Love...trik ลุ้นรักคุณเธอ - ตอนที่3 ... โดย PcH @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

รัก,วัยว้าวุ่น,ไทย

รักวัยรุ่น

เมื่อพวกเขากลับมาเจอกันอีกครั้ง และทุกๆครั้งมีแต่เรื่องวุ่นวาย "เธอแม่ง.." เดินหนเดินหนีเขาไปเลย อยากต่อยไอ้ตัวต้นเรื่องสักที ยิ่งไม่อยากเจอก็เหมือนจะยิ่งเจอบ่อย "หนีให้ได้ตลอดนะครับพี่สาว"

ผู้แต่ง

PcH

เรื่องย่อ

Love...trik ลุ้นรักคุณเธอ-ตอนที่1 บทที่1,Love...trik ลุ้นรักคุณเธอ-ตอนที่2 2,Love...trik ลุ้นรักคุณเธอ-ตอนที่3 ...

ฮึ่ม.. เสียงของอีกคน ทำให้คนทั้งสอง หันกลับไปให้ความสนใจอีกครั้ง คนทั้ง3 ต่างมองหน้ากันไปมา และอีก1คนก็รู้สึกไม่พอใจมาก เพราะคนที่มาด้วยกันเมินและไม่สนใจ

"ลมคะจีไม่ยอมนะแม่นี่เดินมาชนจีนะคะ " ว่าพลางเดินไปเกาะแขนของคนตรงหน้า พลางยิ้มเยาะส่งสายตาเยาะเย้ยมาให้เรา

ประสาทเปล่าเนี่ย ได้แต่คิดในใจ 

 "หากคุณลูกค้าไม่พอใจ ดิฉันขอเลี้ยงเป็นการชดเชยถือเป็นการขอโทษจากทางร้านนะคะ" ว่าจบก็เดินไปที่หลังเค้าท์เตอร์บาร์  ได้เป็นขนม และเครื่องดื่ม มาเสริบ แต่.....ตุ้บ

"นี่หล่อนคิดว่าพวกฉันไม่มีปัญญาจ่ายหรือไง กะแค่เค้กกับน้ำไม่กี่แก้ว"

 น้อง-_-(ข้างใน) " ดิฉันต้องขอโทษอีกครั้งนะคะ ส่วนที่ทางร้านให้คุณลูกคาถือเป็นน้ำใจและการขอโทษจากดิฉันและทางร้าน ส่วนจะไม่รับ ก็ถือเป็นสิทธิ์ของคุณลูกค้า ไม่ทราบว่าคุณลูกค้ายังสนใจ ที่จะรับออเดอร์อยู่ไหมคะ "

"ใครยังจะอยากกินของพวกนี้อยู่อีกที่อื่นน่าอร่อยกว่านี้มีเยอะแยะ เหอะ " 

 " ค่ะ ขอบคุณที่มาใช้บริการนะคะ รบกวนเชิญคุณลูกค้าไปที่ทางออกนะคะ หรือ หากยังอยากมีเรื่องและสร้างความวุ่นวายก็เชิญออกจากร้านได้เลยค่ะ ไม่งั้นดิฉันจะให้รปภ.มาเชิญคุณออกไป เชิญ ..ค่ะ"

" ฝากไว้ก่อนเถอะ" เธอทำอะไรไม่ได้ได้แต่ฟึดฟัดออกจากร้านไปพร้อมกับเพื่อนของเธอ

"ลัล ลมขอโทษแทนจีด้วยนะ" ว่าพลางรู้สึกผิด มองหน้าคนพี่

"อืม ไม่เป็นไร แต่อย่าให้มีอีกไม่งั้นเราจะไม่เกรงใจ อย่าหาว่าเราใจร้าย"

เพราะนี่ไม่ใช่คนแรกและครั้งแรกที่ ผญ ของเขามาสร้างเรื่องและความวุ่นวายให้กับลลัล คนที่แล้ว โดนต่อยดั้งหักที่ร้านอาหารสักที่ ก็คนละคน "ครับ งั้นลมกลับก่อนวันหลังจะมาอุดหนุน"

"ค่ะ"เราตอบรับแล้วเดินกลับเข้าร้านมาช่วยพนักงานดูแลลูกค้าต่อ

และพี่ภาคก็เข้ามาช่วยพนักรับลูกค้าจนร้านปิด 

ร้านปิด

"ขอบคุณนะคะ ไม่ได้พี่มาช่วย ที่ร้านรับลูกค้าไม่ทัน แย่แน่ๆ"

"เต็มใจครับให้พี่มาช่วยทุกวันยังได้เลย" ภาคีว่ายิ้มๆ

ค่า!

"ก็ดีสิคะคุณภาค คุณลัลของพวกเราจะได้มีคนช่วย ใช่ไหม คะ"

"พอเลย ทั้งคู่ แค่วันนี้น้องก็เกรงใจค่ะ"

"เกรงใจอะไรเดี๋ยวพี่ไปส่ง พี่เป็นห่วง"

แล้วภาคีก็ไปส่งลัลถึงหน้าคอนโด"ขอบคุณค่ะ ขับรถกลับดีๆนะคะ"

"เปลี่ยนจากคำขอบคุณเป็นชวนไปกินข้าวที่บ้านจะดีมากเลยนะ"ภาคีว่าแซวๆคนน้อง และน้อยมากที่คนพูดน้อย จะยิ้มได้ แบบที่ไม่ใช่ยิ้มการค้า ให้กับคนตรงหน้า

"ได้ค่ะไว้วันไหนกลับบ้านจะบอกคุณแม่ว่าพี่ภาคจะมากินข้าวด้วย ท่านคงดีใจแย่ ^_^ บายๆค่ะ"

"ครับ" จะรู้ตัวไหมเนี่ยว่าโดนผู้ชายตามจีบกันอยู่ เฮ้อ..

เช้าวันถัดไปทุกวันก็ยังเป็นเหมือนเดิม 8:30 น.  ถึงร้านพอดี

"วันนี้น้องมิ้นด์มีเรียนไม่ใช่เหรอคะ"

"มาเปิดร้านช่วยพี่นันกับพี่ดาค่ะพี่ลัล"

"ขอบใจนะ ไปเรียนเถอะเดี๋ยวจะสายเอาอะนี่ขนมเรา ตั้งใจเรียนนะ"

"ขอบคุณค่ะพี่ลัล งั้นหนูไปเรียนนะคะ พี่ๆ" 

พอได้ขนมก็วิ่งออกจากร้านไปเหมือนเด็กจริงๆเห็นแต่หลังไวๆ

"morning ค่ะลัล"

"มอนิ่งค่ะ พี่ภาคมีเรียนเช้าหรอคะวันนี้" เพราะปกติจะแวะมาที่ร้านแค่ช่วงเที่ยงบ่ายหรือเลิกเรียนเป็นส่วนใหญ่

"ครับ มาหาเราก่อนและมาหาอะไรกินด้วยมีอะไรให้พี่กินบ้างวันนี้ มีเมนูขนมหรือกับข้าวมาแนะนำไหม แม่ค้าคนเก่ง"

"แต่เดี๋ยวแป๊บนึงนะคะหนูไปหยิบข้าวกล่องมาให้วันนี้หนูลองทำข้าวผัดกุ้งมาวางหน้าร้าน รบกวนพี่ภาคช่วยชิมให้หน่อยว่าอร่อยไหม ติชมกันได้หนูจะได้ไปปรับปรุงห้ามบอกว่าอร่อยอย่างเดียวนะคะ พี่ยิ่งชอบอวยไปเรื่อย" เราว่ายิ้มน้อยๆพลางส่ายหน้าให้คนตรงหน้า

"หนูทำอะไรมาก็อร่อย พี่กินได้หมดแหละ เดี๋ยวจะมาฝากท้องทุกวัน😆"ว่าแล้วหัวเราะ ในคอเบาๆ

"แหงะ.ได้ไงอะ กินไปเลย หรือจะเอากลับไปกินที่คณะพี่ก็ได้นะ " เราว่า พองแก้มป่องใส่ ชิ. นั่นไงผิดจากที่คิดซะที่ไหนล่ะ เราก็เลิกสนใจคุณเขา แล้วเขาก็เดินยิ้มออกร้านไปเลย

หลังจากพี่ภาคไปเรียนแล้ว  เราก็กลับไปจัดของหลังร้านและหน้าร้านต่อจนเสร็จ

กุ๊งกิ๊ง ...เสียงกระดิ่งหน้าร้การานดังขึ้น

Love chamook ยินดีต้อนรับค่ะ

...............................