“ถ้าพี่ชอบขวัญมากพอ พี่จะไม่ปล่อยขวัญไปง่ายๆแบบนี้หรอกค่ะ”
รัก,ชาย-หญิง,วัยว้าวุ่น,รั้วโรงเรียน,ไทย,ดราม่า,พล็อตสร้างกระแส,ฟิน,รัก,รักแรก,รักหวานแหวว,รักโรแมนซ์,รักสามเศร้า,รักเก่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เรา (ไม่)ควรรักกัน
“ถ้าพี่ชอบขวัญมากพอ พี่จะไม่ปล่อยขวัญไปง่ายๆแบบนี้หรอกค่ะ”
เรื่อง เรา (ไม่)ควรรักกัน
นางเอก ขวัญ
พระเอก ฟ้าคราม
นิยาย 18+
คำโปรย
“ถ้าพี่ชอบขวัญมากพอ พี่จะไม่ปล่อยขวัญไปง่ายๆแบบนี้หรอกค่ะ”
เนื้อเรื่อง
มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด
ทำไมไม่อธิบาย?
หรือเรารักกันไม่มากพอ....
เมื่อ ขวัญ เจ้าของแคมป์ปิ้งกลางป่า ต้องกลับมาเจอกับ ฟ้าคราม หนุ่มรุ่นพี่ที่เป็นรักแรกของกันและกัน เขาทั้งคู่เกือบจะได้คบกัน แต่มีเรื่องให้เข้าใจผิด เลยทำให้ขวัญตัดสินใจหายไปและตัดขาดจากฟ้าคราม
ขวัญ...รักแรกของผม เราเลิกกันอย่างไม่ดีมากนัก เลิกกันทั้งที่ผมไม่อธิบายอะไรเลย ผมไม่ได้เจอเธอมาเกือบ 10 ปีแล้ว เธอยังสดใสไม่เปลี่ยน เธอยังเป็นคนน่ารักอยู่เหมือนเดิม
“สวัสดีค่ะทุกคน ขวัญเองนะคะ ขวัญเป็นคนดูแลทริปนี้เองค่ะ รบกวนทุกคนแอดไลน์และเพิ่มเข้ามาในกลุ่มได้เลยค่ะ”เธอพูดโดยที่ไม่มองแม้แต่หน้าผมเลยสักนิด
“เป็นไงบ้างไอ่ตัวเล็กของป้า”ป้าใจหันไปพูดกับขวัญ
“สนุกมากค่ะ ไม่คิดว่าพี่ๆเขาจะสนุกขนาดนี้”
“เรียบร้อยแล้วครับ”ไอ่นิวยื่นโทรศัพท์คืนในกับขวัญ
“ถ้าอย่างนั้นขวัญขอตัวก่อนนะคะ พี่ๆ ก็อย่าดื่มกันเยอะนะคะ พรุ่งนี้จะไม่ไหวเอา”
“ครับผมมมมม”ริทพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนหวาน ไอ่นี้เจอสาวสวยไม่ได้
เรื่องขวัญกับผมมีแค่ผม เอก และฟ้าใสเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้ นอกนั้นไม่มีใครรู้ครับ เพราะไอ่เอกเป็นเพื่อนสมัยมัธยมของผม เลยรู้จักขวัญ
เอาจริงๆก็แอบดีใจเหมือนกันนะครับที่เจอขวัญ แต่ก็แอบละอายใจ เพราะผมทำไม่ดีกับเธอเอาไว้ แต่มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดนะครับ แต่ผมเองก็ไม่ได้อธิบายปล่อยเธอไปแบบนั้น แต่ครั้งนี้พอได้เจอเธอผมรู้สึกอยากอธิบายทุกอย่างและอยากกลับมาคุยกับเธอครับ เพราะผมเองก้ไม่ได้มีใครมา เกือบ 10 ปีแล้วพูดตรงๆผมรอขวัญแค่คนเดียว....
จบทอร์ค ฟ้าคราม
ฉันแอบตกใจเล็กน้องเมื่อเห็นผู้ชายร่างสูง กำลังยืนคุยกับป้าใจ เขาเป็นคนที่ฉันไม่อยากเจอมากที่สุด แต่ฉันได้แต่บอกกับตัวเองว่าฉันจะไม่เอาเรื่องส่วนตัวมาป่นกับเรื่องงานเด็กขาด!!!!
“สวัสดีค่ะทุกคน ขวัญเองนะคะ ขวัญเป็นคนดูแลทริปนี้เองค่ะ รบกวนทุกคนแอดไลน์และเพิ่มเข้ามาในกลุ่มได้เลยค่ะ”เขามองหน้าฉัน น้องสาวของเขาด้วยและพี่เอกด้วย แต่ทุกคนไม่ได้เอ่ยทักฉัน ทำราวกับไม่รู้จัก ฉันเองก็ทำราวกับไม่รู้จักเช่นกัน
“ตัวเล็กอยากกินอะไรเดียวป้าให้ในครัวทำให้”
“.........”
“ตัวเล็ก”
“.........”
“ตัวเล็ก!!!”
“คะ?”
“เหมออะไรจ้ะ”
“อ่อเปล่าค่ะ ป้าใจคะ ขวัญขอพิซซ่านะคะ เดียวขวัญไปรอที่บ้านนะคะ”ฉันพูดจบก็เดินไปตรงบ้านพักของฉันทันที
ฉันกลับมาก็รีบอาบน้ำทันที ฉันเป็นคนงานเยอะมาก หลังจากกลับมาจากเดินป่า ฉันเองก็ต้องมาทำงานเรื่องเอกสารและการโปรโมทแคมป์อีก ฉันทำแทบทุกอย่างของที่นี้ และยังมีอีกหลายๆอย่างอีก
“ตัวเล็กป้าเอาพิซซ่ามาให้ค่ะ”
“ป้าใจว่างไว้บนโต๊ะหน้าบ้านเลยค่ะ เดียวหนูออกไปค่ะ”ฉันรีบหยิบแมคบุ๊ค และหนังสือเดินออกมาหน้าบ้าน
“อยากได้อะไรเพิ่มอีกมั้ยคะ”ป้าใจเอ่ยถามฉัน
“ไม่มีแล้วค่ะ ป้าใจไปนอนได้แล้วนะคะ มันดึกแล้ว”
“ตัวเล็กของป้าก็ไปนอนได้แล้ว ค่อยทำก็ได้งานหนะ”
“ขวัญขอทำสักหน่อยนะคะ แล้วจะรีบไปนอนเลย”
“ค่ะ ฝันดีนะคะ”ป้าใจส่งยิ้มก่อนที่จะเดินออกจากบ้านของฉัน
บ้านของฉันจะเป็นบ้านที่อยู่ติดกับที่พักของนักท่องเที่ยวเลยค่ะ เพราะถือว่าถ้าเกิดมีเรื่องอะไร หรือเกิดอะไรขึ้นฉันจะได้รู้คนแรก
หน้าบ้านของฉันจะมีระเบียงเล็กๆยื่นออกมา และมีโต๊ะเอาไว้เพื่อฉันได้นั่งทำงาน
“ยังไม่นอนเหรอครับ”เสียงเอ่ยทักทายของกลุ่มผู้ชายที่กำลังเดินมา ฉันหันไปมองก็เป็นกลุ่มของพี่ฟ้าคราม
“ค่ะ พี่ๆทุกคนรีบนอนนะคะ”ฉันพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้กับทุกคน
“ครับคนสวย”คนในกลุ่มตอบกลับมา ฉันก็ได้แต่ส่งยิ้มและหันกลับมานั่งทำงานต่อ โดยที่ฉันกำลังหันหน้าไปยังบ้านตรงข้าม นั้นก็คือบ้านที่พี่ฟ้าครามและฟ้าใสพักอยู่ ทั้ง 2 มั่วแต่มองฉันไม่เลิก
“เห้ออออ....”ฉันถอนหายใจก่อนที่ก้มหน้าก้มตาทำงานต่อ ทำยังไงดี ฉันรู้สึกอึดอัด หรือฉันควรไปนอน ตอนนี้เถียงกับตัวเองไปมา แต่ตัดสินใจได้ทันทีเมื่อเห็นพี่ฟ้าครามกำลังเดินมาบ้านฉัน ฉันเลยรีบลุกขึ้นทันที
“เดียวสิ ขวัญ”
“ปล่อยค่ะ”ฉันพูดพร้อมกับสะบัดมือออก
“ออกไปได้แล้วค่ะ”
“เดียวสิ คุยกันก่อนได้มั้ย”
“ขวัญไม่อยากฟังค่ะ รบกวนออกจากบ้านขวัญได้แล้วค่ะ”ฉันพูดด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์สุดๆ
“ขอโทษครับ”พี่ฟ้าครามพูดจบฉันก้ปิดประตูใส่หน้าเขาทันที
10 ปีที่แล้ว
ฉันกำลังมองประธานนักเรียน ที่เขากำลังขอบคุณที่ทุกคะแนนเสียงเลือกเขา รวมถึงฉันที่เลือกเขา
“ยัยขวัญยิ้มอะไร ของแก!!!!!”แอมเพื่อนสนิทของฉันหันมาพูด ทั้งๆที่รู้ว่าฉันนั้นแอบชอบพี่ฟ้าคราม
“หล่ออะ”ฉันพูด แต่สายตาก็ยังมองเขาไม่หยุด
“จ้า.....”
พักเที่ยง
ฉันเดินผ่านโต๊ะพี่ฟ้าคราม ทำไมโต๊ะพี่เขาเอาแต่มองฉันไม่หยุดนะ ร่วมถึงพี่ฟ้าครามด้วย
“แกหน้าฉันมีอะไรติดเหรอเปล่า”ฉันหันไปถามแอม
“ไม่มี เขามองเพราะแกสวยไง”
“เหอะ อย่ามาประชด”
“ก็จริง ขนาดพี่บาสคนหล่อประจำโรงเรียนยังชอบแกเลย”ฉันเองก็ถือว่าเป็นสาวฮอตคนนึง งานกิจกรรมฉันเอาหมด แถมยังเป็นคฑากรของโรงเรียนอีก แต่ครั้งนี้มันดูแปลกๆยังไงไม่รู้
ฉันกับแอมก็มาหาโต๊ะนั่งเพื่อทานข้าวกลางวัน แต่กลุ่มของพี่ฟ้าครามยังมองฉันไม่เลิก เดียวนะ นั้นน้องสาวพี่ฟ้าครามนิ กำลังเดินตรงมาที่ฉัน
“พี่สาวคะ....”
“ค่ะ”ฉันตอบรับไป
“พอดี พี่ชายของหนูขอเฟสบุ๊คค่ะ”ฉันฟังไม่ผิดใช่ไหมเขากำลังขอเฟสบุ๊คของฉัน
“เออ......”
“พี่สาวมีแฟนแล้วเหรอคะ”น้องสาวของเขาเอ่ยถามฉัน
“ไม่มีค่ะ แค่........”
“ยัยขวัญเองก็ชอบพี่ชายของเธอจ้ะ”แอมพูดขึ้น ฉันอยากจะตีเพื่อนคนนี้ซะให้เข็ด
“จริงเหรอคะ ถ้าอย่างนั้นต้องรีบให้แล้วค่ะ”เธอยื่นโทรศัพท์ให้กับฉัน ฉันรับมันและพิมพ์ชื่อเฟสบุ๊คของฉันให้เธอทันที
“ขอบคุณมากเลยค่ะ”น้องสาวของเขาดูดีใจมาก เธอรีบวิ่งกลับไปยังโต๊ะของพี่ฟ้าครามทันที
“ฮันแน่!!!!!”
“แอม!!!!!”
“ไม่แกล้งแล้วจ้า.....”ยัยแอมพูดขึ้น
“ดีมาก....”
และนี่เป็นเหตุการณ์ที่ทำให้ฉันและพี่ฟ้าครามได้ทำความรู้จักกัน