เมื่อเธอลืมตาขึ้นอีกครั้ง กลับพบว่าตัวเองนอนอยู่บนพื้นหญ้า กลางทุ่งกว้าง ลมเย็นพัดกลิ่นดอกเหมยหอมอ่อนๆ เสื้อผ้าที่เธอสวมใส่กลายเป็นชุดฮั่นฝูสีอ่อน มีปักลายเมฆสีทอง

ลิขิตรักข้ามภพ - ตอนที่ 4 เงาลับแห่งราชสำนัก โดย วิสุทธิ์สุข @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

แฟนตาซี,ข้ามเวลา,ผจญภัย,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

ลิขิตรักข้ามภพ

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

แฟนตาซี,ข้ามเวลา,ผจญภัย

แท็คที่เกี่ยวข้อง

รายละเอียด

ลิขิตรักข้ามภพ โดย วิสุทธิ์สุข @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

เมื่อเธอลืมตาขึ้นอีกครั้ง กลับพบว่าตัวเองนอนอยู่บนพื้นหญ้า กลางทุ่งกว้าง ลมเย็นพัดกลิ่นดอกเหมยหอมอ่อนๆ เสื้อผ้าที่เธอสวมใส่กลายเป็นชุดฮั่นฝูสีอ่อน มีปักลายเมฆสีทอง

ผู้แต่ง

วิสุทธิ์สุข

เรื่องย่อ

สารบัญ

ลิขิตรักข้ามภพ-ตอนที่ 1 ข้ามผ่านกาลเวลา,ลิขิตรักข้ามภพ-ตอนที่ 2 เชลยหญิงจากแดนลึกลับ,ลิขิตรักข้ามภพ-ตอนที่ 3 องค์ชายผู้รู้ความลับ,ลิขิตรักข้ามภพ-ตอนที่ 4 เงาลับแห่งราชสำนัก,ลิขิตรักข้ามภพ-ตอนที่ 5 เสียงสะท้อนจากพันปีก่อน

เนื้อหา

ตอนที่ 4 เงาลับแห่งราชสำนัก

หลังการโจมตีถูกสกัดกั้น ค่ายสงบลงเพียงชั่วครู่ แต่ความตึงเครียดยังคงปกคลุมทั่วทุกมุม หลินถูกพาไปยังเต็นท์ส่วนตัวขององค์ชายเจิ้นอวี่ ท่ามกลางการคัดค้านจากเฟิงเยี่ยนหลงที่ไม่ไว้ใจเธอแม้แต่น้อย


ภายใน เต็นท์ประดับด้วยธูปหอมและผืนผ้าไหมสีขาว องค์ชายสี่นั่งนิ่งหลังโต๊ะไม้ เขาจ้องหลินด้วยสายตาที่ดูเหมือน…เคยรู้จักกันมาก่อน


“เจ้ารู้หรือไม่ ว่าทำไมเจ้าถึงมาอยู่ที่นี่?” เจิ้นอวี่ถามเสียงเบา แต่แฝงพลังบางอย่างที่ทำให้หัวใจหลินสั่นไหว


“ฉัน…ไม่รู้จริงๆ ฉันแค่…อยู่ในโลกของฉัน แล้วตื่นมาก็มาโผล่ที่นี่” หลินพยายามตั้งสติ


เจิ้นอวี่หยิบ จี้หยกรูปมังกรฟ้า ขึ้นมา แสงจากมันกระพริบเป็นจังหวะ “นี่…เคยเป็นของเจ้าในชาติก่อน เจ้าคือผู้ถือครอง วิญญาณมังกรฟ้า ที่เคยช่วยปกป้องแผ่นดินเมื่อพันปีก่อน แต่ถูกสาป…ให้ข้ามภพทุกครั้งที่แผ่นดินใกล้ล่มสลาย”


หลินอึ้ง “…ฉัน…เป็นใครกันแน่?”


“เจ้า…คือกุญแจของคำทำนาย” เขาพูดช้าๆ ก่อนโน้มตัวเข้าใกล้ “และถ้าเจ้าไม่ยอมจำอดีตของตัวเองให้ได้ก่อนวันจันทราสีเลือด…เลือดของคนหลายหมื่นจะท่วมแผ่นดิน”


ทันใดนั้น เสียงก้าวเท้าหนักๆ ดังขึ้น เฟิงเยี่ยนหลงเปิดผ้าม่านเข้ามาอย่างไม่เกรงใจ “องค์ชาย นางหญิงคนนี้อาจเป็นภัยต่อแผ่นดิน! ท่านแน่ใจหรือว่าจะเก็บนางไว้?”


เจิ้นอวี่เหลือบมองแม่ทัพเย็นชา “ถ้าเจ้ารู้ว่าเธอเป็นใคร…เจ้าคงไม่กล้าพูดแบบนี้”


สายตาของทั้งสองชายปะทะกันในความเงียบ ก่อนเจิ้นอวี่จะหันไปหาหลิน “จำไว้…เจ้าไม่สามารถเชื่อใจใครได้ แม้กระทั่งคนที่ช่วยชีวิตเจ้า”


คำเตือนนั้น…จะกลายเป็นจุดเริ่มต้นของความลับที่เกี่ยวข้องกับ การทรยศในราชสำนัก และอดีตชาติของหลินที่ถูกปกปิดมานานพันปี