[BL] ชีวิตใหม่ในร่างเดิม - THREE ความจริง โดย ชาเขียวนมกลิ่นมะลิ @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

รัก,ดราม่า,ชาย-ชาย,แฟนตาซี,ข้ามเวลา

แค่ได้ย้อนเวลากลับมาเจอทุกคนแค่นี้วาฬก็ดีใจมากพอแล้ว แต่กับคนบางคนวาฬขอไม่เจอเลยจะดีกว่าครับ เพราะคน ๆ นั้นเนี่ยแหละที่ทำให้ชีวิตวาฬต้องมาเจอเรื่องอะไรแบบนี้ (mpreg)

ผู้แต่ง

ชาเขียวนมกลิ่นมะลิ

เรื่องย่อ

[BL] ชีวิตใหม่ในร่างเดิม-ZERO จุดเริ่มต้น,[BL] ชีวิตใหม่ในร่างเดิม-ONE เริ่มใหม่,[BL] ชีวิตใหม่ในร่างเดิม-TWO เริ่มใหม่ 2,[BL] ชีวิตใหม่ในร่างเดิม-THREE ความจริง,[BL] ชีวิตใหม่ในร่างเดิม-FOUR คิดถึง,[BL] ชีวิตใหม่ในร่างเดิม-FIVE เซอร์ไพรส์,[BL] ชีวิตใหม่ในร่างเดิม-SIX วางแผน

THREE

ชื่อ นามสกุล สถานที่ในเรื่องนี้ไม่ได้เป็นความจริงถูกแต่งเติมขึ้นมาตามจินตนาการและเพื่อความบันเทิงของผู้แต่งเพียงเท่านั้น

โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

“งั้นวาฬช่วยเล่าให้พี่ฟังหน่อยได้มั้ย ว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้น ทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้” อนาวิลแอบลังเลว่าจะเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้พี่ชายฟังดีหรือไม่ เพราะมันยังไม่เกิดขึ้นตอนนี้ จะให้พี่ชายมาโกรธแค้นไปกับเขาด้วยก็คงไม่ดี

“เล่ามาเถอะครับแล้วพี่จะเป็นคนตัดสินใจเองว่าพี่จะจัดการตัวเองยังไงต่อ” อนาวิลเล่าความจริงเรื่องวันนั้นให้พี่ชายฟังว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้นไปบ้าง

วันนั้นเป็นวันที่เขารู้ว่าสามีนอกใจ ซึ่งคนที่มามีแอบไปมีอะไรด้วยก็เป็นหญิงสาวที่เขาเคยมีความสัมพันธ์กันในบริษัทและมีมานานแล้ว

คนที่มาบอกเขาเรื่องนี้ก็เป็นผู้ช่วยเลขาของกรภัคที่เป็นเข้ามาบอก เพราะไม่อาจทนเห็นเจ้านายแอบมีความสัมพันธ์กับคนอื่นที่ไม่ใช่ภรรยาไม่ได้

เมื่อรู้ว่าสามีกำลังนอกใจ อนาวิลบุกไปหาสามีถึงบริษัทและจะเอาเรื่องให้ถึงที่สุด แต่ไม่นึกว่าจะเห็นภาพบาดตาบาดใจของสามีและหญิงชู้ในห้องทำงานของสามี

วันนั้นอนาวิลใจเจ็บจนทนไม่ไหว ร้องไห้ออกมาอย่างหนักจนเป็นลมต้องหามเข้าโรงพยาบาล หลังจากฟื้นขึ้นมา อนาวิลก็เอาเรื่องกับสามีว่าทำไมถึงได้ทำกับเขา ทำกับลูกแบบนี้ได้ยังไง ยังพอมีจิตสำนึกบ้างหรือเปล่า

และเขาให้คำขาดกับสามีว่าถ้ามีเรื่องนี้อีกเป็นครั้งที่สอง เขายื่นฟ้องหย่ากับสามีแน่ แต่ไม่นึกเลยว่าครั้งที่สองจะมาเร็วต่อจากนั้นไม่นาน

ตลอดเวลาสามเดือนหลังจากเกิดเรื่อง อนาวิลจ้างนักสืบเอกชนให้ตามดูพฤติกรรมของสามี แค่ไม่นึกเลยว่าคนที่ค่อยส่งข่าวให้เขามาโดยตลอดจะเป็นคนหักหลังเขามาโดยตลอด

นั้นก็คือผู้ช่วยเลขา ซึ่งความใกล้ชิดที่สามีไม่อาจทนได้ ก็เหมือนกับน้ำตาลใกล้มด ใครจะอดได้ ไม่นึกเลยว่าคนใกล้ตัวที่ค่อยรายงานความเคลื่อนไหวของสามีจะกลายเป็นมือที่สามเสียเอง

“แค่ได้ย้อนเวลากลับมาเจอทุกคนแค่นี้วาฬก็ดีใจมากพอแล้ว แต่กับคนบางคนวาฬขอไม่เจอเลยจะดีกว่าครับ เพราะคน ๆ นั้นเนี่ยแหละที่ทำให้ชีวิตวาฬต้องมาเจอเรื่องอะไรแบบนี้” อนาวิลยิ้มบาง ๆ ให้พี่ชาย

“ถึงร้านแล้ว เราไปกินข้าวให้อร่อยแล้วไปหาป๊ากับแม่กัน” อชิรวิชญ์พอรู้ว่าน้องชายต้องเจอกับเรื่องอะไรมาบ้างก็รู้สึกสะเทือนใจ และเขาคงไม่ปล่อยให้น้องชายกลับไปเจอสถานการณ์แบบนั้นอีก

สองพี่น้องเดินเข้ามาในตัวร้านอาหารโปรด ก็เห็นลูกค้านั่งกันแทบเต็มทุกโต๊ะเลย พนักงานของร้านเลยเดินเข้ามาไปโต๊ะที่ว่างและเริ่มสั่งอาหาร

ระหว่างนั่งรออาหารมาเสริฟ์ที่โต๊ะ อนาวิลนั่งมองบรรยากาศภายในร้าน มันทำให้หวนนึกถึงวันแรกของชีวิตมหาวิทยาลัยที่ได้มาฉลองกับครอบครัวที่นี้ เนื่องในวันที่เข้าสอบเข้ามหาวิทยาลัยชื่อดังของประเทศได้ และเข้าในคณะที่อยากเข้า

เมื่อเรียนจบก็ยังมาฉลองกับอชิรวิชญ์กันที่นี้อีก ร้านนิรมลแห่งนี้เป็นเหมือนความทรงจำอันดีงามระหว่างเขาและครอบครัวได้เป็นอย่างดี ในอนาคตตอนที่เขามีน้องโลมา ลูกชายคนเดียวของเขา เขาก็มาบอกกับทุกคนว่าเขากำลังท้องอยู่ก็ร้านนี้เช่นกัน

ร้านนี้ค่อนข้างมีความหมายกับเขามาก แต่ต่อให้มาร้านนี้บ่อยแค่ไหน ก็ไม่เคยเจอเจ้าของร้านเสียที อยากจะพูดคุยเรื่องอาหารด้วยกันเป็นอย่างมาก เขาอยากคุยเพื่อเอาไปพัฒนาร้านอาหารของตัวเองบ้าง

“อ้าวพี่ฉลาม วันนี้มาฝากท้องที่นี้หรอครับ” เสียงทุ้มนุ่มเรียกสติของอนาวิลให้หันกับมาสนใจสิ่งรอบข้าง เมื่อเห็นว่ามีชายหนุ่มคนหนึ่งที่เดินเข้ามาพูดคุยกับพี่ชาย

“ใช่ วันนี้พี่พาน้องชายมาฉลองที่ได้ออกจากโรงพยาบาลน่ะ พี่ไม่นึกว่าจะเจอเรานะเนี่ย” อชิรวิชญ์ทักทายชายหนุ่มอย่างสนิทสนม จนตอนนี้ความคิดในหัวเริ่มสับสนไปหมด

“ผมลืมแนะนำตัวเลยครับ ผมชื่อฐานทัพ เป็นเจ้าของร้านนิรมลครับ” ไม่นึกเลยว่านี้เขาจะได้เจอกับเจ้าของร้านอาหารร้านโปรดเข้าวันนี้จนได้ อนาวิลรู้สึกตื่นเต้นเป็นพิเศษ เหมือนกับเขาได้เจอศิลปินที่เขาแอบปลื้มมาตั้งนาน

“ผมวาฬครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ” อนาวิลส่งยิ้มหวานอ่อน ๆ ส่งกลับไป แม้ในใจอยากจะพูดคุยกับอีกฝ่ายเรื่องรสชาติอาหารมากกว่านี้ก็ตาม

“ตอนนี้เรายุ่งอยู่หรือเปล่า” อชิรวิชญ์อ่านสายตาของน้องชายออกว่ากำลังคิดอะไรอยู่จึงถามอีกฝ่ายออกไป เพื่อหวังจะรั้งให้อีกฝ่ายอยู่คุยด้วยกันก่อน

“ก็พอได้ครับพี่ฉลาม พี่มีเรื่องอะไรอยากจะคุยกับผมหรือเปล่า” วีรวัดตอบกลับอีกฝ่ายอย่างใจเย็น ถึงแม้ว่าภายในร้านตอนนี้อัดแน่นไปด้วยลูกค้า แต่เขาอยากจะคุยกับลูกค้าประจำโต๊ะนี้เสียมากกว่า

“จะว่าอย่างนั้นก็ได้ แต่ไม่ใช่พี่หรอกที่อยากจะคุย น้องชายพี่ต่างหากที่อยากจะคุยกับเราน่ะ” พี่ชายเริ่มเปิดบทสนทนาก่อน อนาวิลเองก็ไม่อยากเสียโอกาสไปด้วย จึงรีบคว้ามันเอาไว้

“คือเราอยากคุยเรื่องรสชาติอาหารนิดหน่อย คือเราอยากจะปรับสูตรที่ร้านเราสักหน่อยน่ะ” เมื่อเห็นว่าคุยนานแน่ ๆ วีรวัดเลือกที่จะนั่งข้าง ๆ อนาวิลเพื่อคุยงานกันได้สะดวก เพราะดูแล้วอีกฝ่ายดูอยากได้ความคิดเห็นจากเขาเป็นอย่างมาก

หลังจากคุยได้ประมาณห้านาที อาหารที่สั่งเอาไว้ก็เริ่มทยอยเสริฟ์ ทั้งสองคนก็ยังคงคุยกันอย่างจริงจังอยู่ อชิรวิชญ์เห็นน้องชายเริ่มจริงจังกับเรื่องานก็เงียบไม่ได้พูดแทรกบทสนทนาระหว่างสองคนนั้น โดยที่นั่งทานอาหารโปรดไปเงียบ ๆ

“งั้นเดี๋ยววันไหนที่เราว่างตรงกัน เดี๋ยวไปคุยกันที่ร้านของวาฬเลยก็ได้ครับ ผมจะได้ดูเรื่องวาฬอยากได้ให้” วีรวัดปล่อยให้อนาวิลได้ทานข้าวไปบ้าง เพราะเจ้าตัวมั่วแน่สนใจเรื่องร้านอาหารของตัวเองจนแทบไม่ได้ตักอาหารทานเลยสักคำ

“ได้ครับ งั้นวาฬขอคอนแทคของคุณหน่อย” ทั้งสองคนต่างฝ่ายต่างแลกเบอร์ของกันและกันเพื่อติดต่อกันเรื่องงาน

“วันนี้อาหารอร่อยเหมือนเดิมเลยครับน้องทัพ” เป็นอชิรวิชญ์ที่เอ่ยชมอาหารมื้อนี้ ไม่ว่าจะสั่งกี่ครั้งรสชาติก็ยังคงเหมือนเดิม

“ขอบคุณครับ ถ้าวันไหนว่าง ๆ ก็มานั่งที่ร้านได้นะครับ ผมยินดีต้อนรับพี่เสมอ” พนักงานเดินมาพร้อมกับอาหารเซ็ตกลับบ้านมาให้ สองพี่น้องหันหน้ามองกันเขาทั้งสองคนยังไม่ได้สั่งอาหารกลับบ้านเลยนะ

“อันนี้เป็นของจากทางร้านครับ อันนี้เอาไปฝากคุณลุงกับคุณป้าครับ” วีรวัดรับถุงจากพนักงานว่างเอาไว้บนโต๊ะ ซึ่งในถุงกระดาษเป็นอาหารโปรดของพ่อกับแม่เขา

“ขอบคุณนะครับคุณทัพ ที่จริงไม่ต้องมาให้ก็ได้ เราว่าจะสั่งกลับบ้านไปให้ป๊ากับแม่อยู่แล้ว” อนาวิลนึกในใจหลังจากคุยเรื่องงานเสร็จ เขาจะสั่งอาหารกลับบ้านไปฝากพ่อกับแม่อยู่ แต่ไม่นึกว่าวีรวัดจะจัดการให้เรียบร้อยแล้ว

“ก็ไม่ต้องสั่งแล้วนี่ไงครับ เวลาคุณลุงคุณป้ามาที่ร้านท่านชอบสั่งสองเมนูนี้กลับบ้านครับ รับไปเถอะนะครับ” อชิรวิชญ์รับมาแทนและไม่ลืมที่เอ่ยขอบคุณอีกครั้ง

“แล้วก็ครั้งนี้ไม่ต้องจ่ายนะครับ ถือว่าผมเลี้ยงและทำความรู้จักกับวาฬด้วย” วีรวัดขอตัวไปดูความเรียบร้อยภายในร้านต่อ สองพี่น้องจะเอ่ยรั้งไว้แต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว

“เอาจริงหรือเนี่ย พี่ว่าจะมาเลี้ยงเรานะเนี่ย แต่กับโดนเลี้ยงกับแบบนี้รู้สึกไม่แฟร์เลย” อชิรวิชญ์ตัดพ้อนิดหน่อย ก่อนจะเก็บของลุกขึ้นเดินทางกลับบ้าน

ร้านอาหารนิรมลเป็นร้านอาหารไทยแบบครอบครัว ซึ่งสืบทอดกันมาหลายรุ่นแล้ว ถ้านับจากรุ่นของวีรวัดแล้วถือว่าเป็นรุ่นที่สามแล้ว ที่ทำร้านอาหารของครอบครัวต่อ

ฐานทัพ วีรวัด โสภณธวัช ทายาทรุ่นที่สามของร้านอาหารนิรมล อาหารไทยชื่อดังที่นักท่องเที่ยวต่างชาติต่างแวะเวียนเข้ามาทานอาหารที่นี้ ไม่ว่าจะเป็นทั้งรสชาติและบริการนั่นยอดเยี่ยมมาก

ชื่อของวีรวัดดังในฐานะเจ้าของร้านอาหารนิรมลและเจ้าของสถาบันสอนทำอาหารไทยอีกด้วย แถมยังได้ออกรายการแข่งทำอาหารที่มีชื่อเสียงของประเทศในฐานะกรรมการตัดสิน

ในวงการต่างรู้จักวีรวัดเป็นอย่างดี แม้ตอนนี้อายุจะปาเข้าเลขสามแล้ว แต่ก็ยังไร้วี่แววของเธอคนนั้นในใจของวีรวัดเลยสักนิด

แม้ใครต่อใครต่างพาไม่ว่าจะเป็นลูกชายและลูกสาวเข้ามาแนะนำให้วีรวัดได้รู้จัก เพื่อหวังว่าจะเข้ามาเป็นหนึ่งในครอบครัวของโสภณธวัชที่มีสาขาร้านอาหารเกือบทั่วประเทศภายใต้บริษัทในเครือของโสภณธวัช

วีรวัดเป็นหลานชายคนโตที่ได้รับช่วงต่อจากร้านอาหาร ส่วนลูกหลานคนอื่น ๆ รับช่วงต่อทำงานภายในบริษัทโสภณธวัช

วีรวัดมีน้องชายอีกสองคน ตอนนี้ไปเรียนอยู่ต่างประเทศกว่าจะกลับมาก็อีกตั้งปีหน้า วิธญาน้องชายฝาแฝดคนโตเรียนเกี่ยวกับอาหารฝรั่งเศส ส่วน วทัญญูน้องชายฝาแฝดคนน้องเรียนเกี่ยวกับการบริหารจัดการ

ไม่ได้เจอหน้าน้องชายก็ตั้งหลายปีก็แอบคิดถึงความแสบซนของทั้งคู่ไม่ได้ ไม่มีน้องชายฝาแฝดอยู่ด้วยก็แอบเหงาอยู่เล็ก ๆ ที่ไม่มีใครเถียงด้วย

ส่วนเรื่องของคนรักยิ่งไม่ต้องพูดถึง เพราตอนนี้เขาไม่ต้องให้ใครเข้ามาแทนที่คนในหัวใจเขาเสียมากกว่า อยู่ครองตัวเป็นโสดแบบนี้ก็สบายใจดี เขาจะไม่ต้องมาพะวงหน้าพะวงหลังเป็นห่วงคนอื่น ตอนนี้เลยทุมเทกับงานอย่างเดียว

ปล.ยังไม่ได้ตรวจคำผิด

Tag : #ชีวิตใหม่ในร่างเดิม

X (Twitter) : @SkySiKhram