Brutal Light. หนุ่มน้อยในแดนวิปลาส - บทที่ 2 ฝันร้าย โดย Mr. Scarlett @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ดราม่า,ชาย-ชาย,เลือดสาด,ระทึกขวัญ,ดาร์ค

จิตวิทยา,horror,โหด,จิตวิทยาระทึกขวัญ,dark fantasy,ดราม่า

ถ้าโลกใบมีแต่สายรุ้งตัวของผมก็จะเปื้อนสายรุ้งทุกวันถ้ามีลูกกวาดออกจากตัวมนุษย์แคนดี้ผมก็จะใช้ขวานควักออกมาดินแดนของผมช่างสวยงามโอ้ที่รักของผมคุณเป็นแสงแต่ทำไมผมถึงสัมผัสคุณไม่ได้เพราะผมน่ะเป็นเด็กดี

ผู้แต่ง

Mr. Scarlett

เรื่องย่อ

คุณฝันนานจนลืมไปแล้วว่าวันไหนเป็นวันไหนโลกเก่ามืดลง.......ไปเรื่อยๆ

Brutal Light. หนุ่มน้อยในแดนวิปลาส -บทนำ จุดเริ่มต้น,Brutal Light. หนุ่มน้อยในแดนวิปลาส -บทที่ 1 เศษซาก,Brutal Light. หนุ่มน้อยในแดนวิปลาส -บทที่ 2 ฝันร้าย,Brutal Light. หนุ่มน้อยในแดนวิปลาส -บทที่ 3 ซากฝันหวาน

เสียงนั้นดังก้องอยู่ในส่วนประสาทของคุณแน่นอนว่าครั้งนี้คุณเห็นตัวมันแล้วแล้วมันก็กำลังจ้องมองคุณอยู่

ผิวหนังคุณเริ่มคันจะความเย็นลมหายใจคุณทีเหมือนจะช้าลงเรื่อยๆ

และทันใดนั้นมันก็หายไปในเงามืดแต่ภาพของมันยังคงติดตรึงในสมองของคุณ

แบบไม่มีวันเลือนหาย

คุณสะบัดหัวไปมาเพื่อลืมสิ่งเหล่านั้นไปตอนนี้มันยังไม่สำคัญพอมัน

         

  ( **_ ยังไม่ถึงเวลาออกล่า_** )!

คุณออกเดินทางต่อและแน่นอนว่าคุณได้เข้าสู่เมืองแล้วที่แห่งนั้นดูรกร้างและเน่าจนเต็มไปด้วยหนูและแมลงสาบ

คุณคิดว่าเมืองนี้น่าจะอุดมสมบูรณ์เพราะมีสัตว์น้อยมากมายเดินไปทั่วชุม

คุณเดินไปเรื่อยๆจนไปถึงสถานที่แห่งหนึ่งและตรงหน้าของคุณก็คือโรงเรียนที่คุณเคยอยู่ใช่ไหมนะคุณรู้สึกคุ้นเคยแต่ก็เหมือนจะลืมไป

เมื่อเปิดประตูบานใหญ่ลมที่ตีออกกลางหน้าคุณมีกลิ่นฉุนที่รุนแรงคุณสงสัยว่ามีคนทำอาหารหรือเปล่าเพราะมันตลบอบอวนไปด้วยกลิ่นคาว

ยิ่งเดินเข้าไปคุณก็ยิ่งเห็นเศษเนื้อมากมายกองรวมกันเป็นภูเขาเปรอะเปื้อนไปทั่วห้อง

โต๊ะและกระดานมีตัวอักษรแปลกๆที่เขียนด้วยสีแดงที่ยังแห้งไม่สนิท

เหมือนคุณจะอ่านไม่ออกแล้วนะสงสัยคงเป็นคำอวยพรแน่ๆคุณคิดว่าพวกเขาน่าจะตั้งแคมป์กันอยู่หรือเปล่าเพราะว่ามีกลิ่นควันใช่ลอยตามสายลมมา

เมื่อเดินลึกเข้าไปเรื่อยๆ

คุณก็เห็นกองเศษเนื้อเป็นภูเขามีสายพวงระโยงระยางของเหลวสีแดงข้นไหลหยดลงบนหัวคุณ

คุณจึงมองขึ้นไปข้างบนที่ตัวอักษรที่ถูกวาดเป็นหน้ายิ้มอยู่ข้างบน

คุณสงสัยว่าใครกันเป็นคนทำศิลปะนี้กันท่าทางแล้วเขาน่าจะเป็นคนที่ดูมีความสุขนะ

ซากเนื้อเริ่มระเบิดมันปล่อยแก๊สบางอย่างออกมาและพุ่งกระจายกลิ่น

จมูกเล็กคุณน้อยก่อนที่คุณจะเห็นร่างของชายหนึ่งท้องของมันเริ่มขยายใหญ่ยังผิดธรรมชาติมีบางสิ่งกำลังดิ้นพล่าน

เรื่องของเขาเริ่มบิดไปบิดมาก่อนที่มันจะสำลอกอะไรบางอย่างสีแดงสดมันเหมือนกับซากเนื้อที่อาจเป็นก้อนและส่งกลิ่นคาวออกมา

ก่อนที่ที่ท้องจะปรีกแตกเหมือนมีใบหน้าอะไรสักอย่างนึงกำลังร้องคำรามอยู่ในนั้นก่อนมันจะแสยะยิ้ม

          **_ปัง!!_**

เศษเนื้อกระจัดกระจายบางสิ่งค่อยๆบิดตัวงอออกมาอย่างช้าๆมันเริ่มยืดคอไปมาราวกับสำรวจพื้นที่หลังจากลอกคราบ

มันคือชายหนุ่มนัยน์ตาเบิกโพรงและรอยฉีกยิ้มคุยให้เห็นฟันที่แหลมคมผิวพรรณขาวซีดหนังติดกระดูกคุณรู้สึกว่าเขาคงจะหิว

เขาบิดตัวงอไปมาเสียงหัวเราะของเขาดังเบาเหมือนกับสิ่งกระซิบแต่มันชัดมากสำหรับคุณ

ก่อนที่เขาจะพุ่งตัวอ้าปากกว้างจนเหมือนจะจะโชว์ปากขนาดใหญ่แล้วฟันสวยๆนั่น

        คุณรู้สึกตื่นเต้นเป็นพิเศษ

เมื่อเห็นผู้คนในโลกแห่งนี้ครั้งแรก

เขาเริ่มบิดคอไปมาจนเสียงกระดูกกระทบกันก่อนเขาจะเริ่มสำรวจตัวคุณด้วยดวงตาที่เบิกโพลงเขากรอกตาไปมาจนเหมือนดวงตาคู่นั้นจะหลุดออกมาจากเบ้าให้ได้

      โอ้.....หรือว่าเขาทักทายคุณใช่ไหมคุณเลยทักทายเขากลับว่า

สวัสดีคุณผีเสื้อ....คุณเพิ่งจะลอกคราบสินะ

คุณจะไปที่ผิวหนังอันแห้งกร่างนั่นเขาดูสงบเสงี่ยมและสุภาพดีจริงไหมคุณอีเธอร์

คุณมองหาคุณอีเทอร์ที่ตอนนี้หายไปไหนกันกันอีกนะหรือเขาจะโกรธเรากัน

คุณอีเธอร์ชอบบอกคุณว่าเวลาอยากได้เพื่อนคุณจะต้องแสดงความมีน้ำใจให้อีกฝ่ายก่อน

คุณมองไปที่ร่างของอีกฝ่าย

         ดูสิคุณยังไม่มีเสื้อใส่.......!

คุณพูดพลางเริ่มเก็บเศษหนังเอามาเย็บรวมกันเพื่อให้เขาใส่แน่นอนว่าเมื่อก่อนคุณก็ใส่เหมือนกันซึ่งแม้ว่าจะใส่ไม่ค่อยสบายแต่นั่นก็เป็นชุดที่มาจากน้ำใจใช่ไหม

เขาคลานไปรอบๆตัวคุณหายไปมาในระหว่างความมืดเขาเริ่มกรีดร้องจนกระจกหลายบานแตกดูเหมือนคุณคงต้องหาอะไรให้เขากินสักหน่อย

คุณยังคงเก็บเศษหนังและและเย็บรวมกันเหมือนที่คุณแม่ของคุณเคยสอน

แล้วก็ในที่สุดคุณก็จะมีเพื่อนเป็นของตัวเองแล้วเย้

เอาสิชุด.........นี่ของคุณ....เออคุณชื่ออะไรนะ

เซเลอร์คุณได้ยินกลับมาก็คือเสียงหัวเราะที่แสบแก้วหูเขาเริ่มขยับคออีกครั้งมันดังกรอบแกรบเป็นจังหวะ

อ๋อ.....smile ใช่ไหม.....สวัสดีคุณ....smile

   ส่วนผมมีชื่อว่า..แอชเชอร์..ครับ✨

     และใช่คุณต้องออกเดินทางต่อก่อนที่คุณหน้าดำจะเจอเราคุณออกเดินทางพร้อมกับคุณอีเธอร์และ smile เพื่อนคนแรกของคุณล่ะ

คุณพยายามออกจากโรงเรียนแห่งนี้จะดูเหมือนคุณจะลืมทางไปแล้วล่ะเพราะที่นี่ดูเหมือนเขาวงกต

และดูเหมือนจะไม่ใช่คุณแค่คนเดียวที่ไม่รู้ทางออกแต่smile เองก็เหมือนจะถูกขังที่นี่

คุณพยายามหาทางออกแต่ดูเหมือนมันจะหน้าผิดหวังคุณเหมือนตกอยู่ในหลุมพรางบางอย่างที่มองไม่เห็น

คุณนั่งลงและเริ่มงอแงเหมือนเด็กจนคุณอีเธอร์ต้องเข้ามาปลอบคุณเริ่มหิวอีกครั้งคุณไม่ชอบเลยที่เป็นแบบนี้

ก่อนที่คุณจะเริ่มได้ยินเสียงบางอย่างคุณเห็นหนูและแมลงสาบกำลังไปที่แห่งหนึ่งแล้วคุณก็ไม่มีอะไรทำจึงตามพวกมันไป

จนไปเจอเข้ากับอุโมงค์อันนึงซึ่งมันไม่ได้เล็กเลยนะแต่ทำไมคุณถึงเอาตัวเข้าไปไม่ได้ล่ะ

คุณพยายามดันตัวเองเข้าไปแต่ก็ทำได้เพียงแค่ส่วนหัวคุณจึงนั่งลงอย่างสิ้นหวัง

แต่ต่างจากsmile ที่เขาเริ่มบิดง้อร่างกายก่อนจะบิดเกลียวเข้ารูนั้นอย่างง่ายดาย

โอ้ดีจังที่เขาเข้าไปได้น่ะต่างจากคุณที่เข้าไปได้แค่สุดหัวสุดยอดจริงๆเลย

หลังจากที่smileเข้าไปเข้าไปไม่นานคุณก็ได้ยินเสียงบางอย่างคุณมองเข้าไปในท่อเล็กๆนั้นก่อนที่จะมีน้ำบางอย่างพุ่งออกมา

คุณถูกซัดกระเด็นไปพร้อมกับsmile น้ำเริ่มไหลออกมาจากทั่วทิศทางคุณเห็นสิ่งมีชีวิตบางอย่างกำลังว่ายไปในความมืด

แต่ตอนนี้คุณsmileและคุณอีเธอร์เองก็เริ่มไม่ไหวคุณน่ะจะต้องปกป้องสิ่งสำคัญแม่ครับผมจะไม่ทำให้แม่ผิดหวัง

  คุณรีบตามเข้าไปในน้ำไม่มีพละกำลังมากมายแต่คุณก็อยากเห็นหน้าเจ้าสิ่งนั้นชัดๆ

และใช่มันพุ่งตัวใหม่จะขย้ำหัวคุณคุณหลบทันแต่คุณไม่ได้เปรียบในการต่อสู้นี้อย่างแน่นอน

คุณโผล่หัวเพื่อไปหายใจก่อนที่จะดำลงมาอีกครั้งคุณพยายามจะจำจังหวะของมัน

มันจะเข้ามาทางไหนกันอีก

แล้วทันใดนั้นมันก็พุ่งมาจากด้านล่างคุณคุณใช้ขารองปากมันไว้แม้ว่าคมเขี้ยวมันจะทรงพลัง

แต่อย่างน้อยๆคุณก็ยังค้างปากมันไว้ได้อยู่คุณจะต้องหาอาวุธในการจัดการมัน

ก่อนที่คุณจะเห็น smile ที่อยู่บนข้างบนและกำลังร้องออกมาเขาโยนท่อนเหล็กให้กับคุณ

คุณรับมันเอาไว้ก่อนจะใช้แรงทั้งหมดในการแท่งเหล็กเข้าไปในท้องของมันแต่มันก็ยังคงไม่สิ้นฤทธิ์แม้ว่าเลือดของมันจะกระจายทั่วน้ำแล้ว

แต่มันก็ไม่มีท่าทีที่จะยอมแพ้คุณจึงคิดวิธีเดียวกันกับการจัดการกับคุณหน้าดำกระชากแคนดี้ของมันออกมา

คุณเริ่มใช้ท่อนเหล็กเริ่มกวนท้องของมันคุณหมุนมันจนมันไปติดพันกับอะไรบางอย่าง

คุณใช้จังหวะนั้นย่อตัวก่อนกระโดดพร้อมกระชากมันออกมา

มันกระตุกไปมาอยู่อีกหลายครั้งก่อนที่มันจะสำรอกก้อนเนื้อออกมาไม่หยุด

และจมหายไปในความมืดคุณมองท่อนเหล็กนั้นที่ยังมีก้อนเนื้อของเจ้าสิ่งนั้นอยู่

คุณกระโดดขึ้นมาจากน้ำก่อนจะยื่นน้ำใจมอบสิ่งนั้นให้กับ smile.......เพราะคุณน่ะไม่ชอบของแบบนี้คุณอยากกินแคนดี้มากกว่า

และนั่นก็คงจะเป็นการผูกมิตรที่ดีใช่ไหมคุณอีเธอร์คุณมองไปยังที่รักที่แสนบอบบางของคุณตอนนี้กำลังสั่นเท้าเพราะความหนาว

คุณจึงต้องรีบหาทางออกก่อนที่คุณอีเธอร์จะเป็นอะไรเข้าคุณจึงมองไปในจุดที่น้ำไหลเข้ามามากที่สุดคุณไหว้ทวนกระแสน้ำไปเรื่อยๆ

ก่อนจะออกมาข้างนอกได้สำเร็จแต่ดูเหมือนที่นี่จะเกิดน้ำท่วมอย่างรุนแรงคุณไม่เห็นชายฝั่งในเมืองก็กำลังจะถูกน้ำกลืนหายไป

ก่อนจะมีบางสิ่งดึงขาคุณลงไปในห้วงน้ำลึกคุณสูญเสียอากาศไปทั้งหมดเพราะความตกใจคุณหงายหน้ามองมันเห็นเป็นเพียงภาพลางๆ

แต่สิ่งที่ทำให้คุณแน่ใจว่ามันคือใครมันก็คือรอยยิ้มของมันนั่นเอง......

       **_ คุณหน้ายิ้มกำลังออกล่าแล้ว_**

มีบางอย่างสะกิดริมฝีปากคุณคุณอีเธอร์ปลอดภัยดีใช่ไหมครับ

คุณค่อยๆเห็นใบหน้าของอีกฝ่ายเริ่มชัดขึ้นเรื่อยๆก่อนคุณจะสำลักน้ำออกมาและได้สติ

คุณมองไปรอบๆและทุกอย่างก็ยังปลอดภัยดีคุณเห็นว่า..smile กำลังนั่งขดตัวอยู่ใกล้ๆคุณ

ดูเหมือนคุณอาจจะหิวมากไปจนเกิดภาพหลอนและหมดสติไปก็ได้

เมื่อคิดได้เช่นนั้นคุณจึงต้องรีบออกตามหาอาวุธนั้นก่อนที่คุณหน้ายิ้มจะได้มันไป

เพราะเมื่อกี้คุณไม่เชื่อว่าคุณหลอนไปแต่เขากำลังเริ่มลงมือแล้ว

ในเมื่อคุณมีหน้าที่ในการขัดขวางผมก็จำเป็นที่จะต้องต่อสู้กับคุณ

คุณมองไปที่คุณอีเธอร์อีกครั้งที่ตอนนี้เริ่มไม่สบายคุณลืมไปได้ยังไงกันนะผีเสื้อที่เปราะบางเช่นนี้ไม่อาจทนต่อความหนาวได้และคืนนี้ก็ควรพลาดได้แล้ว

คุณพยายามหากองฟางและตัดเสื้อผ้าทิ้งไว้คุณไม่ได้หนาวหรอกแต่ร่างกายคุณอาจจะอุ่นพอที่จะกอดคุณอีเธอร์ไว้ให้อุ่น

กองไฟดวงเล็กๆทุกจุดขึ้นในความหนาวเย็นนั้นคุณก็ยังอุ่นใจเสมอที่มีเขา

smileค่อยๆขยับตัวมานอนใกล้ๆพวกคุณซึ่งใช่เขาก็เป็นเพื่อนร่วมทางที่ดีคุณหลับไปพร้อมกับความเหนื่อยล้า

ช่างเป็นฝันร้ายที่ยาวนานซะเหลือเกินคุณน่ะอยากตื่นแล้วนะ

           แม่ครับ.....ผมหิวจัง......ผมไม่ชอบความหิวแบบนี้เลย

แอชเชอร์......ลูกแม่....**_ลูกจะต้องกินทุกๆอย่าง_**

**_ เปรี้ยง!!_**

เสียงกระจกแตกละเอียดชิ้นส่วนแห่งความทรงจำคุณถูกบทขยี้อีกครั้งคุณลืมอะไรไปอีกกันนะ

เหตุใดฝันร้ายนี้ถึงได้ยาวนานขึ้นเรื่อยๆกันในความมืดมิดคุณเห็นเพียงผีเสื้อตัว

น้อยๆที่ส่องสว่างอยู่ในความมืดในตัวคุณมันอุ่นจริงๆแต่ภายนอกคุณกำลังถูกบางอย่างกัด

กินอย่างช้าๆ

คุณอีเธอร์บอกกับคุณเสมอว่ารางวัลของเด็กดีมันคือสิ่งพิเศษและผมก็ต้องการสิ่งพิเศษนั้นจังเลยนะ

      **_คุณอยากได้รางวัลพิเศษนั้นของคุณอีเธอร์ได้_****_ไหมครับ.....คุณอีเธอร์ของผม_**💘