เดลเรียกัดฟันกรอด โผล่มาที่ไหนไม่โผล่ ดันมาโผล่ยันสุดขอบกาแล็กซี่ หนทางกลับดาวหลักช่างมืดบอด! แถมยังต้องรับมือกับชนเผ่าเถื่อนที่วันๆมีแต่จะจ้องทับเขาอยู่ทุกวี่ทุกวัน
รัก,แฟนตาซี,ผจญภัย,ชาย-ชาย,ย้อนยุค,นายเอกเก่ง,ฮาเร็ม,พระเอกหื่น,พระเอกคลั่งรัก,ท้องได้,ไดโนเสาร์,ดึกดำบรรพ์,ทะลุมิติ,แฟนตาซี,ต่างโลก,นิยายวาย,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ซาฮันมองผู้มาใหม่ตาค้าง ดวงหน้าอันงดงามโดดเด่นเกินกว่าจะพรรณาออกเป็นคำพูด เรือนผมสีแปลกตาคลอเคลียข้างๆแก้มสีชมพูระเรื่อ นัยน์ตาสีน้ำเงินอมม่วงเปล่งประกายระยิบระยับราวกับเก็บดวงดาวบนท้องฟ้าเอาไว้ดวงตาคู่นั้น กลีบปากบางสีชมพูระเรื่อได้รูปยิ้มบางๆ แต่ทว่ากลับทำให้ใครหลายๆคนว้าวุ่นใจไม่น้อย
ชุดที่สวมอยู่บนร่างกายเองก็แตกต่างจากคนในเผ่าทั้งดูสะอาดและไม่เปิดเผยผิวส่วนใดของร่างกายเลยแม้แต่น้อย แถมกิริยาท่าทางเยือกเย็นไม่เหมือนตัวเมียตนอื่นทำเอาหัวใจของซาฮันเต้นแรงอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
เขาอยากครอบครองตัวเมียตนนี้!
...
ยูรีแสยะยิ้มร้าย "ท่านหัวหน้าเผ่าดูสิ ตัวเมียของชูไม่เคารพท่านเลยสักนิด ท่านต้องลงโทษให้เป็นตัวอย่างของคนในเผ่านะ"
เจ้าของนัยต์ตาคู่งามขยับดวงตาให้หันไปมองทางอื่น แถมยังเว้นระยะห่างจากกลุ่มตัวเมียหลายช่วงแขน เพียงมองด้วยตาเปล่าก็รู้แล้วว่าโฉมสะคราญผู้นี้รังเกียจตัวเมียที่ชื่อยูรีมากเพียงใด
"เฮอะ ตัวเมียที่ออกจากเผ่าไปแล้วเช่นเจ้ายังจะมีสิทธิ์มีเสียงในเผ่าอยู่หรือ หากหัวหน้าเผ่ายังลงโทษเราตามที่เจ้ากล่าวหา จะไม่กลายเป็นตัวตลกให้เผ่าอื่นหัวเราะเยาะหรอกหรือ ที่มีคนนอกเผ่ามาชี้นิ้วสั่งเสมือนหัวหน้าเผ่าเป็นคนของตน"
ทุกประโยคทุกคำล้วนตบเข้าที่ใบหน้าของยูรีจนด้านชา นางอ้าปากอยากจะเถียง แต่ทว่าเมื่อหันไปมองสีหน้าของหัวหน้าเผ่าที่บัดนี้มืดครึ้มไปทั้งแถบ ก็ได้แต่ก้มหน้าข่มความโกรธจนใบหน้าบิดเบี้ยว
เดลเรียแค่นเสียงในลำคออย่างนึกดูถูก ไม่ถึงว่าละครจะจบเร็วมากขนาดนี้ นี่ถ้าส่งผู้หญิงคนนี้ไปถียงสู้กับผู้หญิงโลกเขา คงโดนเล่นงานยับเยินกลับมาเป็นแน่
ดวงหน้างามหันใบหน้ามาเอ่ยกับหัวหน้าเผ่าด้วยน้ำเสียงที่ไม่ติดเย็นชาอย่างเมื่อครู่
"ท่านหัวหน้าเผ่า ขออภัยที่เรามาช้า ก่อนหน้านี้ท่านให้พวกเราแยกย้ายกันกลับถ้ำ ด้วยความที่ถ้ำของเราอยู่ค่อนข้างไกลทำให้เราไม่ได้ยินที่ท่านเรียกรวมตัว "
เป็นเรื่องจริงที่เขาเคยสั่งสมาชิกให้กลับไปเก็บเสบียง แถมคู่ของอีกฝ่ายยังออกล่าอยู่ข้างนอกทำให้ตัวเมียตนนี้ต้องอยู่ตัวคนเดียว
"ข้าไม่ลงโทษเจ้าหรอก แต่ว่าเจ้าควรจะมีตัวผู้ค่อยช่วยอยู่ข้างๆเพิ่มอีกสักห้าตนนะ"
เจ้าของดวงหน้างามได้ยินผู้ปกครองเผ่ากล่าวเช่นนั้น รอยยิ้มบนใบหน้าก็ค่อยๆลดลง "หัวหน้าเผ่า เรามีชูเพียงแค่ตนเดียว เราไม่ต้องการหาตัวผู้ตนอื่นเพิ่ม หวังว่าท่านจะเข้าใจและปล่อยเราไป"
หากเขาพูดถึงขนาดนี้แล้วยังมีคนไม่เข้าใจ ก็อย่าหาว่าเขาลงมือโหดเหี้ยม!
สิ่งที่เดลเรียเกลียดที่สุดคือการถูกบังคับให้ทำในสิ่งที่ตนไม่ชอบ แล้วอีกอย่างหากชูกลับมาแล้วเห็นเขาอยู่กับตัวผู้ตัวอื่นคงไม่วายร้องไห้โฮพลางเอ่ยตัดเพ้อไปด้วยเป็นแน่
ตัวผู้ที่ยังไม่มีคู่ครองต่างพากันใจสลายความหวังที่จะเกี้ยวพาตัวเมียคนงามช่างริบหรี่
ซาฮันอ้าปากค้างอย่างไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน ตัวเมียโฉมงามผู้นี้พึ่งประกาศตัวว่าจะครองคู่กับตัวผู้ตัวเดียวตลอดชีวิตอย่างที่ไม่เคยมีตัวเมียตนไหนทำมาก่อน
ตัวผู้ตนนั้นต้องมีโชคปานใดกันถึงได้พบเจอกับตัวเมียที่แสนดีเช่นนี้?
หัวหน้ากลุ่มคาร์ซาโรดอนโทคิดหนัก ก่อนจะหันหน้าไปทางผู้ปกครองเผ่า "หัวหน้าเผ่า ข้าขอเสนอข้อแลกเปลี่ยนผลึกเค็มสิบห้ากระสอบทุกๆตลอดฤดูร้อนมาเยือน เพียงแค่ท่านมอบตัวเมียตนนี้ให้แก่ข้า ส่วนตัวเมียสามตนท่านก็นำกลับเข้าเผ่าไป ข้าจะนำผลึกเค็มมาเพิ่มให้อีกเก้ากระสอบ ท่านคิดว่าอย่างไร"
สมาชิกในเผ่าอ้าปากค้างตกตะลึงไปตามๆกัน ผลึกเค็มสิบห้ากระสอบทุกๆฤดูร้อนมาเยือนแลกกับตัวเมียเพียงแค่ตัวเดียว มองอย่างไรก็คุ้มค่ายิ่ง!
ผู้ปกครองเผ่าตาเป็นประกาย ตัวเมียหนึ่งตัวแลกกับผลึกเค็มทุกๆครั้งที่ฤดูร้อนมาเยือน แถมยังได้ตัวเมียสามตัวกลับมา ไม่มีสิ่งใดคุ้มค่าไปมากกว่านี้อีกแล้ว
"คู่ของชู คือเอ่อ...เจ้าทำเพื่อทุกคนในเผ่าได้หรือไม่"
เดลเรียหรี่ตาลง ร่างบางไม่คาดหวังสิ่งใดจากหัวหน้าเผ่าผู้นี้อยู่แล้ว แต่ไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะกล้ายกเขาให้กับกลุ่มคาร์ชาโรดอนโทได้อย่างง่ายดาย โดยไม่ถามความเห็นของเขาเลยสักนิด หากเป็นคนอื่นคงคิดว่านี่คือหน้าที่อันยิ่งใหญ่และทรงเกียรติ จนต้องยอมสละความสุขชั่วชีวิตของตนเองเพื่อให้คนอื่นมีความสุข คนผู้นั้นก็คงจะเสียสติไปแล้ว!
"ทำไมเราต้องทำเพื่อพวกเจ้าหรือ? ชูคือผู้ที่ช่วยเรา และพาเรามาที่นี่ ชูคือคู่ครองที่ดูแลเราไม่ใช่คนในเผ่า เรากล่าวผิดหรือไม่"
เดลเรียเอ่ยเสียงเข้มซึ่งเต็มเปี่ยมไปด้วยความกดดัน ความน่าเกรงขามของอดีตหัวหน้าหน่วยในสนามรบถูกดึงออกมาใช้อีกครั้ง
"แต่เจ้ามีชูเป็นคู่ครองเพียงแค่ตนเดียว ใครจะรู้ว่าเขาจะกลับมาหรือไม่ สู่เจ้าไปกลับคนเผ่าคาร์ซาโรดอนโทไม่ดีกว่าหรือ พวกเขาจะดูแลเจ้าเป็นอย่างดี ข้าขอให้ตำแหน่งหัวหน้าเผ่าเป็นประกัน"
ใบหน้างามโกรธขึ้งฉาบไปด้วยแรงโทสะ "ชูให้สัญญากับเราแล้วว่าเขาจะกลับมา ส่วนเราจะรอเขาอยู่ที่นี้รอต้อนรับเขากลับบ้าน! "
หัวหน้าเผ่าเคาะไม้เท้าลงกับพื้นด้วยแรงโทสะเช่นกัน "ไม่ต้องรอ ตัวเมียที่มีตัวผู้เพียงตัวเดียวและไม่มีตัวผู้ตัวอื่นค่อยปกป้องเฉกเช่นเจ้า แลกเปลี่ยนกับผลึกเค็มก็ถือว่าคุ้มค่าแล้ว พวกเจ้ามาจับตัวไป"
ซาฮันพยักหน้าส่งสัญญาณให้คนในเผ่าไปพาตัวเดลเรียมา ทว่าในชั่วพริบตาที่เขาได้เผลอสบตาเข้ากับดวงตามืดครึ้มคู่งามคู่นั้น แผ่นหลังของเขาพลันหลั่งเหงื่อเย็นโดยไม่รู้ตัว
"ท่านกำลังบังคับเรา"
เรือนร่างบอบบางยืนจ้องเขม่นหน้าผู้ปกครองเผ่า ความน่าเกรงขามและความกระหายเลือดแผ่ออกมาจากร่าง จนหัวหน้าเผ่าเผลอก้าวถอยหลังไปสองสามก้าว
ตัวเมียสามคนก่อนหน้านี้ถูกปล่อยกลับเข้าเผ่าอย่างมึนงง ยูรีมองตัวผู้จากเผ่าอื่นก้าวเข้าไปจับตัวคู่ครองของชูด้วยแววตายินดีในคราวเคราะห์ของผู้อื่น
เดลเรียมองตัวผู้รูปร่างสูงใหญ่กว่าตนด้วยแววตาเรียบนิ่ง ในเมื่อผู้คนที่นี้ไม่ต้อนรับ เขาก็จะเป็นฝ่ายจากไปเอง คนอื่นไม่มีสิทธิ์ใดๆตัดสินใจแทนเขาได้ทั้งสิ้น
ในจังหวะที่อีกฝ่ายเอื้อมมือหมายจะจับตัวเขานั้น เดลเรียฉวยโอกาสตวัดขาเตะไปที่ปลายคางโดยที่อีกฝ่ายยังไม่มีโอกาสได้ยกมือขึ้นมาป้องกันเลยแม้แต่น้อย
เสียงร่างกายขนาดใหญ่ของตัวผู้ตัวหนึ่งล้มลงแทบปลายเท้าของตัวเมียอย่างไม่น่าเชื่อ
เหตุการณ์เกิดขึ้นไวมาก จนไม่อาจตั้งรับได้ทัน
บุรุษผมเงินมองตัวเมียตรงหน้าด้วยแววตาระยิบระยับ ความต้องการครอบครองโฉมงามตรงหน้ายิ่งเพิ่มขึ้นอีกเป็นเท่าทวี
ตัวเมียมีนิสัยชอบตัวผู้ที่แข็งแกร่งและตัวผู้เองก็ยกย่องตัวตนที่แข็งแกร่งเช่นกัน แต่ไม่เคยมีตัวเมียตนใดล้มตัวผู้ได้ภายในพริบตาเช่นนี้
หากเขาเอาชนะร่างบางเบื้องหน้านี้ได้ บุตรที่เกิดมาจากตัวเมียผู้นี้ต้องแข็งแกร่งมากกว่าเผ่าอื่นเป็นแน่แท้
...
ตัวผู้อีกตัวถูกส่งออกมาจับตัวเขาครั้ง ในโลกใบนี้ไดโนเสาร์ล้วนยังไม่รู้จักทักษะกระบวนท่าต่อสู้ พวกเขาจะวัดกันที่กำลังและความอึกเป็นหลัก ทำให้มีช่องโหวเต็มไปหมด
ด้วยรูปร่างเพียวบางทำให้เดลเรียกระโดดเตะเข้าที่ศีรษะของอีกฝ่ายได้อย่างง่ายดาย
สมาชิกในเผ่าต่างมองมาที่คู่ครองของชูด้วยแววตาตะลึงระคนเสียดาย หากรู้ว่าตัวเมียผู้นี้มีความสามารถเช่นนี้ คงจะไม่กล้าส่งอีกฝ่ายให้กับเผ่าอื่นเด็ดขาด
"ข ข้าไม่รู้ว่าตัวเมียของชูจะเก่งเช่นนี้ ไม่ใช่ความผิดของข้า!" หัวหน้าเผ่าผลักความผิดไปที่เดลเรียอย่างหน้าไม่อาย
เดลเรียตัดสินใจอย่างเด็ดขาดว่าจะสู้จนกว่าชูจะกลับมา จากนั้นจะพาชูออกไปจากเผ่าบ้าๆนี้!
"เราจำเป็นจะต้องบอกเจ้าด้วยรึ เราอยากทำอะไรก้จะต้องรายงานเจ้าตลอดรึ เจ้าเป็นบิดามารดาของข้ารึที่เราจะต้องทำตามคำสั่ง น่าขัน"
เดลเรียล้มตัวผู้ตัวแล้วตัวเล่า จนซาฮันไม่อาจอยู่เฉยได้อีก
"คิดจะทำให้เราออกกำลังลงเหรอ ไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกนะ"
ซาฮันจ้องมองตัวเมียตรงหน้าอย่างถูกใจ แววตาที่หวั่นเกรงสิ่งใดแม้สิ่งที่อยู่ตรงหน้าจะมีรูปร่างที่ใหญ่กว่าตัวเองก็ตาม
"ข้าจะไม่ต่อสู้กันในร่างนี้"
เดลเรียแสดงสีหน้าฉงนก่อนจะเข้าใจในสิ่งที่อีกฝ่ายเอ่ยทันทีในเวลาต่อมา
คนตรงหน้าไม่คิดจะต่อสู้กันในร่างมนุษย์แต่กำลังจะใช้ร่างที่แท้จริงมาสู้แทน!
รูปร่างของมนุษย์ถูกแทนที่ด้วยร่างไดโนเสาร์สายพันธ์นักล่า ผิวสีเงินเป็นประกายระยิบระยับยามต้องแสงเหมือนกับเส้นผมของเขาในร่างมนุษย์ไม่มีผิดเพี้ยน
เดลเรียถอยห่างออกมาตั้งหลัก สายตาคู่งามสอดส่องการก้าวเท้าและความรวดเร็วในเคลื่อนไหวอย่างไม่ละสายตา
ปลายเล็บทั้งสิบนิ้วของเดลเรียถูกปรับให้ยาวขึ้นและคมขึ้นอีกเล็กน้อย เผ่ามีปีกของขึ้นชื่อในเรื่องความว่องไว หากอยากให้ศัตรูสิ้นชีพความเร็วเป็นสิ่งแรกที่ต้องมี
ร่างบอบบางกระโดดสูงขึ้นไปบนตัวของไดโนเสาร์ร่างยัก ก่อนจะใช้กรงเล็บข่วนให้เกิดแผลฉกรรจ์อย่างรวดเร็ว
ซาฮันสะบัดตัวอย่างรุนแรงด้วยความเจ็บ มันไม่นึกมาก่อนเลยว่าตัวเมียเช่นนี้จะทำให้มันในร่างที่แท้จริงเจ็บปวดได้
ไดโนเสาร์ร่างยักสะบัด เดลเรียจนร่วงลงมาจากตัวได้สำเร็จ ในจังหวะที่เดลเรียกำลังจะพลิกตัวปากกว้างของซาฮันก็ครอบลงมาจากข้างบน กักขังตัวเมียเอาไว้ได้สำเร็จ
เดลเรียที่ยังคงไม่สิ้นฤทธิ์แม้กลางตัวจะอยู่ในปากของไดโนเสาร์ก็ตาม เล็บคมจิกลงไปบริเวณปากจนอีกฝ่ายได้เลือด
ซาฮันข่มความเจ็บปวดก่อนจะสะบัดร่างของเดลเรียไปมา
เรียวแขนของเดลเรียห้อยลงตามแรงโน้นถ่วงอย่างอ่อนแรง ความมึนงงจากการถูกสะบัดทำให้เนื้อตัวอ่อนเปลี้ยไร้เรี่ยวแรง
ช่วงขณะที่เข้าถูกสะบัดลงมาขาของเดลเรียดันพลิกอย่างไม่คาดฝัน ทำให้การเคลื่อนไหวหยุดชะงัก แม้จะชะงักเพียงเสี้ยววิ แต่หากอีกฝ่ายต้องการจะฆ่าเขาจริง เขาคงตายไปนานแล้ว
"ข้าชนะเจ้าแล้ว ต่อจากนี้ไปเจ้าต้องเป็นคู่ของข้า"
ใบหน้าของเดลเรียซีดเผือดไร้สีเลือดเพราะความมึนงง แต่ทว่าร่างบางก็ยังไม่ยอมแพ้
"ม ไม่ เราจะรอชู..รอชู!!"
เรียวนิ้วคมตวัดสร้างรอยแผลตรงหัวไหล่เพื่อเรียกสติ ก่อนจะเริ่มตวัดกรงเล็กอีกรอบ
"เจ้ามันดื้อด้าน!."
แรงกัดที่กดทับลง ทำให้ผิวขาวบางส่วนที่โผล่พ้นออกมานอกเสื้อผ้าถูกเขี้ยวคมกรีดจนได้เลือด
เป็นตายร้ายดีอย่างไรเดลเรียก็ไม่กรีดร้องหรือยอมแพ้เลยแม้แต่น้อย
ในขณะที่สติของเดลเรียเริ่มพร่าเลือนเพราะเสียเลือดเป็นจำนวนมาก ประสาทการได้ยินของเขาพลันเหมือนจะได้ยินเสียงย้ำเท้าหนักๆกำลังเคลื่อนที่มาทางนี้อย่างรวดเร็ว
มันไม่ใช่เสียงย้ำเท้าของเผ่าคาร์ชาโรดอนโทเลยแม้แต่น้อย
แต่ในไม่ช้าร่างใหญ่ยักของซาฮันก็ถูกร่างของไดโนเสาร์สีดำเมี่ยมตัวหนึ่งกระแทกเข้ากลางลำตัวอย่างแรง จนต้องปล่อยร่างตัวเมียที่คาบอยู่ในปากอย่างช่วยไม่ได้
ในชั่วเสี้ยววินาทีก่อนร่างจะล่วงกระแทกกับพื้น เดลเรียรีดแรงกายสุดท้ายใช้จังหวะพลิกร่างลงได้อย่างนุ่มนวลก่อนที่ร่างจะฟุบฮวบลงอย่างอ่อนแรง
ดวงตาคู่งามสะท้อนภาพไดโนเสาร์ยักตัวสีดำเมื่อม ตัวหนึ่งที่กำลังคำรามใส่ไดโนเสาร์สีเงินอย่างโกรธเกรี้ยว
"ชู..เหรอ"
ไดโนเสาร์ยักสีดำหันมามองตามเสียงเรียก ดวงตาสีแดงมองตัวเมียที่มันทะนุถนอมยิ่งกว่าสิ่งใด มีร่องรอยบาดเจ็บตามร่างกายใจของมันยิ่งเจ็บปวด
มันหันหน้าไปคำรามใส่ไดโนเสาร์สีเงินด้วยความต้องการที่จะสังหารอีกฝ่ายให้ดับสิ้น
"กล้ามายุ่งตัวเมียของข้า เตรียมใจตายไว้แล้วใช่หรือไม่!!"
แสดงสปอยล์
เกร็ดความรู้เพิ่มเติม
คาร์ชาโรดอนโทซอรัส
(Carcharodontosaurus)
เป็นหนึ่งในไดโนเสาร์กินเนื้อที่มีขนาดใหญ่โตและแข็งแรงที่สุดชนิดหนึ่ง มีขนาดโดยประมาณคือ 13.8 เมตร อาศัยอยู่ในทวีปแอฟริกาเหนือเมื่อประมาณ 93-100 ล้านปีก่อน ชื่อ คาชาโรดอน มาจากภาษากรีกมีความหมาย ขรุขระหรือ คม ซึ่งความหมายของชื่อคือ กิ้งก่าฟันฉลาม
Cr.dinosaur thailand
