเหงา,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 22 เจ้าเลือกได้,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 23 ผลกระทบของโรค,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 24 การเดินทาง,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 25 สายลมยามเย็น,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 26 คำมั่นสัญญา,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 27 ใต้แสงจันทร์,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 28 ยืนอยู่ข้างกาย,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 29 บทแห่งสุข,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 30 สายลม,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 31 ชีวิตที่ปกติ,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 32 เผื่อในวันที่ข้าไม่อยู่ที่นี่ ,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 33 การได้พบกันอีกครั้ง,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 34 การขับไล่,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 35 ข้าขอละ,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 36 ความสุขที่จางหายไป,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บที่ 37 สิ่งที่ขาดหายและสิ่งที่มาเติมเต็ม จบ

 ลู่หยางจัดเตรียมการรักษาตามลำดับขั้นตอนอย่างเคร่งครัด มิให้บกพร่องแม้เพียงน้อย เมื่อทุกสิ่งเรียบร้อยแล้ว เขาหยิบยาออกจากกล่องยาอย่างสำรวม ก่อนยื่นให้แม่นางซูฉี

"นี่คือยาเซทิริซีน ช่วยบรรเทาอาการคัน ลดอาการบวมแดง และบรรเทาอาการแพ้ที่เกิดจากพิษฮิสตามีนในร่างกาย ส่วนอีกขวดนี้คือยา Dupilumab ซึ่งเป็นตำรับใหม่ มีฤทธิ์ปรับสมดุลพลังปราณภายในร่าง ลดการอักเสบและบรรเทาอาการคันได้อย่างมีประสิทธิภาพ ผลข้างเคียงก็น้อยกว่ายาขนานอื่น"

เมื่อแม่นางซูฉีกลืนยาลงไป ลู่หยางจึงค่อยๆ แกะห่อเครื่องยา นำผ้าสะอาดชุบน้ำอุ่นเช็ดทำความสะอาดบริเวณที่เกิดผื่นแดง จากนั้นหยิบขวดครีมบำรุงทีละขวด ก่อนทาลงบนผิวของนางอย่างอ่อนโยน

"Eucerin AtopiControl นี้มีโอเมก้าออยล์และสารสกัดจากธรรมชาติ ช่วยฟื้นฟูความชุ่มชื้นแก่ผิว ลดการอักเสบของผื่น ส่วน Cetaphil Pro Eczema Relief นี้ มีเซราไมด์เป็นหลัก เสริมสร้างปราการป้องกันผิว ลดการระคายเคือง"

มิทันขาดคำ มือของลู่หยางก็ค่อยๆ เปิดขวดครีมถัดมา

"Aveeno Eczema Therapy Moisturizing Cream มีคอลโลอิดโอ๊ตเมล ลดอาการคันและระคายเคือง ส่วน La Roche-Posay Lipikar Baume AP+M นี้ มีน้ำแร่ล้ำค่าแห่ง La Roche-Posay ฟื้นฟูผิวที่เสียหายได้อย่างล้ำลึก"

หลังจากทายาจนครบถ้วน ลู่หยางจึงพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ ก่อนกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

"ข้าจะมาตรวจดูอาการของท่านอีกครั้งในวันพรุ่งนี้"

กล่าวจบ เขาวางกระปุกยาไม้ลงข้างเตียงของนาง กระปุกโอสถสองใบเรียงกันอย่างเป็นระเบียบ ถัดจากนั้นคือกระปุกครีมบำรุงทั้งห้าขวด แสงตะเกียงส่องประกายต้องเนื้อไม้ขับให้ยาทั้งหมดดูสงบนิ่ง ทว่าแฝงด้วยพลังแห่งการเยียวยา

เมื่อ ลู่หยาง และ เฟยหยาง เดินทางกลับถึงโรงยาภายในวังหลวง แสงอาทิตย์ยามบ่ายคล้อยทอดผ่านแนวต้นไม้ ทาบเงาลงบนพื้นหินอย่างงดงาม พอดีกับเสียงระฆังบอกเวลา บ่ายโมงตรง

ขณะที่ลู่หยางกำลังก้าวเท้าเข้าสู่โรงยา ร่างของชายหนุ่มผู้หนึ่งพลันปรากฏขึ้นตรงหน้า มู่หยุน ในอาภรณ์เรียบง่ายแต่สะอาดสะอ้าน ก้าวเข้ามาหาพลางเอ่ยถามด้วยรอยยิ้มบาง

"เป็นอย่างไรบ้าง ลู่หยาง ข้าได้ยินมาว่าเจ้ารักษาแม่นางซูฉีมา นางป่วยเป็นโรคประหลาด มีผื่นแดงขึ้นทั่วร่าง จริงหรือไม่?"

ลู่หยางหยุดฝีเท้า ดวงตาสีนิลสะท้อนประกายความฉงน ก่อนจะกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

"เจ้ารู้เรื่องนี้ได้อย่างไร?"

มู่หยุนหัวเราะเบาๆ ก่อนเอ่ยตอบ "ข้าจะไม่รู้ได้อย่างไรเล่า? ซูฉีนางเป็นเพื่อนข้ามาตั้งแต่เยาว์วัย อีกทั้งข้ายังซื้อดอกไม้จากนางเป็นประจำ ย่อมต้องใส่ใจข่าวคราวของนางบ้าง"

เมื่อสิ้นคำ ลู่หยางปรายตามองก่อนกล่าวอย่างรู้ทัน "ที่เจ้ามาหาข้าเวลานี้ เช่นนั้นก็แปลว่าเจ้าต้องการไปกับข้าด้วย ใช่หรือไม่?"

มู่หยุนแย้มยิ้มเล็กน้อย พลางตอบด้วยท่าทีสบายๆ "ถูกต้อง ข้าอยากไปพบเพื่อนเก่าคนนั้นสักหน่อย อีกอย่าง... หากข้าร่วมทางกับเจ้า อาจได้เห็นอะไรน่าสนใจอีกก็เป็นได้"

และในค่ำคืนอันเงียบสงบ ลู่หยางล้มตัวลงนอนบนเตียง ก่อนที่หน้าจอจะปรากฏขึ้นพร้อมกับข้อความแจ้งเตือนอีกครั้ง

“ภารกิจเสร็จสิ้น ท่านสามารถกลับสู่โลกเดิมได้ตามที่ต้องการ”

[ยอมรับ] | [ปฏิเสธ]

ตามมาด้วยข้อความเพิ่มเติม

“ท่านยังมีเวลาตัดสินใจอีก 28 วัน”

ลู่หยางจ้องมองข้อความตรงหน้าอย่างเคร่งเครียด ก่อนจะพึมพำกับตัวเอง

"ทำไมกัน… ทำไมสิ่งนี้ต้องตามมาหลอกหลอนเราด้วยนะ?"

การได้กลับไปยังยุคปัจจุบันคงเป็นเรื่องดี แต่หากต้องทอดทิ้งผู้คนที่นี่ มันคงไม่ใช่เรื่องง่าย เขาเห็นชัดเจนว่าผู้คนในยุคนี้ยังไม่มีความรู้เกี่ยวกับโรคภัยต่าง ๆ เลยแม้แต่น้อย

"สิ่งที่ฉันทำอาจช่วยพวกเขาได้… แต่ในขณะเดียวกัน มันอาจกลายเป็นดาบสองคมที่ย้อนกลับมาทำร้ายฉันเองก็เป็นได้..."

ลู่หยางหลับตาลงอย่างหนักใจ การตัดสินใจครั้งนี้ไม่ง่ายเลย...

รุ่งอรุณแรกของวันใหม่ สายรุ้งอ่อนโยนทอดผ่านขอบฟ้า ขณะนั้นเอง ลู่หยางเริ่มลงมือสร้างบางสิ่งขึ้นมา ท่ามกลางความเงียบสงบของยามเช้า เขาเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงมั่นคง

“พวกเจ้าจงนำสิ่งของเหล่านี้ไปวางไว้ข้างโรงปรุงยา”

ทันทีที่เสียงของลู่หยางจางหายไป เฟยหยางผู้ยืนอยู่ใกล้พลันเอ่ยถามด้วยความสงสัย “คุณชาย ท่านกำลังจะสร้างสิ่งใดกันแน่หรือขอรับ?”

ลู่หยางปรายตามอง ก่อนตอบด้วยท่าทีเรียบเฉย “ข้ากำลังจะสร้างห้องเก็บความเย็น”

“ห้องเก็บความเย็นหรือ?” เฟยหยางทวนคำ สีหน้าฉายแววฉงน

ลู่หยางพยักหน้าเล็กน้อย ก่อนกล่าวต่อ “เจ้ายังจำแม่นางซูฉีได้หรือไม่? โรคของนางนั้นไม่อาจรักษาให้หายขาด เพราะมักเป็น ๆ หาย ๆ ที่สำคัญ ยาที่ใช้รักษานั้นเสื่อมสภาพได้ง่าย อายุการใช้งานสั้นนัก... เจ้าเคยสังเกตครีมที่ข้าทาให้นางหรือไม่? หากเปิดกระปุกแล้ว จะใช้ได้เพียงหนึ่งปีเท่านั้น ยังไม่นับรวมยารูปแบบอื่นที่ต้องการสภาวะเก็บรักษาที่แตกต่างกัน”

เฟยหยางพลันเข้าใจ รีบกล่าวรับ “เช่นนี้เองหรือ...”

ลู่หยางทอดสายตามองไปยังฟากฟ้า พลางเอ่ยต่ออย่างแผ่วเบา “และเผื่อในวันที่ข้าไม่อยู่ที่นี่ด้วย...”

โปรดติดตามตอนต่อไป
敬請期待下一集。