มินตราเป็นเพียงนักศึกษาธรรมดาคนหนึ่ง เธอเติบโตมาในครอบครัวข้าราชการที่เรียบง่าย พ่อแม่ของเธอมีธุรกิจเล็กๆ ที่กำลังเติบโต น้องสาวคนเล็กกำลังเรียนมัธยมปลาย แม้ชีวิตครอบครัวจะไม่ได้ร่ำรวย แต่มินตราก็ไม่เคยขาดสิ่งที่จำเป็น เธอใช้ชีวิตเรียบง่ายในแบบของเธอเอง
วันหนึ่ง ชีวิตกลับเปลี่ยนไป เมื่อมินตราได้รับ "ระบบใช้เงิน" หลังจากช่วยเหลือเด็กชายคนหนึ่งจากอุบัติเหตุรถชน มันไม่ใช่แค่ระบบธรรมดา แต่เป็นระบบที่ตอบแทนการใช้จ่ายเงินของเธอด้วย "รางวัล" ที่เกินคาดเดา
แฟนตาซี,ชาย-หญิง,รัก,ครอบครัว,ไทย,ธุรกิจ,ระบบ,แฟนตาซี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
บ่ายวันหนึ่งที่ดูเหมือนจะเป็นวันที่แสนธรรมดาเหมือนกับวันอื่นๆ อากาศร้อนจัด แสงแดดจ้าแผดเผาลงมาบนถนนที่พลุกพล่าน มินตราเดินออกจากมหาวิทยาลัยหลังจากเรียนมาตลอดช่วงเช้า เสื้อนักศึกษาของเธอเปียกเหงื่อเล็กน้อยเพราะความร้อน หลังจากแยกย้ายกับเพื่อนและกำลังคิดว่าจะไปนั่งพักผ่อนที่ร้านกาแฟใกล้มหาวิทยาลัยก่อนกลับบ้าน
เธอก็ได้ยินเสียงหัวเราะของเด็กๆ ดังแว่วมาจากโรงเรียนอนุบาลใกล้ๆ มินตราหันไปมองเล็กน้อยและสังเกตเห็นเด็กเล็กๆ กลุ่มหนึ่งที่กำลังเล่นอยู่ใกล้ฟุตบาท ขณะเดียวกันถนนสายนี้ก็มีการจราจรที่พลุกพล่านด้วยรถยนต์และจักรยานยนต์ที่วิ่งสวนกันอย่างรวดเร็ว เสียงแตรรถดังขึ้นเป็นครั้งคราวจากการที่รถติดในช่วงเวลาบ่าย
ทันใดนั้น สายตาของเธอก็เห็นเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังวิ่งข้ามถนนโดยไม่สนใจดูสัญญาณไฟ เด็กน้อยไม่ได้สังเกตว่ามีรถเก๋งคันหนึ่งกำลังวิ่งมาด้วยความเร็วสูง มินตราตกใจและหัวใจแทบหยุดเต้นเมื่อเห็นเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้น
“ระวัง!” มินตราตะโกนออกมาโดยไม่ทันคิด ร่างกายของเธอเคลื่อนไหวเองก่อนที่สมองจะสั่งการ เธอวิ่งออกไปและคว้าตัวเด็กออกจากทางรถได้ทันเวลา
เสียงเบรกดังลั่น รถเก๋งคันนั้นหยุดกะทันหันจนยางขูดกับพื้นถนนส่งเสียงดังเอี๊ยด ผู้คนที่อยู่รอบๆ ต่างหันไปมองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทันที เสียงฮือฮาดังขึ้นเมื่อคนเริ่มมุงดูสิ่งที่เกิดขึ้น
มินตราหอบหายใจอย่างแรง เมื่อรู้ตัวอีกที เธอก็กำลังนั่งคุกเข่าบนพื้นถนน โดยมีเด็กชายตัวเล็กในอ้อมแขน เด็กน้อยตาเบิกกว้าง ร่างสั่นด้วยความกลัว แต่ปลอดภัยจากการชน เธอมองดูเขาอย่างโล่งใจ ก่อนจะปล่อยมือให้เด็กวิ่งไปหาผู้หญิงที่กำลังรีบวิ่งเข้ามาหาพวกเขา
แม้ร่างกายของเธอจะไม่ได้บาดเจ็บหนัก แต่หัวเข่าของเธอก็ถลอกเล็กน้อยจากการล้มลงระหว่างช่วยเหลือเด็ก มินตรารู้สึกปวดแปลบขึ้นเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจมากนัก
แม่ของเด็กคนนั้นก้มลงมารวบตัวลูกชายมากอด น้ำตาคลอเบ้าและขอบคุณมินตราเสียงสั่น
“ขอบคุณมากค่ะ! ถ้าไม่ได้คุณ ลูกของฉันคง…” เธอไม่สามารถพูดต่อได้ แต่ความรู้สึกขอบคุณชัดเจนผ่านทางน้ำเสียง
คนขับรถเก๋งก็รีบเปิดประตูออกมา ใบหน้าของเขาซีดเซียวด้วยความตกใจ เขาเดินเข้ามาใกล้ๆ และโค้งศีรษะลงอย่างรู้สึกผิด
“ขอโทษครับ ผมไม่ทันเห็นเด็กเลย โชคดีจริงๆ ที่คุณช่วยไว้ทัน” ชายคนนั้นกล่าวเสียงแผ่ว ก่อนจะหันไปถามเด็กว่าปลอดภัยดีหรือไม่
มินตราลุกขึ้นช้าๆ หัวเข่าของเธอถลอกเล็กน้อยแต่เธอไม่ได้รู้สึกเจ็บมากนัก ใบหน้าของเธอซีดขาวเพราะความตกใจ มินตราเป็นสาวรูปร่างผอมสูง ผมยาวประบ่า สีผมดำเงาเป็นธรรมชาติ ใบหน้าของเธอดูเรียบง่าย ไม่ได้มีอะไรโดดเด่นมากนัก แต่ดวงตาที่กลมโตของเธอแสดงออกถึงความอ่อนโยน
หลังจากที่เธอแน่ใจว่าเด็กปลอดภัยแล้ว มินตราก็พยักหน้าให้กับคนขับรถและแม่ของเด็ก
“ไม่เป็นไรค่ะ แค่น้องปลอดภัยก็ดีแล้ว”
แม่ของเด็กยังคงยืนขอบคุณอีกหลายครั้ง และมินตราเพียงยิ้มบางๆ ก่อนจะเดินไปทางบ้านของเธอ ท่ามกลางสายตาของคนมุงที่ค่อยๆ แยกย้ายกันไป
แม้ร่างกายของเธอจะไม่ได้บาดเจ็บหนัก แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก็ทำให้เธอยังรู้สึกหน่วงๆ ในใจ เลยตัดสินใจไม่ไปคาเฟ่แล้ว มินตราสูดหายใจเข้าลึกๆ หวังให้ตัวเองสงบลงขณะที่เธอเดินผ่านร้านค้าริมถนนที่เต็มไปด้วยเสียงของผู้คนและรถที่ยังคงวิ่งผ่านไปมาอย่างไม่ขาดสาย
ระหว่างที่เดินกลับบ้าน มินตรารู้สึกแปลกๆ ราวกับมีอะไรบางอย่างกำลังตามเธออยู่ แต่เมื่อเธอหันกลับไปมองก็ไม่พบอะไรผิดปกติ เธอส่ายหัวให้กับความคิดของตัวเองและตัดสินใจไม่คิดมาก
เมื่อมินตรากลับถึงบ้าน เธอถอดรองเท้าและเดินเข้าไปในตัวบ้านที่เงียบสงบ เสียงนาฬิกาแขวนผนังที่เป็นเสียงเดียวที่ดังขึ้นเบาๆ ในห้องโถง บ้านของมินตราเป็นบ้านเดี่ยวสองชั้นขนาดกลาง ตั้งอยู่ในชุมชนเงียบสงบ ห้อมล้อมด้วยบ้านหลังอื่นๆ ที่มีลักษณะคล้ายกัน ภายในบ้านถูกตกแต่งด้วยสไตล์เรียบง่าย มีเฟอร์นิเจอร์ไม้ที่ยังคงสภาพดี แม้จะดูเก่าไปบ้าง
ห้องนั่งเล่นอยู่ใกล้กับประตูทางเข้า มีโซฟาสีครีมที่ดูสะอาดแต่มีรอยถลอกเล็กน้อยจากการใช้งานเป็นเวลานาน บนผนังมีกรอบรูปครอบครัวตั้งเรียงราย เป็นภาพของมินตรา พ่อ แม่ และน้องสาวของเธอที่ถ่ายร่วมกันในวันสำคัญต่างๆ ภาพหนึ่งเป็นภาพที่มินตราสวมชุดนักเรียนมัธยม ถ่ายคู่กับน้องสาวที่ยังตัวเล็กในวันจบการศึกษา ทุกอย่างในบ้านดูเรียบง่ายแต่ให้ความรู้สึกอบอุ่น
มินตราถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะเดินขึ้นบันไดไปยังห้องนอนของตัวเอง ซึ่งตั้งอยู่บนชั้นสอง ห้องนอนของเธอถูกจัดอย่างเรียบร้อย พื้นที่กว้างขวางพอสมควร แต่ไม่มีของตกแต่งฟุ่มเฟือย มีเตียงเดี่ยวที่ปูด้วยผ้าปูที่นอนสีขาวสะอาดตา โต๊ะอ่านหนังสืออยู่มุมหนึ่งของห้อง ที่มีหนังสือเรียนและตำราเรียงอยู่เป็นระเบียบ พร้อมกับคอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊กที่เธอใช้ทำงาน
บ้านวันนี้เงียบกว่าปกติ เพราะพ่อแม่ของเธอออกไปทำงานทั้งคู่ พ่อของมินตราเป็นข้าราชการในกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ ทำงานในสำนักงานที่ต้องเดินทางไปกลับในตัวเมืองทุกวัน ส่วนแม่ของเธอเป็นข้าราชการที่ทำงานในหน่วยงานราชการด้านสุขภาพ สถานที่ทำงานของแม่อยู่ไม่ไกลจากที่บ้านมากนัก แต่แม่ก็ยังกลับดึกทุกวันเพราะงานที่ยุ่งวุ่นวาย
น้องสาวของมินตรา ซึ่งอายุห่างกันไม่กี่ปี ยังคงเป็นนักเรียนชั้นมัธยมปลายปีสุดท้าย วันนี้เธอก็ไปโรงเรียนตามปกติ มินตราคิดถึงน้องสาวบ้าง แต่ก็ไม่ได้รู้สึกเหงา เพราะบรรยากาศแบบนี้เธอคุ้นเคยดี
เมื่อเดินเข้าห้องนอนและปิดประตู เธอทิ้งตัวลงบนเตียงอย่างเหนื่อยล้า ผ้าห่มนุ่มๆ รองรับร่างกายของเธอได้เป็นอย่างดี ขณะที่เธอหลับตาและพยายามผ่อนคลาย เสียงลมหายใจเงียบๆ ของเธอกลมกลืนไปกับความเงียบสงบในบ้าน
เธอล้วงหยิบโทรศัพท์มือถือออกจากกระเป๋า กดเปิดหน้าจอเพื่อเช็คข้อความจากเพื่อนๆ พลางคิดว่าจะนัดเจอกันในช่วงสุดสัปดาห์หรือไม่ ขณะเปิดแอปพลิเคชันแชท พลันมีการแจ้งเตือนแปลกๆ ปรากฏขึ้นบนหน้าจอโทรศัพท์ของเธอ มินตราชะงัก สายตาจับจ้องไปที่ข้อความนั้น
> ระบบภารกิจการใช้เงินเปิดใช้งาน
ขอแสดงความยินดีที่คุณได้รับสิทธิ์ในการใช้ระบบนี้!
ภารกิจแรก: ใช้เงินจำนวน 50 บาท ภายใน 24 ชั่วโมง
รางวัล: 500 บาท
มินตราจ้องมองข้อความบนหน้าจออย่างงุนงง เธอไม่เคยเห็นการแจ้งเตือนแบบนี้มาก่อนในชีวิต
มินตราขมวดคิ้ว หัวใจของเธอเต้นเร็วขึ้น เธอไม่เข้าใจว่าข้อความนี้คืออะไรและมาจากไหน หน้าจอเต็มไปด้วยข้อความที่ดูเหมือนเป็นคำสั่งที่ออกมาจากโปรแกรมแปลกๆ
“นี่มัน…อะไรเนี่ย” เธอพึมพำกับตัวเอง ขณะที่นิ้วมือเลื่อนขึ้นไปกดปิดข้อความนั้น ทันใดนั้น โทรศัพท์ของเธอก็สั่นอีกครั้ง ข้อความใหม่ปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็ว
> ระบบ: คุณมีเวลา 24 ชั่วโมงในการทำภารกิจให้สำเร็จ หากคุณไม่ใช้เงินตามจำนวนที่กำหนด ระบบจะหายไป