ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ
ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน
ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ
พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
ผู้ใหญ่,ผจญภัย,ชาย-หญิง,รัก,เข้าค่าย,nc,nfsw,18+,pwp,Erotic,exhibitionism,voyeur,หลายP,3P,DirtyTalk,pornwithplot,นางเอกร่าน,รุม,สวิง,Wild,BDSM,ลึกลับ,เร้าใจ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ
ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน
ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ
พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
ผู้แต่ง
พิชเกศ
เรื่องย่อ
ค่ายสัมพันธ์สวาท
(PWP=Porn with plot, Group Sex, Voyeur, Wild, Exhibitionism)
"ค่ายกิจกามเพื่อความสุขสุดเร้าใจในแบบที่คุณหาจากที่ไหนไม่ได้"
ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ
ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน
ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ
พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
https://youtube.com/shorts/eMaBwdQiVNY?si=1VAqkORRd2uzU8mU
_______________________________________________________
⚠️ เนื้อหาส่วนใหญ่จะพูดถึงเรื่องเพศและการร่วมเพศแบบดิบเถื่อนเหมาะสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ20ปีขึ้นไป⚠️
เรื่องนี้มีเนื้อหาที่ค่อนข้างwild แสดงถึงสัญชาตญาณกำหนัดในใจของมนุษย์โดยเสริมจินตนาการเข้าไป จึงจะมีการกระทำรวมถึงคำพูดที่ไม่เหมาะสมและไม่สมเหตุสมผล
ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
TW: Group sex / Exhibitionism / Wild / Dirty talk / voyeur / public / การถ่ายรูป,วิดีโอขณะมีเพศสัมพันธ์ / คำหยาบคาย / ไม่สวมถุงยางอนามัย / cum drinking / นางเอกมีความสัมพันธ์กับชายหลายคน / ลักหลับ / Creampie / Masturbation / sextoy / Anal / การตี,ฟาด / triple penetration / blowjob / role play / rough sex / BDSM Play
***นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่ง ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่หรือเหตุการณ์ใดในชีวิตจริงทั้งสิ้น***
ตอนที่ 3
กระจกที่มืดทึบในชั่วพริบตา
"เรียบร้อยค่ะ ทีมงานขอเก็บเอกสารใบรับรองแพทย์และของเล่นไว้ให้ก่อนนะคะ" วารีได้ฟังก็พยักหน้าเข้าใจ เธอรู้อยู่แล้วว่าทีมงานต้องมาเก็บของไป เนื่องจากคนรอบตัวเธอต่างก็นั่งมือเปล่ากันทั้งนั้น
"ค่ะ" วารีตอบรับ แล้วทีมงานสาวก็เดินไปยืนที่หน้าประตูรถดังเดิม
"วารี! ดูนั่นสิ!" เสียงร้องเรียกของข้าวสวยที่นั่งข้างๆ ทำเอาวารีสะดุ้งเฮือก เธอรีบหันไปมองตามเสียงเรียกด้วยความตกใจ
"อะไร? มีอะไร?" วารีเอ่ย ก่อนจะมองตามสายตาคนข้างตัวออกไปนอกหน้าต่างรถ
เธอมองเห็นรถสีดำคันใหญ่มาจอดเทียบข้างรถบัส มีผู้ชายห้าคนเดินลงมาจากรถคันเดียวกัน
คนหนึ่งใส่ชุดวอร์มของค่าย ส่วนอีกสี่คนเดินมาขึ้นรถด้วยร่างกายที่เปลือยเปล่า ท่อนเอ็นทั้งสี่ลำแข็งตั้ง สีหน้าของพวกเขาดูหงุดหงิดรำคาญอย่างไม่เก็บซ่อน
การมาด้วยสภาพที่สุดโต่งของพวกเขา ทำให้เสียงพูดคุยภายในรถเงียบสงัดลง จนทุกคนได้ยินเสียงพูดออกไปทางบ่นของหนึ่งในสี่คนนั้น
"แม่ง ให้กูแตกอีกสักน้ำก็ไม่ได้"
"กว่าจะนัดสวิงกิ้งวงใหญ่ขนาดนี้ได้ใช้เวลาเป็นเดือนๆ พอถึงเวลาจริงกูได้เยไปไม่กี่คนเอง" เสียงบ่นค่อยๆ ดังขึ้นเรื่อยๆ เมื่อทั้งหมดก้าวขึ้นมาถึงภายในห้องโดยสาร
ทั้งสี่คนยืนนิ่งงันแบบเดียวกับตอนวารีขึ้นรถมาครั้งแรก สายตาของทั้งสี่มองมาที่กลุ่มของผู้หญิง ก่อนที่จะมีคนหนึ่งเดินมานั่งลงที่เบาะด้านหลังวารีและข้าวหอม แล้วชายอีกคนเดินตามมานั่ง ส่วนอีกสองคนนั้นเลือกเบาะนั่งข้างวารี
"นี่... สองคนนั้นเขามองนมเธอใหญ่เลย" มีเสียงกระซิบดังขึ้นที่ข้างหู วารีเหลือบมองคนข้างตัวก็เห็นว่าข้างสวยมองไปยังเบาะนั่งฝั่งข้างจึงมองตามไป
มีสายตาสองคู่กำลังจับจ้องมาทางเธอด้วยความหื่นกระหาย ท่อนเอ็นที่ไร้สิ่งปิดบังแข็งตั้งล่อสายตา วารีสบตากับคนทั้งคู่ก่อนจะมองไล่ลงไปจับจ้องที่ท่อนลำแข็งโด่ มีความรู้สึกร้อนรุ่มเกิดขึ้นในอกของวารี จนเธออยากจะปลดผ้าขนหนูที่ห่อหุ้มกายออกเพื่อใช้ไอเย็นจากเครื่องปรับอากาศภายในรถบัสดับความร้อน
ในขณะที่วารีกำลังจะปลดเปลื้องผ้าขนหนู ข้าวสวยที่นั่งอยู่ข้างก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้แล้วพูด
"เอาเลยวารี เดี๋ยวฉันโชว์ด้วย" มือของข้าวสวยจับอยู่ที่ซิปเสื้อกลางหน้าอก เธอทำท่าเตรียมพร้อมจะรูดลงได้ทุกเมื่อ
"เอาสิ..." วารีตอบเสียงแผ่ว
เธอจ้องตาชายทั้งสองสลับกันไปมา ก่อนจะค่อยๆ ปลดปมผ้าขนหนูบนเนินอกออกช้าๆ ในขณะเดียวกันก็มีเสียงรูดซิปดังขึ้นข้างหูเธอ
"สวัสดีผู้เข้าร่วมค่ายทุกท่าน" ทั้งวารีและข้าวสวย รวมถึงชายอีกสองคน ถึงกับสะดุ้งโหยงเพราะอยู่ๆ ก็มีเสียงพูดอู้อี้ดังออกมาจากลำโพงด้านบน
"รถบัสคนนี้จะพาทุกท่านไปยังค่ายสัมพันธ์สวาทของเรา ที่นั่นทุกท่านจะพบกับความสนุกและตื่นเต้นในแบบที่หาจากค่ายอื่นไม่ได้"
เกิดความเงียบขึ้นในห้องโดยสารอีกครั้ง เมื่อทุกคนหยุดสิ่งที่กำลังคุยหรือทำ เพื่อตั้งใจฟังเสียงพูดจากลำโพง
"เนื่องด้วยสถานที่จัดค่ายนั้นถูกเก็บเป็นความลับ ทางเราจำเป็นต้องปิดทึบกระจกหน้าต่างและประตูทุกบานบนรถบัสคันนี้" เมื่อสิ้นเสียงพูด ม่านพลาสติกสีทึบถูกดึงออกมาปิดกั้นระหว่างห้องโดยสารและส่วนคนขับ
กระจกหน้าต่างที่เคยใสกลับกลายเป็นสีดำทึบในชั่วพริบตา นั่นทำให้ภายในรถนั้นมืดสนิท เกิดเสียงพูดดังขึ้นเพราะทุกคนต่างตกใจกับสถานการณ์ที่คาดไม่ถึงนี้
"วารียังอยู่หรือเปล่า?!" เสียงตื่นตระหนกของข้าวสวยดังขึ้น เธอพยายามคลำหาที่ข้างตัวเพื่อหาเพื่อนใหม่ที่เธอเพิ่งเจอ
"อยู่ๆ เราอยู่นี่" วารีพยายามคุมสติ เธอพูดตอบข้าวสวยแล้วเอื้อมมือจนสุดแขนเพื่อนคลำหาสวิตช์หลอดไฟเหนือศีรษะ
"ขอให้ทุกท่านผ่อนคลายตลอดการเดินทาง" เสียงพูดจากลำโพงดังขึ้นอีกครั้งก่อนจะเงียบหายไป
แล้วในตอนนั้นทุกคนบนรถก็รู้สึกถึงการเคลื่อนไหว พวกเขารู้ทันทีว่าตอนนี้รถบัสคันนี้กำลังจะแล่นออกจากลานจอดเพื่อไปยังปลายทาง
วารีพยายามคลำหาสวิตช์ไฟอยู่พักหนึ่ง ในที่สุดเธอก็สามารถเปิดไฟได้สำเร็จ
เมื่อไฟเหนือศีรษะเธอติดขึ้น ก็แผ่ความสว่างออกมาเพียงเล็กน้อย แต่ก็พอให้เธอมองเห็นสวิตช์ไฟของเบาะด้านหน้าและด้านหลัง เธอจึงตัดสินใจเอื้อมมือเปิดไฟทั้งสองดวงหวังให้ภายในรถสว่างขึ้น
"ขอบคุณนะคะ" มีเสียงกล่าวของคุณดังขึ้นจากหญิงสาวที่เบาะหน้า วารีตอบรับแล้วหันไปคุยกับข้าวสวย ในขณะที่เบาะนั่งคู่อื่นๆ เริ่มเอื้อมมือเปิดไฟด้วยตัวเอง
"เราเริ่มกลัวแล้วอะ" ข้าวสวยเอ่ยเสียงเบาหวิว
"ใจเย็นๆ ถึงวิธีของค่ายจะดูเถื่อนๆ แต่เครดิตเรื่องความปลอดภัยดีมากเลย ไม่ต้องกลัวหรอก" วารีพูดปลอบด้วยข้อมูลที่เธอเคยนั่งหาจนถึงเช้า
เมื่อในรถเริ่มมีแสงขึ้นมาแม้จะไม่สว่างมากนัก แต่นั่นก็ทำให้บรรยากาศในรถดีขึ้น ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะผู้เข้าร่วมโดยส่วนใหญ่นั้นมั่นใจในชื่อเสียงของค่ายนี้ จึงไม่รู้สึกตื่นกลัวหรือกังวลอะไรนัก
"สวัสดีครับ" มีเสียงทักทายดังขึ้นที่ข้างเบาะนั่งของวารี เธอหันกลับไปมองภายใต้แสงสลัวก็พบกับท่อนลำแข็งตั้งที่กำลังชี้หน้าเธออยู่
"..." วารีถึงกับพูดไม่ออก ยอมรับตามตรงว่าเธอรู้สึกตกใจไม่น้อย
วารีค่อยๆ เงยหน้าขึ้นไปมองใบหน้าเจ้าของลำท่อน ก็พบว่าเป็นหนึ่งในชายเบาะนั่งข้างๆ ที่จ้องมองหน้าอกเธอก่อนหน้า
"สวัสดีค่ะ..."
"ณดลครับ" ชายหนุ่มร่างเปลือยแนะนำตัว
"วารีค่ะ ส่วนนี่..." วารีผายมือไปทางข้าวสวย ซึ่งตอนนี้ดูจะหายกลัวเป็นปลิดทิ้ง
"ข้าวสวยจ้า"
"วารีกับข้าวสวย... ชื่อน่ากินทั้งคู่เลยนะ" ชายหนุ่มที่ชื่อณดลเอ่ยเสียงกดต่ำ
คำพูดสองแง่สองง่ามของเขาทำให้สองสาวที่ได้ฟังยกยิ้มกริ่ม ก่อนจะหันหน้ามองกันอย่างเข้าใจ ก่อนจะเป็นข้าวสวยที่พูดขึ้น
"ไม่ใช่แค่น่ากิน อร่อยด้วยนะ"
"งั้นขอผมชิมหน่อยได้หรือเปล่า?" ณดลพูดสวนขึ้นแทบจะทันที
แม้แสงในห้องโดยสารจะสลัว แต่วารีสาบานได้ว่าเธอมองเห็นประกายในตาของเขาอย่างชัดเจน ก่อนมันดับลงเมื่อเขาได้ยินคำตอบของข้าวสวย
"ยัง ยังไม่ให้ชิม" ข้าวสวยพูดพร้อมรอยยิ้มกริ่ม เมื่อเธอเห็นสีหน้าที่เจื่อนลดอย่างชัดเจนของอีกคน เธอจึงพูดต่อ
"แต่ให้ดูได้" เสียงรูดซิปดังขึ้น ก่อนหน้าอกสองเต้าของข้าวหอมจะเด้งออกมาจากการรัดกุมของเกาะอกหนัง
ณดลจ้องมองเนินอกสีน้ำผึ้งขนาดดูเหมาะมือด้วยสายตาหื่นกระหาย ก่อนที่เขาจะโดนเต้าเต่งอีกคู่เรียกความสนใจไป
หลังจากข้าวหอมรูดซิปเกาะอกลงจนสุดก็ใช้ศอกกระทุ้งแขนวารี เธอเข้าใจทันทีว่าอีกคนต้องการให้เธอทำอะไร
วารีไม่รอช้าใช้มือดึงปมผ้าขนหนูออกช้าๆ ผ้าขนหนูผืนบางร่วงหล่นลงไปกองอยู่บนตัก ในขณะที่เต้าสองอวบใหญ่ของเธอออกมาโชว์ตัว
"...จะไม่ให้ผมลองชิมจริงๆ เหรอ?" ณดลถามขึ้น
ความปวดหนึบที่ท่อนลำทำให้ลึกๆ ในใจเขาอยากกระโจนสองสาวตรงหน้าให้รู้แล้วรู้รอด
"อืม...เธอว่าไงวารี?" ข้าวสวยทำท่าคิดก่อนจะหันถามคนที่นั่งเปลือยอกอยู่ข้างๆ
วารีทำท่าคิดบ้าง เธอมองไปที่แก่นกายแข็งโด่ซึ่งอยู่ห่างจากใบหน้าเธอไปไม่กี่นิ้ว เกิดความรู้สึกเสียวซ่านในท้อง ทำให้เธอรู้ว่าตัวเองเริ่มเกิดอารมณ์กำหนัดขึ้นมาเช่นกัน
ใจหนึ่งก็อยากพุ่งเข้าไปเลียกินท่อนลำที่ดูน่าอร่อย อีกใจก็อยากอ้าขารับท่อนกายนั้นเอามา แต่อีกใจก็อยากจะอดเปรี้ยวไว้กินหวาน อยากให้ถึงค่ายก่อนค่อยเริ่มสานต่อ
"เอาไว้เดี๋ยวค่อยชิมดีกว่า ของอร่อยกินเร็วมันจะไม่เข้าถึงรสชาติเอา" วารีตอบด้วยน้ำเสียงเย้ายวน
ณดลก้มหน้ามองเธออย่างเสียดาย ก่อนที่เขาจะพยักหน้าช้าๆ ก่อนจะโน้มตัวลงมาหาหญิงสาวทั้งสอง
"ผมกินดุนะ โดยเฉพาะกับของอร่อยที่ต้องอดทนรอ..." ณดลกระซิบเสียงต่ำ เขายกยิ้มร้ายก่อนจะเดินกลับไปนั่งที่เบาะของตัวเอง ทิ้งให้สองสาวนั่งหน้าร้อนผ่าวอยู่ที่เดิม
"เราว่า… เราน่าจะเข้ากันได้ดีเลยนะ" อยู่ๆ ข้าวสวยก็พูดขึ้นพร้อมรอยยิ้มกว้างบนใบหน้า
"เรานี่...หมายถึง..." วารีลากเสียงเป็นเชิงถาม
"เรากับวารีไง"
"อ๋อ แน่นอน" วารีตอบกลับด้วยรอยยิ้ม ถึงแม้จะเพิ่งรู้จักกันแต่ความเป็นกันเอง เป็นมิตรและช่างพูดช่างคุยของข้าวสวยทำให้เธอรู้สึกสนิทกันเร็วขึ้นได้ไม่ยาก
"ว่าแต่... ทำไมหัวนมเธอสีสวยจัง" ข้าวสวยพูดพลางใช้นิ้วชี้ที่ยอดอกสีน้ำตาลอ่อนอมชมพูของวารี
"ไม่รู้เหมือนกันนะ ตั้งแต่เกิดมามันก็สีนี้มาตลอด" วารีตอบ เธอเหลือบมองยอดสีน้ำตาลเข้มของอีกคนแล้วพูด
"ของเธอก็สีสวย" ข้าวสวยได้ฟังก็ยิ้มกว้าง
"ขอบคุณนะ"
แล้วทั้งสองคนก็นั่งเปลือยอกพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันในเรื่องต่างๆ ซึ่งส่วนมากก็หนีไม่พ้นเรื่องใต้สะดือและเรื่องค่ายที่พวกเธอกำลังเดินทางไป
(โปรดติดตามตอนต่อไป)