"เธอท้องกับใคร ฉันถามว่าเธอท้องกับใคร"พิมพ์ได้ยินคำถามที่ออกมาจากปากปีเตอร์ก็นิ่งอึ้งไปไม่คิดเลยว่าเขาจะถามมันออกมา"ฉันไม่รู้"ตัดสินใจตอบไปอย่างนั้นเพื่อตัดปัญหาทุกอย่างที่จะตามมาทีหลัง
รัก,ดราม่า,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ไทย,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ไม่นานหลุยส์ก็ถอนริมฝีปากตัวเองออกอย่างจำใจแล้วเปลี่ยนเป็นช้อนอุ้มเธอขึ้นเดินตรงไปที่รถวางเธอลงบนเบาะแล้วขับรถตรงไปยังคอนโดของตัวเองทันที
หลังจากที่หลุยส์นำรถไปจอดใต้คอนโดก็รีบช้อนอุ้มโรสเข้าไปในลิฟต์ตรงไปยังชั้นที่ตัวเองอยู่ พอเปิดประตูเข้าไปในห้องหลุยส์ก็วางโรสลงบนเตียง แล้วเข้าไปในห้องน้ำหยิบผืนขนหนูผืนเล็กชุบน้ำพอหมาดๆ แล้วเดินกลับไปที่เตียงเพื่อเช็ดหน้าให้โรส แต่เขากลับเจอโรสถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกเหลือแต่ชุดชั้นในนั่งอยู่บนเตียง
"โรสอดทนหน่อยนะ ผมจะเช็ดหน้าให้คุณก่อน" ยื่นมือไปเช็ดหน้าให้โรส แต่โรสกลับปัดมือหลุยส์ออกแล้วขยับตัวเข้าไปใกล้หลุยส์แทน
"ช่วยฉันหน่อยนะ "ใช้แขนทั้งสองข้างคล้องคอหลุยส์ไว้
"คุณแน่ใจนะ ว่าจะไม่โกรธผมหลังจากที่ยาหมดฤทธิ์" ถามเพื่อความแน่ใจอีกที
"คุณจะถามอะไรนักหนาฉันทนไม่ไหวแล้วนะ" โรสยื่นหน้าเข้าไปหาหลุยส์ประกบจูบริมฝีปากของเขาทันที
หลุยส์จึงตอบสนองกลับด้วยการใช้ลิ้นซอกซอนเข้าไปในโพรงปากเธอ ทั้งคู่ต่างก็ใช้ลิ้นเกี่ยวตวัดพันกันไปมาอย่างเร้าร้อน พร้อมกับใช้มือถอดดึงชุดชั้นในของโรสออกจนหมด
จากนั้นก็จัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก แล้วลงไปทาบทับตัวโรสให้นอนราบลงไปบนเตียงนุ่ม พร้อมกับจูบไล้ตั้งแต่ใบหน้าสวยคมเลื่อนลงไปเรื่อยๆจนไปหยุดตรงช่องรัก หลุยส์จึงใช้ริมฝีปากบดขยี้ปมกระสันของเธอจนเกิดความเสียวซ่านบิดส่ายไปมาพร้อมรับแก่นกายของเขา
ไม่รอช้าหลุยส์พาแก่นกายของตัวเองเข้าไปในช่องรักของเธอทันที จนทั้งคู่หลอมรวมกลายเป็นหนึ่งเดียว หลุยส์จึงบรรเทิงบทรักอันเร้าร้อนให้ทันอารมณ์ของโรสที่มีมากกว่าเพราะฤทธิ์ยา โรสตอบสนองสัมผัสจากเขาอย่างเร้าร้อนจนทั้งคู่ไปถึงจุดสูงสุด แต่ยังไม่จบแค่นั้นโรสยังคงมีความต้องการอยู่ หลุยส์จึงตอบสนองความต้องการของเธอตลอดทั้งคืนจนกว่าฤทธิ์ยาจะหมดจนไปถึงจุดหมายปลายทางครั้งแล้วครั้งเล่า
เช้าวันต่อมา
โรสลืมตาตื่นขึ้นมองไปทั่วห้องที่ไม่คุ้นตา เธอเริ่มแปลกใจจึงลุกขึ้นนั่งแล้วก็ตกใจกับสภาพของตัวเองที่เปลือยเปล่า พยายามนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนแต่เธอกลับนึกมันไม่ออกเลย
"อ้าว โรสตื่นแล้วเหรอ จะทานอาหารเช้าหรือว่าจะอาบน้ำก่อนดี" หลุยส์ถามขึ้นหลังจากที่เดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับผ้าขนหนูพันเอวผืนเดียวเผยให้เห็นซิกแพคแน่นแข็งแรงของเขา
"นี้ฉันมาอยู่กับคุณได้ยังไงแล้วอย่าบอกนะว่าเรานอนด้วยกัน " ถามออกไปด้วยความตกใจที่เห็นหน้าหลุยส์
"ผมพาคุณมาเองแหละ แล้วเราก็นอนด้วยกันอย่างที่คุณต้องการยังไงล่ะ"ยิ้มมุมปากนั่งลงบนเตียงข้างโรส
โรสได้ยินอย่างนั้นก็เอาแต่เงียบขมวดคิ้วเข้าหากันเธอไม่อยากจะเชื่อหูของตัวเองว่าเธอเต็มใจนอนกับหลุยส์เอง มันต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ๆ
"ฉันไม่เชื่อหรอกว่าฉันจะเต็มใจนอนกับคุณ" เธอไม่มีทางนอนกับเขาหรอกนอกเสียจากเธอจะไม่มีสติมากพอ
"ก็นอนไปแล้วคุณเองนั้นแหละที่ขอให้ผมนอนด้วย ไม่ใช่แค่รอบเดียวนะหลายรอบเลยล่ะ" ส่งยิ้มให้โรสอย่างเป็นต่อ
"นี้คุณมันจะมากไปแล้วนะ บอกความจริงมามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่" ใช้กำปั้นทุบไปที่หน้าอกของหลุยส์แรงๆด้วยความโกรธ
"ก็ได้ผมจะบอกหยุดทุบสักทีผมเจ็บนะ" รวบมือทั้งสองข้างของโรสไว้แล้วจ้องตากัน
"ก็รีบบอกมาสิ"ก้มหน้าลงหลบสายตาหลุยส์ทันที
"คุณโดนผู้ชายคนหนึ่งวางยาปลุกเซ็กส์ในผับแล้วกำลังจะพาตัวคุณออกไปจากผับผมเห็นก็เลยเข้าไปช่วยคุณไว้ แล้วก็พาคุณมาที่นี้เพราะคุณเอ่ยปากเองว่าอยากให้ผมนอนด้วย ผมก็แค่ทำตามความต้องการของคุณก็เท่านั้นเอง" เล่าไปตามความจริง
"แต่ที่ฉันทำไปเพราะฤทธิ์ยา คุณก็ไม่ควรจะทำตามที่ฉันบอกก็ได้ คุณก็รู้ว่าฉันไม่มีสติไม่เป็นตัวของตัวเอง" จริงๆ เขาไม่ต้องทำตามที่เธอต้องการก็ได้ เธอไม่เข้าใจว่าเขาจะมามีความสัมพันธ์กับเธออีกทำไม
"ที่ผมทำลงไปทั้งหมดก็เพราะผมรักคุณยังไงล่ะ" ขยับตัวเข้าไปสวมกอดโรสไว้แน่น
"ฉันขอบคุณก็แล้วกัน ที่คุณช่วยฉันไว้ ปล่อยได้แล้วฉันจะกลับ" พยายามแกะมือหลุยส์ออกจากตัวเอง
"จะรีบกลับทำไมอยู่กับผมต่อนะที่รักของผม" หอมแก้มโรสทีหนึ่ง
"อย่าเลยค่ะฉันจะกลับ"เธอไม่อยากจะรื้อฟื้นความหลังอะไรกับเขาอีกแล้วเพราะไม่อยากจะเสียใจอีก
"ก็ได้ผมจะปล่อย ผมก็แค่อยากให้คุณรู้ไว้ว่าผมรักคุณคนเดียว" ยอมคลายอ้อมแขนออกจากตัวโรสแต่โดยดี
พอโรสเป็นอิสระก็รีบลงจากเตียงหยิบเก็บเสื้อผ้าที่กระจายอยู่บนพื้นห้องขึ้นมาแล้วตรงไปในห้องน้ำทันที
โรสหายเข้าไปในห้องน้ำหลุยส์ก็จัดการแต่งตัวเพื่อจะไปส่งโรสด้วยตัวเอง
โรสกำลังจะสวมใส่กางเกงชั้นในแต่ก็ตกใจที่ช่องรักของเธอมีคราบสีขาวๆ เปรอะเปื้อนเต็มไปหมดเธอจึงรีบล้างออกแล้วสวมใส่เสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว หวังอยู่ในใจลึกๆ ว่าจะไม่เป็นอย่างที่เธอคิด
"เมื่อคืนคุณได้ป้องกันไหม"โรสเดินออกมาจากห้องน้ำถามด้วยความกังวลใจ
"ไม่ทำไมล่ะ ไม่เห็นจะเป็นไรเลย" เขาตั้งใจที่จะไม่ป้องกันอยู่แล้ว
เพี๊ยะ! โรสเดินเข้าไปตบหน้าหลุยส์แรงๆ ทีหนึ่ง
"คุณตบหน้าผมทำไม" ยกมือขึ้นมาลูบหน้าของตัวเองเบาๆ
"คุณมันเห็นแก่ตัวที่สุด ถ้าฉันท้องขึ้นมาจะทำยังไง" จ้องหน้าหลุยส์ด้วยความโกรธ
"ถ้าคุณท้องก็ดีนะสิ เราจะได้แต่งงานกันยังไงล่ะ" ส่งยิ้มให้โรส
"ฉันไม่ทางแต่งงานกับคุณเด็ดขาด" เดินตรงไปที่ประตู
"เดี๋ยวก่อนโรสฟังผมก่อน ให้ผมไปส่งคุณนะ" เดินเข้าไปสวมกอดโรสทางด้านหลัง
"ปล่อยฉันกลับเองได้ แล้วไม่ต้องมายุ่งกับฉันอีกเรื่องเมื่อคืนให้ถือว่าไม่เคยเกิดขึ้นก็แล้วกัน " พูดไปน้ำตาคลอเบ้า
"ผมทำไม่ได้หรอก ผมรักคุณ ได้ยินไหมว่าผมรักคุณ โรสได้โปรดอย่าทำอย่างนี้เลยนะ คุณจะทรมานหัวใจผมไปถึงไหน" เขาเคยรักเธอยังไงตอนนี้เขาก็ยังรักเธอเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน
"ถ้าไม่อยากให้ฉันเกลียดคุณมากไปกว่านี้ ปล่อยฉันเถอะ" น้ำตาเอ่อไหลอาบแก้มทั้งสองข้าง
หลุยส์ได้ยินอย่างนั้นก็ยอมปล่อยทันที เพราะไม่อยากให้เธอโกรธเขามากไปกว่านี้ พอหลุยส์คลายอ้อมแขนออกโรสก็เดินตรงไปเปิดประตูแล้วเดินออกจากห้องไป โบกแท็กซี่แล้วตรงไปยังคาสิโนของปีเตอร์
"โธ่ โว้ย!" หลุยส์ใช้กำปั้นชกกำแพงห้องไปแรงๆ ทีหนึ่งด้วยความโกรธ เขาไม่รู้ว่าทำไมโรสถึงได้รังเกียจอะไรเขานักหนา เขาจะไม่มีทางยอมแพ้เด็ดขาด เขาจะต้องได้แต่งงานกับเธอสักวันหนึ่ง
เมื่อหลายปีก่อน
โรสกับปีเตอร์เดินเข้าในบ้านของหลุยส์เพื่อไปติวหนังสือกัน โรสเดินตามหาหลุยส์ไปทั่วบ้านแต่ไม่เจอเธอจึงเดินขึ้นไปบนห้องนอน ประตูไม่ได้ล็อคเธอจึงเปิดประตูเข้าไป ภาพที่เห็นตรงหน้าหลุยส์กำลังร่วมรักกับผู้หญิงคนหนึ่งอยู่บนเตียง โรสได้แต่ยืนนิ่งซ็อกกับสิ่งที่เห็นน้ำตาไหลค่อยๆ ไหลออกมาอาบแก้มทัังสองข้าง คนทั้งสองหันมาเห็นโรสพอดีจึงรีบแยกออกจากกัน
"โรสผมขอโทษ ฟังผมก่อนนะ" หลุยส์รีบลุกลงจากเตียงใส่เสื้อผ้าแล้วเดินเข้าไปหาโรสที่ยืนนิ่งอยู่
"มันเกิดอะไรขึ้น" ปีเตอร์เดินเข้ามาพอดี เห็นผู้หญิงนั่งอยู่บนเตียงก็พอจะเดาออก
"ปีเตอร์เรากลับกันเถอะ"พอได้สติโรสก็รีบวิ่งออกจากห้องไป
ปีเตอร์จึงรีบวิ่งตามหลังเธอไป จนโรสไปหยุดอยู่ตรงหน้าบ้านร้องไห้สะอึกสะอื้น ปีเตอร์จึงเดินเข้าไปตบบ่าโรสเบาๆ พอโรสเห็นว่าเป็นใครก็โผล่เข้ากอดทันที
"ฉันไม่คิดเลยว่าหลุยส์จะทำแบบนี้กับฉันได้ เขาก็รู้ว่าฉันรักเขาแค่ไหน" พูดเสียงปนเสียงสะอื้น
"ผมรู้" ปีเตอร์ลูบผมปลอบโรสเบาๆ เขารู้ว่าโรสกับหลุยส์รักกันมากเพราะทั้งคู่คบกันมาก่อนจะเข้ามหาลัยเสียอีก
"ปีเตอร์นายกล้าดียังไงมากอดแฟนฉัน" หลุยส์เดินเข้ากระชากปีเตอร์ออกมาจากโรส พร้อมกับชกเข้าไปที่หน้าของปีเตอร์
ผัวะ! ร่างของปีเตอร์ล้มลงไปกองกับพื้น
"หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ! "โรสเข้าไปขวางหน้าหลุยส์ไว้ไม่ให้เข้าไปทำร้ายปีเตอร์ซ้ำอีก
"ทำไมโรสต้องปกป้องมันด้วย" ถามออกไปด้วยความโกรธ
"เราเลิกกันเถอะ" โรสพูดออกไปทั้งน้ำตา
"ไม่ผมไม่เลิก โรสผมขอโทษ ผมสัญญาว่าจะไม่ทำอีกแล้ว เมื่อคืนผมดื่มหนักไปหน่อยก็เลยเผลอตัว"เดินเข้าไปจับมือโรสไว้แน่
"ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นฉันไม่อยากฟัง"ดึงมือออกจากมือของหลุยส์
"เพราะแกใช่ไหมปีเตอร์ โรสถึงบอกเลิกฉัน" หันไปมองหน้าปีเตอร์ด้วยความโกรธ
"เพราะตัวแกเองนั้นแหละ ไม่ต้องไปโทษใครหรอก" ปีเตอร์พูดไปตามความจริง
"ไปกันเถอะ โรสอยากกลับบ้านแล้ว" เดินนำหน้าปีเตอร์ออกไปจากบ้าน
หลุยส์ได้แต่มองหลังโรสกับปีเตอร์เดินออกไปจากบ้านของตัวเองเท่านั้น
หนึ่งเดือนต่อมาหลังจากที่เกิดเรื่องที่บ้านของหลุยส์ในวันนั้น โรสกับปีเตอร์ก็สนิทกันมากยิ่งขึ้น หลุยส์พยายามตามง้อขอคืนดีโรส แต่ถูกเธอปฏิเสธทุกครั้งไป ได้แค่แอบมองอยู่ห่างๆเท่านั้น ไม่นานปีเตอร์กับโรสก็เปิดตัวคบกันเป็นแฟน ยิ่งทำให้หลุยส์โกรธเกลียดปีเตอร์มากขึ้นกว่าเดิม
ปีเตอร์กับโรสกำลังนั่งทานไอศกรีมกันอยู่ในร้านแห่งหนึ่งอย่างมีความสุข หลุยส์ก็เดินเข้าไปหาทั้งคู่ จ้องหน้าปีเตอร์อย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ
"โรสผมขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม" มองหน้าโรสด้วยสายตาอ้อนวอน
"โรสว่าอย่าดีกว่าเรื่องของเรามันจบไปแล้ว อีกอย่างโรสก็กำลังคบกับปีเตอร์อยู่" หันไปมองหน้าปีเตอร์
หลุยส์หันไปมองหน้าปีเตอร์ด้วยความโกรธ แล้วเดินเข้าไปชกหน้าปีเตอร์จนเลือดกลบปาก
"ผัวะ !สำหรับเพื่อนทรยศอย่างแก" จ้องหน้าปีเตอร์ที่เลือดกลบปาก
โรสตกใจกับการกระทำของหลุยส์จึงรีบเดินเข้าขวางหน้าหลุยส์ไว้
เพี๊ยะ! โรสตบหน้าหลุยส์ไปแรงๆ หนึ่งที
"ออกไปให้พ้นหน้าเลยนะ แล้วไม่ต้องให้เห็นหน้าอีก" โรสตะโกนใส่หน้าหลุยส์ แล้วเดินเข้าไปหาปีเตอร์ จากนั้นโรสก็พาปีเตอร์เดินผ่านหน้าหลุยส์ออกจากร้านไป
ปีเตอร์ไปส่งโรสที่บ้านเธอจึงทำแผลที่ปากให้ปีเตอร์ด้วยการใช่น้ำแข็งประคบ
"เจ็บมากไหม เพราะโรสเองที่ทำให้หลุยส์โกรธเกลียดคุณได้ถึงขนาดนี้" จับผ้าห่อน้ำแข็งประคบปากให้ปีเตอร์เบาๆ
"อย่าโทษตัวเองเลย เพราะหลุยส์ต่างหากที่ไม่ยอมรับความจริง" เขารู้ว่าหลุยส์รักโรสมากแต่ก็ช่วยไม่ได้เพราะโรสเลือกเขาแล้ว
"มันก็จริงโรสหวังว่าสักวันหลุยส์จะเข้าใจและมีเหตุผลมากกว่านี้" ถึงเธอจะรักหลุยส์มากแค่ไหนแต่เธอยอมตัดใจเสียดีกว่าเพราะเธอไม่อยากจะเสียใจอีก
ไม่นานทั้งสามคนก็เรียนจบมหาลัยพร้อมกัน ปีเตอร์ไปส่งโรสและครอบครัวที่สนามบินเพื่อย้ายไปอยู่ที่ฝรั่งเศล ทั้งคู่กอดกันกลมถึงทั้งคู่จะคบกันเป็นแฟนได้ไม่นานแต่ปีเตอร์ก็รักโรสมากเพราะเขาแอบรักโรสมานานแล้ว
หลุยส์ได้แต่มองอยู่ห่างๆ ไม่กล้าเข้าไปหาโรสกลัวเธอจะโกรธเขามากไปกว่านี้ กำมือไว้แน่นคนที่กอดเธอควรจะเป็นเขามากกว่าไม่ใช่ปีเตอร์
ด้านพิมพ์กำลังนั่งมองหน้าปีเตอร์ที่หลับอยู่บนเตียงในห้องของเธอ จากนั้นก็ลุกลงจากเตียงเข้าไปในห้องน้ำเพื่อชำระร่างกาย พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จเธอก็เดินมาปลุกปีเตอร์ที่เตียง
"คุณค่ะ คุณตื่นได้แล้ว" ยื่นมือไปสะกิดแขนปีเตอร์ให้ตื่น
"เช้าแล้วเหรอ" ลืมตาตื่นพร้อมกับขยี้ตามองหน้าพิมพ์
"ค่ะ เช้าแล้ว ฉันว่าคุณรีบกลับห้องของตัวเองดีกว่าค่ะ" เธอไม่อยากให้ใครมาเห็น
ปีเตอร์รีบลุกขึ้นจากเตียงแล้วหยิบเสื้อผ้าของตัวเองขึ้นมาใส่ แล้วเดินออกจากห้องไป พอปีเตอร์ไปถึงห้องก็จัดการอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่ พิมพ์เดินเข้าไปในห้องพอดีเห็นปีเตอร์กำลังเดินออกมาจากห้องนอน เธอจึงรีบชงกาแฟไปวางบนโต๊ะให้เขาทันที
พอดื่มกาแฟเสร็จปีเตอร์ก็เดินตรงไปยังห้องโรส เคาะประตูอยู่นานพอสมควรกว่าโรสจะมาเปิดประตูให้เขา
"โรสคุณเป็นอะไรหรือเปล่า" ถามด้วยความเป็นห่วง
"เปล่าค่ะ พอดีโรสกำลังหลับอยู่ " ยกมือขึ้นมาปิดปากห่าว
"เมื่อคืนกลับดึกล่ะสิ ถึงได้ง่วงแบบนี้" พูดไปตามที่เห็น
"เพิ่งกลับมาตอนเช้านี้เองค่ะ พอดีโรสค้างบ้านเพื่อนดื่มหนักไปหน่อย" ใช้มือนวดขมับของตัวเอง
"ไม่น่าล่ะ คุณถึงได้ดูง่วงขนาดนี้ ผมไม่กวนแล้วดีกว่าคุณไปพักเถอะ" พูดจบแล้วก็เดินกลับห้องของตัวเอง
พอปีเตอร์เดินออกไปโรสก็ปิดประตูลงทันที แล้วไปทิ้งตัวลงนอนบนเตียงอย่างอ่อนล้าเพราะร่างกายของเธอระบมไปหมดจากการร่วมรักกับหลุยส์ ถ้าเธอไม่โดนวางยาไม่มีทางที่เธอจะนอนกับเขาอย่างแน่นอน
