ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ
ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน
ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ
พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
ผู้ใหญ่,ผจญภัย,ชาย-หญิง,รัก,เข้าค่าย,nc,nfsw,18+,pwp,Erotic,exhibitionism,voyeur,หลายP,3P,DirtyTalk,pornwithplot,นางเอกร่าน,รุม,สวิง,Wild,BDSM,ลึกลับ,เร้าใจ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ
ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน
ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ
พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
ผู้แต่ง
พิชเกศ
เรื่องย่อ
ค่ายสัมพันธ์สวาท
(PWP=Porn with plot, Group Sex, Voyeur, Wild, Exhibitionism)
"ค่ายกิจกามเพื่อความสุขสุดเร้าใจในแบบที่คุณหาจากที่ไหนไม่ได้"
ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ
ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน
ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ
พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
https://youtube.com/shorts/eMaBwdQiVNY?si=1VAqkORRd2uzU8mU
_______________________________________________________
⚠️ เนื้อหาส่วนใหญ่จะพูดถึงเรื่องเพศและการร่วมเพศแบบดิบเถื่อนเหมาะสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ20ปีขึ้นไป⚠️
เรื่องนี้มีเนื้อหาที่ค่อนข้างwild แสดงถึงสัญชาตญาณกำหนัดในใจของมนุษย์โดยเสริมจินตนาการเข้าไป จึงจะมีการกระทำรวมถึงคำพูดที่ไม่เหมาะสมและไม่สมเหตุสมผล
ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
TW: Group sex / Exhibitionism / Wild / Dirty talk / voyeur / public / การถ่ายรูป,วิดีโอขณะมีเพศสัมพันธ์ / คำหยาบคาย / ไม่สวมถุงยางอนามัย / cum drinking / นางเอกมีความสัมพันธ์กับชายหลายคน / ลักหลับ / Creampie / Masturbation / sextoy / Anal / การตี,ฟาด / triple penetration / blowjob / role play / rough sex / BDSM Play
***นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่ง ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่หรือเหตุการณ์ใดในชีวิตจริงทั้งสิ้น***
ตอนที่ 41
เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“ว่าแต่ทั้งสองคนคิดยังไงกับฐานนี้เหรอ?” ข้าวสวยเอ่ยถามในระหว่างที่ทั้งสามเดินขึ้นฝั่ง
“ตอนแรกที่บอกกติกาฟาคิดว่ามันคือเกมธรรมดาเลย แต่พอได้เล่น ด้วยชุดด้วยอะไร มันก็สยิวดีแต่ไม่ถึงกับเสียวเนอะ” ฟาฟาตอบ
“พะ..พี่ก็ว่างั้นแหละ…” วารีตอบไม่เต็มเสียงนัก เพราะสำหรับคนอื่นรู้สึกอย่างไรเธอไม่แน่ใจ แต่สำหรับเธอมันมีช่วงเวลาที่เสียวมากๆ เกิดขึ้นจริงๆ
ฟาฟาและข้าวสวยหันมองหน้ากันเมื่อได้ยินเสียงตอบตะกุกตะกัก แต่ยังไม่ทันได้ถามอะไร ทีมงานสาวก็พูดผ่านโทรโข่งเสียงดังขึ้นอีกครั้ง
“รบกวนผู้เข้าร่วมยืนแยกตามทีมก่อนนะคะ จะได้ง่ายต่อการแจกตราปั๊มค่ะ”
ข้าวสวยเดินแยกตัวไปรวมกลุ่มกับสมาชิกทีมเลขคี่ ส่วนวารีก็เดินไปรวมกลุ่มพร้อมกับข้าวสวย
“นำสมุดเก็บแต้มของท่านออกมาเปิดไปที่หน้าฐานที่สามเพื่อรอรับตราปั๊มจากทีมงานได้เลยนะคะ โดยทีมเลขคู่ที่เป็นผู้ชนะจะได้รับตราปั๊มสีทองทั้งทีม ส่วนทีมเลขคี่จะได้รับตราปั๊มเข้าร่วมตามปกติค่ะ”
วารีได้ฟังทีมงานสาวพูดถึงสมุดเก็บแต้มก็นึกขึ้นมาได้ ว่าเธอใส่สมุดสีทองเล่มนั้นลงในกระเป๋ากระโปรง ซึ่งแน่นอนว่าตอนตกลงไปในน้ำสมุดเก็บแต้มก็ยังคงอยู่ในกระเป๋า
วารีรีบคลำที่กระเป๋ากระโปรง แล้วเธอก็ต้องแปลกใจเพราะเมื่อฝ่ามือสัมผัสลงบนเนื้อผ้า กลับให้ความรู้สึกที่แห้งสากราวกับเธอไม่เคยตกน้ำมาก่อนหน้านี้ วารีก้มดูที่เส้นผ้าคาดอก ก็พบว่ามันแห้งสนิทเช่นเดียวกับกระโปรงที่สวมใส่อยู่
พอลองมองไปที่กางเกงของฮาชิที่ยืนอยู่ด้านหน้า ก็พบว่ามันแห้งสนิททั้งที่เขาเป็นคนที่แช่อยู่ในน้ำนานที่สุด
“สงสัยจะเป็นผ้ากันน้ำมั้งพี่” ฟาฟาเอ่ยขึ้น พลางใช้สองมือลูบเนื้อผ้าของชุดที่สวมใส่อยู่
“น่าจะใช่แหละ” วารีตอบกลับ แล้วดึงสมุดเก็บแต้มออกมาจากกระเป๋าเพื่อเช็กสภาพ
สมุดเก็บแต้มหน้าปกสีทองอร่ามยังคงอยู่ในสภาพสมบูรณ์ วารีลองเปิดดูด้านไหนก็ไม่พบส่วนที่เสียหายจากการเปียกน้ำเลยแม้แต่จุดเดียว
อาจเป็นเพราะสมุดนั้นถูกเคลือบด้วยสารกันน้ำ ซึ่งนั่นอธิบายความมันเงาของหน้ากระดาษแต่ละแผ่นได้เป็นอย่างดี
“ทีมงานเดินแจกตราปั๊มเลยค่ะ” เสียงของทีมงานสาวดังขึ้น ทำให้วารีรีบเปิดสมุดเก็บแต้มไปที่หน้าของฐานที่สาม
วารียืนรอรับตราปั๊มไปพลางคุยกับฟาฟาไปพลาง ใช้เวลาไม่นานนักก็ถึงตาเธอรับตราปั๊มจากทีมงานหนุ่มแสนคุ้นเคย
เมฆาเดินมาหยุดยืนยิ้มอยู่ตรงหน้าวารี เขายื่นมือรับสมุดเก็บแต้มในมือที่นิ่งค้างมาถือไว้ เทปสีแดงที่ปิดชื่อฐานผลัดผลักถูกดึงออก วารีมองเมฆาประทับตราปั๊มสีทองลงในหน้ากระดาษของเธอด้วยหัวใจที่สั่นระรัว
หลังจากที่เมฆาประทับตราปั๊มสีทองลงในสมุดเก็บแต้มของวารีเสร็จเป็นที่เรียบร้อย เข้าก็ยื่นสมุดเล่มเล็กกลับให้วารี แล้วมองสบตาเธอพร้อมรอยยิ้มเป็นมิตรบนใบหน้า
“ยินดีด้วยนะครับ” เมฆาเอ่ยคำยินดีด้วยน้ำเสียงและท่าทีเป็นมิตรเหมือนที่เคยทำมาตลอด
วารีจดจำเหตุการณ์ซึ่งเกิดขึ้นก่อนหน้านี้ได้ดี ที่เมฆาตั้งใจใช้เรียวลิ้นแหย่เล่นในร่องกลีบของเธอ ทั้งๆ ที่มีคนอื่น แล้วยังมีกฎข้อห้ามระหว่างทีมงานและผู้เข้าร่วม การทำเรื่องเสี่ยงแบบนั้นทำให้วารีตื่นเต้น จึงตั้งใจจะหาโอกาสคุยกับเขาเป็นการส่วนตัวให้รู้แล้วรู้รอด
อีกอย่างการทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นของเมฆา ทำให้วารีรู้สึกบอกไม่ถูก เธอไม่ได้โกรธ แต่ก็ไม่ได้รู้สึกดี เธอไม่ได้เสียใจ แต่ก็ไม่ได้ยินดี
วารีตัดสินใจยิ้มตอบเมฆาไปโดยที่ไม่ได้ตอบรับอะไร เมฆามองตาเธอนิ่งค้างอยู่ชั่วครู่ ก่อนที่จะพยักหน้าให้พร้อมรอยยิ้มเป็นมิตรแล้วเดินไปประทับตราปั๊มให้ฟาฟาที่ยืนรออยู่
ทันทีที่เมฆาเดินออกไป อลันก็เดินเข้ามาทักทายวารีด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม เขากล่าวชมที่เธอเป็นคนจบเกมและทำให้ทีมเลขคู่ชนะได้
“เก่งใช้ได้เลยนี่” อลันเลื่อนใบหน้าเข้าใกล้วารีมากขึ้นแล้วกระซิบพร้อมรอยยิ้มมีเลศนัย
“…ไว้มีเวลาว่าง มาเล่นอะไรใช้แรงเยอะๆ ด้วยกันสองคนไหม?” วารีเหลือบมองชายหนุ่มที่ข้างตัวพร้อมรอยยิ้มกริ่ม แล้วตอบ
“อืม… อันที่จริงชอบเล่นเป็นกลุ่ม แต่ถ้ารับประกันว่าใช้แรงเยอะ สองคนก็โอเค”
“ของแบบนี้มันต้องลองเอง” อลันพูดพร้อมชี้มือลงไปที่แก่นกายแข็งตั้งที่ยาวออกมาจนเกือบทิ่มต้นขาของวารี
“ไปก่อนนะ… คนเก่ง” อลันบอกลาเพราะถูกโนอากวักมือเรียก วารีตอบรับพร้อมรอยยิ้ม
อลันเดินผละออกมาจากวารี แต่ก็ไม่ลืมที่จะแวะทักทายฟาฟาด้วยการบีบก้นงอนอย่างเต็มไม้เต็มมือ
“ในตอนนี้ทุกท่านก็ได้รับตราปั๊มกันเสร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้ว หลังจากนี้จะเป็นเวลาพัก ก่อนการรับประทานอาหารกลางวัน” ทีมงานสาวพูดเสียงดังออกทางโทรโข่งอันใหญ่
“ทุกท่านสามารถพักผ่อน เก็บตราปั๊มได้ตามอัธยาศัย หรือจะลงเล่นน้ำก็ได้นะคะ แต่ต้องเดินลงตามทางลงที่เตรียมไว้ เพราะทางลงตรงส่วนอื่นจะลื่นมากค่ะ
…และเมื่อถึงเวลารวมตัวรับประทานอาหารกลางวัน จะมีเสียงสัญญาณเตือนดังจากสมุดเก็บแต้มของทุกท่านเหมือนทุกครั้งค่ะ” ทีมงานสาวพูดต่อ
“เมื่อได้ยินเสียงสัญญาณเตือนขอให้ผู้เข้าร่วมทุกท่านมารวมตัวกันที่ตรงนี้ หลังจากนั้นดิฉันและทีมงานจะพาทุกท่านไปยังสถานที่รับประทานอาหารมื้อกลางวันของการเข้าค่ายวันที่สองนี้ค่ะ”
เหล่าผู้เข้าร่วมต่างก็เริ่มหันหน้าคุยกันว่าจะทำอะไรในช่วงพักดี ฟาฟากับวารีเองก็เป็นหนึ่งในนั้น
“เชิญทุกท่านใช้ช่วงเวลาว่างนี้พักผ่อนตามอัธยาศัยค่ะ”
( โปรดติดตามตอนต่อไป )