ครั้งหนึ่งในชีวิตอยากจะลองสละซิงสักครั้ง แต่ดันโดนฆาตกรโรคจิตฆ่าตายเสียอย่างนั้น พอลืมตาขึ้นก็กลายนางพญามาร ในนวนิยายแนวเซียน แถมเหล่าลูกศิษย์ทั้งหลายก็จ้องจะเอาชีวิต แบบนี้จะรอดไหมเนี่ย!?
ปฏิบัติการเอาชีวิตรอดในฐานะนางพญามาร - บทที่ 1 แขกที่ไม่ได้รับเชิญ โดย รัช @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์
ตลก,ชาย-หญิง,สงคราม,จีน,ย้อนยุค,สำนัก,ลูกศิษย์,ฮาเร็มชาย,ทะลุมิติ,เซียน,นางเอกเก่งมาก,ระบบผู้ช่วย,ระบบ,ระบบเกม,นางร้าย,ผจญภัย,แฟนตาซี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ปฏิบัติการเอาชีวิตรอดในฐานะนางพญามาร
หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง
แท็คที่เกี่ยวข้อง
สำนัก,
ลูกศิษย์,
ฮาเร็มชาย,
ทะลุมิติ,
เซียน,
นางเอกเก่งมาก,
ระบบผู้ช่วย,
ระบบ,
ระบบเกม,
นางร้าย,
ผจญภัย,
แฟนตาซี
รายละเอียด
ครั้งหนึ่งในชีวิตอยากจะลองสละซิงสักครั้ง แต่ดันโดนฆาตกรโรคจิตฆ่าตายเสียอย่างนั้น พอลืมตาขึ้นก็กลายนางพญามาร ในนวนิยายแนวเซียน แถมเหล่าลูกศิษย์ทั้งหลายก็จ้องจะเอาชีวิต แบบนี้จะรอดไหมเนี่ย!?
ผู้แต่ง
รัช
เรื่องย่อ
สารบัญ
เนื้อหา
บทที่ 1 แขกที่ไม่ได้รับเชิญ
[ระบบ] ภารกิจ ประกาศอย่างกล้าหาญแสดงถึงอำนาจของนางพญามาร!
"เดี๋ยวๆ!ทำไมฉันต้องทำอย่างนั้นด้วยอ่ะ!แค่ดูก็รู้แล้วว่าไม่น่าจะใช่เรื่องดี!ทำแบบนั้นแล้วฉันจะได้อะไรตอบแทนล่ะ!?"หญิงสาวยืนขึ้นด้วยสีหน้าไม่พอใจก่อนที่จะชี้นิ้วต่อว่า หน้าจอสีฟ้าๆที่ลอยไปลอยมาอยู่บนหัว
[ระบบ]..??..นี้โฮสต์!~เจ้าน่ะไม่มีทางเลือกนักหรอก เดิมทีแล้วก็ถูกฆาตกรต่อเนื่องฆ่าตายเพราะราคะของตัวเองไม่ใช่หรือไง~ดูแล้วเจ้าก็ไม่ใช่คนดีอะไรมากเพราะฉะนั้นก็ทำๆไปเถอะถึงยังไงก็มีชีวิตที่ 2 แล้วนี่นา~จะบ่นอะไรนักเนี้ย~
หญิงสาวคนนั้นนิ่งอึ้งไปสักพักกับคำพูดของระบบ มันก็คือเรื่องจริงที่เดิมทีแล้วเธอตายเพราะว่าอยากจะสละซิง! แต่ว่าหญิงสาวอายุ 42 ปีแต่ยังซิงอยู่เนี่ยมันก็มีแค่เธอแล้วไม่ใช่หรือไง!!
"ฉันก็แค่ไม่อยากถูกล้อว่าเจ้าแม่ทฤษฎีก็แค่นั้นเอง...แล้วมันผิดนักหรือไงวะ!!"นางตะโกนออกมาอย่างสุดเสียง แต่ก็ต้องชะงักลงเพราะว่าบรรยากาศรอบๆ ทุกอย่างเหมือนถูกกดหยุด ไม่มีใครขยับหรือกระพริบตาเลย
[ระบบ]ตอนนี้เวลาได้หยุดลง~เพราะต้องทำสัญญากับเจ้าก่อน เอาเป็นว่าถ้าเจ้าทำภารกิจที่ระบบให้ได้สำเร็จทุกอย่าง ระบบจะมอบพรหนึ่งข้อให้ก็แล้วกัน~
"ตกลง"นางตอบตกลงทันทีที่ได้ยิน สิ่งตอบแทน
สามารถเอาตัวเธอมาที่นี่ได้พรหนึ่งข้อคงยิ่งใหญ่มากกว่าที่คิด อีกอย่างคือจากที่เคยอ่านนิยายแนว เกิดใหม่มาเยอะ เหล่าตัวเอกก็มักจะเทพเกินมาตรฐานกันทุกคน ชีวิตต่างโลกสบายๆ~
[ระบบ]จะมอบของขวัญต้อนรับ กระบี่สะกดวิญญาณ ไพ่พลังเต็มพิกัด ชุดราชันย์แห่งความตาย
"ชื่อแต่ละอย่าง!โครตจะเท่ห์เลยอ่ะพี่!!"นางเห็นของแต่ละอย่างถึงกับตาเป็นประกาย เพราะดูจากชื่อก็รู้แล้วว่าโครตจะเทพ!นางยิ้มออกมาอย่างได้ใจ
[ระบบ]เอาล่ะงั้นก็เริ่มกันเลย!...อ้อลืมบอกไปว่าใช้ของขวัญอย่างระวังด้วยน่ะเพราะเจ้าจะถูกรีเซ็ตค่าสถานะเหลือ 0 และเริ่มฝึกฝนใหม่ตั้งแต่ต้นหรือเรียกง่ายๆก็คือมังกรไม่มีเขี้ยวนั้นแหละ แล้วก็ชื่อของเจ้าคือ หนิงเหยา!
"...ห้ะ!!?"นางหันขวับกลับมาแทบไม่ทัน แต่เวลากลับมาเดินอีกครั้งเรียบร้อยแล้ว นางรู้สึกถึงสายตาที่เสียบแทงเข้ามา จากทางเหล่าลูกศิษย์สายตรงของเธอ และสาเหตุหลักที่เหล่าโฮสต์คนอื่นทำภารกิจไม่สำเร็จ ก็เพราะพวกเขาทั้งเจ็ดนี้แหละ!
"อะแฮ่ม!!เอาล่ะเหล่าสาวกของข้า!ออกไปกันเถอะ!ข้าอยากรู้นักว่าพวกมันจะเก่งซักแค่ไหน!?"นางยืนขึ้นก่อนที่จะเดินไปที่หน้าสำนักเพื่อต้อนรับแขกที่ไม่ได้รับเชิญ
หน้าสำนักมีผู้คนมากมายหลายร้อยหลายพันคนลอยอยู่บทท้องฟ้า เมื่อเทียบกับคนของสำนักมารของนางแล้วถือว่าเยอะกว่ามาก เพราะหลังจากการมาของกองทัพเซียน เหล่าสาวกในสำนักก็พากันออกจากสำนักกันเป็นแถว
"ส่งตัวองค์หญิงกลับมาซะ!!เจ้ากล้ามากที่ลักพาตัวองค์หญิงมาในที่ชั้นต่ำเช่นนี้!!"บุรุษในชุดเกาะคนหนึ่งพูดขึ้น ดูจากรูปลักษณ์และอารมณ์ที่แปรปรวนแล้ว ดูไม่ใช่เซียนระดับสูง คงอยู่ประมาณเซียนระดับกลางไม่ก็ระดับล่าง จากความทรงจำแล้ว องค์หญิงเซียนมีร่างกายหยินบริสุทธิ์ ที่หาได้ยากยิ่งบนโลกใบนี้ และที่สำคัญเลยก็คือนางไม่ได้เป็นคนลักพาตัวมา แต่เป็นหนึ่งในลูกศิษย์ของนางต่างหาก!!
"..เจ้า..?"นางมองไปยังบุรุษคนหนึ่งที่พูดกับนางเป็นคนแรก
"ข้าศิษย์คนที่เจ็ดของท่านขอรับ...หลินฟางขอรับท่านอาจารย์"เขามองมาหนิงเหยาและรู้ได้ทันทีว่านางจะสื่ออะไร พร้อมกับแนะนำตัวทันที เพราะนางพญามารคนนี้ ไม่เคยจำชื่อลูกศิษย์ของตัวเองเลยสักคน ก็จะมีแต่ศิษย์คนแรกและศิษย์คนที่สองเท่านั้นที่เธอจำได้
"เรียนท่านอาจารย์ องค์หญิงคนนั้น ศิษย์พี่รองเป็นคนเอามาขอรับ"เขาเอ่ยออกไปโดยที่นางไม่ต้องถามด้วยท่าทางนอบน้อม
"ไปเอาตัวพวกมันมา"เธอพูดออกมาเช่นนั้นก่อนที่จะเหยียดยิ้มออกมาอย่างเป็นมิตร ให้กับศิษย์คนที่เจ็ดอย่างหลินฟาง เขาสะดุ้งโหยงก่อนที่จะรีบไปหาศิษย์คนที่สอง
(อะไรกันอุตส่าห์ยิ้มให้...?)นางที่เห็นท่าทีเช่นนั้นงงงวยเล็กน้อย